daha çox cinayətkarlığın səviyyəsi və dinamikası, kriminogen şərait və
vəziyyət maraqlandırır; psixoloqu düşündürən əsas problem insanın emo
sional vəziyyəti, onun temperament xüsusiyyətləridir; davranışın nümayiş
etdirilməsi, sosial rolların və normativ gözləmələrin təzahüretmə üsulu,
fərdin sosial mənsubiyyəti və s. sosioloqun müəyyən etməyə səy gös
tərdiyi məsələlərdir.
Biliklərin sistemdaxili sistem strukturunun öyrənilməsi o hallarda
zəruridir ki, bu vaxt elmin predmeti, onun spesifikliyi və digər elmlərin
predmetin fərqi fərqləndirilir.
Digər elmlərdən fərqli olaraq sosiologiya geniş əhatəli və iri planlı
elmdir. O, böyük insan kütləsinin davranışını təsvir etməyə qadir oldu
ğuna görə, həmişə statistikaya meyl edir. Lakin insanın daxili aləmi onun
üçün bağlıdır.
Bimi ədəbiyyatda sosiologiyanın konkret olaraq hansı elm sahəsinə
sosial və ya humanitar elmlərə aid edilməsi haqqında məsələ hələ də
qəti olaraq həll edilməmişdir, Sosiologiya, psixologiya, sosial psixolo
giya, iqtisadiyyat, siyasətşünaslıq, habelə antropologiya və etnoqrafiya
sosial elmlərə aid edilir. Bu elmlər arasında ümumi cəhətlər çoxdur.
Onlar bir-birilə sıx başı olub bir növ elmi ittifaq təşkil edirlər.
Humanitar fənlərə tarix, fəlsəfə, ədəbiyyatşünaslıq, sənətşünaslıq
və mədəniyyətşünaslıq aid edilir. Humanitar elmlər qeyri-ciddi model
lərlə, dəyərləndirici mükalimə və kəmiyyət modelləri ilə, sosial elmlər
formallaşdırılmış modellərlə və riyazi aparatla işləyirlər. Bu iki elm
növünün fərqləndirilməsinin digər kriteriyası humanitar elmlər üçün mə
nəvi aləmin, mədəniyyətin və dəyərlərin dərk edilməsinin başlıca olması
faktının nəzərə alınmasıdır. Sosial elmlər üçün isə əsas kimi mədəni və
mənəvi artcfaktların dəyərlərdən xaric edilməsi faktı çıxış edir.
Sosiologiya fəlsəfə, mədəniyyətşünaslıq və tarix ilə çoxlu ümumi
cəhətlərə malikdir. Bu halda sosiologiyanı humanitar elmlərə aid etmək
lazım gəlir ki, bu da nəinki Azərbaycan, həm də dünya, hər
şeydən əvvəl,
Avropa ənənələrinə uyğun gəlir.
Sosiologiyanı bütün dolğunluğu ilə
iki statuslu elmlərə aid etmək
lazımdır. O, həm sosial, həm də humanitar fənnlərə mənsubdur. İkili
status sosiologiyanın mahiyyətinin və predmetinin başa düşülməsində əks
olunur. Sosiologiyanın sosial elmlərə mənsubiyyətini göstərərkən onun
böyük sosial qrupların nümayəndələri kimi insanların davranışı, cəmiy
yətin statistik məlumatlara arxalanan sosial strukturlarının və ona daxil
22
olan sosial institutların fəaliyyətinin
obyektiv qanunauyğunluqları
haqqında elmdən ibarət olması barəsində danışılır. Sosiologiyanın huma
nitar biliklər sahəsində mənsubiyyətini qeyd etməyə səy göstərilərkən
sosiologiyanın insanın
sosiomədəni mahiyyətini öyrəndiyi göstərilir. Bu
o deməkdir ki, sosioloq üçün insan davranışı biologiya və ya psixolo
giyada olduğu kimi nə təbii genetika, nə do fiziologiya ilə deyil, mədəni
kontekstlə, yəni ənənələrlə, adətlərlə, mədəniyyət normaları və rəmzləri
ilə, dəyərlər və ideallarla şərtləşir.
