hüququ aldılar. Fənlərə görə müəllimlər dekanların rəhbərliyi altında fakültələrdə
birləşdilər. Ən qədim universitet olan Paris Universiteti 1200-cü ildə öz
hüquqlarını qanuniləşdirmək barədə kraldan fərman aldı. XV əsrdə Avropada 65
universitet var idi. taliyada XI əsrdə yaranmış Boloniya ali məktəbi 1158-ci ildə
Universitet statusu aldı. Avropanın ən məşhur universitetləri Kembric (1209),
Oksford, Paris, Paduya, Praqa, Krakovvə s. idi. Bu dövrdə feodallar və şəhərlilər
arasında təhsil almaq dəb düşmüşdü. Kilsə xadimləri hər şeyi Allahın iradəsi ilə
bağlayırdılar. Hər şeyə hazır cavabı dini kitablardan tapmaq istəyirdilər. Bununla
belə bu dövrdə əkinçilik, sənətkarlıq, ticarətin inkişafı insanların müşahidəsi
nəticəsində bir sıra elmlər yarandı. Orta əsrlərdə münəccimlik (Astrologiya) və
Ə
lkimya elmləri meydana gəldi. Münəccim ulduzların vəziyyətinə görə insanların,
dövlətlərin taleyindən qabaqcadan xəbər verən adam deməkdir. Əlkimyaçılar sehrli
daş axtarır və onun köməyi ilə istənilən metalı qızda çevirməyə çalışırdılar. Onlar
bu məqsədlərinə nail olmadılar. Amma astronomiya və kimya sahəsində çoxlu
bilik topladılar. Və bir sıra nailiyyətlər qazandılar. Məsələn, əlkimyaçılar boya
almaq, metal əridilməsi üsullarını yaxşılaşdırmaq, dərman almaq, kimya cihazları
kəşf
etməyə
nail
oldular.
XIII əsrdə ngiltərədə Rocer Bekon sübut edirdi ki,biliyi yalnız müşahidə və
təcrübələrin köməyi ilə əldə etmək olar. Avropada barıtın reseptini ilk dəfə Bekon
tərtib etmişdi.
XI-XV əsrlərdə Avropada memarlıqda 2 üslub var idi:XI-XV əsrlərdə Roma
üslubu üstünlük təºkil edirdi. Bu üslubda ən çox kilsələr tikilirdi. Belə kilsələr sərt
görkəmli, hündür və əzəmətli olurdu. XII əsrin sonunda Bələdiyyə binaları
(Ratuşalar), ticarət, xəstəxana, qonaq evləri tikilirdi.
XII-XV əsrlərdə memarlıqda Qot üslubu üstünlük təşkil edirdi. Qot üslubunda
tikilmiş kilsə qüllələrinin hündürlüyü 150 metrə çatırdı. Orta əsrlərdə memarlığın
tərkib hissəsi heykəltəraşlıq idi. Kilsələr müqəddəslərin, kralların, yepiskopları
təsvir edən şəkillər və heykəllərlə bəzədilirdi. Kilsələrdə yığıncaqlar keçirilir,
dövlətlər arasında müqavilələr imzalanırdı. Bu dövrdə Almaniyada Laax monastırı
(XII əsr), Fransada Sen-Serpin kilsəsi (XII əsr), Reyms kilsəsi (XIII-XIV əsr) və
digər kilsələr məşhur idi.
XII əsrdə Fransada «Roland haqqında nəğmə» yazıya alınmışdı. Fransada
təmsillər və nağdlar əsasında «Tülkü haqqında roman» poeması yaradılmışdı.
16.Osmanlı dövlə
ti ldırım Bə
yazidin hakimiyyə
ti dövründə
1389-cu ildə I Muradın yerinə (1362-1389) oğlu Bəyazid keçdi. I Muradın
ölümündən
faydalanmaq
istəyən
Anadolu
hakimləri
Aydınoğulları,
Saruxanoğulları, Gərmiyanoğulları, Məntəşəoğulları, Həmidoğulları bəylikləri
Osmanlılara qarşı savaş elan etdilər. 1389-cu ildə Yıldırım Bəyazid, onların
Anadoludakı hakimiyyətlərinə son qoydu. Bir il sonra isə Qaramanlılarla,
Bəyşəhəri Osmanlılara vermək şərtiylə sülh bağlandı. Yıldırım Bəyazid, 1396-cı
ildə stanbulu tutdu. Bu qalibiyyət Xaç Yürüşünə səbəb oldu. Niqboluda baş
vermiş döyüş Xaçlı Birliyi məğlub oldu. Sonra stanbulun işğalına davam edildi.
