M.P.Vaqif
və müasirlik
28
Bildiyimiz kimi Azərbaycan poeziyasının ilk inkişaf dövrü ərəb-fars dilli ədəbiyyatla, bu dildə şeirlərin
geniş yayılması ilə bağlıdır. Xüsusilə Nizaminin qüvvətli ənənəsi sonralar uzun müddət Azərbaycan şeirində
davam etmiş, bir çox şairlərimizi fars dilində yazmağa həvəsləndirmişdir. Fars dili ilə yanaşı ana dilli
ədəbiyyat da inkişaf edirdi. XIII əsrdən başlayaraq Qazi Bürhanəddin, İzzəddin Həsənoğlu, Nəsimi, Xətai,
Həbibi kimi görkəmli şairlər ana dilimizdə layiqli əsərlər yaratmışlar. XVI-XVIII əsrlərdə klassik poeziya ilə
yanaşı aşıq şeiri də ədəbiyyatımızda, Azərbaycan ədəbi dilinin zənginləşdirmək, xalqın ruhunu oxşayan bir
çox sənət nümunələri yaratmaqla təqdirəlayiq işlər görmüşdü.
XVIII əsrə qədər klassik poeziya ilə aşıq şeiri, hər iki janr bir-birindən ayrı inkişaf edirdi. Vaqifin
sənətkarlığı ondadır ki, bu iki janrın yaxşı cəhətlərini özündə birləşdirib ədəbiyyatımıza yeni tipli poeziyanın
inkişafına yol açdı. XVIII əsr üçün səciyyəvi olan daha bir cəhət istər klassik üslubda, istər aşıq şeirində
yazan sənətkarların əsərlərində dil sadələşir, bədii ifadə vasitələri aydınlaşır.
Azərbaycan şeirinin, ədəbi dilinin inkişafında, Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində görkəmli yer tutan
sənətkar Vaqif yaradıcılıq üslubunun orijinallığı ilə fərqlənir. Molla Pənah Vaqifin şeiri xalq-aşıq şeirindəki
sadə xalq dilinin imkanlarına, realizmə əsaslanmaqla yaranmışdır. Doğrudan da, Vaqifin haqqında söhbət
açdığımız şeirlərinin ən mühüm cəhəti odur ki, burada xalqın keçmiş məişət, davranış, qayda-qanunu özünün
konkret ifadəsini tapmışdır. Eyni zamanda məişət təsvirlərində şair realistik mövqedə durub, XVIII əsr
Azərbaycan həyatını göz qarşısında canlandırmağa nail olmuşdur. Azərbaycan ədəbiyyatının inkişafında yeni
bir mərhələyə çevrilmiş romantik şeirdən realist şeirə keçidin əsasını qoymuşdur.
Vaqifin əldə olan ədəbi irsi qoşma və təcnislərdən, qəzəl, müxəmməs, müstəzaddan ibarətdir. Şairin
qoşmaları başqa janrda yazılan əsərlərinə nisbətən çoxluq təşkil edir. Vaqif özü qoşmalarını “qafiyə”
adlandırır. F.Köçərli də “Vaqifin qafiyələri” sözləri altında onun qoşmalarını nəzərdə tuturdu. Vaqifin
məhəbbət şeirlərinin səciyyəvi cəhəti ondadır ki, lirik qəhrəman olan məşuqənin, qadının vəsfinə, onun
gözəlliyinin şərhi ilə kifayətlənməyib, gözəli bütöv bir şəkildə, mənəvi aləmi ilə bir yerdə təsvir edir. Onun
şeirlər ithaf etdiyi gözəllər şair xəyalının obrazları olmayıb, həyatda mövcud olan təbii obrazlardır.
Yay qaş bucağında, al yanaq üstə,
Nə xoş xumarlanır məstanə gözlər.
Sürməli kirpikdən oxlar çəkilib,
Eyləyib bağrımı nişanə gözlər.
Vaqif ki, düşübdür əqlü kamaldan,
Əksik olmaz başı qovğadan, qaldan.
Nə zülüflərdən bilin, nə xəttü xaldan,
Eyləyibdir onu divanə gözlər (2, s. 102).
