15
1. Ləfzdə (sözdə) təhrif: Bu növ təhrifdə məqsəd
sözlərin
artırılıb‐azaldılması,
yerlərinin
dəyişdirilməsidir.
2. Mənada təhrif: Bu növ təhrifdə məqsəd mənanı
heç bir aidiyyatı olmayan yanlış mənaya yozmaqdır.
Təhrifin bu növünə “şəxsi rəyə əsaslanan təfsir” də
deyilir. Hansı ki, rəvayətlərdə kəskin şəkildə
məzəmmət olunmuşdur. Peyğəmbər (s) bu barədə
buyurur: “Quranı öz şəxsi rəyinə əsaslanaraq təfsir
edən kimsə, özünə oddan yer hazırlamışdır”.
1
3. Yerdəyişmə yolu ilə olunan təhrif: Bu növ
təhrifdə məqsəd, bu və ya digər ayənin, yaxud
surənin nazil olduğu ardıcıllığa əks şəkildə qeyd
olunmasıdır. Təhrifin bu növü nadir hallarda baş
vermişdir. Belə ki, bütün ayələr nazil olunduğu
ardıcıllıqla qeydə alınmışdır. Surələrə gəldikdə isə,
onların hamısının Peyğəmbərin (s) göstərişi ilə
həmin ardıcıllığa əks şəkildə qeydə alındığını iddia
etmək olar.
4. Qiraətdə (oxunuşda) təhrif: Bu növ təhrifdə
məqsəd, Quranın bu və ya digər sözünü
müsəlmanların yekdilliklə qəbul etdikləri qiraətə
uyğun olmayan şəkildə oxumaqdır. Bir çox qarilərin
qiraət zamanı etdikləri dəyişiklikləri buna misal
göstərmək olar.
1
Əvali əl‐ləali, c. 4, səh. 104.
16
5. Ləhcədə təhrif: Müxtəlif qəbilələr arasındakı
ləhcə fərqləri ayələri öz ləhcələrinə uyğun şəkildə
oxumalarına səbəb olur.
6. Ayrı‐ayrı sözlərin digər sinonimləri ilə, yaxud
başqa sözlərlə əvəz olunması yolu ilə olunan təhrif:
Artıq məlum olduğu kimi təhrifin bu növündə
məqsəd, bu və ya digər sözün başqa sözlə əvəz
olunmasıdır. İstər bu sözlər sinonim olsun, istərsə də
sinonim olmasın. İbn Məsud bu növ təhrifi
sinonimlərdə düzgün hesab edir. Onun rəyinə görə,
Quranda “
ﻢﻴﻠﻋ
” ( Əlim) ifadəsini “
ﻢﻴﻜﺣ
” (Həkim)
ifadəsi ilə dəyişmək olar.
17
ÜÇÜNCÜ MƏQAM
“İCMALİ” VƏ “TƏFSİLİ” TƏHRİF
Öncə qeyd etdiyimiz kimi, təhrif (digər bir bölgüyə
görə) “icmali”, yaxud da “təfsili”dir.
Burada bizim mübahisə obyektimizə daxil olacaq
qisim “Təfsili” təhrifdir. Başqa sözlə desək, biz
burada Quranda baş vermiş konkret artım və ya
azalma haqqında söhbət açacağıq. Lakin “İcmali”
təhrif, yəni Quaranda ümumi şəkildə artim, yaxud
azalma baş verməsi (belə ki, təhrif baş verdiyini bilir,
lakin bunun konkret olaraq hansı ayə və ya surədə
olduğunu bilmirik) bizim mübahisə obyektimizdən
xaricdir. Misal üçün qiraətlərdə mövcud fərqləri,
ِﻢﻴِﺣﱠﺮﻟا ِﻦَﻤْﺣﱠﺮﻟا ِﻪﱠﻠﻟا ِﻢْﺴِﺑ
﴾
﴿
(Bismillahir‐Rəhmanir‐Rəhim)
ayəsinin Qurandan olub‐olmamasını və s. göstərmək
olar. Çünki bizim söhbət açdığımız təhrif istər
azaldılma yolu ilə olsun, istərsə də çoxaldılma yolu
ilə, hər iki halda Allahın sözü ilə müvafiq deyil.
Amma qiraətlər isə fərqli olmalarına baxmayaraq,
birinin Allah kəlamı ilə müvafiq olmasına şübhə
yoxdur.
ِﻢﻴِﺣﱠﺮﻟا ِﻦَﻤْﺣﱠﺮﻟا ِﻪﱠﻠﻟا ِﻢْﺴِﺑ
﴾
﴿
(Bismillahir‐Rəhmanir‐
Rəhim) ayəsinə gəldikdə isə, şübhəsiz ki, Peyğəmbər
(s) onu hər surənin əvvəlində oxumuşdur. Fikir
ayrılığı yalnız onun xırdalıqlarındadır. Xırdalığa
varanlar
əsl
Quranın
məhz
belə
olduğu
qənaətindədirlər, xırdalığa varmayanlar isə, əsl
Quranın bu ayəsız olduğu fikri üzərində dayanırlar.
