55
üçüncü şəxslərin üzərinə müəyyən vəzifələr qoymaq
istədikdə (bax: İPM-in 40.3-cü maddəsinin 2-ci cümləsi)).
İPM-in 40-cı və ondan sonrakı maddələri ilə tən-
zimlənən qərardad icraatları iddia icraatından (yaxud əsas
iş üzrə icraatdan) onunla fərqlənirlər ki, həmin icraat-
lar çərçivəsində qərardadlar, bir qayda olaraq, (ayrıca)
şifahi məhkəmə baxışı keçirilmədən qəbul olunur. Bu
icraatlarda sübutların araşdırılması da baş vermir. Belə
ki, sözügedən icraatlar çərçivəsində qərarlar tez qəbul
olunmalıdır. Yox, əgər məhkəmə sübutların araşdırılmasını
zəruri hesab edərsə, o, bunu İPM-in 41.2, yaxud 43.1.2-ci
maddəsinə əsasən iddianın uğurluluq ehtimalına dair ver-
diyi proqnozunda nəzərə ala bilər. Belə hallarda, uğurluluq
ehtimalı açıq olur və müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatı
üzrə qərar bu əsas üzərində qəbul edilməlidir.
Müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatlarının mə-
nası, müvafiq olaraq proses iştirakçılarının subyektiv
hü quq larının qorunması naminə faktlar yaradılmasının
qar şısını almaqdır (bax: Azərbaycan Respublikası Kon-
sti tusiya Məhkəməsinin İPM-in 44-cü maddəsinin bəzi
müddəalarının şərh edilməsinə dair 20 aprel 2015-ci il ta-
rix li qərarı).
Müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatlarında ərizələrin/
tələblərin mümkünlüyü və əsaslılığı hissəsində hansı
məsələlərin yoxlanılmalı olması həmin icraatın növündən
asılıdır. Bununla bağlı, bir tərəfdən İPM-in 41 və 42-ci
maddələri, digər tərəfdən İPM-in 43-cü maddəsinə əsasən
həyata keçirilən müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatları
biri-birindən fərqləndirilməlidir. Hər iki icraat növünə, bir
növ əvvəlcədən işə salınmış qayda qismində İPM-in 40-cı
maddəsi şamil olunur.
56
I. Müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatlarının
fərqləndirilməsi ilə bağlı
İPM-in 41-ci və 42-ci maddələrinə əsasən inzi-
bati aktların icrasının dayandırılmasına dair müvəqqəti
xarakterli müdafiə icraatlarında ərizəçi “İnzibati icraat
haqqında” Qanunun 2.0.11-ci maddəsində nəzərdə tutulmuş
mə nada əlverişsiz (yükləyici) inzibati akt vasitəsilə (“İn-
zibati icraat haqqında” Qanunun 1.2-ci maddəsinə əsasən,
sadəcə faktiki xarakterli hərəkətlər vasitəsilə deyil!), artıq
onun hüququna edilmiş müdaxiləni müvəqqəti olaraq
da yandırmaq məqsədi güdür. Bu müvəqqəti xarakterli
müdafiə icraatına “uyğun gələn” iddia növü İPM-in 32-ci
maddəsində tənzimlənən mübahisələndirmə haqqında id-
diadır. Əgər ərizəçi müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatında
onun üçün müsbət olan qərardadın qəbuluna nail olarsa,
bu, o deməkdir ki, inzibati orqan əlverişsiz inzibati aktı
müvəqqəti olaraq icra edə bilməz. Məhkəmə, hətta inzi-
bati aktın icrasının dayandırılması barədə ərizə ilə bağlı
qərar qəbul edilənədək, bu barədə inzibati orqanın üzərinə
birbaşa öhdəlik qoya bilər (bax: İPM-in 41.3-cü maddəsi).
Bununla, ərizəçinin hüquqi müdafiə marağı ilkin olaraq
kifayət qədər nəzərə alınmış olur. Məzmun baxımından
isə məhkəmə (artıq qaldırılmış və ya qaldırılmalı olan,
lakin hər bir halda, hələ mümkün olan) mübahisələndirmə
haqqında iddianın uğurluluq perspektivini yoxlayır (bax:
İPM-in 41.2-ci maddəsi).
İPM-in 43-cü maddəsinə əsasən həyata keçirilən
müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatında isə vəziyyət
fərqlidir. Belə ki, bu icraat çərçivəsində ərizəçi onun üçün
57
müsbət olan bir şeyə yenidən nail olmaq, yəni özünün bu
vaxta qədərki hüquqi vəziyyətini yaxşılaşdırmaq istəyir.
Başqa sözlə, ərizəçi burada təkcə əvvəlki hüquqi vəziyyəti
bərpa etmək məqsədi güdmür. Buradan isə belə bir nəticə
hasil olur ki, İPM-in 43-cü maddəsinə əsasən həyata
keçirilən müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatlarında
müvafiq iddia növü (əsas iş üzrə iddia) məcburetmə, yaxud
öhdəliyin icrası haqqında iddiadır. Sözügedən müvəqqəti
xarakterli müdafiə icraatı növü çərçivəsində ərizəçi in-
zibati orqandan onun müəyyən hərəkətləri etməkdən
çəkinməsini də tələb edə bilər (məsələn, “İnzibati icraat
haqqında” Qanunun 1.2-ci maddəsinə əsasən faktiki xarak-
terli hərəkətlər vasitəsilə müdaxilə edilməsi təhlükəsi
mövcud olduqda). Müvafiq icraatda ərizəçinin daim öz
hüququ vəziyyətinin yaxşılaşdırılmasını tələb etməsindən
belə bir nəticə hasil olur ki, İPM-in 43-cü maddəsinə
əsasən qəbul edilən müvəqqəti xarakterli müdafiə barədə
müsbət qərardadlarda hüquqi tələblər İPM-in 41-ci və 42-
ci maddələrinə əsasən həyata keçirilən müvəqqəti xarak-
terli müdafiə icraatındakılardan daha yüksəkdir (sərtdir).
Belə ki, ərizəçi müvafiq icraatda iddianın uğurlu olacağını
kifayət qədər əsaslı və inandırıcı surətdə təsvir etməlidir
(bax: İPM-in 43.1.2-ci və 43.2-ci maddələri).
İPM-in 44-cü maddəsinə əsasən həyata keçirilən
icraatlar xüsusi rola malikdir. Həmin icraatlar İPM-in 41,
42 və 43-cü maddələrinə əsasən qəbul edilmiş müvəqqəti
xarakterli müdafiə barədə qərardadların dəyişdirilməsinə
və ya ləğvinə yönəlir. Bu qərardadlar, ya məhkəmə
tərəfindən onun xidməti vəzifəsinə görə, ya da prosesin hər
bir iştirakçısının vəsatəti əsasında dəyişdirilə və ya ləğv
Dostları ilə paylaş: |