tikilməmişdir.1995-ci ildə ABŞ-da su anbarlarının tikilməsini dayandırmaq
haqqında qərar qəbul olunmuşdur.
Dünyada su anbarlarının yaradılmasının təxirə salınması haqqında
aşağıdakı səbəbləri də göstərmək olar: Tikintinin baha başa gəlməsi, əhalinin su
altında qalan zonadan köçürülməsi, yüksək keyfiyyətli torpaq sahələrinin
itirilməsi, ciddi və qabaqcadan məlum olan pis ekoloji nəticələr, bəndin yuxarı
və aşağı byefində hidroloji rejimin kəskin dəyişməsi, təyin olunmuş həyat
tərzinin və təsərrüfatın pozulması və s.
FƏ S L III. Azə rbaycanda su ehtiyatları, onların istifadə si və ekoloji
və ziyyə ti.
Məlum olduğu kimi Azərbaycan qədim əkinçilik ölkəsidir. Burada
ə
kinçilik yaranandan bəri suvarmadan istifadə olunmuşdur. Ş.V.Xəlilov (2003)
qeyd edir ki, təxminən 3000 il əvvəl yaradılan irriqasiya kanallarının izləri
indiyə kimi qalmışdır. Məsələn, VI-VII əsrlərdə tikilən Gərər kanalından hazırda
da istifadə olunur. Muğan və Mil düzlərində IV-VIII əsrlərə aid olan suvarma
sistemlərinin izləri aydın bilinir.
1880-1890-cı illərdə yalnız Yelizavetpol quberniyasında 890-a qədər
suvarma kanalı hesaba alınmışdır. 1914-cü ildə onların sayı 1200-ə çatmışdır.
Kənd təsərrüfatı sahələrinin suvarılması üçün çay sularından başqa
kəhriz,bulaq,yağış və qar sularından da istifadə olunmuşdur. Yağəş və qar
sularını ,həmçinin çay daşqın sularını toplamaq üçün böyük olmayan bəndlər
tikilmiş və su anbarları yaradılmışdır. Təkcə Lənkəran qəzasında 1883-cü ildə
ə
sasən düyü tarlalarını suvarmaq məqsədilə 123 su anbarı olmuşdur.
Muğan düzündə Kürün sağ sahilində Qaraçala stansiyasının yanında
tikilən su anbarı daşqın suları ilə doldurularaq xanın 500 desyatin düyü sahəsini
suvarmaqda istifadə olunmuşdur.
Naxçıvan qəzasında daha iri su anbarları tikilmişdir.Burada XVI əsrin
sonunda dəniz səviyyəsindən 2000m yüksəklikdə mövcud olan Qanlı Gölün
yerində eyni adlı su anbarı yaradıldı ,200-250 il istismar olunduqdan sonra bu su
anbarı öz əhəmiyyətini itirmiş, 1853-cü ildə isə Kəlbayı xan tərəfindən həcmi
artıralaraq yenidən bərpa edilmişdir. Sovet dövründə bu su anbarı yenidən
tikilərək həcmi 3 dəfə böyüdülmüşdür. Qanlı Göl XIX əsrdən 158 su anbarından
qalan yeganə su anbarı olub indi də fəaliyyət göstərir.
Respublikamızda 1950-ci ildən sonrakı dövrlərdə il ərzində və ərazi üzrə
qeyri-bərabər paylanan çay su ehtiyatından səmərəli istifadə etmək məqsədilə su
anabrları yaradıldı. Bu su anbarlarından suvarma kanalları vasitəsilə şoran
torpaqların meliorasiyası və suvarılması yerinə yetirilmişdir. Bu məqsədlə
respublikamızda 50-yə qədər su anbarı tikilmiş, bir çox suvarma kanallları və
kollektorları istifadəyə verilmişdir.
1953-cü ildə Kür çayı üzərində həcmi 16 km
3
olan Mingəçevir su
anbarının tikilməsi respublikada suvarma və energetika problemlərinin həllində
mühüm rol oynayır. Bu su anbarından suvarma məqsədilə ayrılan iki iri kanal
(Yuxarı Qarabağ- su buraxma həcmi -130 m
3
/s və Yuxarı Şirvan – 78 m
3
/s)
hazırda 550 mln. hektar əkin sahəsinin suvarılmasına ikan verir.
