7
çalışır.
“ Dövlə t” terminiaraşdırarkən aydın olur ki, strukturtəşkilat olubbu aparat
çərçivəsində hökmlü fəaliyyətihəyata keçirən orqan kimi başa düşülür. Dövlət
aparatı
“dövlət
orqanları
sistemindən
və
onun
ş
tatlı
işçilərindən
ibarətdir”
2
.Beləliklə, hakimiyyətə statikada (sükunət halında) və dinamikada
baxmaq olar.
Aristotelin dövlət quruculuğu ilə bağlı olan maraqlı konfliktoloji ideyları var.
O, hesabedirdi ki, dövlət – insanları barışdıran bir alətdir. Dövlətdən kənarda insan
təvazökar və təhlükəlidir. Hobbs, Tomas (1588-1679) – məşhur ingilis filosofu və
siyasi mütəfəkkiri dövlət və siyasi hakimiyyəti problemlərini «Leviafan, və ya
Materiya, kilsə və vətəndaş dövlətinin forma və hakimiyyəti» adlı əsərində
araşdırmışdır. Qobbs dövləti ilahi təqdir olaraq deyil, insan fəaliyyətinin məhsulu
kimi dəyərləndirirdi. Qobbsa görə dövlət «təbii vəziyyət»dən «ictimai müqavilə»
ə
sasında meydana gəlmişdir.
Lokk Con (1632-1704) – ingilis filosofu və siyasətçisi. «Dövlət idarəsi
haqqında iki traktat» adlə əsərində Lokk dövlət hakimiyytinin mütləq və məhdud
olmayan xarakteri haqqında geniş yayılmış görüşlərə qarşı çıxırdı.Lokk sübut edirdi
ki, dövlətin müqavilə əsasında yaranmış əsas vəzifələri, «təbii hüquqa» riayət
olunması, vətəndaşlarının şəxsi azadlığının və özəl mülkiyyətinin qorunmasıdır.
Lokka görə dövlət insanlardan vətəndaş ideyalarını reallaşdırmaq üçün lazım olan
qədər və ilk növbədə mülkiyyt əldə etmək hüquq qədər hakimiyyət alır.
Dövlət anlayışını başa düşmək üçün ilk növbədə onun mahiyyətni başa
düşmək lazımdır. Ədəbiyyatlarda bu anlayış iki cür verilir: fəlsəfi kateqoriya kimi
(xüsusilə ictimai təsir) və sosial kateqoriya kimi (bu fikir əsasən marksizimdə öz
ə
ksini tapıb). Dövlətin sosial mahiyyəti hər şeydən əvvəl dövlət hakimiyyətinin
təbiəti ilə bağlıdır və öz ifadəsini dövlət tipi kateqoriyasında tapır.
Dövlətin mahiyyəti, onun mənbəyini, inkişaf tendensiyasını öyrənmədən
xüsusi təsir kimi izah etmək olmaz.
2
Лунев В.Е. Советский государственный аппарат. М., Знание, 1972. səh 3.
8
Hakimiyyət müstəqillik kimi əhəmiyyətli əlaməti qoruyucusudur.Müstəqillik
ölkə daxilində və xaricində onun bir başa dövlət hakimiyyətinin aliliyi təcəssüm
edir. Hakimiyyətin başçılığı bildirir ki, dövlət sərhədlərinin daxilində heç kəs,
dövlətdən başqa qanunlar çıxarmaqda haqlı deyil, yəni ölkənin bütün əhalisi üçün
məcburi ən yüksək hüquq gücü aktları dövlət tərəfindən verilə bilər.
Müasir dövlətşünaslıqda dövlət anlayışına dörd əsas yanaşma göstərmək olar:
teoloji, klassik, hüquqi, sosialoji.
Teoloji yanaşma orta əsrlərdə meydana gəlmişdir. Burada əsas fikir dövlətin
Allahtərəfindən yaradılması və idarə edilməsinə yönəldilir.
Klassik yanaşmanın nümayəndələri dövlətə üç əsas elementin birgə əlaqəsi
kimi baxılır: hakimiyyət, ərazi və əhali. Bu yanaşma beynəlxalq hüquqla məşğul
olan qərd siyasətçilərinə xasdır.
