Dövlət məmurlarının bütün dərəcələrinin istifadə etməsini nəzərdə
tutan torpaq nadeli “baqa” (“pay”) adlanırdı. Bu nadellərin sahibləri şah və
satrapa vergi ödəməli, özləri isə yalnız dövlət sərəncamı ilə torpağa irsi
sahib ola bilərdilər.
E.ə. 518-ci ildə Dara dövlət vergilərinin yeni sistemini müəyyən
etmişdir. Torpaqlar fərsəxlə ölçülərək, məhsulun həcminin bölgüsü
aparılmışdır. Hər bir satraplığ ciddi qaydada müəyyən edilmiş vergini
gümüş pulla ödəməli idi. Torpaq kadastrında onların məhsuldarlığının orta
səviyyəsinin bir neçə il götürməklə vergi alınırdı. Dövlət vergisi qədim iran
dilində barra (bar-”aparmaq”) termini ilə ifadə edilmişdir. Mənblər farsların
vergidən azad olduqlarını bildirir. Belə ki, Perspol mətinlərində vergi verən
xalqlar arasında farsların adma rast gəlinmir.
Dövlət vergi sistemində “peşkeş”lərində olduğu barədə məlumat
verilir. Bəxşiş adı ilə verilən “peşkeş”lər natura ilə ödənilirdi. Pul
rentasından azad edilmiş, həmçinin imperiyanın sərhədlərində yaşayan
xalqlar (kolxlar, efıopiyalılar, ərəblər və bəzi sak tayfaları) bəxşiş verməli
idilər. İmperiyanın süqutu ərəfəsində, e.ə.IV əsrdə vergilər açıq
soyğunçuluq xarakteri almışdır. Vergilər ordunun, inzibati aparatın və şah
sarayının saxlanılmasına yönəlmişdir.
D
ÖVLƏT QURULUŞU
Mərkəzi idarəçilik. Əhəmənilər imperiyasına şah başçılıq edirdi.
Əhəməni hökmdarları işğal etdikləri dövlətlərində şahlan olduğuna təsdiq
əlaməti olaraq “şahlar-şahı” titulunu qəbul etmişdilər. Bəzi şərq
dövlətlərindən (Qədim Çin, Yaponiya və s.) fərqli olaraq Əhməni şahları
allah hesab olunmurdular. Şaha müraciət edərkən torpağa əyilməklə itaət
etmək etiraf edilirdi. İranda fars adətlərinə görə yeniyetmələrə kamandan ox
atmağı və həqiqəti deməyi öyrədirdilər. Siyasi həyatda həqiqəti söyləmək
şaha sədaqət rəmzi hesab edilirdi. Şah hərbi 5dirüşə çıxmamışdan əvvəl
tax-tacın varisini elan etməli idi. Fars adətinə görə şah öz oğlanlarından hər
12
hansı birini, əsasən, böyük oğlunu varis elan edirdi. Antik mənbələr isə şah
tax-tacına çıxdıqdan sonra doğulmuş övladın varis olmasını göstərirdilər.
Qaçqoyma ümumdövlət bayramı olaraq bir neçə gün davam edirdi. 7
adlı-sanlı fars əyanları nəslinin üzvləri, həmçinin şahın anası və birinci
arvadı şahın çağırışı olmadan onun hüzuruna gedə bilərdilər. Şah
hakimiyyəti qanunlarına görə, şahdan, onun yaxın qohumlarından və
hərəmlərindən başqa heç kim şahın arvadlanm və kənizlərini görə bilməzdi.
Hətta şah hərbi yürüşlərə çıxarkən hərəmxanasının hərtərəfdən bağlı
arabalarda özü ilə apa- nrdı. Şahlar daxil olduqları şəhərlərə qızıl pul
paylayırdılar.