Nümunədən də göründüyü kimi, Vaqifin dil xüsusiyyətləri onun sənətkarlıq xüsusiyyətləri ilə bir
vəhdət təşkil edir. Vaqifin sənətkarlıq xüsusiyyətinin ən vacib məqamlarından biri budur ki, şairin işlətdiyi
bədii ifadələr, yaratdığı bədii obrazlar və s. Azərbaycan dilinin, ana dilimizin qanun-qaydasına uyğundur.
Azərbaycan dilinin qayda-qanununa, danışıq tərzinə uyğun ifadələr işlətməklə Vaqif Nəsimi, Xətai, Füzuli
kimi böyük sələflərinin başladığı işə möhür vurur. Məhz Vaqif şeirinin sayəsində yanağı lalə, alma yanaq,
ağzı şəkər, dodağı bal, büllur buxaq və s. kimi ifadələr yazılı ədəbiyyatımızda özünə layiqli yer qazanmışdır.
Ümummilli lider Heydər Əliyev deyirdi ki, hər bir xalq öz dili ilə yaranır. Ancaq xalqın dilini
yaşatmaq, inkişaf etdirmək və dünya mədəniyyəti səviyyəsinə qaldırmaq xalqın qabaqcıl adamlarının, elm,
bilik xadimlərinin fəaliyyəti nəticəsində mümkündür. Hər bir xalqın milliliyini, mənəvi dəyərlərini yaşadan,
inkişaf etdirən onun dilidir. Ədəbiyyatın əsas ifadə vasitəsi dildir. Sənətkar sözün bütün incəliklərinə diqqət
etməli, həyat hadisələrini bədii təhlildən keçirib ümumiləşdirən, səlis yolla oxucuya çatdırmalıdır. Bədii
əsərin dili axıcı, həyati, rəngarəng olmalıdır. Bu baxımdan Vaqif poeziyasının dili olduqca sadə və təbiidir.
Sənətkarın şeirlərində həyata optimist baxışları, nikbin ruh əsas yer tutur.
Molla Pənah Vaqif sevgi, gözəlliyə həsr etdiyi şeirləri ilə yanaşı, Azərbaycan həyatının o dövr üçün
olan çətinliklərini, ağır güzəranını da təsvir etmişdir. Onun “Bayram oldu” şeiri buna əyani nümunədir.
Bayram oldu, heç bilmirəm neyləyim,
Bizim evdə dolu çuval da yoxdur.
Dügüylə yağ hamı çoxdan tükənmiş,
Ət heç ələ düşməz, motal da yoxdur.
Allaha bizmişik naşükür bəndə,
Bir söz desəm, dəxi qoymazlar kəndə.
Xalq batıb noğula, şəkərə, qəndə,
Bizim evdə axta zoğal da yoxdur (2, s. 174).
Vaqif “Hayıf ki, yoxdur” qoşmasında isə elin-obanın yoxsul həyatına, Kür qırağının acı taleyinə yanan
bir sənətkar kimi kür qırağının təbii imkanları, gözəllikləri ilə dolanışıq sarıdan doğan geriliyindən
təəssüfləndiyini bildirir.
M.P.Vaqif
və müasirlik
29
Qış günü qışlağı Qıraqbasanın
Gözüdür aranın cümlə cahanın
Belə gözəl yerin, gözəl məkanın,
Bir gözəl obası hayıf ki, yoxdur.
Vaqifin yaradıcılığında aydın nəzərə çarpan xüsusiyyətlərdən biri də budur ki, şair özünün rəngarəng
humanist düşüncələrin, qənaətlərini əruz vəznində yazdığı şeirlərdə şərh etməyə daha çox imkan tapır.
Vaqifin ömrünün son illərində yazdığı “Bax” qəzəlini və “Görmədim” müxəmməsini də əruz vəznində
yazmışdır. Şairin bu son şeirlərində əvvəlki əsərlərinə, xüsusən qoşmalarına məxsus nikbinlik, həyat eşqi
yoxdur. Dərin kədər, zəmanədən güclü şikayətlər bu şeirlərdə əsas yer tutur. “Bax” qəzəlində Vaqif Qacarın
acınacaqlı vəziyyətinə sevinir. Ona görə də Vaqif bu hadisə münasibətilə Vidadiyə məktub yazır, sevincini
onunla bölüşür. Vaqif bu qəzəldə müəyyən qədər Vidadinin mövqeyinə yaxınlaşdığını, həyatın həqiqətini
tapdığını bildirir. “Görmədim” müxəmməsi Vaqif yaradıcılığının və bütün XVIII əsr ədəbiyyatımızın ən
parlaq abidələrindən biridir.
