.............................................................................................................
İmamların siması tarix guşəsində
77
paytaxta (Dəməşqə) qayıtdıqdan dərhal sonra Mədinənin
valisinə əmr etdi ki,
mam Baqir (ə) və oğlu mam Sadiqi (ə) Şama (Dəməşqə) göndərsin.
mam Baqir (ə) məcbur olub əziz oğlu mam Sadiqlə (ə) birgə Şama
getdi. Hişam öz əzəmətini göstərmək və eləcə də, öz xəyalına əsasən, mam
Baqirin (ə) məqamını azaltmaq üçün üç gün o Həzrətə görüş icazəsi vermədi.
Bəlkə də, bu üç gün ərzində o, mamla (ə) necə üz-üzə gəlmək və o Həzrətin
məqamını camaat arasında necə gözdən salmaq haqda tədbir tökürdü.
Ox atma yarış
ı
Ə
gər Hişamın hökumət sarayı elm mərkəzi olsaydı, bəlkə də, o, seçilmiş
alimləri yığıb elmi müzakirələr təşkil edərdi. Ancaq Əməvi xəlifələrinin, o
cümlədən də, Hişamın sarayı bu cür alimlərdən məhrum olduğundan, şair,
dastan söyləyən və məddahların alimlərin yerini tutduğundan Hişam belə bir
məclis təşkil etmək qərarına gəlmədi. O, çox yaxşı bilirdi ki, əgər elmi
müzakirə yolu ilə mam Baqirlə (ə) mübarizə etsə, onun sarayındakılardan
heç kəs mamın öhdəsindən gələ bilməyəcək. Buna görə də, belə qərara gəldi
ki, (öz fikrində qələbə qazanacağını yəqin edib) başqa bir yolla mübarizə
etsin.
Bəli, təəccüblü də olsa, Hişam ox atma yarışı təşkil edib mam Baqiri (ə)
də ora dəvət etmək qərarına gəldi. O bu yolla mamı məğlub edib camaatın
gözündə kiçiltmək istəyirdi. Bu məqsədlə mam Baqir (ə) hökumət sarayına
daxil olmazdan qabaq Hişam sarayın bir neçə qulluqçusuna əmr etdi ki,
nişangah qoyub ox atmaqla məşğul olsunlar. mam Baqir (ə) məclisə daxil
olub bir qədər əyləşdi. Birdən Hişam üzünü mama tutub dedi: “Ox atma
yarışında iştirak etmək istəyirsinizmi?” mam Baqir (ə) buyurdu: “Mən artıq
qocalmışam, ox atmaq vaxtım ötüb keçib, məni üzürlü sayın.” Yaxşı fürsət
tapıb mam Baqiri (ə) məğlubiyyətin iki addımlığında durduğunu güman
edən Hişam israr edib ona and verdi. Eyni zamanda Bəni-Üməyyə
böyüklərindən birinə işarə etdi ki, öz ox-kamanını mam Baqirə versin.
mam əlini uzadıb kamanı tutdu, bir ox qoyub yayı dartdı. Ox düz nişangahın
ortasına sancıldı. Sonra ikinci oxu qoyub atdı, ox birinci oxun ortasına batıb
onu sındıraraq hədəfə sancıldı. Üçüncü ox da ikinci oxu sındırıb nişangaha
sancıldı. Beləliklə, doqquz ox atdı və oxların hər biri özündən qabaqkı oxu
sındırıb düz nişangahın ortasına sancıldı. Bu heyranedici hadisə hamını mat-