Nəticə etibarilə bu iki düşüncənin daşıyıcılarının heç
18
biri öz versiyalarının əsl Qurana zidd olduğunu
(yəni əsl Qurana əlavə nə isə artırılıb, yaxud
azaldılmasını) güman etmirlər. Belə ki, hər iki
versiyanın tərəfdarları Qurana ilahi vəhydən başqa
bəşər sözünün daxil olmadığını yekdilliklə qəbul
edirlər. Qiraətlərin fərqliliyi də bu qəbildəndir.
Demək, “icmali” təhrifin nümunələri hər hansı bir
şəxsin həqiqi sözü, yaxud qiraəti olmadığına
baxmayaraq, bizim mübahisə obyektimiz xaricindədir.
Bizim mübahisə obyektimiz olan təhrif əsl Qurana
nəyinsə artırılması və yaxud da azaldılmasıdır.
19
DÖRDÜNCÜ MƏQAM
“XƏBƏRİ‐VAHİD”İN
1
TƏHRİFİN SÜBUTU ÜÇÜN
YETƏRSİZLİYİ
Bu və ya digər ayənin Qurandan olduğunu iddia
etmək üçün kəskin elmi dəlilə ehtiyac var. Hər hansı
bir ayənin Qurandan olduğunun isbatı üçün “Xəbəri‐
vahid”in yetərli olmadığı kimi, təhrifin isbatı üçün
də yetərli deyil. Təhrif nəzəriyyəsini dəstəkləyənlər
öz müddəalarının isbatı üşün kəskin, yetərli elmi
dəlillər göstərməlidirlər. Başqa sözlə desək, etiqadla
bağlı məsələlərin isbatı üçün “xəbəri‐vahid” və bu
kimi sırf gümana əsaslanan dəlilləri yetərli
bilmədiyimiz kimi, ən mühüm dəlil olan Quranı da
heç bir şəkildə “xəbəri‐vahid”lə qəbul edib, yaxud
etməmək olmaz. Məhz elə buna əsaslanan Şeyx Tusi
“Tibyan” adlı təfsir kitabının müqəddiməsində yazır:
“Quranın təhrifini iddia edən rəvayətlər bütünlüklə
“xəbəri‐vahid”dirlər. “Xəbəri‐vahid” tam elmi dəlil
olmadığı üçün təhrif məsələsində də yetərli
sayılmır”.
Şeyx Tusinin məqsədi, bu məsələnin tam yəqin
edilməsi şərt olan məsələlərdən olmasıdır.
1
“Hədis” elmi terminologiyasında sənəd silsiləsində mövcud olan
rəvayətçiləri mütəvatir həddinə yetməyən hədisə “xəbəi‐vahid” deyilir.
20
BEŞİNCİ MƏQAM
BÖYÜK ŞİƏ ALİMLƏRİNİN QURANIN TƏHRİF
OLUNMASI BARƏSİNDƏ FİKİRLƏRİ
Böyük şiə alimləri Quranın təhrif olunmadığı
qənaətindədirlər. Belə ki, onlar hazırkı Quranın heç
bir artım və ya azalma baş vermədən Peyğəmbərə (s)
nazil olunan Quran olduğunu qəbul edirlər.
Burada şiə məzhəbinin dayaqları və qələmə
aldıqları əsərlər bu məzhəbin əqidəsi hesab olunan
bir neçə alimin görüşlərini qısa şəkildə diqqətinizə
çatdıracağıq. Lakin oncə iki məsələyə diqqət
yetirməyi zəruri hesab edirik.
1.
Bir çox Quran elmləri ilə bağlı kitablarda Quranın
təhrif
olunması
nəzəriyyəsini
Əhli‐sünnənin
“Həşviyyə”
qoluna
aid
etdikləri
kimi,
Şiə
məzhəbinin də “Əxbari” qoluna aid etdikləri nəzərə
çarpır. Nəzərə almaq lazımdır ki, “Vəsailüş‐Şiə”
kitabının müəllifi, Şeyx Hürr Amili kimi bir çox
əxbari alimlər Quranın təhrif olunmadığı fikrində
olmuş, hətta bu haqda elmi əsər belə yazmışlar.
Deməli, əxbari olmaq heç də Quranın təhrif olunması
qənaətində olmaq deyil.
2.Şübhəsiz ki, şiə alimləri Qurana nəyinsə
artırılması yolu ilə təhrif olunmaması haqqında
yekdil rəyə malikdirlər. Lakin azaldılma yolu ilə
təhrif olunmaması barəsində isə Müqəddəs Bağdadi
1
(Vafiyə kitabının izahinda), görkəmli şiə mərcəi‐
1
Alaur‐Rəhman, Bəlaği, səh. 26.
Dostları ilə paylaş: |