MahirəNərimanqızı
Yüklə 2,96 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Vasif Şıxıyev Gecikmiş qisas 100 Hər şey birinci cinayətdən başlanırdı. Ona görə də işimi elə qurmalıydım ki, kimsə məndən şübhələnməsin. Təbii ki, ilk öncə qurbanımı hansı yolla qətlə yetirəcəyimi müəyyən etdim. Bunun üçün cinayətdən bir neçə gün qabaq Bahadurla atası Kərimin “Təzə bazar” yaxınlığında yerləşən qəssabxanasının qapısının kilidini sındıraraq içəri daxil oldum. Hər şey təbii olsun deyə içərini bir az qarışdırdım. Amma gedərkən içəridəki baltalardan birini götürməyi də unutmadım. Bilirdim ki, bir baltanın oğurlanmasına və qapının kilidinin sındırılmasına görə heç kim polisə şikayət etməyəcək. Amma bir xeyli çalışmağıma baxmayaraq Bahaduru ələ keçirə bilmirdim. Hər dəfə onu ələ keçirmək üçün müxtəlif planlar qursam da ətrafda kənar adamların çox olması səbəbindən planlarımın heç biri baş tutmurdu. Nəhayət ki, lazımi bir plan qurdum. Fikirləşdim ki, oğlanı yalnız evlərinə çox gec gəldiyi zaman, gecənin qaranlığında ələ keçirə bilərəm. Bunun üçün təbii ki, onun nə vaxt evə gec gəlməsini dəqiq bilmək lazım idi. Təsadüfən onun yaxınlıq etdiyi şəxslərdən birinin ad gününün olacağını və Bahadurun da həmin ad günündə iştirak edəcəyini öyrəndim. Bahadur digər şəxslərlə birlikdə ad gününün keçirildiyi restorandan çıxdıqda mən onu çoxdan çöldə gözləyirdim. Hava artıq çoxdan qaralmışdı. Lakin bu zaman qulağıma “bulvar”, “dənizkənarı” sözləri gəldi. Təxmin etdim ki, bunlar gecə yarısına qədər dəniz kənarında olacaqlar. Ona görə də qayıtdım gəldim Bahadurun evinin yaxınlığına və başladım Bahaduru orada gözləməyə. Əvvəlcədən, Bahadurun öz maşınını harada saxladığını öyrənmişdim. Nəhəyət, gecə yarı olduqda gördüm ki, Bahadurun maşını gəlir. Dayandım kənarda və ətrafa göz gəzdirdim. Heç kim gözə dəymirdi. Bahadur mənim yanımdan keçəndə özümü yalandan yerə yıxdım. O, yıxıldığımı görüb mənə yaxınlaşanda isə əlimdə saxladığım çəkiclə onun gicgahına möhkəm bir zərbə endirdim. O, dərhal özündən www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Vasif Şıxıyev Gecikmiş qisas 101 getdi. Sonra onu sürüyərək tez idarə etdiyim avtomobilin yük yerinə saldım və təhlükəsizlik üçün əlini, ayağını, ağzını bağlayaraq evimə apardım. Oğlanın ələ keçirilməsindən ailəsi şübhələnməsin deyə onun telefonundan atasına bir mesaj göndərdim ki, daha heç kim onu axtarıb aramasın. Onu əvvəlcə kəndirlə boğdum, sonra qəssabxanasından oğurladığım və özünün də istifadə etdiyi balta ilə bədənini hissələrə ayırdım. Həmin gün mən telefonumu bilərəkdən evdə saxladım ki, hara getdiyimi bilməyəsiniz. Bilirdim ki, hər hansı bir cinayət aktının açılmasında daha çox istifadə etdiyiniz metodlardan biri cinayət baş verən vaxtda və yerdə hansı nömrənin şəbəkə dalğalarına düşməsidir. Cəsədi maşınımın arxasına yerləşdirdikdən sonra maşını ara yollarla əvvəlcədən müəyyənləşdirdiyim yerə - Bayıl yamacına sürdüm. Şəhər daxilində ara yollarla hərəkət etdikcə bir neçə prospektdən bir idarə etdiyim