ilqar Məmmədov
lərinin müəyyənləşdirilməsi tendensiyasını əks etdirirdi. İkincisində
isə, empirik hüquq və onun tarixi şərhi əsas götürülməklə induksiya
yolu ilə həmin materiallardan bir sıra hüquqi prinsiplərin əldə
olunmasına üstünlük verilirdi. Beləliklə, onlardan birincisi
mücərrədliyə meylli olduğundan gerçəklikdən, pozitiv hüquqdan
uzaq düşmüş, ikincisi isə yalnız emipirik hüququ öyrəndiyindən faktiki
materialların sadalanması ilə məhdudlaşmağa məhkum olmuşdur.
XIX
əsrin əvvəllərində fəlsəfədə yaranan yeni cərəyanların təsiri
ilə bu cür sərt ikiləşmənin aradan götürülməsi istiqamətində böyük
irəliləyiş baş vermişdir.
Məsələn, Şellinqin fəlsəfəsində deyilirdi ki, dünyada hər şey
bir-birilə üzvi əlaqədədir və buna görə də onun bütün tərkib hissələri
qarşılıqlı olaraq bir-birinə təsir göstərir və bir-birini şərtləndirir. Odur
ki, həmin bütövlüyün hər hansı bir hissəsində baş verən dəyişiklik
tamın özündə müvafiq dəyişikliyin yaranmasına səbəb olur. Dünya
nizamının üzvi xarakterə malik olması isə onun əsasında duran
obyektiv şüurun vahidliyinə əsaslanır.
Bu cür ideyaların təsiri ilə hüququn ensiklopediyasında da təbii
və tətbiqi hüquq sahələrinin birləşdirilməsinə, hüquqşünaslıq- da da
üzvi birliyin yaradılmasına maraq artmışdır. Ümumiyyətlə, həm
tətbiqi-empirik gerçəklikliyi nəzərə almaqla, həm də abstraktlaşdırma
aparmaq yolu ilə hüququn bütövlükdə öyrənilməsinə alman klassik
fəlsəfəsinin güclü təsiri olmuşdur. Hüquq ideyasını həm hüquqi
anlayış, həm də onun həyata keçirilməsi kimi açıqlayan Hegel
«Hüququn fəlsəfəsi» əsərində yazırdı: «Təbii və ya fəlsəfi hüquqla
pozitiv hüquq arasındakı fərqi onların bir-birinə əks olması, ziddiyyət
təşkil etməsi kimi qəbul etmək tamamilə yanlış olardı. Onlardan
birincisinin ikinciyə münasibəti institusiyaların pandektlərə olan
münasibəti kimidir. (İnstitusiyalar Yustinianın dövründə yaradılmış
məcəllənin birinci hissəsi olmaqla hüququn nəzəri əsaslarım
açıqlayırdı. Pandektlər və ya Digestlər isə məcəllənin ikinci hissəsi
olub bir növ mövcud hüquq normalarını ifadə edən Roma
hüquqşünaslarının əsərlərindən götürülmüş hissələrdən
36
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
İbarət idi. -
M.i)
(...) Ümumiyyətlə, qanunvericiliyin və onun tərkibində
olan xüsusi anlayışların müəyyənləşdirilməsi onların təcrid olunması
qaydasında və abstrakt olaraq yox, bir totailığın tabeli elementləri kimi
dövrün və miilətin xarakterini ifadə edən digər bütün anlayışlarla,
müəyyənləşdiricilərlə əlaqədə nəzərə alınması yolu ilə həyata
keçirilməlidir. Məhz bu cür əlaqə vasitəsi ilə onlar həqiqi əhəmiyyətə
malik olur və bu qaydada özlərini doğrulda bilirlər».’'
XIX əsrin birinci yarısında ideaiist fəisəfə hüquqşünaslığa
sintezləşdirici (ziddiyyətiəri vəhdətə gətirən) təsir göstərməklə hüquq
ensiklopediyasının inkişafına güclü təkan vermişdir. Bunun
nəticəsində hüququn ensiklopediyasında belə bir fikir formalaşmışdır
ki, onun əsas vəzifəsi hüququn aii əsaslarını və hüquqşünaslığın
müxtəlif sahələrinin əsaslarını, həmçinin də bu sahələriə bağiı oian
elmlərin predmetinin həmin əsasiaria hansı əiaqəyə maiik olmasını
müəyyənləşdirməkdən, o cümiədən, onları bir sistem kimi
öyrənməkdən ibarətdir. Həmin dövrün tanınmış hüquqşünasiarından
olan KarI Pyutter belə hesab edirdi ki, hüququn ensikiopediyası
hüququn
ümumi
daxili
aniayışını
açmaiıdır.