Mən cahan mülkündə, mütləq doğru halət görmədim,
Hər nə gördü, əyri gördüm, özgə babət görmədim.
Aşinalar ixtilafında sədaqət görmədim,
Biətü iqrarü imanü dəyanət görmədim,
Bivəfadan lacərəm təhsili hacət görmədim (2, s. 185). –
Bağlı olduğu Qarabağ xanlığının uğurlu gələcəyinə inamının sarsıldığını, xalqın həyatındakı böhranı
duyduğu vaxtlarda yazdığı bu əsərdə Vaqif qüdrətli bir ittihamçı kimi çıxış edir. Şairin əvvəlki əsərlərindən
fərqli olaraq burada ictimai düşüncələr daha qabarıq şəkildə öz əksini tapmışdır. Vaqifin əruz vəznli şeirin
dilinə gətirdiyi sadəlik, aydınlıq XX əsr şairlərinin qəzəllərində də öz əksini tapır.
Firudin bəy Köçərli yazırdı ki, Vaqifin şeir və qəzəliyyatı bizim Azərbaycan türklərinə ziyadə xoş gəlir
və hər nə onun qələmindən zuhura gəlibsə... tamamisi ürəkdən və həqiqi həyatdan nəşət edən əsərlərdir. Milli
şairlərimizdən onun kimi sadə və açıq lisanda və ana dilimizin şivəsində şeir və qəzəl yazan az olub. (1, s.
126)
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin “Böyük Azərbaycan şairi Molla Pənah Vaqifin
300 illik yubileyinin keçirilməsi haqqında”kı 12 Yanvar 2017-ci il tarixli Sərəncamı dahi sənətkarımıza
bəslənən hörmətin parlaq nümunəsidir. Molla Pənah Vaqifin anadan olmasının 300 illik yubileyini
ölkəmizdə, eləcə də YUNESKO və TÜRKSOY miqyasında beynəlxalq səviyyədə qeyd olunur. Dahi
şairimizin yubileyi ilə əlaqədar olaraq, ölkəmizdə bir sıra tədbirlər, kitab müzakirələri, rəsm və şeir
müsabiqəsi, oxucu konfransı, ədəbi-bədii gecələr keçirilir. İnanırıq ki, Vaqifin növbəti yubileylərini doğma
elində, Azərbaycanın incisi sayılan Qarabağda qeyd edəcəyimiz gün uzaqda deyil.
Ədəbiyyat
1. Firudin bəy Köçərli. Azərbaycan ədəbiyyatı, 2 cildə, I cild. Bakı, “Avrasiya-Press”, 2005. 560 s.
2. Vaqif, Əsərləri. Tərtib edən Həmid Araslı. Bakı, “Şərq-Qərb”, 2004. 264 s.
3. Dadaşzadə A. Molla Pənah Vaqif: Həyat və yaradıcılığı. – Bakı: Azərb. SSR EA , 1966. 188 s.
ASLANLI (HUNTÜRK) MOBİL
pedaqogika
üzrə elmlər doktoru
Bakı Dövlət Universiteti
M.P.VAQİFİN FİZİKİ TƏRBİYƏ VƏ HƏRBİ GÖRÜŞLƏRİ
Açar sözlər: fiziki tərbiyə,cəsarət,dəyanət,siyasi və hərbi fəaliyyəti
Physical training and military meetings of M.P.Vagif
The article deals with the life and activities of our classical poet M.P.Vagif, his physical
culture,physical preparation and health. In his work,the poet`s militarypolitics,skill and prowess shown in the
clashes dgainst foreign invaders have got their expressions as weel.
Keywords: physical education,courage,sting and military action
Xalqımızın poeziya tarixində gözəllik və nəğməkar şair kimi tanınan M.P.Vaqif XVIII yüzillik
Azərbaycan ədəbiyyatının ən qüdrətli simalarında biridir. O, milli mədəniyyət tariximizdə yeni ədəbi məktəb
yaratmış, realist bədii keyfiyyətlə və xəlqi ruhda yazdığı şeirlərilə zəngin bir irs qoymuşdur.