A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ XIII nömrə
İslandiyanın vergi orqanları tərəfindən aparılmış növbəti təftiş zamanı müəyyən olunmuşdur ki,
1999 və 2002‐ci illərdə ərizəçilər vergi ilə bağlı bir sıra əhəmiyyət kəsb edən məsələləri vergi
orqanına bəyan etməmişlər. Belə ki, cənab Jóhannesson və cənab Jónssonun hesablarına qeyd
olunan dövrdə müvafiq ödənişlər daxil olmuş, o cümlədən cənab Jóhannesson və
Fjárfestingafélagið Gaumur şirkəti özlərinin Baugur Group Company şirkətindəki paylarının
satışıdan gəlir əldə etmişlər ki, bu barədə məlumatları vergi orqanına bildirməmişlər. Qeyd olunan
gəlirlərə cənab Jóhannesson və cənab Jónssonun iş yerlərindən əldə etidkləri bonuslar da daxil
idi.
Pozuntu ilə bağlı, vergi orqanı müvafiq illərdə ödənilməmiş vergi məbləğinin üzərinə əlavə 25%
həcmində sanksiya da tətbiq etmişdir. Hüquqi şəxs olan ərizəçiyə münasibətdə ödəmə mənbəyində
vergi tutmadığı üçün isə əlavə olaraq 10% həcmində sanksiya da müəyyən edilmişdir. Sonradan
tərəflərin inzibati qaydada verdiyi şikayətlərə baxmayaraq, vergi orqanının Apellyasiya Şurası
2007‐ci ildə sanksiyaları ləğv etməmişdir. Apellyasiya Şurasının qərarı qüvvəyə mindikdən sonra
– 2008‐ci ilin dekabrında ərizəçilərə qarşı vergi cinayətinin törədilməsi ittihamı ilə cinayət işi də
açılmışdır. Sonradan məsələ ilə bağlı Ali Məhkəmə hesab etmişdir ki, başlanılmış cinayət təqibi
vergi sanksiyasının tətbiqi ilə əlaqədar ikili cəzalandırılma kimi qiymətləndirilməməlidir. Beləliklə,
işə mahiyyəti üzrə baxan Reykyavik Rayon Məhkəməsi hesab etmişdir ki, hər üç ərizəçinin
əməlində kobud ehtiyatsızlıqla tördəilmiş cinayət əməlinin tərkibi mövcuddur. Reykyavik Rayon
Məhkəməsinin qərarından verilmiş şikayətə 2013‐cü ilin fevralında baxan Ali Məhkəmə nəinki
aşağı məhkəmənin qərarını qüvvədə saxlamış, hətta cənab Jóhannessonun əməlində 2 yeni cinayət
tərkibin olduğunu müəyyən etmişdir. Dolayısilə məhkəmənin qərarı ilə fiziki şəxslər barəsində
12 və 18 ay olmaqla azadlıqldan məhrum etmə, həmçinin müvafiq olaraq 360 və 186 min Avro
həcmində cərimə cəzası kəsilmişdir.
Beləliklə, Avropa Məhkəməsinə müraciət edən ərizəçilər hesab etmişlər ki, onlara ikili cəza təyin
edilmişdir: a) həm vergidən yayınma ilə bağlı sanksiyalar; b) həm də cinayət işi üzrə pul və
azadlıqdan məhrum etmə cəzasının tətbiqi. Ərizəçilərə görə onların Konvensiyanın 7 saylı
protokolunun 4‐cü maddəsi ilə təsbit olunmuş hüquqları (bir əmələ görə təkrar cəzalandırılmama)
kobud surətdə pozulmuşdur.
Avropa Məhkəməsi işə baxarkən hesab etmişdir ki, 3‐cü ərizəçinin ‐ Fjárfestingafélagið Gaumur
şirkətinin işin aparılmasında maraqlı deyil və onu şikayətini icraatından çıxarmışdır.
İşi nəzərdən keçirən Avropa Məhkəməsi hesab etmişdir ki, a) vergi sanksiyasının tətbiqi ilə bağlı
icraat və b) cinayət təqibi öz mahiyyətləri etibarilə cəza xarakterlidir. Habelə hər iki icraatın
əsasında duran faktlar mahiyyətləri etibarilə eynidir. Belə ki, ərizəçilərə təyin olunan azadlıqdan
məhrum etmə cəzası və vergi sanksiyasının təyin edilməsinin kökündə ərizəçilərin vaxtilə
gəlirlərini bəyan etməməsi durur.
