əksinə olaraq və silahlı münaqişə zamanı mədəni dəyərlərin qorunması
haqda 1954-cü ilin Haaqa konvensiyasının qərarını pozaraq, bu
məscidlər anbarlara və yardımçı binalara çevrilmiş, dahi Azərbaycan
şairi və mütəfəkkiri Molla Pənah Vaqifin məqbərəsi dağıdılmışdır.
Hərbi əməliyyatların getdiyi rayonlarda Azərbaycanın
mədəniyyəti və incəsənəti üçün böyük əhəmiyyətə malik olan teatrlar,
mədəniyyət evləri, klublar, kitabxanalar, uşaq musiqi məktəbləri qarət
edilmiş və dağıdılmışdır. Qarət edilmiş və yandırılmış 927 kitabxanada
4,5 mln. kitab və çox qiymətli əlyazmalar məhv edilmişdir.
Mədəniyyət və incəsənət müəssəsələri, o cümlədən, 6 dövlət teatr və
konsert təşkilatı, 386 klub idarəsi və 85 musiqi məktəbi də qarət
edilmiş və dağıdılmışdır. Teatr rekvizit- lərinin, səhnə kostyumlarının,
texniki vəsaitlərin, musiqi alətlərinin, dərs vəsaitlərinin, həmçinin
avadanlıqların köçürülməsinə imkan verilməmişdir.
Mövcud məlumatlara görə, erməni işğalçıları tərəfindən ələ
keçirilmiş qiymətli muzey sərvətləri benəlxalq hərraclarda satılır və
onlara çox vaxt erməni mənşəyi verilmişdir. Bu zaman mədəni
dəyərlərin milli və coğrafi mənsubiyyəti dəyişdirilirdi. Belə ki,
bəstəkar Üzeyir Hacıbəyov, müğənni Bülbül və şairə Natəvan kimi
Azərbaycan mədəniyyətinin görkəmli nümayəndələrinin Şuşadan
çıxarılrmş heykəlləri çox böyük çətinliklə üçüncü ölkənin vasitəsilə
satın alınmışdı.
Azərbaycan hər vasitə ilə, dünya ictimaiyyətinin diqqətini tarixi
və mədəni abidələrə cəlb etməyə çalışır. Bu problemə beynəlxalq
əks-səda verilməsinin təşəbbüskarı olan Azərbaycan Milli Komitəsi bu
istiqamətdə məqsədyönlü iş aparır ki, bu da YUNESKO və onun
strkuturlarına daxil edilməklə, həlli yollarının axtarılmasında müəyyən
pozitiv nəticələr vermişdir. Lakin işğal olunmuş ərazilərdə qalmış
tarixi və mədəni abidələrin taleyi indiyə kimi məlum deyildir.
Azərbaycan Milli Komitəsi İKOM muzeylərin, rəsm qalareyalarmın,
memarlıq adibələrinin siyahısını tərtib etmiş, şəkillərini yığnuş və
bunlara əsasən 1994-cü ildə Azərbaycan xalqının mədəni irsinin
beynəlxalq müdafiəsi tələbi ilə YUNESKO və İKOM-a təqdim edilən
müraciət qəbul olunmuşdur. Bununla əlaqədar, 1994-cü ilin
noyabrında Mərkəzi və Şərqi Avropa ölkələrinin inkişaf proqramının
direktoru Alan
251
Xankok və Mədəniyyət mərkəzi və mədəni irsin mühafizəsinin məsul
rəhbəri Toni Tottonun rəhbərliyi altında YUNESKO-nun mədəniyyət
üzrə sahələrararsı xəttinin missiyası Bakıya gəldi. Onların
Azərbaycana gəlməkdə məqsədi mədəniyyət, təhsil və memarlıq
obyektlərinə dəymiş ziyanı müəyyən etməkdən ibarət idi. Azərbaycan
muzeyləri və rəsm qalereyalarına dəymiş ziyan haqda missiya üzvləri
məlumatlandırılmış, abidə və eksponatların sənədləri, şəkilləri onlara
verilmişdi. 1995-ci ilin fevralında Azərbaycan Milli komitəsi İKOM
YUNESKO-nun işğal olunmuş ərazillərin rəhbərlərinə ünvanladığı
qərarı aldı. Bu, hərbi münaqişə zamanı mədəni irsin mühafizəsi üzrə
1954-cü il Haaqa Konvensiyasının qərarlarına itaət çağırışı haqda
qərar idi. Lakin işğal olunmuş ərazilərin hökumət orqanları bütün
məsələlər üzrə qondarma Dağlıq Qarabağ Respublikasının xarici işlər
nazirliyinə müraciət etməyi YUNESKO-ya məsləhət gördülər. Öz
növbəsində, 1996-cı ildə Azərbaycan Milli Komitəsi İKOM
YUNESKO-nun işləri üzrə Ermənistan milli komissiyasının baş katibi
Asaturyana müraciət edərək, bu məsələni aydınlaşdırmağı xahiş
etmişdir. Amma bütün bu tədbirlər heç bir nəticə vermədi və məsələnin
aydınlaşmasına şərait yaradılmadı.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, YUNESKO-nun 1995-ci il
«Silahlı münaqişə zamanı mədəni dəyərlərin mühafizəsi haqda
konvensiyanın həyata keçirilməsi haqda məlumat» məruzəsində
Dağlıq Qarabağ ətrafındakı münaqişə çox səthi işıqlandırılmışdır.
