62
Qara Ağacdələnlə görüş
Qara Ağacdələn Maksimkaya öz səyahət
tarixçəsini danışır. Belarus quşu sincabı xilas
edir. Ah-uf çıxış yolunu göstərməkdə kömək edir.
irdən sanki torpağın altından hündürboy saqqallı bir
adam çıxdı, düz Maksimkanın qabağında dayandı.
Adam Maksimkadan təxminən üç dəfə hündür idi.
Saqqallı adam Maksimkaya qorxmağa belə imkan
vermədi, dərhal birnəfəsə sözə başladı:
– Ah-Uf, Ah-Uf! Hamı ah-uf edir, hamı oh-vay edir!
Heç özləri də bilmirlər nə istəyirlər. Ah-Uf, oh-vay, bəs
sən
nə tələb edirsən, hə?- Adam gözlərini oğlana zillədi.
– Bir cam sərin bulaq suyu!-deyə oğlan dərhal "Ana
sözü" dərsini xatırladı. Bu dərsdə dəfələrlə cin, əcinnə və
şeytanlardan danışardılar. Ah o məxluqdur ki, yerin
altında yaşayır. Lakin onu meşədə olarkən bərkdən dilinə
gətirsən dərhal əcinnə peyda olar. Beləliklə, özünü bəlaya
sala bilərsən.
– Bəlkə elə sənin könlündən Yelski panlarının bulaq
suyu keçir, hə?!- Ah-Uf, görünür, hələ də təslim olmaq
istəmirdi, sübut eləmək istəyirdi ki, burda hakim odur.
Əgər ondan qorxduğunu bildirməsən, o, özü başlayacaq
əsməyə, meşəyə qonaq gələn adamın hər hansı bir xahişini
yerinə yetirəcək. Qoy lap tropik meşəsi olsun!
– Əlbəttə! Yalnız Yelski bulağının suyunu
istəyirəm! Başqa su lazım deyil! – deyə oğlan qətiyyətini
sındırmadı.
Ah-uf necə qəfil gəlmişdisə, eləcə də qəfil yox oldu.
Lakin palma ağacı yaxınlığındakı yoxuşda taxta parç
63
vardı. Maksimka qulpu olan bu iri taxta parça baxanda
düşündü ki, bu, doğurdan da Yelski malikanəsindən,
Dudiçlərin vaxtından qalıb. Axı belə ağac qabığından olan
parçları artıq iki yüz ildi ki, düzəltmirlər. Maksimka parçı
götürdü və acgözlüklə başına çəkdi. Onun canına yenidən
güc gəldi,
beyni təzələndi, başı açıldı.
– Maksimka, tanış ol, sənin doğma Qara
Ağacdələnin uçub gəldi!-deyə Palıd Ağacdələn dimdiyi ilə
tıqqıldatdı.
Oğlan ətrafına göz gəzdirdi, bambuk çubuğunu
axtardı ki, quşla danışmağa kömək etsin. Axı yaşıl palma
yarpaqları üstündə qeyd elədiyi sözlər "lüğəti" ağacın
yaxınlığındakı yoxuşdaydı. Oğlan cavab verməyə macal
tapmamış, yuxarıdan, Palıd Ağacdələnin oturduğu yerdən
bir qədər aşağıdan səs gəldi:
– Maksimka, Belarusda ağacdələnlər də bizim çay
və göllərin, güllərin, ağacların dilini bilirlər...Və mən də
buraya təsadüfən gəlib düşmüşəm. Amma doğma Belarus
dilimi yaddan çıxarmamışam. Və sən də, nə desən
eşidəcəyəm və anlayacağam.
– Bəs sən bu qərib ölkədə neynirsən? Doğma
meşələrimizdə yaşamaq daha yaxşıdır...
– Bir işdi oldu da... Bilirsən, bizim "meşə
poçtumuzla" xəbər gəldi ki, bəs, Peruda qara
ağacdələnlərin nəsli yox olub. Onlar isə mənim ən yaxın
doğmalarım olan quşlar ailəsindəndir. Buna görə də bütün
qara ağacdələnlər bir yerə yığışıb iclas keçirdilər,
Beryozina boyu olan bütün qədim ağaclardakı
ağacdələnlər də gəlmişdi... Beləliklə, qərar verib məni
uzaq ölkəyə yola saldılar...
Ağacdələn okean üzərindən uçub gəldiyini
təfərrüatları ilə Maksimkaya danışdı. Dedi ki, Palıd Qozası
ağacdələnləri dəstəsinə qoşulub, onlarla dostluq edib.