Microsoft Word \223X?rcl?rinin ucotunun \223Direkt-kostinq\224 v? \223Standart-kostinq\224. doc



Yüklə 0,63 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə3/26
tarix27.03.2018
ölçüsü0,63 Mb.
#35189
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   26

 

və  tövsiyyələrin  demək  olar  ki,  hamısını  respublikanın  müxtəlif  müəssisələrində 

tətbiq etmək mümkündür.  

ş

in  quruluşu  və  həcmi.  Dissertasiya  işi  giriş,  üç  fəsil,  nəticə  və  təkliflər  və 

ədəbiyyat siyahısından ibarətdir.  şin əsas mətni 81 kompüter səhifəsi həcmindədir. 

şdə  mətndaxili  9  cədvəl,  9  şəkil  verilmiş  və  39  sayda  ədəbiyyat  siyahısı 

göstərilmişdir. 



 



FƏS L I.  STEHSAL XƏRCLƏR N N XARAKTER ST KASI,  

TƏSN FATI VƏ UÇOTUNUN MÜAS R MODELLƏR  

 

1.1.  stehsal xərclərinin xarakteristikası və təsnifatı 

 

stehsal  xərclərinin  uçotu  və  məhsulların  maya  dəyərinin  kalkulyasiyası 



idarəetmə  uçotunun  ən  mühüm  mərhələlərindən  və  bölmələrindən  birisidir. 

Bilavasitə  məhsul  istehsalı vahidinin  maya  dəyəri  çoxsaylı idarəetmə  qərarlarının 

qəbul olunması üçün əsas sayılır. Bu qərarların başçıları aşağıdakılardır: 

a)

  hansı məhsulların buraxılışını davam etdirmək və yaxud dayandırmaq; 



b)

  kompleks məlumatları istehsal etmək və yaxud satın almaq; 

c)

  məhsulların hansı qiymətlərini müəyyənləşdirmək; 



d)

  yeni avadanlıq satın almaq və yaxud satın almamaq; 

e)

  istehsalın  texnologiyasında  və  təşkilində  dəyişiklik  aparmaq  və  yaxud 



aparmamaq. 

Məhsulların qiymətləndirilməsinin planlaşdırılması və ona nəzarət, əməliyyat 

gari xərcləri, güman olunan mənfəətin kəmiyyətinin müəyyənləşdirilməsi hər hansı 

bir təşkilat üçün çox mühümdür. Odur ki, nail olunan nəticələri təhlil etməzdən və 

gələcək dövrlər üçün plan tərtib etməzdən qabaq xərclərin təsnifatını, məhsulların 

maya dəyərinin formalaşması prosesini dərindən dərk etmək lazımdır. 

Dissertasiya işinin bu fəslində istehsal xərclərinin əsas terminləri araşdırılmış, 

müstəqim,  daimi  və  dolayı,  əsas  və  üstəlik  xərclər  anlayışlarına  xüsusi  diqqət 

yetirlmiş, xərclərin özlərin özlərini aparmasına fikir verilmiş, başqa sözlə, işgüzar 

fəallığın  səviyyəsinin  dəyişməsi  zamanı  onların  necə  dəyişilməsi  məsələləri 

konkretləşdirilmişdir. 

Mənfəətin  və  məhsulların  həcminin  (xərcin  və  istehsalın  həcmi)  nisbətinin 

təhlili menecmenti öyrənən şəxslərin diqqətini cəlb edir. Belə bir qarşılıqlı nisbət 

planlaşmanın  məqsədini  başa  düşməyə,  uzunmüddətli  və  qısamüddətli  idarəetmə 

qərarlarının qəbul olunmasına əsas sayılır. 



 

Adətən  məsrəflər  dedikdə,  istehlak  olunan  resurslar  və  yaxud  pullar  başa 

düşülür.  Xərclərin  uçotunu  düzxgün  təşkil  etmək  üçün  onların  elmi  cəhətdən 

əsaslandırılmı təsnifatının böyük əhəmiyyəti var. 

Qruplaşma əlamətlərindən asılı olaraq, xərclər aşağıdakı qaydada təsnif edilir: 

1.

  qtisadi təyinatına görə xərclər əsas və üstəlik xərclərə bölünür; 



2.

  Maya  dəyərinə  daxil  edilmə  üsuluna  görə  müstəqim  və  qeyri-müstəqim 

xərclərə bölünür; 

3.

  stehsalın həcminə münasibətinə görə dəyişən və dinamik xərclərə bölünür. 



Əsas  xərclər  o  xərclərdir  ki,  bilavasitə  istehsalın  texnoloji  prosesləri  ilə 

əlaqədardır. 

 Üstəlik  xərclər  istehsalın  təşkili,  ona  xidmət  göstərilməsi  və  idarə  olunması 

ilə əlaqədar yaranır. 

