Karadeniz Teknik Üniversitesi Orman Fakültesi Yaban Hayatı Ekolojisi ve Yönetimi Bölümü

 
125 
 
6.4.
4.  Yeni  yuvanın  yerleĢebileceği  uygun  bir  dip  kütüğü  materyali   
  
 
6.4.
5.  TaĢıma  sandığının  dibine  dal  parçaları  konulması  ve  üzerine  yuvanın 
yerleĢtirilmesi 
  
       
 
6.4.
6. Yuva sandığının arabaya taĢınıp yerleĢtirilmesi. 
Karıncalar  yeni  mevkie  götürülmeden  evvel,  orijinal  mevkisindeki  Ģartlara  benzer 
mevkiin  seçilmiĢ  olması  ve  burada  50x50x50  cm  ebatlarında  yuva  çukurlarının 
açılmıĢ  olması  gerekir.  Çukur  açılmıĢ  olmasa  bile  yuva  yeri  önceden  belirlenmiĢ 
olmalıdır.  ĠĢçi  sırtında  nakil  aracına,  sonra  da  yuvanın  koyulacağı  yeni  mevkie 
hareket  edilir.  Aynı  yuvadan  alınan  sandıklar  aynı  çukura  kurulacak  yuvaya 
dökülmeli, sandıklar kesinlikle karıĢtırılmamalıdır. Çukur dibine önce bir miktar kuru 
ibre konulmalıdır.  
 

---

 
126 
6.5. Karınca Yuvaların Korunması 
Yuvanın  oluĢturulmasından  sonra  belki  de  en  önemlisi  yuvanın  korunması  iĢlemi 
gelmektedir.  Yörelere  göre  değiĢmekle  beraber  domuz,  tilki,  sansar,  porsuk  gibi 
yabani  hayvan  zararlarının  yanı  sıra  insanların  (özellikle  çobanların  ve  avcıların) 
meraklarını  gidermek  üzere  yuvaları  bozmaları  ihtimali  açısından  gözden  ırak 
mevkilere  transplantasyon  yapılmalı  ya  da  mahalli  ilanlarla  yuvaların  korunması 
hususunda insanlar bilinçlendirilmelidir. 
Yuvaları  toprak  üstü,  kafes  tel,  yuva  içi  kafes  tel  ile  koruma,  dikenli  telle  çevirme 
gibi çeĢitli koruma tedbirleri alınmasına rağmen meraktan doğan insan baskısından 
ilk yıllarda taĢınan bazı yuvalar zarar görmektedir. Yuvaların korunması konusunda 
son  yıllardaki  denemeler  sonucunda;  önceden  meĢçere  bakımı  veya  sıklık  bakımı 
yapılmıĢ,  yoğun  yerli  dip  kütük  bulunan  mevkilerin  transplantasyon  için  en  uygun 
mevkiler olduğu kanaatine varılmıĢtır.  
         
    
6.5.1. 
YerleĢtirilen yuvaların tel örgü veya tel kafesle korumaya alınması. 
6.6. Sonuç ve Öneriler 
Ġtalyan  metodunda  yuvaların  nakledileceği  yerin  hazırlanması  daha  kolaydır.  Uzun 
boylu  çukur  açma  zahmeti  yoktur.  Çukura  delikli  kütük  ve  ağaç  parçalarının 
konulması söz konusu değildir. Böylece iĢ gücü ve nakliyat masraflarından tasarruf 
sağlanmıĢ  olmaktadır.  Bu  metodun  en  sakıncalı  tarafı,  nakledilen  karıncaların 
baĢlangıçta  kendi  yaĢam  ortamlarına  uygun  delikli  kütük  ve  ağaç  parçaları 
bulamayıĢlarıdır. Ayrıca yuvalar sağlam bir temele oturtulamamaktadır. Bu metotla 
küçük  yuvalar  da  alınabilmektedir.  Alınan  yuvalarda  her  ne  kadar  iĢçi  ve  kraliçe 
karıncalar  kalmakta  ise  de,  bunların  yuvayı  yeniden  inĢa  etmeleri  uzun  sürmekte 
veya  yuvalar  tamamen  sönmektedir.  Bununla  beraber  bu  gibi  yuvaların  bir  sene 
içerisinde eski hallerini alabildikleri de tespit edilmiĢtir. 