Dövlət anlayışına hüquqi yanaşma I dünya müharibəsinə qədərki dövrdə
üstün olmuşdur. Onun nümayəndələri dövlətə hər şeydən əvvəl hüquq münasibətləri
sistemi, xüsusi normativ vahid kimi baxırdılar. Onlar haqlı olaraq qeyl edirdilər ki,
dövlət hüquqi şəxs kimi çıxış edə bilər və bu onun bir idarə edən sistem kimi
keyfiyyətlərini göstərmir. (Müasir ədəbiyyatlarda hüquqi yanaşmaya çox da rast
gəlinmir).
Dövlət əbədi mövcud olmamışdır. btidai cəmiyyətdə siniflər yox idi. O
dövrdə istehsal elə aşağı inkişaf səviyyəsində idi ki, yalnız insanların minimum
tələbatlarını ödəyirdi. Lakin sonralar ictimai əmək bölgüsünün dərinləşməsi
məhsuldar qüvvələrin inkişafı və əmək məhsuldarlığının yüksəlməsinə təkan verdi.
Yəni insanlar istehslak etdiklərindən daha çox məhsul istehsal etməyə başladılar.
Nəticədə izafi məhsul yarandı ki, bu da xüsusi mülkiyyətin, əmlak bərabərsizliyinin
meydana gəlməsinə gətirib çıxardı. btidai icmanın pozulması, onun sinfi
təbəqələşməsi prosesi belə gedirdi. Bu proses bir-birinə əks siniflərin, varlı və
kasıbların meydana gəlməsinə səbəb oldu.
Belskiy dövlət idarəetməsini yalnız aparat daxilində baxılması ilə
məhdudlaşdırırdı. Onun fikrincə bu cür idarəetmə bütün dövlət orqanlarında, o
9
cümlədən qanunverici orqanlarda da yaranır
3
.
Platonun (e.ə. 407 – 347)dövlətə aid fikirləri dialoq şəklində yazılmış
traktatlar nəticəsində günümüzə qədər gəlib çıxmışdır: «Dövlət», «Pir», «Qanunlar»
və s. Platon, hələ Sokratın tələbəsi olarkən, dövlətin və onların dəyişməsinin ideal
formalarını araşdırmağa cəhd edirdi. Onun fikrincə, dövləti insanın bədəninə və
ruhuna oxşatmaq olar. nsanın ruhunun üç – dərrakəli, hiddətli və şəhvətli hissəsinə,
üç zümrə uyğun gəlməlidir:
➢ Ləyaqəti müdriklük olan, hökmdarlar;
➢ Başqalarından fərqi cəsurluq olan, döyüşçülər;
➢
Səciyyəsi qarınlarını və hisslərini doyurmaq olan, istehsalçılar
(sənətkarlar, tacirlər, torpaq sahibkarları, aktyorlar).
Dövlət anlayışına sosialoji yanaşma daha geniş yayılmışdır. Bu da dövlətin
mənbəyi haqqında olduğu kimi iki istiqamət, məktəb var: birincisi marksist məktəb
göstərir ki, dövlət müəyyən sinfi diktatura orqanıdır. O, müvəqqəti xarakter daşıyır,
sosializmdə itməyə başlayır, kommunizmdə isə onun dövlətsiz ictimai kommunistik
idarəetmə sistemi əvəz edir.
Alman ədəbiyyatında dövlət idarəetməsini iki metodla: birinci, neqativ və
ikinci, pozitiv metodla müəyyən edirlər. Neqativ metoda görə klassik hakimiyyət
bölgüsü nəzəriyyəsinə əsaslanan dövlət idarəetmə subyektlərinin fəaliyyətinə
qanunverici və məhkəmə fəaliyyəti daxil deyillər. Pozitiv mənaya görə idarəetmə
fəaliyyəti ilə müəyyən dərəcədə qanunverici hakimiyyət məhkəmə hakimiyyəti
məşğul olur
4
.
Dövlət idarəçiliyinə ölkəyə bütün səviyyələrdə rəhbərlik etmək üçün iqtisadi,
siyasi və inzibati hakimiyyətin həyata keçirilməsi mexanizmi kimi yanaşılması da
mümkündür.
Cəmiyyətin formalaşmasının ilkin dövürlərində yoxsulluğun daha yayılması
düzgün idarəetmənin olmaması ilə əlaqələndirilirdi. Bu baxımından fikrləşsək
3
Бельский
К.С. К вопросу о предмете административного права. Государство и право, 1997, №11.səh 21
4
Мицкевич А.А. Понятие государственного управления в Административном праве Германии. Государство и
право
. 2002, №6., səh35
Dostları ilə paylaş: |