Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
234
Bununla belə, türkün dini dünyagörüşündə monoteizm yalnız
islamla əlaqədar deyildir. Yəni, Türk sivilizasiya təmsilçiləri üçün
xarakterik olan təkAllahlılıq islamdan əvvəl də mövcud olmuşdur
və bu mənada islam dini türklər tərəfindən öz qədim inanclarına
yaxın olduğuna görə daha tez qəbul edilmişdir.
Türk xalqlarının inanclarında hər zaman Tanrı əsas yer
tutmuşdur. Tarixin müxtəlif dövrlərində ayrı-ayrı türk xalqları
islam, xristianlıq, iudaizm, buddizm, tenqriçilik, atəşpərəstlik,
şamanizm kimi din və inanc sistemlərinə tapınmışlar. Lakin xüsusi
vurğulanmalıdır ki, qədim dövrlərdən bəri türk xalqlarının tarixinə
baxdıqda aydın olur ki, türk xalqları təkAllahlı etiqada üstünlük
vermişlər. Zaman-zaman kənar müdaxilələr hesabına türklərin dini
inancında fərqli təsirlər olsa da, monoteist dini inanc türklər üçün
daim xarakterik olmuşdur. Bu xarakterik xüsusiyyət isə Türk
sivilizasiyası daşıyıcılarını bu gün daxil olduğu islam dini
çərçivəsində belə digər daşıyıcılardan (Ərəb, İran, Malay) əsaslı
fərqləndirmişdir. İslam mədəniyyəti ətrafında birləşən digər
sivilizasiyaların islamaqədərki dini görüşü ilə təkAllahlı islam dini
arasında kəskin fərqlərin olduğu halda, türklərin islamaqədərki dini
dünyagörüşü daha çox təkAllahlı olmuş və türklərin
müsəlmanlaşmasından sonra islam dini dünyagörüşü ilə bir
ahəngdarlıq təşkil etmişdir. Beləliklə, bu qənaətə gəlmək olar ki,
monoteist dini əqidə Türk sivilizasiyasının bütün inkişaf
mərhələlərində onun üçün xarakterik xüsusiyyət olmuşdur.
Türk sivilizasiyasının daşıyıcıları üçün əsas səciyyəvi
cəhətlərdən biri də müxtəlif azlıqlara dözümlü yanaşmadır. Bu mədəni
tip üçün assimilyasiya etmək heç zaman xarakterik olmamışdır. Hətta
öz həyat siklində passionarlığın kulminasiya mərhələsi hesab olunan
imperiya dövründə belə dövlətin sərhədləri daxilində digər xalqlara
(sivilizasiya daşıyıcılarına) münasibətdə hər zaman tolerantlıq
Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
235
müşahidə olunur. İlkin dövr türk imperiyalarında hakim türklərlə asılı
digər xalqlar arasında münasibətlər çox zaman şaquli hökmranlıq
prinsipi əsasında deyil, üfüqi bağlılıq formasında olmuşdur. Böyük
Hun imperiyasında, Göytürk xaqanlığında türklərin dövlətin digər
xalqları ilə münasibətləri daha çox ittifaq xarakterli olmuş, türk
hakimiyyəti həmin xalqların daxili həyat nizamına toxunmamışdır.
Türklər heç zaman assimilyativ meylli olmamış, hətta tabeçiliyində
olan xalqlarla belə münasibətlərini onların daxili müstəqilliyi
prizmasından qurmuşlar. Eləcə də inanc müstəvisində onlar digər
xalqların fərqli dini etiqadlarına ehtiram göstərmişlər. Beləliklə,
müasir terminologiya ilə desək, Türk sivilizasiyası qədim dövrdən
indiyədək demokratik və tolerant cəmiyyət olması ilə seçilmişdir.