Halbuki, Azərbaycanın çoxsaylı müraciətlərindən sonra belə mötəbər
beynəlxalq təşkilat işğal olunmuş zonada yerləşən Azərbaycan mədəni
dəyərlərinə daha böyük diqqət yetirə bilərdi.
Təəssüf ki, etiraf etmək lazım gəlir ki, mədəni irsin beynəlxalq
mühafizəsinin təmin edilməsinin vacibliyi qeyd olunan Haaqa
Konvensiyasının beynəlxalq ictimaiyyət tərəfindən daha fəal tədbirlər
görmək üçün şərait yaradılmasına baxmayaraq, beynəlxalq təşkilatlar,
o cümlədən də YUNESKO, işğal olunmuş zonalarda qalan
Azərbaycanın mədəni dəyərlərinin təhlükəsizliyinin təmin edilməsində
lazımi fəallıq göstərmirlər. Keçmiş Yuqoslaviyanın ərazisində hərbi
əməliyyatlar zonasında yerləşən mədəni və tarixi abidələrin taleyi
hamıya məlumdur. Xorvatiya, Bosniya və Herseqovinanın mədəni
irsinin təhlükəsizliyinin təmin edilməsi üçün YUNESKO-nun
göstərdiyi texniki, maddi və
252
iqtisadi kömək Azərbaycana münasibətdə də belə olacağına ümid
etməyə imkan verir. Bununla bərabər, mədəni dəyərlərin itkilərinin
minimuma endirilməsi məqsədilə özümüz də operativ sürətdə əsas
tədbirlər görməliyik.
Haaqa konvensiyasını qəbul edən Azərbaycan bu gün
beynəlxalq sənədin mexanizmlərinin işləyəcəyinə ümid edirdi. Lakin,
təcrübənin göstərdiyi kimi, Azərbaycanın ümidləri hələ ki, həyata
keçirilməmişdir. Bununla bərabər, qeyd edilən kovnensiya Qarabağın
mədəni və tarixi abidələrinin taleyinə aydınlıq gətirmək iqtidarında
olan kifayət qədər sübutlara malikdir. Konvensiyanın 18-ci maddəsinin
1-ci bəndində deyilir ki, «Konvensiya iki və ya bir neçə Yüksək sazişə
gələn tərəflər arasında baş verə biləcək elan olunmuş müharibə və ya
hər hansı digər silahlı münaqişə zamanı, hətta müharibə vəziyyəti
onlardan biri və ya bir neçəsi tərəfindən tanınmadığı halda, tətbiq
ediləcəkdir». Bizim fıkrimizcə, bu konvensiyanı Dağlıq Qarabağdakı
silahlı münaqişənin bilavasitə iştirakçısı olan, Ermənistana tətbiq
etmək üçün bütün əsaslar mövcuddur. Digər tərəfdən, işğal olunmuş
zonada qalan Azərbaycanın mədəni dəyərlərinə görə məsuliyyət də
Ermənistanın üzərinə düşür. Bu Ermənistan və Azərbaycanı münaqişə
tərəfləri kimi tanıyan və erməni-azırbaycanlı münaqişəsini nizama
salmaq üçün ATƏT tərəfindən qəbul edilən reqlamentə də zidd
olmazdı. Belə halda, əgər Ermənistan beynəlxalq - tanınmış münaqişə
tərəfıdirsə, onda Azərbaycan mədəni dəyərlərinin qorunub saxlanması
üzrə konvensiyanın bütün müddəlarının ona da aid edilməsini tələb edə
bilər.
Onu da qeyd etmək vacibdir ki, konvensiyanın 19-cu maddəsi
konvensiyanı imzalamış ölkələrdən hər hansı birinin ərazisindəki
münaqişədə iştirak edən tərəfləri, mədəni dəyərlərə qayğı ilə
yanaşmağa aid olan müddəaları tətbiq etməyə çağırır. Həm də,
YUNESKO münaqişə tərəflərinə öz xidmətlərini tətbiq edə bilər, lakin
onların huquqi statusuna heç cür toxunmayacaqdır. Bizim fıkrimizcə,
bu konvensiya işğal olunmuş zonada qalan Azərbaycan dəyərlərinin
üzə çıxarılması, mühafizəsi, lazım gələrsə restitusiyası prosesinə daha
fəal qatılmaq üçün YUNESKOya geniş imkanlar verir.
Bu halda, Haaqa konvensiyasının 22-ci maddəsini də tətbiq
etmək olar. Bu maddəyə uyğun olaraq, münaqişə tərəflə
253
Dostları ilə paylaş: |