51
Eroziya proseesi təkcə bitki örtüyünün dəyişilməsinə, torpaqda qida
maddələrinin miqdarının azalmasına deyil, eyni zamanda bitkilərin kök
kütləsinin inkişafına da təsir göstərir. Süxurların aşınmasında, torpaq
ə
mələgəlmə prosesində bitkilərin kök sisteminin böyük rolu olduğunu nəzərə
alsaq eroziyanın təsiri ilə bu göstəricinin dəyişilməsi torpaq örtüyü üçün
həlledici amildir. Bitki örtüyü torpaqqoruyucu və su tənzimedici xüsusiyyətə
malik olduğundan onun torpaqaltı və torpaqüstü hissələrinin inkişafının
öyrənilməsi eroziya prosesinin qarşısının alınması baxımından çox aktual
məsələdir. Naxçıvan Muxtar Respublikasının ərazisi bitkilərin növ müxtəlifliyi
ilə seçilir. Bu baxımdan müxtəlif bitki formasiyalarının analoji xüsusiyyəti
bir-birindən fərqlidir. Möhkəm və sıx kök kütləsi ilə hörülmüş torpaq qatı
möhkəm çim qatı ilə örtüldüyündən hətta meylliyi 30
0
–dən yuxarı olan
yamaclarda torpağın yuyulması müşahidə edilmir.
Hidrometrik və relyef şəraitinin əlverişli olduğu sahələrdə bitki
örtüyünün sıx olması ilə əlaqədar torpaqda güclü kök sistemi əmələ gəlir ki,
bu da torpağın fiziki, kimyəvi və bioloji xassələrinin inkişaf etdirərək
yaxşılaşdırır. Qeyd edək ki, bitki örtüyünün yerüstü hissəsi nə qədər çox
inkişaf edərsə onun kök kütləsinin də torpaqda miqdarı bir o qədər artıq
olur. Bu baxımdan çimli dağ-çəmən torpaqların yeraltı kök sistemi sıx
hörülmüş şəkilə malik olmaqla müstəsna xüsusiyyətə malikdir. Beləliklə, istər
torpaq qatları üzrə, istərsə də yuyulma dərəcəsinə görə kök kütləsinin
paylanması göstərir ki, onun əsas və ya əksər hissəsi torpaq profilinin üst 10
sm-lik qatında olmaqla, aşağı qatlarda kəskin azalır.
Naxçıvan Muxtar Respublikasının ərazisində meşələr çox da geniş sahə
tutmasada əvvəllər meşə massivlərinin böyük olması nəticəsində bəzi
ə
razilərdə torpaq əmələgəlmə prosesi meşə xarakterinə malikdir. Əsasən ağac
və kol bitkilərinin inkişaf etdiyi qəhvəyi dağ meşə torpaqlarında hündür,
qalın ağac və kol bitkilərinin inkişafı üçün torpaq altında qalın kök kütləsi
mövcuddur.
52
§2.3. Naxçıvan MR-ın dağlıq zona torpaqlarının eroziya təhlükəsi
ehtimalına görə rayonlaşdırılması
Naxçıvan MR-in dağlıq zonası əsrlərdən bəri insanın təsərrüfat
fəaliyyətinin təsirinə məruz qalır. Həm antropogen həm də təbii amillərin
təsiri nəticəsində torpaq eroziyası intensiv inkişaf edərək geniş miqyasda
sahəni əhatə etmişdir. Ərazidə mövcud olan qayalıqlar, səpinti və töküntülər,
çınqıllıqlar, cığırlar, çim qatı tamamilə pozulmuş yamaclar, bitki örtüyü
tamamilə məhv olmuş ərazilər buna canlı şahiddir. Naxçıvan MR-in dağlıq
zonası ümumi ərazinin yarıdan çoxunu tutmaqla relyef quruluşu çox
müxtəlifdir. Belə ki, ərazinin cənub-şərq hissəsi dəniz səviyyəsindən yüksəkliyi
baxımından yamacların meylliyi, parçalanması, məhəlli eroziya bazisinin
dərinliyi və başqa xüsusiyyətlərinə görə mərkəzi hissəyə nisbətən daha çox
sərt, parçalanmış səciyyəyə malik olduğundan torpağın eroziyaya məruz
qalması təhlükəsi ehtimalı da çoxdur.