Bununla belə, Məhkəmə hesab edir ki, müəyyən şərtlər gözlənilməklə Konvensiya milli dövlətlər
üçün bir əmələ görə iki icraatın başlanılmasını qadağan etmir. İcraatlar arasında təkrarlamaların
olmaması üçün hər iki icraat mahiyyət və zaman baxımından əlaqəli şəkildə aparılmalıdır.
Avropa Məhkəməsinin qənaətinə görə, bu işdə hər iki icraatın aparılması vaxtı icraatlar arasında
zaman və mahiyyət baxımından əlaqə qurulmamışdır, yəni onlar bir icraatda birləşdirilməmiş və
ya əlaqələndirilməmişdir. Xüsusilə, iş iki müxtəlif icraatda aparıldığından sübutlar həm polis
orqanı, həm də vergi orqanı tərəfindən ayrılıqda toplanılmışdır. Dolayısilə ərizəçilərin məsuliyyət
məsələsinə iki müxtəlif orqan tərəfindən ayrılıqda qiymət verilmişdi.
Beləliklə, Avropa Məhkəməsi hesab etmişdir ki, icraatların bu cür aparılması ərizəçilərin
Konvensiyanın 7 saylı protokolunun 4‐cü maddəsi ilə təsbit olunan hüquqlarını pozur.
Məhkəmənin qərarına əsasən, qeyri‐maddi zərər qismində ərizəçilərin hər birinə İslandiya dövləti
5000 Avro, cəmi 15000 Avro həcmində isə məhkəmə xərclərinin ödənilməsi ilə bağlı təzminat
ödəməlidir.
40
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ XIII nömrə
AİHM ərizələrə prioritet qaydada
baxılması qaydalarına dəyişiklik edib ‐
QAYDALAR
2009‐cu ilin iyununda Avropa Məhkəməsi
icraatına götürdüyü xüsusi əhəmiyyətli, zəruri
işlərə sürətlə baxılması və müvafiq qərarın
qəbul edilməsi üzrə xüsusi Qaydalar qəbul
etmişdi. Qaydalara əsasən işlər əhəmiyyətinə
və baxılma prioritetliyinə/üstünlüyünə görə
7 kateqoriyaya bölünür.
Bu ilin may ayının 22‐də isə bu Qaydalara bir
sıra dəyişikliklər edilmişdir ki, onlar aşağdakı
kimidir:
A. Dövlətlərarası işlər: əvvəllər Qaydlara görə 2‐ci kateqoriyalı işlər hesab edilən “dövlətlərarası
mübahisə”lər Qaydalardan çıxarılmışdır. Belə ki, özünəməxsusluğuna görə bu qəbildən olan işlərə
baxılması proseduru fərdlər tərəfindən verilən şikayətlərə baxılmasından fərqlənir. Ona görə də
onlara bu Qaydalar çərçivəsində baxılması doğru hesab edilməmişdir.
B. Azadlqıdan məhrum etmə ilə bağlı işlər: qeyd olunan məqam 1‐ci kateqoriyaya əlavə olunmuşdur.
Əvvəllər 1‐ci kateqoriyalı işlərə əsas etibarilə “ərizəçinin həyat və sağlamlığına real risklərin
mövcudluğu” meyarı aid idisə, yeni dəyişikliyə əsasən, “şəxsin Konvensiya ilə təsbit olunmuş
hüquqlarının pozuntusu nəticəsində onun azadlığının/hərəkətinin məhdudlaşdırılması” 1‐ci
kateqoriyalı işlərin siyahısına daxil edilmişdir.
