7
və tövsiyyələrin demək olar ki, hamısını respublikanın müxtəlif müəssisələrində
tətbiq etmək mümkündür.
ş
in quruluşu və həcmi. Dissertasiya işi giriş, üç fəsil, nəticə və təkliflər və
ədəbiyyat siyahısından ibarətdir. şin əsas mətni 81 kompüter səhifəsi həcmindədir.
şdə mətndaxili 9 cədvəl, 9 şəkil verilmiş və 39 sayda ədəbiyyat siyahısı
göstərilmişdir.
8
FƏ S L I. STEHSAL XƏ RCLƏ R N N XARAKTER ST KASI,
TƏ SN FATI VƏ UÇOTUNUN MÜAS R MODELLƏ R
1.1. stehsal xə rclə rinin xarakteristikası və tə snifatı
stehsal xərclərinin uçotu və məhsulların maya dəyərinin kalkulyasiyası
idarəetmə uçotunun ən mühüm mərhələlərindən və bölmələrindən birisidir.
Bilavasitə məhsul istehsalı vahidinin maya dəyəri çoxsaylı idarəetmə qərarlarının
qəbul olunması üçün əsas sayılır. Bu qərarların başçıları aşağıdakılardır:
a)
hansı məhsulların buraxılışını davam etdirmək və yaxud dayandırmaq;
b)
kompleks məlumatları istehsal etmək və yaxud satın almaq;
c)
məhsulların hansı qiymətlərini müəyyənləşdirmək;
d)
yeni avadanlıq satın almaq və yaxud satın almamaq;
e)
istehsalın texnologiyasında və təşkilində dəyişiklik aparmaq və yaxud
aparmamaq.
Məhsulların qiymətləndirilməsinin planlaşdırılması və ona nəzarət, əməliyyat
gari xərcləri, güman olunan mənfəətin kəmiyyətinin müəyyənləşdirilməsi hər hansı
bir təşkilat üçün çox mühümdür. Odur ki, nail olunan nəticələri təhlil etməzdən və
gələcək dövrlər üçün plan tərtib etməzdən qabaq xərclərin təsnifatını, məhsulların
maya dəyərinin formalaşması prosesini dərindən dərk etmək lazımdır.
Dissertasiya işinin bu fəslində istehsal xərclərinin əsas terminləri araşdırılmış,
müstəqim, daimi və dolayı, əsas və üstəlik xərclər anlayışlarına xüsusi diqqət
yetirlmiş, xərclərin özlərin özlərini aparmasına fikir verilmiş, başqa sözlə, işgüzar
fəallığın səviyyəsinin dəyişməsi zamanı onların necə dəyişilməsi məsələləri
konkretləşdirilmişdir.
Mənfəətin və məhsulların həcminin (xərcin və istehsalın həcmi) nisbətinin
təhlili menecmenti öyrənən şəxslərin diqqətini cəlb edir. Belə bir qarşılıqlı nisbət
planlaşmanın məqsədini başa düşməyə, uzunmüddətli və qısamüddətli idarəetmə
qərarlarının qəbul olunmasına əsas sayılır.
9
Adətən məsrəflər dedikdə, istehlak olunan resurslar və yaxud pullar başa
düşülür. Xərclərin uçotunu düzxgün təşkil etmək üçün onların elmi cəhətdən
əsaslandırılmı təsnifatının böyük əhəmiyyəti var.
Qruplaşma əlamətlərindən asılı olaraq, xərclər aşağıdakı qaydada təsnif edilir:
1.
qtisadi təyinatına görə xərclər əsas və üstəlik xərclərə bölünür;
2.
Maya dəyərinə daxil edilmə üsuluna görə müstəqim və qeyri-müstəqim
xərclərə bölünür;
3.
stehsalın həcminə münasibətinə görə dəyişən və dinamik xərclərə bölünür.
Əsas xərclər o xərclərdir ki, bilavasitə istehsalın texnoloji prosesləri ilə
əlaqədardır.
Üstəlik xərclər istehsalın təşkili, ona xidmət göstərilməsi və idarə olunması
ilə əlaqədar yaranır.
Dəyişən xərclərin məbləği istehsalın həcminin dəyişməsinə birbaşa mütənasib
surətdə dəyişikliyə uğrayır. Müəssisənin işgüzar fəallığından asılı olaraq
hesablanılan belə xərclər məhsul vahidi ilə hesablandıqda, daimi xərclər sayılır.