Başqa
bir
tədqiqatçı-Fridlender göstərirdi ki, hüququn ensiklopediyası hüququ
«anlayışa çevrilmiş orqanizm» kimi təsvir edə bilməlidir. Varnkeniq
isə hesab edirdi ki, hüququn ensikiopediyası hüquq eiminin və onun
tərkib hissələrinin üzvi şəkiidə böiünməsini təhlii etməiidir. K.
Pyutteriə Varnkeniqin təsiri ilə hüququn ensiklopediyasında ümumi
hüquq tarixinin bir çox məsələlərinə də toxunulmuşdur.
Həmin dövrün üzvi hüquq ensiklopediyası bütövlükdə onunla
xarakterizə olunur ki, bu ensikiopediya əvvəlcə rasional və tarixi
şərhetmə əsasında hüququn mahiyyətini açır, sonra isə hüququn üzvi
hissələrini, hüquqşünasiığın isə ixtisas sahəiərini müəyyənləşdirir.
XVİİl əsrin sonlarına doğru hüququn ensiklopediyası kimi
dövlətşünaslıq üzrə də ensiklopediyaiar yazılmağa başlanmışdır.
rerejiTj.
C
D
HJIOCOC
))
HH
npasa. M.,
1990, s.62.
37
ilqar Məmmədov
Alman hüquqşünaslarından Şletserin və Ressiqin yazdıqları
ensiklopediyalar dövlətşünaslığa aid olmuşdur. XIX əsrin birinci
yarısında isə F.Byulau və R.Mol bu sahədə mühüm nailiyyətlər əldə
etmişdir. Byulaunun «Dövlətşünaslıq elminin ensiklopediyası» birinci
dəfə 1832-ci ildə çap olunmuş, sonradan dəfələrlə nəşr edilmişdir.
R.Molun əsəri, hətta1868-ci ildə rus dilinə də tərcümə edilmişdir.
XVIII əsrin axırları, XIX əsrin birinci yarısını əhatə edən dövrdə
hüquq ensiklopediyasının hansı məzmuna və xarakterə malik
olduğunu təhlil edən Q.F.Şerşeneviç yazır ki, hüququn
ensiklopediyası həmin dövrdə «yeni fəlsəfi ruh»la zənginləşmişdir.
Beləliklə də, hüququn ensiklopediyasında hüquqi, fəlsəfi və tarixi
elementlər birləşmişdir. Eyni zamanda, pozitiv hüququn ayrı-ayrı
hissələrinin açıqlanmasına meyl azalmış, hüquq haqqında əsas
anlayışların formalaşmasına isə diqqət artmışdır.’^
İdealist nəzəriyyə hüququn inkişafının son məqsədini bütün
insanların qanun qarşısında bərabər olmasında və azadlıqların təmin
edilməsində görsə də, bu ideya yalnız hüquqi bərabərlik və azadlığın
müəyyənləşməsi üçün lazımi imkanlar aça bilərdi. Bu cür imkanların
həyata keçirilməsi isə ictimai həyatın özündən, həyati faktlardan asılı
idi. Flüquq bərabərliyinin təmin edilməsi, hüququn inkişaf etdirilməsi
bir tərəfdən ictimai hayatın tələbinə çevrilmiş, digər tərəfdən isə belə
bir fikir formalaşmışdır ki, hüquqla bağlı metafizik ideyalar hüququn
inkişafının son məqsədi deyil və həmin inkişafın izahını idealist
fəlsəfədən kənarda, real həyati münasibətlərdə axtarmaq lazımdır.
Odur ki, XIX əsrdə O.Kont tərəfindən yaradılan pozitiv fəlsəfə
hüquqşü- naslığa da təsir göstərmiş və bu da hüquq elmində
pozitivizist yanaşmanın idealizmi əvəz etməsi ilə nəticələnmişdir.
«Pozitivizm» termininin özü elmə Oqyust Kont tərəfindən
gətirilmişdir. O.Kont özünün yaratdığı fəlsəfi sistemi də pozitivizm
adlandırmışdır. Onun yaratdığı təlimə görə, dünyagörüşü-
' Проблемы теории государства
Марченко М.Н. S.14.
и права.
Под ред. проф.
38
Dostları ilə paylaş: |