Qərib məzarlar
36
Versal sülh müqaviləsini məğlub dövlətlər-
dən yalnız biri – Almaniya imzalamışdı. Digər
məğlub dövlətlərlə, eləcə də Türkiyə ilə müqa-
vilələr 1923-cü ilə
qədər müxtəlif vaxtlarda və
müxtəlif şəhərlərdə imzalanacaqdı. Ona görə də
1919-cu ilin yayında Versal sülh müqaviləsi im-
zalansa da, hələ Paris Sülh Konfransı fasilələrlə
öz işini davam etdirirdi...
Amma Versal sülh müqaviləsinin imzalan-
ması hələ Azərbaycanın müstəqilliyinin tanın-
masına heç bir ümid yaratmırdı. Ona görə də
Nümayəndə Heyəti fəaliyyətini davam etdirirdi.
Versal sülh müqaviləsinin
imzalanması.
İyun, 1919-cu il.
Qərib məzarlar
37
Nümayəndə heyəti bütün imkanlardan ya-
rarlanmaqla Parisdə Azərbaycanın
haqq səsinin
çatdırılmasına çalışırdı. Topçubaşov 1919-cu ilin
avqustunda konfransın sədrinə daha bir müra-
ciət ünvanladı:
Müraciətdə deyilirdi:
“...Siyasi müstəqillik
kimi həyati əhəmiyyətli məsələnin həllini səbirsiz-
liklə gözləyən xalqlar arasında Qafqazın cənubun-
da 100 min kvadrat kilometrə yaxın əraziyə malik 4
milyondan çox əhalisi olan Azərbaycan da var”.
1919-cu ilin sentyabrına olan vəziyyəti Topçu-
başov Azərbaycan hökumətinə göndərdiyi mək-
tubda belə ümumiləşdirirdi:
“...müttəfiqlər bizim
müstəqillik haqqında məsələni nəinki müzakirəyə
çıxarmırlar, görünür, heç müzakirəyə çıxarmaq istə-
mirlər. Düzdür, onların nümayəndələri ilə görüşlər-
də, üz-üzə gələndə hər biri ayrılıqda xeyirxah müna-
sibət göstərir, müstəqillik uğrunda addımlarımızı
dəstəkləyir... amma vəziyyət yenə əvvəlki kimi qalır”.
Paris Sülh Konfransının
sədrinə növbəti müraciət.
Avqust, 1919-cu il.
Mücadilə
davam edir...
Qərib məzarlar
38
1919-cu il oktyabrın 8-də Azərbaycan, Gür-
cüstan, Kuban, Latviya, Litva, Şimali
Qafqaz
Dağlıları, Ukrayna və Estoniyanın Parisdəki nü-
mayəndələri sülh Konfransının sədri Klemanso-
ya ikinci birgə müraciət ünvanladılar.
Müraciət bu sözlərlə bitirdi:
“...ədalət, sülh,
mədəniyyət və humanizm prinsiplərini, eləcə də bi-
zim xalqların Millətlər Liqasına buraxılması yolu
ilə azad xalqların beynəlxalq ailəsinə qoşulmaq
cəhdlərini nəzərə alaraq, biz yenidən səsimizi qal-
dırır və cənab Sədr, Sizdən xahiş edirik ki, Konf-
ransın Ali Şurasına bu məsələləri də çatdırasınız:
1) adları çəkilən respublikalar müstəqil dövlətlər
kimi tanınsın; 2) dərhal onların ərazi və maliyyə
problemlərinə baxılsın...”
Ə.Topçubaşovun
görülmüş işlər barədə
Azərbaycan Nazirlər
Şurasının sədrinə növbəti
hesabatı. Sentyabr,
1919-cu il.
Qərib məzarlar
40
Bu müraciətdən
təxminən bir ay sonra ilk
xoş xəbər alındı.
Azərbaycan Nümayəndə Heyətinin sədrinə:
“...Sizə məlumat verməkdən şərəf duyuram ki,
Fransa Kolonial Liqası mənim sədrliyimlə oktyabrın
29-da keçirdiyi iclasda qərara alıb ki,.. Gürcüstan və
Azərbaycan respublikalarının mövcud hökumətləri-
nin “de fakto” və “de yure” tanınması barədə xahişini
müdafə etsin.