1982-ci ildən Şəmkir su anbarı, 2000-ci ildə isə Yenikənd su anbarı
istifadəyə verildi. Bu iki iri su anbarı Kür çayının çoxillik axımını tənzimləməyə
şə
rait yaratdı.
Kür çayının axım rejimini tənzimləməkdə onun qolları üzərində tikilən su
anbarları da az rol oynamır. Onlardan ın böyükləri Sərsəng,Ağstafa,
Xaçınçay,Axıncaçay su anbarlarını göstərmək olar.
Bir sıra su anbarları bilavasitə Xəzərə tökülən çaylar üzərində
yaradılmışdır. Onlardan ən irisi Ceyranbatan su anbarı olub, 1958-ci ildə
Abşeron yarımadası ərazisindədir. Samur-Abşeron kanalı ilə qidalanan bu su
anbarı Bakı və sumqayıt şəhərlərinin su təchizatında istifadə olunur, 16 min ha
torpaq sahəsi suvarılır.
1964-cü ildə Pirsaatçay üzərində sahəsi 2,34 km
2
olan su anbarı istismara
verildi, hazırda o, tam lillənmə mərhələsindədir. 1965-ci ildə tikilən Bolqarçay
su anbarı da eyni vəziyyətdədir. 1976-cı ildə Başaryuçay hövzəsində (Lənkəran
təbii vilayətində) sahəsi 2,46km
2
, həcmi 45 mln m
3
olan Xanbulançay su anbarı
yaradıldı.
1971-ci ildə Araz çayı üzərində “Araz” su qovşağı yaradıldı. Su
qovşağından aşağı Araz çayının axının həcmi sol qolları –Əlincəçay
,Qaradərə,Gilgilçay,Megriçay,Oxçuçay, Həkəri,Bazarçay,Quruçay,Köndələnçay
və ran tərəfdən axan sağ qolların hesabına artır. Əgər su qovşağına qədər illik
axımın həcmi 6007 mln m
3
– dursa layihələşdirilən Xudafərin su qovşağının
stvorunda bu rəqəm 8306 mln m
3
-ə, mənsəbində isə 8990 mln m
3
-ə çatır. “Araz”
su qovşağından Xudafərin su qovşağına qədər axımın artımı 2299mln m
3
təşkil
edir.
Araz çayının sol qollarının sularından Naxçıvan MR-nin ərazisində
suvarmada istifadə olunur. Arpaçay üzərində 2 su anbarı tikilmişdir. Arpaçay su
anbarı (1980) və Reçut su anbarı (Ermənistanda). Arpaçay su anbarı (150 mln
m
3
) Şərur rayonunda 30 min ha torpaq sahəsini suvara bilərdi.Lakin Keçumçay
su anbarından xüsusi kanala Arpaçayın suyunun 40%-nin Göyçə gölünə
axıdılması ilə əlaqədar MR-i nəzərdə tutulan qədər suvarma suyu ilə təmin
etmək mümkün olmadı.
Naxçıvançay üzərində 8 su anbarı tikilmişdir. Onlardan 4-ü çayın yuxarı
axınında yaradılmışdır: 3 Batabat su anbarları (ümumi həcmi 3,6m
3
) və su
anbarına çevrilən Qanlı-Göl gölü (1,6 mln m
3
) , 4 su anbarı da subasardan
kənarda ( doldurulan) hövzənin aşağı hissəsində tikilmişdir: Uzunoba (9 mln
m
3
), Nehrəm-yeni (6mln.m
3
), köhnə Nehrəm (2,4 mln m
3
) və Qahab su anbarı
(1,1 mln.m
3
).
Su anbarlarında suyun keyfiyyəti ora tökülən çayların çirklənmə
dərəcəsindən, onların yatağının səhiyyə-gigiyena vəziyyətindən asılıdır.
Alimlərin tədqiqatları göstərir ki, çayların intensiv çirklənməsi fonunda
yaradılan su anbarları antropogen evtrofikasiya nəticəsində suyun keyfiyyəti
kəskin pisləşir. Əvvəllər kiçik su hövzələri antropogen evtrofikasiyaya məruz
qalırdısa, indiki dövrdə iri su anbarlarında “suyun çirklənməsi” baş verir.
Son on illərdə evtrofikasiya prosesi Dneprovodsk və Volqa kasakadlı su
anbarlarında, iri göllərdə (Ladoqa, Oneqa, Pskov-Çud), daxili dənizlərdə
Dostları ilə paylaş: |