11
1.
normativ xərclər məhsul və yaxud xidmətlərin vahidinə, həmçinin satışın
müəyyən həcminə əsaslanır.
2.
smeta isə məsuliyyət mərkəzinə istinad edir və hər şeydən əvvəl üstəlik
xərclərin aplanlaşdırılmasında və onlara nəzarət edilməsində istifadə olunur.
Eyni zamanda, həm material məsrəflərinin smetasını tərtib etmək və üstəlik
xərclər üçün normativ xərclər müəyyənləşdirmək mümkündür. Smeta və normativ
xərclər arasındakı əsas fərq ondadır ki, normativlər məhsul vazidi hesabına, smeta
isə ümumi xərclər üzrə müəyyənləşdirilr. Son nəticədə smeta özlüyündə normativ
xərclər əsasında tərtib olunur. Məs., tutalım ki, məhsul vahidinə material xərcləri
150 000 manatdır. Əgər, biz 200 məhsul vahidi istehsal etməyi planlaşdırırıqsa,
onda material xərclərinin smetası 3 milyon manat olar.
1.2. “Standart-kostinq” sistemində xərclərin təsnifatının
xarakterik xüsusiyyətləri
“Standart xərclər” anlayışı ötən yüzilliyin ikinci yarısında meydana gəlmişdir.
Həmin dövrlərdə ingilis alimi Frederik U.Teylorun təşəbbüsü ilə idarə olunmasının
elmi metodları hərəkatı genişlənməyə başladı. Sənaye inqilabının ən mühüm
nəticələrindən birisi olan fabrik sistemi əmək məhsuldarlığının çox böyük sürətlə
artmasına gətirib çıxardı. Eyni zamanda, menecerlər müəssisənin istehlak
potensialından optimal şəkildə istifadə etməyi bacarmalıdırlar. Teylor və
idarəetmənin elmi metodlarının digər pionerləri işlərə texniki tələblərin
müəyyənləşdirilməsnin metodolojiyasını işləyib hazırladılar. Başqa sbzlə, görülən
işlərin vaxt standartları, başqa sözlə miqdar standartları meydana gəldi. Onları
həqiqi xərclərlə müqayisə etməyə imkan yarandı. Belə bir vəziyyət müəssisənin
fəaliyyətinə operativ idarəetmə nəzarətinin müəyyənləşdirilməsi istiqamətində ilk
addımlardır. Bunların ardınca istehalın təşkili adı altında məşhurlaşan yeniliklər
meydana çıxdı.
Lap qədimlərdə məsrəflərin uçotu (o zaman ümumiyyətlə məsrəflər
hesablanmırdı) həqiqi məlumatlardan istifadəyə əsaslanırdı. Uçotun başlıca
12
mənbəyi məhsulların həqiqi maya dəyərini müəyyənləşdirməkdən ibarət idi.
Həqiqi maya dəyəri isə mal-material ehtiyatlarının qiymətləndirilməsinə və satış
qiymətlərinin təyin olunmasına əsaslanırdı. Tədriclə, istehsalın təşkili və mühasibat
uçotu sferalarındakı mövcud ideyaların qarşılıqlı mübadiləsi həm uçotda, həm də
idarəetmədə standart xərclər konsepsiyasının etiraf olunmasına gətirib çıxardı.
Standart məsrəflərin müəyyənləşdirilməsi metodikasının daha da inkişafı və
təkmilləşdirilməsi istehsalın təkili üzrə mütəxəssislər və maliyyəçi ekspertlər
tərəfindən həyata keçirildi.
Bu gün “Standart xərclər” anlayışı dünyanın hər yerində bütün sahibkarlıq
sferalarında hamı tərəfindən qəbul olunmuşdur. Baxmayaraq ki, bu termin ilk dəfə
istehsal sferasında meydana gəlsə də, standart xərclərdən sahibkarlığın bütün
sferalarında geniş istifadə olunur.