Başqa bir xarakterik xüsusiyyət olaraq türk cəmiyyətinin qadına
münasibətini göstərmək olar. Qadın-kişi bərabərliyi günümüzün
aktual mövzusu olduğu halda, bu problem qədim türklərdən
başlayaraq hər zaman Türk sivilizasiyası üçün mühüm əhəmiyyət
kəsb etmişdir. Qədim dövrdə həm Qərbdə, həm də Şərqdə əksər
xalqlarda qadınlara yalnız nəsil artırma və məişət işləri icraçısı kimi
baxıldığı halda, türklərdə qadın kişiyə bərabər tutulurdu. Qadınlar həm
bir döyüşçü, həm rəhbər, həm ailədaxili təsərrüfatın idarə edicisi kimi
türk cəmiyyətində hər zaman üstün mövqe tutmuşlar. Sonrakı dövrdə
islam dəyərlərinin birbaşa təsiri altında bir qədər fərqli mənzərə
yaranmağa başlasa da, türk qadınının cəmiyyətin bərabər hüquqlu
üzvü olması öz mahiyyətini qoruyub saxlamışdır. Hələ XII əsrdə
Naxçıvanda böyük memar Əcəmi Naxçıvaninin Yusif Küseyir oğlu
ilə yanaşı, Mömünəxatun anaya da möhtəşəm abidə ucaltması bu
düşüncənin sənət dili ilə ifadəsidir. Şərqdə qadınlara seçki hüququ da
ilk dəfə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətində verilmişdir. Lakin bu
yerdə xüsusi qeyd etməliyik ki, qadının türk cəmiyyətində tam hakim
olması, türk cəmiyyəti üçün matriarxatın xarakterik olması ilə bağlı
Sivilizasiyaların kəsişməsində türk dünyası
236
yanlış təsəvvür də yaranmamalıdır. Əgər biz tarixi rakursdan
müşahidə etsək, görərik ki, türk elində qadınlar hər zaman öz kişiləri
ilə birgə, yanaşı olduqda üstün mövqedə durmuşlar. Beləliklə,
göründüyü kimi, yüksək demokratik dəyərlərə malik Türk
sivilizasiyası üçün qadın hökmranlığı deyil, qadın-kişi bərabərliyi
səciyyəvidir. Bu xarakterik xüsusiyyət də Türk sivilizasiyasının
daşıyıcılarını vahid islam aləmi daxilində qadına ikinci dərəcəli varlıq
kimi baxan, çox zaman hüquqsuz, cəmiyyətdə mühüm rolu olmayan
təbəqə sayan digər daşıyıcılardan (həm Ərəb, həm də İran
sivilizasiyasından) fərqləndirir.
Türk sivilizasiyasını səciyyələndirən özünəməxsus cəhətlər
haqqında bəhs edərkən türk mədəniyyətinə adət-ənənənin dindən
daha çox təsir göstərdiyini də qeyd etmək lazımdır. Belə ki, hansı
dinə inanmasından asılı olmayaraq türk mədəni tipi üçün əskidən
gələn adət-ənənə hər zaman daha üstün olmuşdur. Son illərdə Azər-
baycanda və ümumən türk dünyasında mifologiya istiqamətində
aparılan tədqiqatlarda bu amili təsdiq edən çoxsaylı faktlar və
tezislər vardır.
Beləliklə, yayıldığı coğrafi areal, daşıdığı dini əqidə, təmsil
etdiyi konkret etnos və ya dövlətdən asılı olmayaraq, biz hazırkı
tədqiqatda tarixdə Türk sivilizasiyasının izinə vahid bir mədəniyyətin
daşıyıcısı kimi baxmağa çalışmışıq. Çünki sadalanan kriteriyalar üzrə
bir sıra fərqliliklərin olmasına baxmayaraq, bəşər tarixində
özünəməxsus izi olan Türk sivilizasiyası daha çox oxşar mənəvi
dəyərlərə söykənir. Türk sivilizasiyasının formalaşmasında onun
xarakterik xüsusiyyətləri - bütün tarixi dövrlər ərzində arasıkəsilmə-
yən dövlətçilik ənənəsi, adət-ənənələrin (törənin) cəmiyyətdə yüksək
mənəvi keyfiyyət kimi hakim mövqeyi (törənin hətta bir çox hallarda
dini inancdan üstün tutulması), dini baxışda monoteist əqidə, ailə
dəyərləri (ordu və ailə türk cəmiyyətinin iki əsas dayağını təşkil
Dostları ilə paylaş: |