Su ən geniş istifadə olunantəbii ehtiyat hesab olunur. Dünyanın bütün su
mənbələrindən bir ildə götürülən suyun miqdarı 4000 km
3
təşkil edir.
2025-ci ilə artıq dünyanın 1,4 mlrd.əhalisi 45 ölkədə adambaşına -1000
m
3
az su düşəcəkdir.Dünya əhalisinin ¾ qədəri təxminən 100 ölkədə suyun
qıtlığı şəraitində yaşayır.Əgər təsərrüfatın idarə olunmasının mövcud üsulları
dəyişməsə, suyun keyfiyyətinin pisləşməsi davam edəcəkdir.
Çay və göllərin ekoloji vəziyyəti mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Göllərdə
suyun keyfiyyəti ora tökülən çayların çirklənmə dərəcəsindən , onların yatağının
səhiyyə-gigiena vəziyyətindən və b.amillərdən asılıdır. Əvvəllər kiçik su
hövzələri antropogen evtrofikasiyaya məruz qalırdısa, indiki dövrdə kaskadla
tənzimlənən su anbarlarında-göllərdə suyun çirklənməsi baş verir.
Azərbaycanda su anbarlarının çirklənməsi çayların güclü çirklənməsi ilə
ə
laqədardır.Hazırda göllərdəki suyun keyfiyyəti onların nəinki rekreasiya ,hətta
texniki ehtiyaclarını ödəmək üçün də yararlı deyildir.
Beləliklə, Azərbaycan Respublikası indi və gələcəkdə də su hövzələrinin
və Xəzər dənizinin çirklənməsinin qarşısının alınması üçün dünyanın müasir
texnologiyalarını tətbiq etməklə həyata keçirəcəkdir.
FƏ
S L I. Su yer üzə
rində
hə
yatın ə
sasıdır.
Hələ antik dövrdə ətraf mühit haqqında təbii-elmi anlayışlar irəli sürərkən
Milet məktəbinin əsasını qoyan qədim yunan mütəfəkkiri Fales ( eramızdan
ə
vvəl 642-548 illər) təbiətin bütün hadisələrini suyun hərəkəti ilə çevrilməsi ilə
aydınlaşdıraraq suyu hər şeyin əsası sayırdı. Falesin bu görüşləri şübhəsiz digər
qədim mütəfəkkir - Platonun (eramızdan əvvəl 427-347 illər) fəlsəfəsinə də
təsir göstərdi. Suyun dövranı ideyasi Platona aiddir.Lakin o, səhv təsəvvürə
ə
saslanıb qeyd edirdi ki, Yerin bütün səth sularının bilavasitə başlanğıcı dəniz
suyudur.Lakin, Platonun suyun dövranı haqqındakı əsas fikri o qədim dövr üçün
dahiyanə sayılırdı.
Platonun şagirdi – Aristotel (eramızdan əvvəl 384-352-ci illər) suyun
dövranı haqqında öz müəllimlərinin fikrinə böyük dəyişiklik etdi.Günəş
istiliyinin təsirilə suyun dəniz və okeanların səthindən buxarlanaraq Yerin
yüksəkliklərində kondensasiya olunub yağış şəklində düşərək çayları
qidalandırması prosesini ilk dəfə Aristotel dərk etmişdir.
IX - əsrdə ərəb alimi Maqsudi Aristotelin suyun atmosfer dövranını təsdiq
edən olduqca sadə və inandırıcı təcrübə apardı: dəniz suyunu buxarlandıraraq
onun buxarından şirin (duzsuz) kondensat aldı.
Aristoteldən sonra uzun əsrlər ərzində ümumiyyətlə suyun, torpağın,
odun(atəşin) və havanın qarşılıqlı çevrilməsi ehtimal edilirdi ki, 2 min il əvvəl
yaşamış Hollandiya kimyagəri və fizioloq .Van-Helmont və Avisenna, ingilis
kimyaçısı R.Boyl da bu mövqedə durmuşlar. Onlar suyun bir maddə olması
haqqında real elmi fikrə gələ bilməmişlər. Yalnız XVIII əsrin sonunda Avropa
fizikləri əsərlərində ( P.Laplas, A.Lavueze və b.) suyun yalnız iki elementin –
hidrogen və oksigenin birləşməsi olduğunu təsdiq edərək onun digər maddələrə
çevrilməsi olduğunu təsdiq edərək onun digər maddələrə çevrilməsi haqqında
çoxəsrlik nəzəriyyəyə son qoydu. Bu, suyun tərkibi və xassələri haqqında müasir
başlanğıcı oldu.
Su olduqca qiymətli sərvətdir. O,üzvi həyatı təşkil edən maddələr
mübadiləsi proseslərində çox mühüm rol oynayır. Suyun sənayedə və kənd
təsərrüfatı istehsalında böyük əhəmiyyəti vardır. Torpağın tərkibində də su
vardır. Bütün canlı orqanızmlərin, bitkilərin, heyvanların tərkibinə su daxil olur.
nsan orqanizminin ümumi kütləsinin 2/3-si , qanın 80 %-i sudan təşkil
olunmuşdur. Bir çox tərəvəz və meyvələrin kütləsinin 90-95%-i sudan ibarətdir.
Su olmadıqda həyat da dayanır,çatışmadıqda bitkinin məhsuldarlığı da aşağı
düşür. Bir çox canlılar su mühitində yaşayır.
Su təbiətdə dövran edərək Yer səthinin formalaşmasında iştirak edir. Su
müxtəlif qeyri-üzvi maddələri dağıdaraq, əridərək və daşıyaraq çökmə
süxurların yaranmasına və torpağın əmələ gəlməsinə səbəb olur.
Su ucuz elektrik enerjisinin mənbəyidir. Dənizlər və çaylarda nəqliyyat
vasitəsi kimi istifadə olunur.
Sudan sənayedə də istifadə olunur. Məsələn, 1 ton polad istehsal etmək
üçün 120m
3
, 1 ton kimyəvi lif istehsalında isə 2000m
3
su sərf edilir.
Kənd təsərrüfatında sudan daha çox istifadə olunur,süni suvarılan 1 hektar
torpağa saniyədə orta hesabla bir litr su gedir. Bir ton buğda əldə etmək üçün
1500m
3
, bir ton pambıq becərmək üçün 10000 m
3
su tələb olunur. Vegetasiya
dövründə bir hektar qarğıdalı sahəsinə 3000 m
3
, 1 ha kələm sahəsinə 8000 m
3
, 1
ha çəltik sahəsinə isə 12000-20000 m
3
su sərf olunur.
Ə
halinin məişətinə də çoxlu su sərf olunur. nsan gün ərzində orta hesabla
2 l. su qəbul edir. Müxtəlif su mənbələri və su hövzələrindən müalicə rekreasiya
məqsədilə istifadə olunur.