REPK 30 ildə
6
kəzlərinə çevrilmişdir. Belə mərkəzlər bilik evi adlanırdı. Bilik
evlərinin yanında kitabələri (lövhəcikləri) saxlayan kitabxa-
nalar fəaliyyət göstərirdi”.
Azərbaycanda kitabxanaşünaslıq elminin banisi, Bakı
Dövlət Universitetinin Kitabxanaçılıq-informasiya fakültəsinin
kitabxanaşünaslıq kafedrasının müdiri, Azərbaycan Respub-
likasının Əməkdar elm xadimi, Azərbaycan Respublikasının
Əməkdar mədəniyyət işçisi, BMT yanında Beynəlxalq
İnformasiyalaşdırma Akademiyasının akademiki, Prezidentin
fəxri təqaüdçüsü, “Şöhrət” ordenli, tarix elmləri doktoru,
professor A.Xələfov yazır: “Yazının yaranması, kitabçılığın
inkişafina böyük təsir etdi. Kitabı hazırlamaq işinə daha çox
insan: yazı materialları (gillövhələr) hazırlayanlar, yazı
mətnlərini gil lövhələr üzərinə köçürən mirzələr, onun möh-
kəmliyini təmin etməyə xidmət edən emalatxana işçiləri, nəha-
yət, hazır kitabələri toplayıb saxlayan, onun qorunmasını təmin
edən kitabxanaçılar cəlb edilmişdi. Kitab yazıb oxuya bilən
adamların sayı çoxalmışdı. Cəmiyyətdə baş verən bu mühüm
proses məktəblərin yaranmasına səbəb oldu”.
Göründüyü kimi ilk məktəblər yaranmağa başladığı
gündən təhsil kitabxanaları məktəblərin strukturuna daxil
olmuş, onun tərkib hissəsini təşkil etmişlər. Kitabsız təhsil
olmadığı kimi, kitabxanasız da məktəb yoxdur.
Dünyanın ən qədim mədəni xalqlarından biri olan
Azərbaycanda təhsil kitabxanalarının yaranması, formalaşması
və inkişafı çox mürəkkəb və çətin tarixi şəraitdə formalaş-
mışdır. Ərəblərin işğalından sonra islam dinini təbliğ etmək
məqsədi ilə məscidlər açılmış, məscidlər yanında müsəlman
məktəbləri-mədrəsələr təşkil edilmiş, onların nəzdində isə
kitabxanalar yaradılmışdır. Mədrəsələrin kitabxana fondu ya
onu təşkil edən adamın şəxsi kolleksiyası hesabına, ya da
REPK 30 ildə
7
bunun üçün ayrılmış xüsusi vəsait hesabına təşkil olunurdu. İlk
mədrəsələr Ərdəbildə, Təbrizdə, Bərdədə, Gəncədə və s. böyük
şəhərlərdə meydana gəlmişdir. İslam dünyasında kitabxana
üçün xüsusi formalı konstruksiyalar fikirləşmişdilər. Kitabxa-
nalar ayrıca binalarda yerləşirdilər. Mərkəzdə böyük, hündür
tavanlı, bəzəkli zal olurdu. Divarlar ağardılır, rəngli mərmərlə
bəzədilirdi. Qapılara bahalı pərdələr asır, döşəməyə xalılar
salırdılar. Oxucular bu xalıların üstündə otururdular. Bu
kitabxanalarda ilahiyyat kitablarından başqa dünyəvi elmlərə –
astronomiya, tibb, fəlsəfə, riyaziyyat və s. fənlərə dair kitablar
var idi. Kitablar rəflərdə saxlanılırdı. Ən qiymətli kitablar və
Quranın nadir nümunələri xüsusi vitrinlərdə yerləşdirilirdi.
Kitabların tozdan, həşəratlardan və oğrulardan qorunmasına
xüsusi əhəmiyyət verilirdi. Bu işlərə kitabxanaçı -sahib-
cavabdeh idi. Bütün oxuculara pulsuz kağız, mürəkkəb və lələk
verilirdi. Çünki oxucular adətən bura oxumaqdan çox
köçürməyə gəlirdilər. Mədrəsə kitabxanaları ilk ictimai
kitabxanalar hesab olunur, bütün müəllimlər, tələbələr və
təhsilli şəxslər buradan istifadə edə bilərdilər.