avtomobilin nömrələrini dəyişdirirdim. Beləcə, həmin gecə heç bir kamera mənim idarə etdiyim avtomobilin əsl nömrəsini qeydə ala bilmədi. Cinayətdən sonra baltadan və cəsədin hissələrini yığdığım polietilen salafanlardan başqa istifadə etdiyim hər nə var idisə dənizə tulladım ki, ortalıqda məni ələ verəcək heç bir şey saxlamayım. Ən əsas sübutu - baltanı isə elə cəsədin yaxınlığındakı torpaq çalaya ataraq üstünü torpaqla örtdüm. Əlbəttə ki, bunu bilərəkdən etdim. Bilirdim ki, baltanı həmin yerə atmağım törədilən cinayət aktına marağı daha da artıracaq. II cinayəti – idmançı Rəvan Məmmədovu isə lap çox asanlıqla öldürdüm. Bayaq yazdığım kimi onu digərlərindən əvvəl öldürəcəkdim. Amma onun hansısa idman yarışı ilə əlaqədar Avropaya getməsi buna imkan vermədi. Mən lap əvvəldən Rəvanın gecələr şəxsi trenajor salonuna gedərək məşq elədiyini müşahidə etmişdim. Amma əksər vaxtlarda yanında kimsə və ya kimlərsə olurdu və onlar bir yerdə məşq edirdilər. Mənə elə bir vaxt lazım idi ki, Rəvan trenajor www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Vasif Şıxıyev Gecikmiş qisas 102 zalında tək qalsın. Belə bir fürsət də “EUROVİSİON”-un final mərhələsinin keçirildiyi gün əlimə düşdü. I cinayətimi törətdikdən sonra mən yenə də bütün günümü həmin trenajor zalının qarşısında keçirirdim. Təbii ki, hərə dəfə müxtəlif qiyafələrdə. Amma onu da etiraf edim ki, ilk cinayətdən sonra dəhşətli depressiyaya düşmüşdüm. Hər hansı bir insanı öldürmək, sonra da heç nə olmamış kimi əlini- qolunu sallaya-sallaya gəzmək məncə mümkün olan bir şey deyil. Adətən bu tipli cinayətlərə daha çox “HOLLYWOOD” filmlərində rast gəlmək mümkündü. Hansısa bir şəxs soyuq silahı və ya avtomatı alır əlinə və qarşısına çıxanları bir-bir o biri dünyaya göndərməyə başlayır. Cinayəti yerinə yetirdikdən sonra isə heç nə olmamış kimi gedib kafedə, restoranda kofe içməyə başlayır. Əslində elə buna ancaq filmlərdə rast gəlmək olar. Mən də qətlə yetirmişdim . Özü də vəhşicəsinə qətlə yetirmişdim və bu mənim şəxsi durumumda, səhhətimdə bir müddət öz təsirini göstərdi. Amma sonradan heç nə olmamış kimi öz işimə davam etməyə başladım. “EUROVİSİON”-un final mərhələsinin keçirildiyi gecə Rəvanın təkbaşına trenajor zalına gəlməsi və heç kimin zalda olmaması mənim üçün əlverişli fürsət yaratdı. Mən “qaraçı” simasında trenajor zalına daxil oldum və ona yaxınlaşaraq dilənməyə başladım. Ona yaxınlaşana kimi üzümü o yan, bu yana çevirirdim ki, o məni tanımasın. O, isə mən içəri girən kimi dəfələrlə “Rədd ol!”, “Rədd ol!” deyərək məni çölə çıxarmaq istədi. Ancaq bu sözlərdən sonra da mənim ona tərəf gəldiyimi görəndə arxasında oturduğu trenajor alətinin arxasından qalxaraq əsəbi şəkildə mənə tərəf gəlməyə başladı. Mən isə o yaxınlaşdıqca gözucu pənəcərələrdən çölə baxmağa başladım. Bununla bizi çöldən heç kimin görmədiyinə tamamilə əmin oldum. Rəvan mənə yaxınlaşan kimi I cinayətimdə olduğu kimi paltarımın arasında gizlədiyim çəkiclə onun gicgah Yüklə 2,96 Kb. Dostları ilə paylaş:
|