_____________ Milli Kitabxana_____________
53
Daşaratha öz hərəmlərindən biri hiyləgər
Kaykeyanın təhrikilə oğlu Ramanı 14 illik sürgünə
göndərir. Onun ardınca Ramanın arvadı Sita da, sadiq
qardaşı Lakşman da cəngəlliyə yollanırlar. Ramanın
cəngəllikdəki həyatı rakşaslarla, yəni əcinələrlə daimi
mübarizədə keçir. Rakşaslar sultanı Ravan bir gün
Sitaya aşiq olur. Həm bunun ucbatından, həm də
Rama tərəfindən sevgisi rədd edilmiş bacısının, -
Şurpanakhanın, - intiqamını almaq məqsədilə qüdrətli
rakşas Ravan Sitanı öz yaşıl səmavi atlarında
rakşaslar səltənətinə qaçırır. Dərdli Rama bir yerdə
qərar tuta bilmir, dünyanı dolaşır. Bu işdə ona
meymunlar padşahı Suqriva və meymun ordusunun
sərkərdəsi Xanuman kömək edir. Məhz Hanuman
Sitanı Lank adasında tapır. Eposun zirvə məqamı
Rama ilə Ravanın döyüşüdür. Bu döyüşdən sonra qa-
lib Rama öz məmləkətinin paytaxtına qayıdır.
Odur ki, Hindistanda meymunları müqəddəslər
bilirlər və onları çox sevirlər. Haradasa demək olar ki,
Hanuman “Ramayana” eposunun ikinci əsas
qəhrəmanıdır. Lakin bu xeyirxah meymunlar Ramaya
düşmən kəsilmiş rakşaslara qarşı yaman aman-
sızdırlar. Elə buna görə də Hanumanın qrimində qara
rəngə mühüm yer verilib. Meymunların qrim əsasını
qara və qırmızı rəng təşkil edir: gözlərin həndəvəri,
alın nahiyyəsi qaradır, ağız ətrafı qırmızı. Ancaq ağ
nəbati naxışlar hiddət, qorxu, hədə rəmzi olan bu
rənglərə sakitlik, yumşaqlıq gətirir. Hanumanın
_____________ Milli Kitabxana_____________
54
burnunun üstündəki gavalı formalı yaşıl rəng ağ
haşiyəyə alınıb; hər iki yanağında dəmir pul boyda
qırmızı həlqələr çəkilib. Yaşıl rəng bildirir ki,
Hanuman meşə sakinidir. Onun baş geyimi
“VATTA” adlanır. Bu papaq haradasa latın amerikası
xalqlarının milli papağı sombreroya bənzəyir; o
fərqlə ki, meymunlar sultanının vattasının kənarları
düppədüzdür, heç hayana qatlanmır. Papağın yuxarı
hissəsində isə modern gecə lampasının şarını
xatırladan iri yumru kürə var; eləsən ətrafa işıq saçar.
Kari qadın əcinələrin qrimidir, “qara” mənasında
anlaşılır. Onların geyimləri də qaradır. Bu veşam
(paltarlar) rakşaslar və əcinə xanımlar tərəfindən
geyilir. Ravanın qəzəbli, zalım bacısı Şurpanakha
belə personajlar cərgəsindədir. Aktyorlar bu qadını
həmişə eybəcər bədən görkəmində rəsm edirlər. Kari
düşmənlərini amansızcasına məhv edən qadın-əcinə
tipidir,
meşə sakinidir, yalnız yanaqlarında və
çənəsində qırmızı pulcuqlar var.
Qrim əsası paçha, kathi, thadi, kari olan
qəhrəmanlardan başqa Kathakali teatrında ikinci
dərəcəli personajlar da mövcuddur ki, onlar
MİNAKKA (sanskritcə “parlaq” mənasını verir)
tipinə aid edilir. Bunlar qadınlar və müdriklərdir. Belə
personajların adi üz rəngi, adi qrimi və realistik
davranış
tərzi olur. Aktyorlar minakkadan
brəhmənləri bildirmək üçün də yararlanırlar. Onların
_____________ Milli Kitabxana_____________
55
da qrimini hindli zahidlərin saç düzümünü xatırladan
və “mukut” adlanan papaq tamamlayır.