Beləliklə, Qaydalara əsasən, kateqoriyalar üzrə işlərin prioritetliyi aşağıdakı ardıcıllıqla sıralanır:
1ci kateqoriya: təcili ərizələr (şəxsin həyat və sağlamılığı üçün riskli sayıla bilən hallar, şəxsin
Konvensiya ilə təsbit olunmuş hüquqlarının pozuntusu nəticəsində onun azadlığının/hərəkətinin
məhdudlaşdırılması, ərizəçinin şəxsi və ya ailə vəziyyəti ilə bağlı ola biləcək digər hallar, xüsusilə,
uşağın sağlamlığı, ona baxılması ilə bağlı hallar);
2ci kateqoriya: Konvensiyanın səmərəli fəaliyyətini təhlükə altına qoyan hallar ilə bağlı ərizələr
(struktural və müəyyən regiona xas işlər ki, bu tip işlərə baxılması Avropa Məhkəməsinin
təcrübəsində olmamışdır) və ümumi/ictimai maraq kəsb edən işlərlə bağlı ərizələr (milli və ya
Avropa hüquq sisteminin bötüvlüyünə/səmərəliliyinə mənfi təsir göstərə biləcək xüsusi hallar);
3‐cü kateqoriya: təkrarlanan olub‐olmamasından asılı olmayaraq, fərdin fiziki sağlamlığına və
şərəf/ləyaqətinə təhlükə törətmə ehtimalı böyük olan hallarla bağlı ərizələr (Konvensiyanın 2,3,4‐cü
maddələri və ya 5‐ci maddəsinin 1‐ci bəndi ilə bağlı pozuntular);
4‐cü kateqoriya: Konvensiyanın digər müddəaları ilə bağlı və kifayət qədər yaxşı əsaslandırılmış
pozuntulara dair ərizələr;
5ci kateqoriya: elə ərizələr ki, orada qeyd olunan mübahisə predmeti vaxtilə Avropa Məhkəməsi
tərəfindən baxılmış işlərin predmeti ilə bənzərdir və Avropa Məhkəməsinin bu sahədə artıq
oturuşum presedent praktikası mövcuddur.
6‐cı kateqoriya: qəbuledilənliyi (Konvensiyanın 35‐ci maddəsi) şübhə doğuran ərizələr;
7ci kateqoriya: aşkar qəbuledilməz şikayətlərlə bağlı ərizələr.
41
42
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ XIII nömrə
“Sualınıza vəkil cavab versin!” rubrikası
Sual 1: Atam vəsiyyətnamə ilə özünə məxsus olmuş
əmlakları
mənim
və
qardaşımın
arasında
bölüşdürmüşdür.
Lakin
mülkiyyətində
olmuş
avtomobilə dair vəsiyyətnamədə hər hansı göstəriş
yoxdur. Bu halda, həmin avtomobil vərəsəlik
qaydasında kimə keçəcəkdir?
Cavab: Azərbaycan Respublikası Mülki Məcəlləsinin
1133.1‐ci maddəsinə görə ölmüş şəxsin (miras qoyanın)
əmlakı başqa şəxslərə (vərəsələrə) qanun üzrə və ya
vəsiyyət üzrə və ya hər iki əsasla keçir.
Mülki Məcəllənin 1172‐ci maddəsinə görə əgər
vəsiyyətnamə ilə təyin edilmiş vərəsələrin payları
bütövlükdə mirasın hamısını əhatə etmirsə, vəsiyyətnamədən kənarda qalmış əmlaka qanun üzrə
vərəsəlik həyata keçirilir və əgər vəsiyyətnamədə ayrı qayda nəzərdə tutulmayıbsa, bu cür
vərəsəlik əmlakın bir hissəsinin vəsiyyət edildiyi qanun üzrə vərəsələrə də aid olunur.
Göründüyü kimi, mərhum atanıza məxsus olmuş avtomobil vəsiyyətnamədən kənarda qalmış
əmlak kimi adı çəkilən 1172‐ci maddəyə müvafiq olaraq atanızın qanun üzrə vərəsələri arasında
bərabər paylarda bölüşdürülməlidir.
Sual 2: İşəgötürən həqiqi hərbi xidmətə çağırılmış işçi ilə olan əmək müqaviləsini ləğv edə
bilərmi?
Cavab: Bu halda əmək müqaviləsinin işəgötürən tərəfindən ləğv edilməsindən deyil, tərəflərin
iradəsindən asılı olmayan hallarda əmək müqaviləsinə xitam verilməsindən söhbət gedir.
Belə ki, Azərbaycan Respublikası Əmək Məcəlləsinin 74‐cü maddəsinin 1‐ci hissəsinin “a” bəndinə
görə işçi hərbi və ya alternativ xidmətə çağırıldıqda onunla bağlanmış əmək müqaviləsinə xitam
verilir.
