rəidir. Qarşıdakı addımların, marşların addımlarını ölçüb- biçmək,
bəşəriyyət üçün ağır nəticələnəcək konfliktlərin girdabına düşməkdən
çox-çox asandır.
Bu və ya digər dövlətin beynəlxalq təhlükəsizliyi pozmağa
vadar edən amillər çox qatlı və hərtərəflidir. Bir qayda olaraq, onlar bir
gün və bir saatda yaranmırlar. Onlar illərlə əmələ gəlir və formalaşır.
Və onları müəyyən etmək üçün, bu və ya digər regionda hüquq
qaydalarının pozuntularına, sonucda beynəlxalq təhlükəsizliyin qlobal
pozuntusuna və qanlı müharibələrə gətiriİD çıxaran, konfliktin
səbəbkarları və təşəbbüskarları olan dövlətin bütün daxili siyasətini
tədqiq etmək lazımdır.
Sülhün və beynəlxalq təhlükəsizliyin qorunması BMT-nin hər
bir üzvünün milli suverenliyini və ərazi bütövlüyünü təsdiq edən,
BMT-nin nizamnaməsində öz əksini tapmış, hərtərəfli beynəlxalq
hüquq rejiminin yaradılmasına kömək edərdi. Bu Cenevrə Aktının son
bəyanatında öz əksini tapmışdır.
Beynəlxalq hüquq normalarının universal xarakterli olması,
onların bütün ölkələr üçün və həmçinin ikitərəfli əlaqələrdə zərurəti
göstərir ki, müasir beynəlxalq hüququn hər bir lokal normaları, ölkələr
arasında əlaqələrin qəbul edilmiş və uyğun prinsiplərinə cavab
verməlidir. Onların birtərəfli şərhi onlara e’tina- sızlığa və sonucda bu
və ya digər dövlət tərəfindən pozulmasına bərabərdir. Bu isə hər hansı
bir regionda gec və ya tez dünya konfliktinə çevriləcək konkret
vəziyyətin yaranmasını göstərir. Belə vəziyyətdə müvafiq beynəlxalq
təşkilatların gərginlik ocağını söndürmək və ya dayandırmaq üçün
qabaqlayıcı metodlarla hərəkət etməsi, dünya yanğının var gücüylə
alovlanmasından xeyli əvvəl reaksiya göstərməsi vacibdir. Məlumdur
ki, dünya konfliktləri uzun müddət yaranır və formalaşır. Onları
əvvəldən müəyyən etmək olar. Əks halda, bahalı və nüfuzlu beynəkalq
təşkilatların olmasının mənası yoxdur. Deyilənləri müharibəyə
keçməzdən əvvəl bütün dünyanın gözü önündə yaranan və şiddətlənən
çeçen müharibəsinin nümunəsində analiz etmək olar. Digər tərəfdən
bu konflikt bir dövlətin çərçivəsində yaranması cəhətindən nadir -
Çeçen
müharibəsinin
teoretik
konturlarını
müharibənin
başlanmasından bir neçə il əvvəl müəyyən etmək olardı. Əlbət ki, iri
dövlətlərin maraqları var və qalmaqdadır, lakin onlar diktat yolu, silah
gücünə, təzyiq metodları, gizli təhdid
241
forması, elan edilməmiş blokada və sair ilə deyil, bu və ya digər
dövlətlərin milli mənafelərini və şərəfini nəzərə alaraq öz həllərini
tapacaqlar.
Toxunulan problemin incəliyi ondadır ki, o Qafqazda yaşayan
bir çox xalqların və ölkələrin maraqlarına toxunur. Burada uğurlar və
müvəffəqiyyətsizliklər olacaqdır. Əsas odur ki, bütün bu çeşidliliyə
baxmayaraq, heç kimə və heç yerdə Ümumi Qafqaz evini silkələməyə
irnkan verilməsin. Qafqaz xalqları əsrlərlə qonşuluq etmişlər və onlar
burada yaranmış bütün problemləri sülh yolu ilə həll etmək
qüvvəsindədirlər.
Ədəbiyyat:
1.
Г.Киссинджер. Дипломатия. M., 1997.
2.
К.Клаузевиц. О войне. M., 1934, т.2.
3.
Кингстон-Макклори. Глобальная стратегия. М., 1959.
4.
E.Xobsvon. The Age of Extemes. A History of the World.
1914-1991. N.Y., 1994.
242
11-
ci MÖVZU
ERMƏNİSTAN-AZƏRBAYCAN, DAĞLIQ QARABAĞ
MÜNAQİŞƏSİNİN GEOSİYASİ NƏTİCƏLƏRİ
Suallar:
1.
Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin əsas
inkişaf mərhələləri.
2.
Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin dinc
yolla nizamlanmasının perspektivləri.
3.
Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin
beynəlxalq nəticələri.
Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ silahlı münaqişəsi öz
başlanğıcını 1987-ci ilin sonlarından götürür. 1988-ci ilin fevralında -
DQMV Vilayət Sovetinin sessiyası vilayətin Azərbaycan SSR-in
tərkibindən çıxarılıb Ermənistana birləşdirilməsi haqqında qərar qəbul
etməsi bu günədək davam edən gərginlik ocağının yaranmasına gətirib
çıxardı. Qeyd etmək lazımdır ki, miqyası lokal qarşıdurmanın
sərhədlərini çoxdan keçmiş bu münaqişə uzun sürən və qanlı hərbi
münaqişəyə çevrilmişdir. Münaqişənin əsasında konfessional yox,
etniki faktorlar durur. Onun qaynaqları Ermənistanın siyasi
müstəmləkəçiliyi və ərazi işğalları ilə bağlı olub, başlıca məqsədi hərbi
güc tətbiq edilməsi yolu ilə digər müttəfiq respublikanın -
Azərbaycanın ərazisinin bir hissəsinin ələ keçirilməsinə yönəlmişdir.
Ermənistanın bu qara niyyətləri faktiki olaraq keçmiş SSRİ rəhbərliyi
tərəfindən dəstəklənirdi. Məhz həmin rəhbərliyin ermənipərəst
mövqeyi və dəstəyindən istifadə edən DQMV icra strukturları
antikonsti- tusiya xarakterli aktlar qəbul etmişdilər ki, bunlar
Ermənistanın Azərbaycana qarşı genişmiqyaslı hərbi aksiyalara
başlamasının proloqu və başlıca səbəbləri olmuşdur.
Azərbaycan Ali Soveti 1991-ci il avqustun 31-də 1918- 1920-ci
illərdə mövcud olmuş müstəqil Azərbaycan Respublikasının bərpa
olunması haqqında Bəyannamə qəbul etmişdi. Sentyabrın 2-də isə
DQMV Vilayət Soveti və erməni əhalisinin məs
243
kunlaşdığı Azərbaycan Respublikası Şaumyan rayon Sovetinin birgə
iclasında Dağlıq Qarabağ Respublikasının yaradıldığı elan olundu. Az
sonra keçirilmiş referendum əsasında «DQR» öz müstəqilliyini elan
etmiş və Azərbaycanın tərkibindən çıxmağa qərar vermişdi.
Həmin dövrdən etibarən Ermənistan hərbi birləşmələri
mütəmadi olaraq Azərbaycanın ərazisinə daxil olmağa başlamış,
burada hərbi meydan yaratmaq üçün böyük miqdarda silah və sursat
göndərilməyə başlarmşdı. Bunlarla eyni vaxtda Azərbaycanın
ərazisindəki ermənilər silahlandırılır, azərbaycanlı əhaliyə qarşı terror
aktları törədilir, onların evləri yandırılır, özləri, ailələri, qoca və uşaqlar
fiziki cəhətdən məhv edilir, Ermənistanla sərhəddə olan Azərbaycan
kəndləri, qəsəbə və rayonları müntəzəm olaraq Ermənistanın
ərazisindən atəşə məruz qalırdı,
Erməni-Azərbaycan hərbi münaqişəsinin qızışdırılmasma sovet
dövlətinin imperiya siyasəti də meydan açırdı. Belə ki, Azərbaycanda
genişlənməkdə olan milli-azadlıq hərəkatına divan tutmaq üçün
«qayda-qanun yaratmaq» adı altında 1990-cı il yanvarın 19-dan 20-nə
keçən gecə azğınlaşmış sovet qoşun hissələri Bakıya və Azərbaycanın
digər rayonlarına yeridildi, hərbi cinayətlər görünməmiş miqyas aldı.
«Qorbaçov» hərbi hissələrinin respublikamıza yeridilməsi nəticəsində
müxtəlif millətlərə və dillərə mənsub olan yüzlərlə Azərbaycan
vətəndaşı güllələndi, tankların tırtılları altında əzildi. Azərbaycanın
dinc sakinlərinə qanlı divan tutulması «respublikada hakimiyyəti ələ
keçirməyə çalışan islam fundamentalistlərinə qarşı mübarizə» elan
olundu, imperiya rəhbəri M.Qorbaçov sovet xalqına müraciətdə
göstərdi ki, Azərbaycanda islam quruluşu yaradılmağa cəhd
göstərildiyinə görə, Bakıya hərbi qüvvələr yeridilməsinə şəxsən
göstəriş vermişdir. Məhz, bunun nəticəsində günahsız adamlar məhv
edilmiş, respublikamızın istiqlahyyətinə böyük ziyan dəymişdi.
Faktlar şahidlik edir ki, erməni-Azərbaycan münaqişə
zonasında iri miqyaslı hərbi əməliyyatlar 1991-ci ilin sonlarına təsadüf
edir. Məhz həmin dövrdən etibarən müasir silahlarla silahlanmış
Ermənistan hərbi qüvvələri və erməni hərbi birləşmələri bütün
Ermənistan-Azərbaycan sərhəddi boyu və Dağlıq Qarabağda
Azərbaycana qarşı hərbi əməliyyatlara başlamışdılar. Ermənistan
silahlı qüvvələrinə həlledici dəstəyi rus ordusunun
244
Dostları ilə paylaş: |