nəlik olmamalıdır. Bəlkə indi ABŞ-dakı bəzi siyasətçilər və
konqresmenlər başa düşərlər ki, Dağlıq Qarabağdakı terrorçu-
separatçı hərəkat region və bütün dünya üçün nə deməkdir.
Terror-separatizm elə bir bəladır ki, ona qarşı bütün dünya
səylərini birləşdirməsə, bu bəla hər bir ölkəyə, hər bir evə qədəm basa
bilər.
Ədəbiyyat:
1.
Устав Организации Объединенных Наций. Нью-Йорк,
1998.
2.
Заключительный Акт Совещания по безопасности и
сотрудничеству в Европе. М., 1987.
3.
Резолюцию СБ ООН №853(1993) 29 июля 1993,
Резолюцию СБ ООН №874(1993) 14 октября 1993, Резолюцию СБ
ООН №884(1993) 12 ноября 1993.
4.
Gow J/ Shared Soverenty. Enhanced Security, Lesson from
the Yogoslav War (S.Hasmi Ced). State Soberignty. Change and
Persistence in International Relations Pennsylvanie University Park,
1997.
272
XÜLASƏ
Beynəlxalq münasibətlərin inkişaf tarixinə fikir versək,
münaqişələrin bütün zamanlara xas olduğunu aydın görərik.
Diplomatiya tarixi, xüsusilə, XX yüzilliyin sonlarına doğru belə
faktorlarla zəngindir.
Xarakterinə, qaynaqlarına, köklərinə və psixologiyasına görə
beynəlxalq münaqişələr, əsasən, eyni tipli və oxşardırlar. Belə
münaqişələrə postsovet məkanında, Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq
Qarabağ, Moldova Respublikasında Dnestryanı, Gürcüstan
Respublikasında, Abxaz və Cənubi Osetiya, Ukrayna Respublikasında
«Sevastopol sindromu» və s.-yb göstərmək olar. Bu münaqişələrin
hamısı avantürist milli ayrı-seçkilik və təzyiqlər, milli azlıqların
hüqüqlarmm tapdalanması, dini motivlərlə əlaqədar sıxışdırılma
şüalan və s. adlar altında yaradılmışdır. Yuxarıda qeyd edilən
münaqişələrin hamısı yarandığı dövrdən siyasi xarakter daşımış, bütün
hallarda «təşəbbüs» Moskvadan irəli sürülmüş, məhz orada «gələcək
münaqişələrin»
ssenarisi
yazılmış,
persionajlarm
rolları
müəyyənləşdirilmiş, bir sözlə? qanlı faciənin bütün atributları
Moskvada hazırlanmışdı.
Dərslikdə müasir beynəlxalq münasibətlərin son dərəcə
problemli problemlərindən olan münaqişələrin qaynaqlarının
açılmasına, onların inkişaf dinamikası və psixologiyasının
öyrənilməsinə, elmi-nəzəri ümumiləşdirmələrin aparılmasına xüsusi
diqqət yetirilmiş və sonrakı inkişafında güc amilinin mahiyyəti və
məzmunu açılıb göstərilmişdir.
Çoxsaylı qaynaq və nəşrlərin təhlili gedişində belə bir nəticəyə
gəlmişik ki, bir qayda olaraq dövlətlərarası, siyasi münaqişələr o
zaman yaranır ki, bunların üçüncü tərəfdən dövlət dəstəyi olsun.
Amerikan politoloqu Pol Qobs məhz belə mənada Cənubi Qafqazdakı
münaqişələrin «üçlü təbiətə» malik olmasını hələ keçən yüzilliyin
90-cı illərinin əvvəllərində dünya ictimaiyyətinin diqqətinə
çatdırrmşdı.
Postsovet məkanındakı siyasi konfliktlərin istisnasız olaraq
hamısının «sifarişçisi», sponsoru və hərəkətverici Rusiya Federasiyası
olmuş və olaraq qalmaqdadır. Öz imperiya ambisiyalarını saxlamaqda
olan Rusiya Azərbaycanda, Gürüstanda, Moldovada və Ukraynada
münaqişələrin yaradılmasının və qızışdırılma-
273
sınının başlıca səbəbkarıdır. Çar Rusiyası və totalitar Sovet İttifaqının
dövlət simvollarının müasir Rusiyanın simvolları kimi bərpa edilməsi,
məhz bu məqsədlərə xidmət edir. Çar imperiyasının «ikibaşlı qartalı»
və Andreyevski bayrağı, «vəfat etmiş» SSRİ-nin qırmızı bayrağı və
Dövlət himni müasir Rusiyanın dövlət simvolları sırasındadır. Qeyd
edilənləri Rusiyanın dövlət quruculuğu siyasətinə də aid etmək olar.
Belə ki, Rusiya Federasiyasının ali qanunverici orqam olan Dövlət
Duması çar Rusiyası dövründən qalmadır, ölkənin ərazisi imperiya
dövründə olduğu kimi quberniyalarla bölünmüşdür, lakin bolşevik
imperiyası dövrünün yadigarları sayılan Leninqrad və Sverdlovsk
vilayətlərinin adları indi də saxlanmaqdadır və s. Amma yaddan
çıxarmaq olmaz ki, imperiya və müstəmləkələr uğurunda mübarizə
dövrü keçmişdə qalmışdır. Rusiya nə qədər tez öz imperiya keçmişini
və superdövlət olduğu zamanları unutsa, bir o qədər də tezliklə müasir
sivilizasiyaya adaptasiya olmaq imkanı qazanacaq və müasir
beynəlxalq hüquq normalarının aliliyinin qorunub saxlandığı, böyük
və kiçik dövlətlərin hüquq bərabərliyinə əsaslanan dünya birliyində
özünə layiqli yer tutacaqdır.
Hamıya məlumdur ki, öz məhdud ehtiyatlarına və imkanlarına
əsaslanmaqla Ermənistan Respublikası heç zaman Rusiyanın siyasi,
iqtisadi və hərbi köməyi olmadan qonşu respublikaya qarşı təcavüzə
başlaya, Azərbaycan torpaqlarının 20 faizini işğal edə və bu qədər
müddətə öz tapdağı altında saxlaya bilməzdi. Məhz, bu dəstəyə
əsaslanan Ermənistan Dağlıq Qaradağ və onun ətrafındakı yeddi
rayonu yandırılmış torpaqlardan ibarət oazisə çevirməyə müvəffəq
olmuşdur.
Heç kəs tərəfindən tanınmayan, öz-özünə elan olunmuş «Dağlıq
Qarabağ Respublikası» çox tezliklə narkobiznesin qaynaqlandığı və
çiçəkləndiyi cinayət yuvasına çevrildi. Qafqaz, habelə qonşu ölkələr
üçün sülhə, təhlükəsizhyə təhlükə meydanı yaradıldı.
Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi, yalnız
Azərbaycanın ərazi bütövlüyü və suverenliyi tanınmaqla, müasir
beynəlxalq hüquq normalarına əsasən nizamlana bilər. Bunun üçün
BMT Təhlükəsizlik Şurasının qətnamə və bəyanatlarına, habelə
ATƏT-in sənədlərinə əməl olunmalıdır.
Son zamanlar münaqişədə olan tərəflərin hər ikisi ilə bağlı
274
Dostları ilə paylaş: |