Qanunvericlik, icraedicilik, məhkəmə, hərbi və qismən dini
hakimiyyətə malik olan İran şahları güclü mərkəzi hakimiyyət yaratmağa
müvəffəq olmuşdular. Əhəmənilər dövlət idarəçiliyin təşkilində misir,
assuriya, babil təcrübəsindən istifadə edərək dövlətdə ali nəzarəti qura
bilmişdilər. Digər tərəfdən Midiyanı, Babilistanı və Misiri işğal edən
Əhəməni şahları öz işğallarına fərdi yanaşaraq ona şəxsi xarakter verib yerli
xalqlarla uniya (ittifaq) bağlamağa üstünlük vermişdilər. Onlar yerli
adətlərə uyğun olaraq tacqoyma mərasimi keçirir, ənənəvi olaraq
formalaşmış tarixi idarəçilik metodlarından bəhrələnmişdilər. Əhəmənilər
çevik siyasi-idarəçilik apararaq işğal edilmiş ölkələrdə iqtisadiyyatın və
tranzit ticarətin inkişafı üçün normal şərait yaratmışdılar. İran şahları Kir və
Kam- biz fəth edilmiş ölkələrin daxili idarəçilik quruluşunu demək olar ki,
dəyişməyib yerli xalqlara daxili idarəçilik muxtariyyatı vermişdir. Yalnız
dövlətdəki məlum üsyanlardan sonra şah I Dara inziba- ti-maliyyə islahat
keçirərək daha etibarlı dövlət idarəçiliyi quraraq işğal edilmiş ölkələrdə
qoşunun sayını artırmış, vergilərin və xəracın toplanmasını qaydaya sala
bilmişdir. I Daranın e.ə. 518-ci ildə keçirdiyi dövlət idarəçiliyinin yenidən
təşkili və unfıkasiyası, yəni vahid şəkildə qurulması, əyalətlərin idarəçilik
sistemini mərkəzdən idarə olunmasını asanlaşdırırdı. Yeni inzibati
idarəçilik sistemi Əhəmənilər imperiyasının sonuna kimi dəyişilməmiş
qaldı.
I Daranın islahatı ilə şah dəftarxanası başda olmaqla böyük mərkəzi
aparatı yaradılırdı. Mərkəzi idarəçilik aparatı Əhəməni impe
13
riyasının inzibati paytaxtı Suz şəhərində yerləşirdi. İmperiyanın mərkəzində
yerləşən Suz şəhərindən əyalətlərə sərəncamlar göndərilir, geri qayıdanda
isə satraplar və digər şah məmurları barədə məxfi məlumatlar gətirilirdi.
Dövlət işləri ilə əlaqədar Misirdən başlayaraq Hindistana qədər bütün
ali rütbəli məmurlar Suz şəhərinə gəlirdilər. İmperiyanın mühüm əyalət
şəhərləri Babil, Ekbatan, Memfes və digər iri şəhərlərində də böyük ştatları
olan dəftərxanalar fəaliyyət göstərirdi.
Dövlət idarəçilik aparatına və bütün məmurlara nəzarət etmək üçün
hazarapat (“minbaşı”) vəzifəsi təsis edilmişdir. Şahdan sonra mühüm
vəzifəli şəxs olan hazarapat, həm də şahın şəxsi mühafizə dəstəsinin rəisi
olmuşdur. Hazaparat dövlət dəftərxanasının da rəisi idi. Yalnız onun razılığı
və iştirakı ilə qonaqları şahın hüzuruna aparırdılar. Şahdan sonra dövlətdə
ikinci şəxs olan hazarapatın razılığı olmadan heç kim şahın otağına daxil ola
bilməzdi.
Əhəmənilər imperiyasında mühüm dövlət vəzifələrindən “ganza- bara”
(“xəzinəqoruyucusu”),
“hamarakara”
(“hesabdar”),
“qitepata”
(“xəzinədar”), “databara” (“hakim”) və s. göstərmək olar. Şah
dəftərxanasının idarə olunmasında bu məmurlann mühüm rolu olmuşdur.
I Dara imperiyanı yerli idarəçilik - satraplıq adlanan inzibati-ver- gi
dairələrinə bölmüşdür. 20 satraplığın əksəriyyəti imperiya ərazisinə daxil
edilmiş dövlətlərin sərhədlərinə uyğun olumuşdur. Lakin ərazi baxımından
bu bir çox hallarda həmin sərhədləri aşırdı. Yeni inzibati ərazi vahidlərinə
satraplar (“şah nəzarətçiləri”) başçılıq edirdilər. Əhəməni hakimiyyətinin
ilk illərində yerli şahların bir çoxu satrap təyin edilirdilər. I Daranın islahatı
bütün satrap vəzifələrinin fars əyanlarının səlahij^ətində cəmləşməsi
məqsədini güdürdü. Lakin Əhəmənilərin erkən hakimiyyəti dövründə
satraplar mülki və hərbi funksiyalara malik olduqları halda, I Dara
satraplann hakimiyyətini məhdudlaşdıraraq səlahİ5^ətlərin dəqiq həddini
müəyyən edirdi. Belə ki, satraplar mülki canişin olmaqla inzibati əyalətdə
təsərrüfatın idarə olunmasına, vergi və mülkiyyətlərin yerinə yetirilməsinə,
öz sərhədləri daxilində əyalətin təhlükəsizliyinin təmin edilməsinə, yerli
məmurların fəaliyyətinə nəzarət edilməsinə, gü-
14
Dostları ilə paylaş: |