Qeyd etmək lazımdır ki, mədrəsə və məktəb kitabxa-
naları hər şeydən əvvəl dinin təbliğinə yönəldilsə də o dövrdə
əhalinin maariflənməsi baxımından böyük rol oynamışlar.
1127-ci ildə Xoy şəhərində Əbu Ruh əl Fərəc ibn Abdullah
ibn-Xələf əl-Xüvəyyinin təşkil etdiyi mədrəsə, 1134-cü ildə
tikilmiş "Əhmədağa" mədrəsəsi, eləcə də Əbu Abdullah
Məhəmməd əl-Qəzvini əl-Maraği tərəfindən təşkil olunmuş
"Atabəğiyyə" və "Əl-Kafiyəddin" mədrəsələri bu dövrdə Azər-
baycanda maarifin yüksək inkişafına əyani sübutdur.
XIV-XVəsrdə Səfəvilərin mədəni-maarif quruculuğunda
həyata keçirdikləri islahatlar Azərbaycanın milli-mədəni inki-
şafının vacib tərkib hissəsi hesab olunur. Şah İsmayıl Xətainin
REPK 30 ildə
8
kitaba və kitabxana işinə xüsusi himayəsi nəticəsində bu sahə
nəinki sürətlə inkişaf etmiş, eləcə də Azərbaycan tarixində
məhz bu dövrdən kitabxanaçılıq işi hörmətli bir sahəyə çev-
rilmişdir. Bu dövrdə təşkil edilmiş məktəb və mədrəsələrlə
yanaşı, ali tipli təhsil müəssisələri nəzdində də kitabxanalar
fəaliyyət göstərirdi. Güman etmək olar ki, ilk mərhələdə xeyli
kiçik fondu olan bu növ kitabxanalar, əsasən, sonrakı mərhə-
lədə vəqf olunmuş kitablar hesabına, eləcə də şagirdlərin şəxsi
səyi nəticəsində zənginləşirdi. Alimlər tərəfindən yazılmış,
məşhur xəttatlar tərəfindən üzü köçürülmüş, müzəhhiblər və
nəqqaşlar tərəfindən haşiyələrlə bəzədilmiş kitablar bu kitabxa-
nalarda saxlanılırdı. Hər bir mədrəsənin kitabxanasında tədris
edilən fənlərin təmayülünə uyğun kitablar olurdu.
Çar Rusiyası Şimali Azərbaycanın istilasına nail olduq-
dan sonra burada məktəb və mədrəsələrdən başqa qəza, şəhər,
müsəlman və s. tipli məktəblər açıldı. İstila dövründə təşkil
edilən məktəb və mədrəsə kitabxanalarında kitablar əlverişsiz
otaqlarda və guşələrdə pis vəziyyətdə saxlanılırdı. Kitab fondu-
nun mühafizə edilməsinə və saxlanılmasına məktəbdarlar rəh-
bərlik edirdi. Məktəb və mədrəsə kitabxanalarının sayına və
kitab fonduna gəldikdə isə bu barədə arxiv sənədlərində, dövri
mətbuatda dəqiq məlumat azdır.
Maarifçilik dövründə təhsil bütün sosial bəlalardan qurtu-
luş yolu hesab edilirdi. İnsanın ziyalılıq meyarı onun mütaliəyə
və kitaba olan münasibəti idi. Kitabxanalar artıq “gül bağı”,
“xəzinə” deyil, mütərəqqi ideyaların yayılması üçün bir vasitə
idi.
1853-cü ilin oktyabrında təsdiq edilmiş yeni nizamna-
məyə görə Azərbaycanda ilk 3 ibtidai şəhər məktəbi (Qubada
10.XI. 1854,-Lənkəranda 21.XI. 1856,-Ordubadda 15.IX.1854)
açılmış və onların nəzdində kitabxanalar təşkil edilmişdi.
Dostları ilə paylaş: |