---

 
127 
     Ġtalyan  metodunun  bu  mahzurları  Ġspanyol  metodunda  yoktur.  Alınacak 
yuvaların en az 600-750 litre hacminde olması ve bunun 200-250 litresinin alınması 
Ģüphesiz tabi yuvanın hayatiyetini devam ettirmesi yönünden büyük bir avantajdır. 
Ancak ormanda bu Ģekilde büyük yuvaların bulunması her zaman mümkün değildir. 
Bu durum geniĢ çapta bir transplantasyon iĢlemine imkan vermemektedir. Ġspanyol 
metodunda  iĢ  güçlüğü  vardır.  Masraf  Ġtalyan  metoduna  göre  daha  fazladır. 
Karıncaların  nakledileceği  yerlerde,  enkaz  bulunmadığı  takdirde,  bunların  diğer 
yerlerden  nakledilmesi  problemi  vardır.  Büyük  yuvaların  aranması  ve  yuva 
yerlerinin  bahsedildiği  Ģekilde  hazırlanması  uzun  zaman  almakta  ve  masrafı  da  o 
ölçüde arttırmaktadır. 
Ġtalyan  metodunun  basitliği  yanında,  Ġspanyol  metodunda  karıncaların  yeni 
yerlerine  adapte  olmaları  ihtimali  daha  fazladır.  Bu  duruma  göre  rakım  ve  iklim 
bakımından 
ekstrem 
yerlere 
ve 
ağaçlandırma 
sahalarına 
yapılacak 
transplantasyonlar  için  Ġspanyol  metodu  tatbik  edilmeli,  diğer  yerlerde  ise,  Ġtalyan 
Metoduna yer verilmelidir. 
     Kırmızı  orman  karıncası  transplantasyonu,  ekolojik  dengenin  korunmasına 
yönelik en uygun ve aynı zamanda da en az mali portesi olan bir mücadele yöntemi 
olarak  değerlendirilmektedir.  Transplantasyonda  isabetli  yer  seçimi  yapılması  ve 
tekniğine  uygun  çalıĢılması  durumunda  baĢarı  sağlanabilmektedir.  Ayrıca  bu 
çalıĢmalarda  baĢlangıçtaki  tesis  masrafından  baĢka  hiç  bir  bakım  masrafı  da  söz 
konusu olmamaktadır. 
      Formica  rufa‟nın  transplantasyonla  baĢka  mevkilere  aktarıldığı  çeĢitli 
durumlarda yeni alanlara uyum sağlayıp sağlamadığı konusunda çeĢitli araĢtırmalar 
yapılmıĢtır.  Bu  çalıĢmalar  sonucunda  kırmızı  orman  karıncalarının  doğal  yayılıĢ 
alanları  dıĢına  çıkarılabilecekleri  ve  uyum  sağlayabilecekleri  kanaatine  varılmıĢtır. 
Ancak  1000-2000  metre  rakımlara  uyum  sağlayabilen  karıncaların  daha  düĢük 
rakımlı  ormanlık  alanlara  uyumları  konusunda  yeterince  kapsamlı  ve  uzun  soluklu 
araĢtırmalar  yoktur.  Önemli  harcamalar  yapılarak  yürütülen  bu  mücadele 
çalıĢmalarına  en  fazla  konu  edilen  orman  alanlarımız  karıncaların  doğal  yaĢayıĢ 
yükselti  kuĢağının  altındaki  sahalardadır.  Yapılacak  çalıĢmalarda  yuvaların  doğal 
olarak bulunduğu ekosistemi zorlamamak Ģarttır. 
 
 
 
 

---