Anadoluhisarı qalası tikdirildi. stanbulun işğalını vəzir Əli Paşaya tapşıran
Yıldırım, Anadoluya gedərək Konyanı Osmanlı torpaqlarına qatdı. Qazi
Burxanəddinin ölkəsi və Malatya ələ geçirildi. Yıldırım Bəyazid, Anadoluda
olarkən "Boucicant" komandası bir donanma ilə stanbula köməyə gəldi. stanbulu
Türklərin işğalından qurtardı və şəhər yaxınındakı qalaları geri aldı. 1400-cü ildə
stanbulu yenidən işğal etdi. Bu dəfə isə Teymurun Anadoluya girməsi işğalın
dayanmasına səbəb oldu. Yıldırım ordusunu topladı və 1402-ci ildə Teymur ilə
Ankarada qarşılaşdı. Osmanlı sultanı I Bəyazid ldırımın 70 min ordusuna qarşı
Teymurləng 150 minlik ordu və 32 fillə çıxdı. 1402-ci ilin yazında Teymur
Ankaradan şərqdə yerləşən Sivas şəhəri daxil olmaqla bir neçə şəhəri zəbt etdi.
Döyüşü Teymurun yüngül süvariləri başladı. Teymur ağır atlıların ardıcıl
hucumlarıla osmanlıların sol cinahında durmuş serblərin cərgələrini pozdu.
Osmanlıların sağ cinahında durmuş 18 minlik tatar ordusunun və həmin cinahda
duran 18 min Anadolu türkmən bəylərinin xəyanəti və Teymurun tərəfinə keçməsi
döyüşün taleyini həlletdi. Osmanlıların özbəklər tərəfindən Ankara yaxınlığında
darmadağın edilməsi onların Avropaya təzyiqini zəiflətdi və Konstontinopolun
alınmasını yarım əsr gecikdirdi. Osmanlıların məğlubiyyəti ilə tamamlanan Ankara
döyüşü Osmanlı mperiyasının parçalanmasına və "Səltənət fasiləsi" (1402-1413)
olaraq bilinən bir iqtidar boşluğu dövrünün yaşanmasına gətirib çıxardı.
Osmanlıların məğlubiyyət xəbərini eşidən Roma papası Avropa ölkələrinin
kilsələrində üç gün aramsız, kilsə zənglərinin sədaları altında Teymur üçün
ş
ükranlıq duaları oxutdurmuşdu. Teymur Osmanlı dövlətini zəiflətmək üçün
bəyliklərin müstəqilliyini bərpa etdi, Osmanlıların hakimiyyəti altında olan
ə
raziləri isə Bəyazidin 4 oğlu arasında bölüşdürdü. 1403-cü ildə Yıldırım Bəyazid
öldü. Onun ölümündən sonra, oğullarından Süleyman Rumelidə, sa Çələbi
Balıkəsirdə, Mehmet Çələbi Amasyada və Musa Çələbi Bursada padşahlıq elan
etdilər. Bəyazidin oğulları arasında gedən hakimiyyət mübarizəsi Osmanlı
dövlətini xeyli zəiflətdi. 1413-cü ildə Mehmet Çələbinin taxta çıxarılması ilə
Osmanlı dövləti tarixində "səltənət fasiləsi" sona çatdı. Mərkəzi hakimiyyət bərpa
olundu. Mehmet dövlətin qüdrətini yenidən bərpa etdi.
17. Osmanlıların XV əsrdə Balkanlarda yeritdiyi xarici siyasət.
Sultan I Muradın (1359-1389) hakimiyyətə gəlməsindən sonra da Balkanlarla
bağlı həyata keçirilən xarici siyasət davam etdirilirdi. Qısa zaman kəsiyində, yəni,
1361-ci ildə Ədirnə, Plovdiv, Sofiya, Şərqi Frakiyanın qonşu rayonları, Şumen,
Nis və digər şəhərlər ələ keçirildi. Ədirnə (Adrianopol) Osmanlı dövlətnin
paytaxtına çevrildi.
Osmanlıların yeritdiyi xarici siyasət nəticəsində 1370-ci ildə Bizans, sonra
isə Bolqarıstan ondan asılılığı qəbul etməyə məcbur oldular.
Həmin dövrdə Balkan yarımadasında türklərə müqavimət göstərə biləcək
yeganə güclü dövlət Serbiya idi. Lakin 1371-ci il sentyabrın 26-da Osmanlılar
Çirmən döyüşündə serbləri ağır məğlubiyyətə uğratdılar. Serbiya osmanlılardan
asılılığı qəbul etməyə, hər il müəyyən miqdarda əsgər və vergi verməyə məcbur
oldu. Serb çarı Lazarın başçılığı ilə toplanan 200 minlik serb ordusu 1389-cu il
iyunun 25-də Kosovo çölündə Osmanlılarla qarşılaşdılar. Osmanlılar burada misli-