Dünya sosiologiyasının tarixi sübut edir ki, onun inkişafına eyni
dəyərdə töhfəni həm
stsicntizm (kəmiyyət metodologiyası, anlayışların
əməliyyatlaşdırılması, hipotczanın empirik yoxlanması, ölçmə və s.) ad
lanan yönümə malik istiqamət (sosioloji perspektivlər), o cümlədən struk-
turlu funksionalizm və fi/.ikalizm, həm də humanisizm (dərketmə prose
sinə insan təsirinin aradan qaldırılmasının qeyri-mümkünlüyü, dəyərlərin
və mənəvi başlanğıcların başlıca rolunun qeyd olunması, insan varlığının
ekzistcnsiallığın və s.) yönümlü istiqamət, məsələn, rəmzi interaksionizm,
fenomenal sosiologiya və s. vermişdir.
Bir çox başqa elmlərdən sonra yaranmış sosiologiya onların anlayış
larını və konkret nəticələrini, cədvəl məlumatlarını, cədvəllərini anlayışlı
sxemlərini, nəzəri kateqoriyalarını özü üçün seçərək əxz etmişdir. Bu,
yeni yaranan elmlərin hamısı üçün səciyyəvi olmuşdur. Əvvəllər təşəkkül
tapmış fənnlər hesabına daiııı yeniləşmə və zənginləşmə gənc elmlərə xas
olmuşdur. Fizika elmi qədim fizika fəlsəfəsindən bir çox təməlli anla
yışları - materiya, maddə, atom, səbəb, qüvvə anlayışını əxz etmişdir.
Cəmiyyət, insan, dəyərlər, fərd, tərəqqi, inkişaf və bir çox başqa anlayış
- kateqoriyalar sosiologiyaya fəlsəfədən keçmişdir. Teatr həyatı sferasın
dan «rol», yurisprudensiyadan isə «status» kimi əsas anlayışlar özünə
həyatilik qazanmışdır. Bu siyahım artırmaq olar.
Sosioloqlar sosiologiyaya sosiallaşma, dcviantlıq, delikvent davranış
və interaksiya sözlərini əlavə etmişlər. Belə sözlərin sayı getdikcə çoxalır.
İqtisadçılar sosiologiyaya kapital, əmək, maddi stimullaşdırma, əməyin
təşkili, məşğulluq, sahibkarlıq, pul, bazar, mübadilə (dəyişmə), gəlir,
büdcə, mülkiyyət, əmtəə və s. terminlərini vermişlər.
İqtisadiyyat bazar şəraitində böyük insan kütləsinin davranışım öy
rənir. İnsanlar ictimai və şəxsi həyatda az və ya çox dərəcədə iqtisadi mü
nasibətlərə toxunmadan bir addım belə atmırlar. Biz, iş haqqında
razılaşarkən, bazarda mal və ya əmtəə alarkən, öz gəlir və çıxarlarımızı
23
hesablayarkən və hətta qonaq gedərkən istər-istəməz, düzünə və ya
dolayısı ilə qənaət prinsipini nəzərə almalı oluruq.
Sosiologiya kimi iqtisadiyyat da böyük insan kütləsi ilə birbaşa
təmasdadır. Dünya bazarı 5 milyard insanı əhatə edir. Rusiyada və ya
İndoneziyada baş verən böhran dərhal Yaponiya, Amerika və Avropa
birjalarında əks-səda doğurur. İstehsalçıların məhsulların növbəti yeni
partiyasını satışa hazırladıqları vaxt onları ayrıca insanın, hətta kiçik
qrupun deyil, insanların böyiik kütləsinin rəyi maraqlandırır. Bu aydındır,
çünki gəlir qanunu az qiymətlə daha çox məhsul istehsal etməyi tələb edir
və bu zaman dövriyyədən maksimum gəlir əldə olunur.
Sosiologiya cəmiyyəti, onun bütün cəhətləri ilə vahid tam kimi gö
rür. O, siyasi proseslərin və renta münasibətlərinin incəliklərinə nüfuz
etmir. Sosiologiya psixoloji problemləri, bazar münasibətlərini, dövləti və
ya mədəniyyəti öz-özlüyündə, bu elmlər üzrə mütəxəssislərin ifadə etdik
ləri kimi deyil, tamamilə başqa nöqteyi-nəzərdən öyrənir. Reallıqların hər
bir fraqmenti, hər bir hadisə və ya element onun ancaq cəmiyyətlə
əlaqəsi, onun cəmiyyətin inkişafına və quruculuğuna verdiyi töhfə, onun
ictimai funksiyaları mövqeyindən nəzərdən keçirilir. Din sosiologiya
üçün inanclar və xüsusi ayinlər sistemi kimi deyil, ancaq insanların böyük
kütləsinə təsir göstərən ictimai institut kimi vacibdir. Sosiologiya mə
dəniyyətə də spesifik nöqtədən yanaşır, ona insanların böyük kütləsinin
həyat tərzi kimi baxır.