Muxtar Respublikanın yüksək dağlıq zonasının torpaqları qranit tipli
püskürülmüş süxurlar, əsasən porfritlərin üzərində formalaşmışdır. Yüksək
dağlıq zonada püskürülmüş süxurlarla yanaşı əhəngdaşı, metamorfik mənşəli
(Şərur, Ordubad və Culfa rayonlarının mərkəzi hissəsində mərmərləşmiş
ə
həngdaşları) süxurlar da geniş yayılmışdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, dağların ətraflarında qədim allüvial mənşəli,
pliosen və postpliosenin buzlaq çınqıl daşlı süxurlara və gillərə rast gəlinir.
Naxçıvan Muxtar Respublikasının dağlıq zonası üçün allüvial
çöküntülər səciyyəvidir. Onlar əsasən qumlu, çınqıl daşlı gətirmələrdən
ibarətdir ki, bu da çay yatağı boyunca yerləşən sahələrdə və subasarlarda
təmsil olunmuşdur.
Eroziyanın inkişafı artdıqca bitki örtüyünün torpaqqoruyucu xassəsi
azalır.
Qeyd etdiyimiz kimi eroziya təhlükəsini təyin edən ən başlıca
amillərəyamacın meylliyi, uzunluğu, forma və baxarlığı, bitki örtüyü aid
53
edilməlidir.Torpaqların eroziyaya uğraması və eroziyanın müxtəlif
formalarının inkişafı ayrı-ayrı dağ massivləri və inzibati rayonlar üzrə yerli
xüsusiyyətlərdən asılı olaraq dəyişir. Muxtar Respublikanın dağlıq zonasında
eroziyanın inkişafına nəzər salanda görürük ki, ayrı-ayrı inzibati rayonlarda
yamacların meylliyi, hidrotermik və botaniki amillərlə əlaqədar eroziyanın
inkişafı müxtəlifdir.
Səthi su axınının yaranması və formalaşması üçün yamacın meylliyi
ə
sas şərtlərdəndir. Ona görə də yamacın meylliyi eroziya təhlükəsi ehtimalını
müəyyən etməyə imkan verir. Buna görə də bəzi hallarda eroziya
təhlükəsinin baş verməsi üçün başlanğıc meylliyi 1 və 2 dərəcə hesablamaq
olar. Lakin bu meyllilik hər yer üçün şamil edilə bilməz. Belə ki, bəzi
hallarda eroziya prosesinin baş verməsi 0,5
0
və hətta 0,3
0
-də mümkün
olmadığı halda, bəzən 10-15 dərəcə və hətta 20
0
müşahidə edilmir. Hər iki
halda ərazinin sahəsi torpağın özünün xüsusiyyətləri mühüm rol oynayır.
Lakin burada bitki örtüyü faktorunu da yaddan çıxarmaq olmaz. Qeyd edək
ki, səthi axının və eroziya prosesinin yaranmasında bitki örtüyünün sıxlığı,
kök sisteminin qalınlığı, çim qatının olması və başqa xüsusiyyətləri mühüm
rol oynayır. Ağac və kol bitkilərinin üstünlük təşkil etdiyi ərazilərdə
eroziyanın baş verməsi çətinləşir. Bitki örtüyündən kasad, bozqırlaşmış
yamaclarda isə eroziya prosesi asanlıqla inkişaf edir[32].
Eroziya təhlükəsi ehtimalı iqlim ünsürlərindən atmosfer çöküntülərinin
intensivliyindən, miqdarından, yağıntının növündən və başqa xüsusiyyətlərindən
asılıdır. Leysan yağışları özünün intensivliyinin qeyri-bərabər olması ilə
səciyyələnir. Belə ki, bir leysan yağışı müddətində onun sürəti 0,1-0,2
mm/dəqiqədən 6-10 mm/dəqiqəyə qədər dəyişə bilər. Bir qayda olaraq yağışın
davamiyyəti çox olduğu hallarda onun intensivliyi orta sürətdən aşağı olur.
Lakin Naxçıvan şəraitində düşən yağıntının miqdarı qısa olduğu üçün onun
intensivliyi yüksək olur və nəticədə hər vaxt eroziya təhlükəsi xüsusi ilə
bitki örtüyü seyrək olan yamaclarda gözlənilir[27].
Dostları ilə paylaş: |