...Mən ürəkdən arzu edərdim ki, bu bəyanat si-
zin səy göstərdiyiniz məqsədə – məhz xalqınızın
müstəqillik yolunda inkişafına yardımçı olsun.
İmza Burdari”.
Tədqiqatçı Giorgi Mamulianın dediyinə görə,
1919-cu ilin mayından 1920-ci ilin əvvəllərinə
qədər müttəfiqlər bolşeviklərlə döyüşən ağqvar-
diyaçılara, vahid və
bölünməz Rusiya tərəfdar-
larına – Denikinə, admiral Kolçaka, Yudeniçə,
digər ağqvardiyaçı generallara dəstək verirdilər.
Bununla da onlar ümid edirdilər ki, ağqvardiya-
çı generallar bolşevizmə qalib gələ biləcəklər. O
dövrdə kiçik xalqların müstəqillik məsələsi ikin-
ci dərəcəli məsələyə çevrilmişdi.
1920-ci ilin əvvəllərində Denikin faktiki ola-
raq məğlub edilir, onun ordusu Rostov yaxın-
lığına çəkilir və sual meydana çıxır: nə etməli?
Bax, onda tanınmış siyasi xadim, Böyük Brita-
niyanın xarici işlər naziri Lord Kerzon təşəbbüs
göstərərək bəyan edir ki, biz
Qafqazda bolşevik
təcavüzünün qarşısını ala biləcək iki əsas dövləti
- Azərbaycan və Gürcüstanı tanımalıyıq.
Qərib məzarlar
42
Böyük Britaniyanın təşəbbüsü ilə 1920-ci il yan-
varın 10-da Paris Sülh Konfransı Ali Şurasının sessi-
yası çağırıldı. Sessiyada Cənubi Qafqaz respublikala-
rında vəziyyət ətraflı müzakirə edildi.
Növbəti gün – yanvarın 11-də Müttəfiqlərin
Ali Şurası İngiltərənin xarici işlər naziri Lord
Kerzonun
təklifinə əsasən, qərar qəbul etdi:
”Müttəfiq və birlik ölkələri Azərbaycan və Gür-
cüstan hökumətlərini de-fakto tanıyırlar...”
Bu, Azərbaycan Nümayəndə Heyətinin təx-
minən bir ilə yaxın müddətdə apardığı gərgin
işin uğurlu sonluğu idi...Yanvarın 12-də Topçu-
başov Bakıya – Baş nazir Nəsib bəy Usubbəyova
teleqram göndərdi.
Yanvarın 13-də “Azərbaycan” qəzeti bu şad xə-
bərlə açılırdı...
Bu tarixi hadisə ilə əlaqədar yanvarın 14-də
Azərbaycan parlamentinin təntənəli iclası təyin
olundu...
Qəzetlərdə təbrik teleqramları dərc edildi,
14 yanvar bütün Azərbaycanda qeyri-iş günü
elan olundu...
Hökumət yanvarın 14-ə yeni iş qrafiki müəy-
yən etdi:
1) Saat 11-də Təzəpir məscidində ibadət.
2) Saat 12-də parlamentin təntənəli iclası.
3) Günorta saat 1-də şəhərin Azadlıq meyda-
nında qoşunların paradı...
Tarix
elmləri doktoru, professor Solmaz Rüstə-
mova-Tohidinin sözlərinə görə, həmin gün bayram
şənlikləri Təzəpir məscidində ibadətlə başlayıb.
Hökumətin başçısı, nazirlər, parlament üzvləri bu
mərasimdə iştirak ediblər. Sonra izdiham oradan
parlament binasına doğru hərəkət edib. Çünki
günorta parlamentin təntənəli iclası gözlənilir-
di. Bu vaxt baş nazir Nəsib bəy Usubbəyovu görən
insanlar onu qollarının üstünə alaraq parlament
binasına qədər gətiriblər. Parlamentin qarşısın-
da kütlə Məmməd Əmini tələb edib. Sonra onu
qollarının üstündə parlament binasının ikin-
ci mərtəbəsindəki pəncərəyə qədər aparıblar və
Məmməd Əmin Rəsulzadə
həmin balkondan alov-
lu bir nitq söyləyib və məşhur “Bir kərə yüksələn
bayraq, bir daha enməz” şüarını təkrar səsləndirib.
Azərbaycanın müstəqilliyinin
de-fakto tanınması