Sosiologiya aşağıdakı prinsipial suallara cavab axtarır:
- cəmiyyət (onun strukturu və institutları) insanların davranışına
hansı istiqamətdə təsir göstərir və bu davranışı necə müəyyən edir;
öz qrupunun tipik nümayəndələrinin sosial portretini ayrı-ayrı in
sanların sorğusundan necə əldə edir.
Peşəkar sosioloqun həll, ötməli olduğu iki mühüm vəzifə bundan
ibarətdir. Bu iki vəzifədən savayı bir çox başqa vəzifələr də vardır. Yəni
təkcə göstərilən iki mühüm vəzifə deyil, digər vəzifələr də müstəqil fənn
kimi sosiologiyanın xarakterini və fərqləndirici cəhətlərini müəyyən
edirlər.
Həqiqətən də psixoloqu insanın davranışına onun daxili aləminin
yaddaş həcminin, təfəkkürün inkişaf intensivliyinin və dərəcəsinin,
temperamentin, emosionallığın, şüuraltı sarsıntıların aqressivliyinin və s.
hansı istiqamətdə təsir göstərdiyi maraqlandırır. Belə vəzifələrin həll
edilməsi üçün psixoloq sosiologiyadan fərqli olan metodları tətbiq edir,
24
məsələn, laborator eksperimentlər və ya testləşdirmə keçirir. O öz ob
yektini nə orta məxrəcə gətirmir, nə də tipikləşdirvnir. Əksinə, psixoloq
insanın fərdi strukturunu müəyyən edir, onun təkrarsızlığını axtarır və
ayrı-ayrı fərdlərlə şəxsiyyət kimi işləyir.
İkinci cəhət sosiologiyada tətbiq edilən metodlara, onların spesifik
liyinə aiddir. İnsan sosioloq üçün respondentə - lazımi informasiyanın
mənbəyinə çevrilir. Sosioloq 100 və ya 1000 respondentdən cins, yaş,
təhsil, elektoral davranış, sosial mənşə, dəyərli yönümlər və gəlirlər
haqqında bütün bitkin informasiyanı əldə etdiyi vaxt respondentlər
barədə
düşüncələr unudulur. Respondentlər statistik göstəricilərdə və cədvəllərdə
sanki əriyir. Sosioloq öz anketində insanlara sorğunun anonimliyi haq
qında qabaqcadan xəbərdarlıq edir və həmin məlumatların elmi hesabat
üçün nəzərdə tutulduğunu bildirir. Sosioloq qarşısında konkret, canlı
insanın əvəzinə ümumiləşdirilmiş obraz - «orta insan» yaranır. Bu «orta
insan» tipik tələbə, kommunist, faşist və ya liberla baxışların tərəfdarı,
dindar, yaxud «yeni dünyagörüşlü azərbaycanlı» ola bilər. Sosiologiya
elminə III yüzilliyin sonunda A.Ketlc tərəfindən gətirilmiş «orta insan»
anlayışında insanlar arasındakı bütün fərqlər təcəssüm olunur.
Beləliklə, sosiologiya, əsas predmetini insanların davranışını öy
rənmək təşkil edən bütün sosial elmlər bloku ilə sıx barlıdır.
2. Sosioloji şüur
Sosioloji süur dedikdə, sosial reallığı tədqiq edən peşəkar sosiolo
qun malik olduğu insan psixikasının dərketmə xassələrinin və analitik
qabiliyyətlərinin kompleksi başa düşülür.
Sosioloji şüur dərketmə aləti kimi səciyyəvi funksional xüsusiyyətlərə
malikdir. Əvvələn, onun predmetini sosial reallıq təşkil edir. Bu sosial real
lığı strukturlaşdırmaq, elementlərə, səviyyələrə, fraqmentlərə və s. bölmək
olar. İkincisi, sosioloji şüur sosial məkan və zamanda lokallaşdırılmış, əsas,
keçici, nisbi sosial faktlarla, fenomenlər və proseslərlə başıdır. Üçüncüsü,
sosioloji şüur həm əsas nəzəri zəminlərə, həm də müşahidələr, ölçmələr,
eksperimentlər və digər dərketmə prosedurları nəticəsində meydana çıxan
empirik, yoxlamanı mümkün edən məlumatlara arxalanır.
Sosioloji şüur struktur nöqteyi-nəzərindən çoxtərkiblidir. O özündə
25