Dəyişən xərclərin məbləği istehsalın həcminin dəyişməsinə birbaşa mütənasib 

surətdə  dəyişikliyə  uğrayır.  Müəssisənin  işgüzar  fəallığından  asılı  olaraq 

hesablanılan  belə  xərclər  məhsul  vahidi  ilə  hesablandıqda,  daimi  xərclər  sayılır. 

Belə xərclərə misal olaraq göstərə bilərik: xammal və əsas materiallar, əsas istehsal 

fəhlələrinin  əsas  əmək  haqqı.  Məs.,  zavoda  nə  qədər  çox  avadanlıq 

hazırlanmışdırsa,  bir  o  qədər  də  çox  material  və  əmək  haqqı  sərf  olunmuşdur. 

Bununla yanaşı, hər bir avadanlıq, habelə material xərci, habelə tarif stavkaları, vat 

məsarifi normaları daimi kəmiyyətdir. 

Daimi xərclər işgüzar fəallığın səviyyəsi dəyişilən zaman dəiyşikliyə uğrayır, 

başqa  sözlə  dəyişir.  Belə  xərclərin  məhsul  vahidi  habelə  müəyyənləşdirilməsi 

istehsalın  səviyyəsindəki  dəyişikliklərdən  asılıdır.  Əgər  maşınqayırma  zavodu 

özünün  məhsullarını  satmaq  üçün  hər  bir  mağaza  icarəyə  götürülmüşdürsə,  hər 

aylıq  icarə  haqqının  kəmiyyəti  daimidir.  Lakin  məhsul  vahidinə  düşən  icarə 

haqqının məbləği isə dəyişkəndir.  

Bəzi xərcləri nə daimi, nə də dəyişən xərclər kimi təsnifləşdirmək olmaz.  

Yarımdəyişən  xərclərdə  həm  daimi,  həm  də  dəyişən  xərclərin  komponenti 

mövcuddur.  Bu  xərclərin  bir  hissəsi  istehsalın  həcminin  dəyişilməsi  zamanı 

dəyşilir, digər hissəsi isə müvafiq dövr ərzində sabit qalır. Məs., telefona görə aylıq 




 

10 

haqq abonent ödənişinə görə daimidir. Ancaq onun dəyişən hissəsi şəhərləraraı və 

beynəlxalq telefon danışıqlarının miqyasından və uzunluğundan asılıdır. 

Yuxarıda  sadalananlardan  başqa  qərb  ölkələrinin  mühasibat  uçotunda 

xərclərin aşağıdakı növlərini fərqləndirirlər. 

Qarışıq  xərclər  dedikdə,  bir  hesabda  bir  növdən  çox  həm  dəyişən,  həm  də 

daimi  xərclərin  uçota  alınması  zamanı  meydana  çıxan  xərclər  başa  düşülürö  ğelə 

xərclərə misal olaraq avdanlıqların təmiri və istismarına çəkilən xərcləri göstərmək 

olar. 

Alternativ  xərclərin  kəmiyyəti  məhdud  resurslar  şəraitində  bir  alternativ 



variantın  seçilməsi  ilə  digər  alternativ  variantdan  imtina  olunması  nəticəsində 

qurban  vrilir  və  yaxud  itirilir.  Məs.,  auditor  məsləhəti  firmada  işləyəndə  hər  saat 

hesabına 75 dollar əmək haqqı alır. Bununla yanaşı, o, həftədə dörd saat hesabına 

ictimai təşkilatda əmək haqqı almadan məsləhət verir. Belə bir şəraitdə alternativ 

məsrəflər  300  dollara  (75*4)  bərabərdir.  Eyni  zamanda,  alternativ  məsrəflər 

mühasbat uçotundakı sənədlərdə əks etdirilmir. 

Xərclərin  kəmiyyətinin  işgüzar  fəallığı  səviyyəsinin  dəyişilməsindən  asılılığı 

xərclərin özünü aparması ilə xarakterizə olunur. 

stehsal  xərclərinin  idarə  olunması  sistemində  başlıca  ünsürlərdən  birisi 

smetanın tərtibi ilə yanaşı normativ xərclər hesab olunur. 

Standartlar  (normativlər)  müəssisələrin  fəaliyyətlərinin  nəticələrinə  qiymət 

vermək üçün başlanğıc nöqtədir. 

Bizim  uçot  praktikamızda  standart  xərclər  anlayışı  əvəzinə  normativ 

anlayışlardan daha geniş istifadə olunur. 

Normativ  xərclər  hər  şeydən  əvvəl  fəaliyyətin  müəyyən  şərtləri  üçün 

müəyyənləşdirilən plan xərcləri deməkdir. 

Operativ idarəetmə uçotu sistemində normativ xərclər hər bir xərc növü üçün 

ayrılıqda müəyyənləşdirilə bilər. Normativ xərclər və smetv anlayışları tez-tez bir-

birilə  qarışdırılır.  Əslində  onların  arasında  aşağıdakı  mühüm  fərqləri  qeyd  etmək 

lazımdır. 




Yüklə 0,63 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   26




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə