şəraitdə iştirakçılardan birinin hərbi-siyasi müttəfiq və ya hətta
elmi-texniki nailiyyət qazanmasında uğuru digərinin «məğlubiyyəti»
hesab olunurdu. Məsələn, Çində baş verən vətəndaş müharibəsində
kommunistlərin qələbəsi və ÇXR-lə SSRİ arasında ittifaq
münasibətlərinin qurulması ABŞ-da «Çinin itirilməsi», ölkənin
uzunmüddətli xarici siyasi maraqlarına ağır zərbə kimi qəbul edilmişdi.
Beynəlxalq münaqişələrin mahiyyətinin tədqiqində təhlil edilməli olan
əsas amillər aşağıdakılardır:
-
məkan (münaqişənin coğrafi konteksti və miqyası);
-
zaman (münaqişənin vaxt müddəti, daxili mərhələləri və ya
xronoloji mərhələləri);
-
münaqişənin intensivliyi və onun zaman daxilində
dəyişməsi;
-
münaqişənin strukturu (iştirakçıların sayı, keyfiyyət
xüsusiyyətləri);
-
münaqişənin
motivləşdirilməsi
və
iştirakçüarm
məqsədləri
(o cümlədən, münaqişəli hərəkətlərin ideoloji izahı);
-
«münaqişə obyektlərinin» (yəni iştirakçıların münaqişəli
hərəkətlərinin həll etməyə yönəldiyi mübahisəli məsələlərin) tipi,
səciyyəsi və sayı;
-
iştirakçıların bir-birinə münasibəti (rəqib obrazı,
stereotipləri, rəqib haqqında bilgilərin xarakteri);
-
münaqişə iştirakçüannm davranış tipi (məqsədlərə nail
olmaq vasitələri və üsulları, strategiya və taktikası)
-
beynəlxalq münasibətlərin bilavasitə iştirakçıları və
bütünlüklə sistemi üçün münaqişə funksiyaları.
Münaqişənin nəzərdən keçirilməsinin göstərilən istiqamətləri,
onun ölçüləri bir-biri ilə sıx əlaqədardır.
Münaqişənin məkan ölçüsü bu hadisənin tədqiqatında
iştirakçıların coğrafi və hətta topoqrafik xüsusiyyətlərin rol
oynayacağını nəzərdə tutur. Bu məqam o mənada zəruridir ki, o
dövlətlərin qüv\'əsinin komponenti kimi onların ərazi vəziyyətinin
«üstünlükləri» və «çatışmazlıqları» haqqında təsəvvür yarada bilər.
Dövlətlərin «coğrafi yaxınlıq» səviyyəsi («əlaqə sıxlığı»)
yüksək intensivlik səviyyəsinə malik münaqişəli münasibətlərin
motivləşmə analizi üçün ciddi amil kimi çıxış edə bilər. Bu halda
söhbət ondan gedir ki, ümumi sərhəd və ya regional yaxınlıq
(subregionda qonşuluq) şəklində bilavasitə yaxınlıq şəraitində
48
məhz, coğrafi problemlərin (ərazi iddiaları, etnosiyasi səciyyəli ciddi
zidiyyətlər və s.) «münaqişə obyekti» olacağı, yəni həll olunması
yolunda qonşu dövlətlərin rəqabət aparacağı mübahisəli məsələlərə
çevrilməsi ehtimalı böyük olur. Dövlətlərin coğrafi yaxınlıq səviyyəsi
hərbi-siyasi ittifaqların formalaşdırılmasmda da rol oynaya bilər.
Münaqişənin məkan ölçüsü dedikdə bilavasitə iştirakçıların
yox, həm də onların ən yaxın qonşularının coğrafi vəziyyəti başa
düşülür. Bunu bəzən dövlətlərin bir-birinə münasibətdə «məkan
asılılığı» (spatial dependence) də adlandırırlar. Məsələn, yüksək
intensivliyə malik (hərbi qüvvə tətbiq etməklə) münaqişəli
vəziyyətlərin mövcudluğu bəzi dövlətlərdə ən yaxın qonşular
qrupunda münaqişələrin kəskinləşməsinin «zəncirvari reaksiyasına»
səbəb ola bilər. 1945-ci ildən sonra bu cür münaqişələrin daha tez- tez
baş verdiyi bu cür region Yaxın Şərqdir.
Nəhayət, münaqişənin məkan ölçüsü onun miqyası kimi başa
düşülür - bu, xüsusilə, münaqişənin bir növü kimi müharibəyə aiddir.
Miqyasına görə qlobal silahlı münaqişə İkinci dünya müharibəsi idi -
bütün qitələrin dövlətləri birbaşa və ya dolayı yolla həmin müharibəyə
cəlb olunmuşdular. Miqyası üzrə qlobal münaqişə ABŞ-la SSRİ
arasında baş verən və «soyuq müharibə» adını almış uzunmüddətli
münaqişə idi. Sovet-Amerika münaqişəsi bütün dünyada baş verən
siyasi hadisələrə təsir göstərmək naminə aparılırdı. «Yerli münaqişə»
anlayışına gəldikdə isə, buraya aid olan müharibələrin gedişində iki
dövlət öz məqsədlərinə hərbi yolla nail olmağa can atırlar. «Regional»
münaqişə rubrikasına, bir qayda olaraq, iki və daha artıq ölkə arasında
aparılan bütünlüklə regiondakı vəziyyətə ciddi təsir göstərən və çox
vaxt nəhəng dövlətlərin birbaşa və ya dolayısı iştirakı ilə, yaxud
beynəlxalq səciyyəli hərbi siya.si birlikləri cəlb etməklə baş verən
müharibələr daxildir. Bu kimi münaqişələrə, məsələn, 1990-ci illərdə
Yuqoslaviya ittifaqı ərazisində baş verən hadisələri misal göstərmək
olar - bu zaman bir neçə keçmiş respublikalar arasında baş verən
ardıcıl hərbi toqquşmalar NATO-nun güc yolu ilə müdaxiləsini
şərtləndirməklə bərabər. Cənubi Avropada vəziyyəti uzun müddətə
gərginləşdirdi.
49
§2. Münaqişənin inkişaf dinamikası
Münaqişənin zaman ölçüsü münaqişənin xronoloji ardıcıllığı
kimi başa düşülməlidir - bu ardıcıllıqda çıxış nöqtəsini və ba- şaçatma
məqamını müəyyənləşdirmək olar. Həmin vaxt müddətini
münaqişənin inkişafının müəyyən fazalarına - mərhələlərinə bölmək
olar. Fikrimizcə, münaqişə fazaları daha çox zaman və intensivlik
kateqoriyalarını ehtiva edən kompleksdə tanınır.
Dövlətləri beynəlxalq münaqişələrin əsas iştirakçıları hesab
etsək,
0
zaman belə bir məqamdan çıxış etmək lazımdır ki, onların «ali
maraqlarının» müxtəlifliyi üzündən onlar «mahiyyət etibarı ilə
rəqibdirlər». Beləliklə, bütün dövlətlər arasında münaqişəli
münasibətlər mövcuddur və bu münaqişələr zaman daxilində inkişaf
edir və məlum intensivliyə malik olur. Çoxlu sayda dövlətlərarası
qarşılıqlı əlaqələr üçün bu cur münaqişəli münasibətlər latentdir,
görünmür və dərk olunmur, yəni onların intensivliyi sıfra bərabərdir.
Məsələn, ABŞ-la Nepal, yaxud Almaniya ilə Somali arasındakı
münasibətlər məhz bu cürdür.
Beləliklə, beynəlxalq təcrübədə münaqişə adlanan amil
dövlətlərin maraqlarının yuxanda göstərilən prinsipial uyğunluğundan,
ilk növbədə, bu və ya digər səviyyədə məcburiyyətin və / və ya
zorakıhğm mövcüdluğunun / əlamətlərinə görə fərqlənir. Başqa sözlə,
münaqişəni anlamaq üçün zamanı və intensivliyi kombinə edən bu və
ya digər şkala qurmaq lazımdır. İntensivliyin dəyişməsini və
münaqişəli münasibətlərin bir neçə faza üzrə inkişafım göstərən
aşağıdakı variantda şkala təqdim etmək olar:
Məcburiyyətin başlanması
astanası
Zorakılığın tətbiqinin
astanası
BÖHRAN
MÜHARİBƏ
A fazası
B fazası
C fazası 10
A fazası iştirakçıların (dövlətlərin) ən azı biri tərəfindən
məcburedici davranışın tətbiqinə başlanmasınadək onların adı,
«normal» qarşılıqlı əlaqələrini səciyyələndirir. Bu fazanın sonunda
münaqişənin latent potensialı - buna qədər nəzərə çarpma
50
Dostları ilə paylaş: |