Kathakali teatrında indiyə kimi 60 qrim növü
aşkarlanmışdır. Haqqında danışdıqlarımızdan əlavə
Kathakali tamaşalarında bu qrimlərin daha üç
növündən geniş istifadə edilir: çuvappu (qırmızı)
günəş və od təmsilçiləri üçündür, teppu (çəkilmiş)
quşlar və ilanlardan, poymukham (maska)
heyvanlardan ötrüdür. Əsasən, maskalarla qaban,
maral, cüyür eyhamlaşdırılır.
Kathakali teatrında qrimlənmə cərrahiyyə ilə
incəsənət arasında ortaq bir mövqe tutur. Bu proses
adətən 3-4 saat çəkir. Aktyor arxası döşəməyə həsir
üstündə uzanır və onun üzünə usta və ya öz
tərəfmüqabili qrim vurur. Elə bu vaxt aktyor gözünün
içinə hind badımcanının tumunu qoyur və bir-iki saata
onun göz ağı qırmızı rəngə boyanır. Bu prosesdən
sonra əgər aktyorun üzündə qrimlənməmiş bir yer
qalırsa, o da onun bəbəkləridir. Göz ağının belə
qırmızıya tutulması estetik mahiyyət kəsb edir. Lakin
bu həm də bədənin hərarətini normal saxlamaqdan
ötrüdür. Çünkü sifət tam qrimləndiyindən üzün dərisi
tamam nəfəs almır və bədənin hərarəti qalxır. Belə
qrimlənmə bacarığı sənət əsəridir və onun nəticəsi
haradasa cənubi afrikalıların ritualları üçün xarakterik
maska və qrimləri xatırladır.
Qrimlənmə qurtardıqdan sonra aktyorlara onun
kostyumunu geyindirirlər. Kathakali teatrında
_____________ Milli Kitabxana_____________
56
aktyorlar gen ətəkli tumanlar geyinib səhnəyə çıxırlar.
Alicənab qəhrəmanlar açıq rəngli, məkrli personajlar
isə qara və qırmızı rəngli tumanlarda olurlar.
Aktyorların hazırlığı prosesi başa papaq qoyulması
tamamlanır. Nədən ki, papağın yerini bərkitdikdən
sonra onu tərpətmək olmaz. Geyimlər adətən sadə və
ucuz parçadan tikilir. Kathakali aktyorlarının
kostyumlarının ən xarakterik əlamətlətindən biri də
onların boğazlarna dolayıb iki tərəfdən üç-üç sinə
boyunca dizlərə qədər uzatdıqları şərf buğumlarıdır.
Bu buğumların sonuna kiçik, girdə bir güzgü
bağlanır. Lazım gəldikdə aktyor güzüyə baxıb
qrimini, üst-başını sahmana salır. Çünki o, səhnəni
uzun müddət, bəlkə də haradasa 6-8 saat, tərk etmir.
Bu
şərf buğumları
“UTTARİYA” adlanır.
Kostyumlar bir qayda olaraq ucuz materiallardan
tikilir; bəzəklər taxtadan, quş lələklərindən, metal və
güzgü parçalarından hazırlanır.
Kathakali “absolyut teatr”dır, fiziki hərəkətə,
jestə, rəqsə, musiqiyə əsaslanan teatrdır, sənətin
təsviri formasıdır. Tamaşalar gecə oynanılır, gün
batandan başlayıb gün çıxana qədər davam edir.
Burada final sübh çağı olacaq. Personajlar üçün gös-
tərilən hadisələr müstəvisində zaman məhtudiyyəti
yoxdur. Tamaşa gur bir səhnə ilə qurtaracaq. Təbillər
bir-birinə qoşulacaq. Aparıcı xanəndə oxumaqda
davam edərək əlindəki qısa qalın çubuqla çenqalanı, -
metal diski, - döyəcləyəcək. İkinci xanəndə dəmir
Dostları ilə paylaş: |