İşçi ilə bağlanmış əmək müqaviləsinə Əmək Məcəlləsinin 74‐cü maddəsinin birinci hissəsinin “a”
bəndi ilə xitam verildikdə işəgötürən işçiyə orta aylıq əmək haqqının azı iki misli miqdarında
müavinət ödəyir (Əmək Məcəlləsinin 77‐ci maddəsinin 7‐ci hissəsi).
Sual 3: Salam! Bilmək istərdim, 1 övladı olan ər‐arvad boşanmasında danışığını bilməyən,
özünü apara bilməyən qadının əqli problemi var və əgər bu sübuta yetirilərsə, ər övladını
ananın əlindən almağa haqlıdırmı?
Cavab: Məhkəmə təcrübəsi göstərir ki, uşaq əksər hallarda anasının yanında qalır. Burada uşağın
yaşından çox şey asılıdır. Bir qayda olaraq, 14 yaşına çatmamış uşaqlar məhkəmə tərəfindən
analarının yanında saxlanılır. BMT Baş Məclisinin 1386 (XIV) nömrəli, 20 noyabr 1959‐cu il tarixli
qətnaməsi ilə qəbul olunmuş Uşaq Hüquqları Bəyannaməsinin 6‐cı prinsipinə görə azyaşlı uşaq
müstəsna hallardan başqa, anasından alına bilməz. Burada müstəsna hallar dedikdə, ananın uşağın
tərbiyəsi və inkişafı ilə məşğul olmaq imkanından məhrum olmasına dəlalət edən hallar başa
düşülür. Məsələn, ananın psixi xəstəliyi, narkomaniya, alkoqolizm və ağır xəstəlikdən əziyyət
çəkməsi, uşaqla qəddar rəftara yol verməsi, onlara qarşı psixi və fiziki zor tətbiq etməsi, valideynlik
hüquqlarından sui‐istifadə etməsi və s. Məhkəmə qeyd edilən müstəsna hallarda, uşaq atasının
yanında saxlanıla bilər. On yaşına çatmış uşaqların valideynlərdən hansının yanında qalması
məsələsi məhkəmə tərəfindən uşağın mənafelərindən çıxış edilərək və uşağın fikri mütləq nəzərə
alınaraq həll olunur. Bu halda, atanın, uşağın onun yanında qalması şansı müəyyən qədər artır.
43
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ XIII nömrə
Məhkəmə uşağın yaşını, onun hər iki valideynə, bacı və qardaşına bağlılığını, valideynlərin əxlaqi
və digər dəyərlərini, valideynin iş rejimi də nəzərə alınmaqla onun uşağı tərbiyə etməsinin
mümkünlüyünü, valideynlərin maddi və ailə vəziyyətlərini nəzərə alır. Qeyd edək ki, valideynlərdən
birinin maddi‐məişət şəraitinin yüksək olması özü‐özlüyündə uşağın onun yanında qalmsı tələbinin
təmini üçün ona mütləq və şərtsiz üstünlük vermir.
Beləliklə, uşağın atanın yanında qalması mübahisənin faktiki hallarından asılıdır və bu məsələdə
səlahiyyətli orqan işə baxan məhkəmədir.
Sual 4: Mənim 2 azyaşlı övladım var. Bilmək istəyirəm ki, atasından icazə kağızı almadan
uşaqları ölkədən çıxara bilərəm?
Cavab: Azərbaycan Respublikasının Miqrasiya Məcəlləsinin 11.2‐ci maddəsinin tələbinə əsasən
yetkinlik yaşına çatmayan uşaq ölkədən valideynlərinin biri ilə getdikdə digər valideynin notariat
qaydasında təsdiq edilmiş razılığı tələb olunur: “Ona görə də sizin uşağınızı müvəqqəti də olsa
xaricə aparmağınız üçün atasının razılığı tələbi qanunidir. Bilməlisiniz ki, nikahınızın pozulmasına
dair məhkəmə qətnaməsində uşağınızın sizin yanınızda qalmasının qət olunması oğlunuzun taleyinə
dair sizin təkbaşına qərar vermək hüququnuzu müəyyən etmir. Siz uşağınızı xaricə aparmaq üçün
onun atasından notariat qaydasında təsdiq edilmiş razılıq ərizəsi almalısınız. Bununla yanaşı, izah
edirik ki, keçmiş əriniz belə bir razılığı könüllü vermədiyi halda, uşağın atasının razılığı olmadan
xaricə aparılmasına dair ona qarşı iddia tələbi ilə müvafiq rayon məhkəməsində iddia qaldırmaq
hüququnuz var. Belə ki, Azərbaycan Respublikasının «Ölkədən getmək, ölkəyə gəlmək və pasportlar
haqqında» Qanunun 2‐ci maddəsinə əsasən valideynlərdən birinin razılığı olmadıqda yetkinlik
yaşına çatmamış vətəndaşın ölkədən getməsi məsələsi məhkəmənin qərarı əsasında həll edilir.