Belə xərclərə misal olaraq göstərə bilərik: xammal və əsas materiallar, əsas istehsal
fəhlələrinin əsas əmək haqqı. Məs., zavoda nə qədər çox avadanlıq
hazırlanmışdırsa, bir o qədər də çox material və əmək haqqı sərf olunmuşdur.
Bununla yanaşı, hər bir avadanlıq, habelə material xərci, habelə tarif stavkaları, vat
məsarifi normaları daimi kəmiyyətdir.
Daimi xərclər işgüzar fəallığın səviyyəsi dəyişilən zaman dəiyşikliyə uğrayır,
başqa sözlə dəyişir. Belə xərclərin məhsul vahidi habelə müəyyənləşdirilməsi
istehsalın səviyyəsindəki dəyişikliklərdən asılıdır. Əgər maşınqayırma zavodu
özünün məhsullarını satmaq üçün hər bir mağaza icarəyə götürülmüşdürsə, hər
aylıq icarə haqqının kəmiyyəti daimidir. Lakin məhsul vahidinə düşən icarə
haqqının məbləği isə dəyişkəndir.
Bəzi xərcləri nə daimi, nə də dəyişən xərclər kimi təsnifləşdirmək olmaz.
Yarımdəyişən xərclərdə həm daimi, həm də dəyişən xərclərin komponenti
mövcuddur. Bu xərclərin bir hissəsi istehsalın həcminin dəyişilməsi zamanı
dəyşilir, digər hissəsi isə müvafiq dövr ərzində sabit qalır. Məs., telefona görə aylıq
10
haqq abonent ödənişinə görə daimidir. Ancaq onun dəyişən hissəsi şəhərləraraı və
beynəlxalq telefon danışıqlarının miqyasından və uzunluğundan asılıdır.
Yuxarıda sadalananlardan başqa qərb ölkələrinin mühasibat uçotunda
xərclərin aşağıdakı növlərini fərqləndirirlər.
Qarışıq xərclər dedikdə, bir hesabda bir növdən çox həm dəyişən, həm də
daimi xərclərin uçota alınması zamanı meydana çıxan xərclər başa düşülürö ğelə
xərclərə misal olaraq avdanlıqların təmiri və istismarına çəkilən xərcləri göstərmək
olar.
Alternativ xərclərin kəmiyyəti məhdud resurslar şəraitində bir alternativ
variantın seçilməsi ilə digər alternativ variantdan imtina olunması nəticəsində
qurban vrilir və yaxud itirilir. Məs., auditor məsləhəti firmada işləyəndə hər saat
hesabına 75 dollar əmək haqqı alır. Bununla yanaşı, o, həftədə dörd saat hesabına
ictimai təşkilatda əmək haqqı almadan məsləhət verir. Belə bir şəraitdə alternativ
məsrəflər 300 dollara (75*4) bərabərdir. Eyni zamanda, alternativ məsrəflər
mühasbat uçotundakı sənədlərdə əks etdirilmir.
Xərclərin kəmiyyətinin işgüzar fəallığı səviyyəsinin dəyişilməsindən asılılığı
xərclərin özünü aparması ilə xarakterizə olunur.
stehsal xərclərinin idarə olunması sistemində başlıca ünsürlərdən birisi
smetanın tərtibi ilə yanaşı normativ xərclər hesab olunur.
Standartlar (normativlər) müəssisələrin fəaliyyətlərinin nəticələrinə qiymət
vermək üçün başlanğıc nöqtədir.
Bizim uçot praktikamızda standart xərclər anlayışı əvəzinə normativ
anlayışlardan daha geniş istifadə olunur.
Normativ xərclər hər şeydən əvvəl fəaliyyətin müəyyən şərtləri üçün
müəyyənləşdirilən plan xərcləri deməkdir.
Operativ idarəetmə uçotu sistemində normativ xərclər hər bir xərc növü üçün
ayrılıqda müəyyənləşdirilə bilər. Normativ xərclər və smetv anlayışları tez-tez bir-
birilə qarışdırılır. Əslində onların arasında aşağıdakı mühüm fərqləri qeyd etmək
lazımdır.
Dostları ilə paylaş: |