Respublikanın iqtisadi elmləri və praktikası üçün “standart-kost” sisteminin
analoqu məhsulların maya dəyərinin kalkulyasiyasının uçotunun normativ metodu
hesab edilir. Uçotun bu metodu isə müəssisələrinin uçot sistemində hələ ki geniş
yayılmamışdır. Bunun da başlıca səbəbi həmçins məhsullar buraxan eyni sahənin
müəssisələri üçün vahid norma və normativlərin tətbiqindədir. Hətta belə
müəssisələrdə də vahid norma və normativlərin tətbiqini mürəkkəbləşdirən
çoxsaylı amillərə hər addımbaşı təsadüf olunur.
Bundan bsşqa planlar yuxarı təşkilatlar tərəfindən müəyyənləşdirilən
müəssisələr üçün belə bir metodun tətbiqi maddi maraq hissi oyatmışdır.
Müəssisədə son nəticədə heç bir reallığa əsaslanmayan normalar yaranırdı ki, bu da
əslində normativ metodu ideyasını sıfra endirirdi.
Son dövrlərdə müəssisələrin öz imkanlarını gizlətməyə cəhd göstərmələri,
yuxarı təşkilatların isə həmin imkanları aşkara çıxarmağa çalışmaları şəraitində
norma və normativlərin müəyyənləşdirilməsi və hazırlanması ideyasının özü
kifayət qədər inkişaf etmişdir.
Artıq ölkədə normalaşdırma problemləri ilə məşğul olan məqsədli elmi-
tədqiqat institutları, müəssisələr də öz növbəsində nomralaşdırma ilə birbaşa
məşğul olan xüsusi xidmət strukturları yaradılmışdır. Belə xidmət strukturları
13
əmək üzrə çoxsaylı məlumat kitabçalarında toplanılan və qruplaşdırılan
unifikasiyalı normativləri və yaxud əgər işləri reqlamentləşdirilən çərçivəyə
yerləşdirmək mümkün olmadıqda normalaşdırmanın statistik metodları tətbiq
olunurdu.
Xərclərin uçotunun normativ metodu normativ xərclər (“standart-kost”)
sisteminə əsasən uyğun gəlir. Lakin bu ideyaların arasında müəyən fərqlər də
müşahidə etmək mümkündür. Həmin fərqlər aşağıdakılarda öz əksini tapır:
1.
Məhsulların maya dəyərinin kalkulyasiyası və mənfəətin müəyyənləşdiril-
məsi üsulunda (ölkə praktikasında bütün bövri və üstəlik xərclərin tam
həcmdə maya dəyərinə daxil edilməsi və normativ xərclər) (“standart-kost”)
sistemində üstəlik xərclərin məhsulların maya dəyərinə qismən daxil
edilməsi;
2.
Normativlərin və standartların müəyyənləşdirilməsi üsulunda (ölkə
praktikaında daha sərt reqlamentləşdirilən);
3.
Xərclərin mühasibat uçotu hesabları üzrə hərəkətində.
Standart xərcləri planlaşdırma və nəzarət vəzifələrinin həlli ilə əlaqədar idarə-
etmə uçotu sisteminə daxil etmək lazımdır. Onlardan istifadəninin vacibliyi
smetanın tərtib olunması və müəssisənin fəaliyyətinin təhlili ilə əlaqədardır.
Standart (normativ) xərclər sisteminin mövcudluğu bir sıra prisipial
üstünlüklər əldə etməyə imkan yaradır:
1.
normativ xərclər işin həqiqi səmərəliliyini hesablamaq üçün mühüm va-
sitədir. Belə normativ xərclərin səviyyəsinə nəzarət etmək üçün mühüm
vasitədir.
2.
standartlar istehsal xərcləri haqda bütün zəruri informasiyaları əldə etməyə
hər cür şərait yaradır.
3.
normativ xərclərdən istifadə olunması mal-material khtiyatlarının və satılmış
məhsulların maya dəyərinin uçotunu sadələşdirməyə kömək göstərir.
Normativ xərclər fəaliyyətini bütün nbvlərində, hər hansı bir istehsalatlarda və
hər hansı bir mülkiyət formasında istifadə olunur. Onlardan sənaye və ticarət
müəssisələri, habelə qeyri-istehsal sferasının müəssisələri istifadə edir.
Dostları ilə paylaş: |