Qeyd edilməlidir ki, Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 17‐ci maddəsinin 2‐ci hissəsinin
tələbinə görə uşaqların qayğısına qalmaq və onları tərbiyə etmək valideynlərin borcudur.
Azərbaycan Respublikasının da tərəfdar çıxdığı BMT‐nin «Uşaq hüquqları haqqında» Konvensiyanın
18 və 27‐ci maddələrinə görə ata‐ana uşaqlarla bağlı birgə məsuliyyət daşıyırlar. Uşaqların ən ümdə
maraqları ata‐ananın əsas qayğılarının predmeti olmalıdır. Valideynlərin uşaqları ilə bağlı həm
hüquqları, həm də vəzifələri vardır. Valideynlər uşaqlarla bağlı hüquqlarını və vəzifələrini istədikləri
kimi deyil, qanunda göstərildiyi kimi və bütün hallarda uşaqlarının maraqlarına uyğun
gerçəkləşdirməlidirlər. Siz məhkəməyə qeyd olunan iddia tələbi ilə müraciət etdiyiniz halda, əgər
məhkəmə sizin tələbinizin yuxarıda göstərilən və digər əlaqəli normativ hüquqi aktlarda nəzərdə
tutulan tələblərə və uşağın mənafeyinə uyğun olduğunu müəyyən edərsə, uşağın atasının razılığı
olmadan ölkədən çıxarılmasına dair qətnamə qəbul edilə bilər”.
Sual 5: Salam! Xalamın Qobu qəsəbəsində həyət evi var. Bir həyətdə iki ədəd birmərtəbəli evdir.
Xalamın adına torpağın mülkiyyətə verilməsi haqqında şəhadətnamə var. Şəhadətnaməni
xalama Dövlət Torpaq və Xəritəçəkmə Komitəsinin Abşeron rayon şöbəsi verib. Sənədi
DTXKnin Dövlət Yerquruluşu Layihə İnstitutu möhürlə təsdiq edib. Şəhadətnamə xalama
2006‐cı ildə verilib. Evin şəhadətnamədən başqa sənədi yoxdur. Xalam evi mənə və əmim
oğluna tən bərabər hissələrlə bağışlamaq istəyir. Xalam gərək əvvəl evə daşınmaz əmlakın
dövlət reyestrindən çıxarış alsın? Xalamın adına şəhadətnamə çıxarılsa, bir həyət evinin
şəhadətnaməsini iki şəhadətnaməyə çevirmək olar? Biri mənim adıma, digəri isə əmimoğlunun
adına. Mənə birmərtəbəli ev və 8 sot həyət, əmim oğluna birmərtəbəli ev və 8 sot həyət düşür.
Xalam mənə və əmim oğluna şəhadətnamə vermək üçün nə etsin?
Cavab: Məlumat üçün Sizə bildirilir ki, AR ƏMDK yanında Daşınmaz Əmlakın Dövlət Reyestri
Xidməti torpaq sahəsi, mənzil, fərdi yaşayış evi və sair daşınmaz əmlaklar üzərində hüquqların
dövlət qeydiyyatını aparan orqandır və bu hüquqlar həmin orqan tərəfindən verilən müvafiq
Çıxarışla rəsmiləşdirilir.
44
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ XIII nömrə
Deməli xala hesab etdiyiniz şəxsin ilk öncə AR ƏMDK yanında DƏDRX ev (mənzil) üzərində mülkiyyət
hüququnun daşınmaz əmlakın dövlət reyestrində qeydə alınmış olması və bu barədə onun çıxarışın
alınması lazımdır. Daha sonram isə Siz alqı‐satqı (və ya bağışlamanı) həyata keçirməli və (bölgü
planı əsasında) torpaq sahələrinə payınıza uyğun çıxarış almalısınız.
Qeyd: Alqı‐satqı (və ya bağışlama) müqaviləsi notariat qaydasında təsdiqlənməlidir.
Dostları ilə paylaş: |