6
Protokol ilkin səhiyyə xidmətləri səviyyəsində çalışan təcili
yardım həkimləri, terapevtlər, ailə həkimləri üçün nəzərdə tutulmuşdur.
Pasiyent qrupu: döş qəfəsində ağrısı olan böyük yaşlı şəxslər.
Protokolun məqsədləri:
►
Döş qəfəsində ağrı sindromunun mümkün səbəblərinin
araşdırılması;
►
Diaqnozun tez müəyyənləşdirilməsinin zəruriliyini həkimlərin
nəzərinə çatdırmaqla arzuolunmaz nəticələrin qarşısının alınması;
►
Tibb müəssisəsinə müraciət etmiş xəstələrə ilkin mərhələdə
aparılacaq müayinə və ilk yardım sxeminin, müayinə və
təxirəsalınmaz yardım taktikasının təklif olunması.
ÜMUMİ MÜDDƏALAR
Döş qəfəsində ağrı sindromu gündəlik tibbi təcrübədə ən çox rast
gəlinən hadisələrdəndir. Bu sindromun (xüsusən ürək nahiyəsində
ağrının) differensial diaqnostikası müəyyən çətinliklərlə bağlı olsa da,
xəstələrə vaxtında və adekvat ilk yardımın göstərilməsi, lazımi müayinə
və müalicə taktikasının seçilməsində mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Epidemiologiya
Döş qəfəsində ağrı, əsas şikayət kimi ambulator müraciətlərin
demək olar ki, 1-2%-ində təsadüf olunur. Bu sindromun səbəbi əksər
hallarda kardioloji patologiya ilə bağlı olmasa da, nəzərə alınmalıdır
ki, ürək-damar xəstəlikləri inkişaf etmiş ölkələrdə ölümün əsas səbə-
bini təşkil edir
5
. Məhz buna görə də döş qəfəsində ağrının ciddi və ya
qeyri-ciddi səbəbdən meydana çıxmasını araşdırmaq olduqca
mühümdür, bunun üçün isə diaqnostik və proqnostik sualların
aydınlaşdırılması zəruridir.
Döş qəfəsində ağrı sindromunun epidemiologiyası ambulator və
təxirəsalınmaz yardım şəraitindən asılı olaraq fərqlidir.
Təxirəsalınmaz yardım şöbələrinə döş qəfəsində ağrı ilə müraciət
etmiş xəstələrin 50%-ində miokard infarktı (Mİ), qeyri-sabit
stenokardiya, ağ ciyər arteriyasının tromboemboliyası (AATE) və
ürək çatışmazlığı kimi kardioloji vəziyyətlər aşkar edilir. Lakin
ambulator şəraitdə bu şikayətlə müraciət etmiş xəstələrdə əksər
hallarda əzələ-sümük patologiyaları, mədə-bağırsaq xəstəlikləri,
gərginlik stenokardiyası, panik pozulmalar və ya digər psixiatrik
vəziyyətlər, ağ ciyər xəstəlikləri aşkar edilir
5
.
7
Təsnifat
Döş qəfəsində ağrı aşağıdakı patologiyalar zamanı meydana çıxa
bilər
4
:
A. İntratorakal patologiyalar
1. Ürək mənşəli
Ürəyin işemik xəstəliyi (anginoz tutma)
Ürəyin qapaq xəstəlikləri
Miokardın xəstəlikləri (hipertrofik kardiomiopatiya, sağ
mədəciyin təzyiqlə yüklənməsi)
Perikardit
Miokardit
2. Damar mənşəli
Aortanın laylanması, aorta anevrizması, aorta koarktasiyası
Ağciyər hipertenziyası və ağciyər tromboemboliyası
3. Ağciyər-bronx mənşəli
Traxeobronxit
Pnevmoniya
Plevrit
Pnevmotoraks
Şiş xəstəlikləri
4. Divararalığı xəstəlikləri
Mediastenit, mediastenal emfizema
Ezofageal spazm
Reflüks ezofagit
Diafraqmanın qida borusu dəliyinin yırtığı
B. Ekstratorakal patologiyalar
Döş qəfəsi divarının patologiyaları
Onurğa sütunu patologiyaları
Herpes Zoster
Döş qəfəsi divarı törəmələri
Süd vəzisi xəstəlikləri
C. Subdiafraqmal orqanların patologiyaları
Mədə xorası
Xolesistit
Pankreatit
D. Funksional və ya psixogen səbəblər
Panik pozulmalar, depressiya, hiperventilyasiya
Mitral qapaq prolapsı sindromu
8
DİAQNOSTİKA
Anamnez
Ağrının başlanğıcı və inkişafı haqqında təfsilatlı məlumatın
toplanması mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Bu zaman ağrının
lokalizasiyası, xarakteri, davametmə müddəti, irradiasiyası, ağrını
meydana çıxaran, ağırlaşdıran və yüngülləşdirən amillərə, onu
müşayiət edən əlamətlərə (bayılma – Mİ, AATE, aortanın laylanan
anevrizması); tənəffüs aktı ilə əlaqəsi (nəfəsalma zamanı ağrının
artması – plevrit, perikardit, pnevmotoraks, əzələ, sümük-oynaq
xəstəlikləri), təngnəfəslik, öskürək, boğulma, qanhayxırma (ürək, ağ
ciyər patologiyası), ürəkbulanma, qusma, disfagiya, requrgitasiya
(mədə-bağırsaq patologiyası), həyəcan, tərləmə, hiperventilyasiya,
zəiflik (psixi patologiya) və s.) xüsusi diqqət verilməlidir.
Xəstənin vəziyyətinin proqnostik cəhətdən qiymətləndirilməsində
ağrıların işemik və qeyri-işemik xarakterinin müəyyənləşdirməsinin
mühüm əhəmiyyəti vardır.
Keçirilmiş və hazırda mövcud olan xəstəliklər (arterial
hipertenziya (AH), Marfan sindromu, anemiya, sistem qırmızı qurd
eşənəyi və s.) haqda məlumat toplanılmalıdır.
Residivləşən və ya davamlı ağrı sindromu zamanı
provokasiyaedici amillər (məs. bədənin düzgün olmayan vəziyyəti ilə
əlaqədar olması və s.) aşkar edilməlidir. Ağrının əmələ gəlməsinin
şəraitini aydınlaşdırmaq lazımdır. Bu, travmalar, üzün müddətli
antifizioloji vəziyyət, xüsusən xəstənin professional fəaliyyəti ilə
əlaqədar meydana çıxan vəziyyətlər (ağırlıq qaldırması, uzun müddət
avtomobil idarə etmə və s.), o cümlədən uzun müddətli, adət
edilməmiş fiziki gərginlik, ağır yükün daşınması, kəskin hərəkətlər,
ümumi və yerli soyuqlama ola bilər. Trigger nöqtələrinin blokadaları,
qeyri-steroid iltihab əleyhinə maddələrin qəbulunun effekti nəzərə
alınmalıdır.
Ağrının əmələ gəlməsində psixi amillərin (keçirilmiş emosional
stresslər, panika, həyəcan, qorxu hissi, apatiya) rolu nəzərə
alınmalıdır. Yaş və cins kimi amillərin nəzərə alınması mühüm
əhəmiyyət kəsb edir (kürək nahiyəsində ağrıların qadınlarda