53
həyata keçirilir. Redaktorlar funksional imkanlarına görə mətn, qrafik və nəşriyyat
sisteminin redaktorlarına ayrılır.
Mətn redaktorları mənt informasiyasının işlənməsi üçün nəzərdə tutulmaqla
aşağıdakı əsas funksiyaları yerinə yetirir: mətnin fayla yazılması; mətnə əlavələr
edilməsi, fraqmentlərin çıxarılması, simvolların, sətrlərin və fraqmentlərin
dəyişdirilməsi; mətndə orfoqrafiya qaydalarının yoxlanılması; müxtəlif şriftlərlə
mətnin formatlaşdırılması; mətnin formasının qaydaya salınması; başlıqların
hazırlanması; mətnin səhifələrə bölünməsi; sözlərin və ifadələrin axtarışı və
dəyişdirilməsi; mürəkkəb olmayan təsvirlərin mətnə daxil edilməsi; mətnin çap
edilməsi.
Qrafik redaktorlardan qrafik sənədlərin, o cümlədən, diaqramların, təsvirlərin,
cizgilərin və cədvəllərin işlənilməsi üçün onların köməyilə fiqur və şriftlərin
ölçülərinin, fiqur və hərflərin yerdəyişmələrinin idarə edilməsi və ixtiyari
təsvirlərin formalaşdırılması mümkündür.
Nəşriyyat sistemləri mətn və qrafik redaktorların imkanlarını özündə
birləşdırir, qrafik materialların formalaşdırılması va sonradan onların çapa
çıxarılması sahəsində əlavə geniş imkanlara malikdır. Ona görə də bu sistemlərdən
nəşriyyat işində daha çox islifadə olunur.
Cədvəl məlumatlarının işlənməsi üçün nəzərdə tutulan tətbiqi proqram
paketlərinə elektron cədvəllər deyilir. Cədvəl məlumatları onun sütun və
sətirlərinin kəsişmələrində yerləşən yuvalarda saxlanılır. Həmin yuvalarda ədədi
məlumatlar, simvol məlumatları və düsturar saxlanıla bilər. Düsturlar bir yuvanın
qiymətinin digər yuvalardakı məlumatlardan asılılığını göstərir. Bir yuvanın
məlumatının dəyişməsi ondan asılı olan digər yuvanın qiymətlərinin dəyişməsinə
səbəb olur.
nteqrasiya edilmiş paketlər ümumi təyinatlı tətbiqi proqram paketlərini
funksiyalarına görə fərqləndirən, müxtəlif proqram komponentlərini özündə
birləşdirən TPP-dir. Müasir inteqrasiya edilmiş TPP-nin tərkibinə mətn
redaktorları, elektron cədvəllər, qrafik redaktorlar, mərkəzləşdirilmiş bazanı
idarəetmə sistemləri və kommunikasiya modulu daxildir. nteqrasiya edilmiş
54
paketə əlavə modullar kimi, digər komponentlər də daxil edilə bilər. Komponentlər
arasında informasıya əlaqələri müxtəlif məlumatların təqdım edilməsi
formatlarının unifikasiyası yolu ilə təmin olunur. Müxtəlif komponentlərin vahıd
sistemdə inteqrasiyası istifadəçiyə sözsüz böyük imkanlar verir.
CASE-texnologiyadan, adətən, layihələrin kollektiv reallaşdırılması və bu
layihələrdən müxtəlif peşələrdən olan mütəxəssislərin (sistem-analitiklərin,
layihəçilərin, proqramlaşdırıcıların və s.) iştirakı tələb olunan mürəkkəb
informasiya sistemləri yaradılan zaman istifadə olunur. CASE-texnologiya
dedikdə, predmet sahəsinin təhlili, layihələndirilməsi, proqramlaşdırılması və
informasıya sisteminin istismarı metodologiyasını özündə birləşdirən və bu
sistemin işlənib hazır1anma prosesinın avtomatlaşdırılması vasitələrinin məcmusu
başa düşülür. Bu vasitələrin sistemin fəaliyyətinin bütün mərhələlərində tətbiq
edilməsi qarşıya cıxan məsələlərin həllini xeyli sadələşdirir.
qtisadiyyatda və sosial sferada informasıyanın işlənməsi vasitələrinə qarşı
qoyulan tələblərin daim artması mütəxəssislərin məntiqinə və təcrübəsinə
ə
saslanan
evristik
və
qeyri-formal
məsələlərin
həlli
proseslərinin
kompüterləşdirilməsini stimullaşdırır.
55
FƏ
S L III. NFORMAS YA QT SAD YYATINDA QEYR -SƏ
L S
NFORMAS YA TEXNOLOG YALARININ TƏ
TB Q ST QAMƏ
TLƏ
R
3.1. Qeyri-sə
lis mühitdə
informasiya texnologiyalarından istifadə
etmə
klə
müə
ssisə
nin maliyyə
fə
aliyyə
tinin tə
hlilinin ə
sas xüsusiyyə
tlə
ri
Müəssisənin maliyyə dayanıqlığının olması həmin müəssisənin
uzunmüddətli stabil fəaliyyət göstərə bilməsini əks etdirir. O müəssisənin
kreditorları və investorları ilə əlaqəsini xarakterizə edir. Müəssisənin
özünəməxsus kapitalı ilə borc vasitələri arasında olan nisbəti göstərir.
Müəssisənin özünəməxsus likvid kapitalı onun bütün borc öhdəçiliklərini
örtmədiyi hallarda və iri kreditorları öz vəsaitlərinin geri qaytarılmasını tələb
etdikdə müəssisənin müflisləşməsi təhlükəsi yaranır. Eyni zamanda da borc
vəsaitlərindən istifadə edilməsi müəssisənin maliyyə dayanıqlığı təhlil etdikdə
onun gəlirlilik və risklilik səviyyəsini əks etdirən göstəricilər sistemini təhlil
edilib qiymətləndirilməlidir.
Elə müəssisələrin maliyyə dayanıqlığı mövcud olur ki, onlar öz
vəsaitləri hesabına aktivlərini (əsas fondlarını, dövriyyə vəsaitlərini, qeyri-maddi
aktivlərini) formalaşdırır, özünü doğrultmayan debitor və kreditor borc
öhdəçilikləri yaratmır, borc öhdəçiliklərini vaxtında və öz vəsaitləri hesabına
yerinə yetirir, ödəyir.
Maliyyə dayanıqlığının təhlil edilməsinin başlıca məsələlərinə
müəssisənin aktivlərinin və passivlərinin dəyərinin və strukturunun müəyyən
edilməsi aid edilir. Bu yolla müəssisənin maliyyələşmə baxımından nə
dərəcədə asılı olmasını; kreditorlardan, investorlardan asılılığının artması və
yaxud da azalmasını; onun aktivlərinin və passivlərinin sərbəst maliyyə-
təsərrüfat fəaliyyəti göstərməsi üçün şərait yaradıb-yaratmamasını müəyyən
etmək və müvafiq nəticə əldə etmək olar. Müəssisənin aktivlərinin hər birinin
həcminə və əmlakının ümumi dəyərinə görə müəssisənin maliyyə