11
Monomer elə bir halqadır ki. ondan polimerin bütün zənciri qurulur. Tək-tək
kərpiclər yığılıb böyük bir binanı əmələ gətirdiyi kimi. ayrı-ayrı monomerlər də
yığılıb polimeri əmələ gətirir. Monomeriərin ayrı-ayn molekulları arasmdakı rabitə
qüvvəsi çox böytik olmur. Onlar bir-birlərindən ayrıla bilir. Ona görə də
monomeıiər adətən qaz və ya maye halında olur. Bərk halında olan monomer isə
suda və ya başqa həlledicilərdə asanhqla həll edilir.
12
1.2. PLASTIK KÜTLƏLƏRIN TƏRKIBININ ƏSASINI TƏŞKIL EDƏN
YÜKSƏKMOLEKNLLU BIRLƏŞMƏLƏRIN TEXNIKI-IQTISADI
GÖSTƏRICILƏRININ
XARAKTERISTIKASI.
Yüksəkmolekullu birləşmələri almaq üçün əsasən aşağıda göstərilən
üsullardan istifadə edilir: polimerləşmə. Polikondensləşmə və mövcud polimerlərin
kimyəvi üsullarla çevrilməsi. Polimerləşmə dedikdə çoxlu miqdarda eyni və ya
müxtəlif kiçikmolekullu maddələrin /monomerlərin/ bərləşərək yüksəkmolekullu
maddə əmələ gətirməsi başa düşülür.
Polimerləşmə prosesində yalnız bir maddənin molekulları iştirak edirsə, belə
proses homopolimerləşmə adlanır. Buna misal olaraq stirolun polimerləşməsini
göstərmək olar. Polimerləşmə prosesində iki və ya bir neçə müxtəlif maddənin
/monomerin/ molekulları iştirak etdikdə belə proses birgə polimerləşmə adlanır.
Buna misal olaraq stirol ilə akril turşusunun metil efirinin birgə polimerləşməsini
göstərmək olar. Polimerləşmə prosesi monomerin quruluşundan, reaksiyanın
fəallaşma üsulundan və polimerbşmə şəraitindən çox asılıdır. Bu faktorların təsirini
ayrılıqda göstərək.
1. Monomerin quruluşunun polimerbşmə prosesinə təsiri. Tərkibində heç olmazsa
bir ikiqat rabitəsi olan birləşmələr polimeriəşirlər.
Tərkibində iki və daha çox ikiqat rabitə olan birləşmələr yuxarıda göstərilən
birləşmələrə nisbətən daha asan polimerləşir. Müxtəlif qapalı quruluşda olan
maddəbr də polimerləşə bilirlər.
2. Polimerləşmə prosesinin fəallaşdırıiması üsulları. Qeyd etmək lazımdır ki, bəzi
maddələr, xüsusən stirol, akroleinakril turşusunun metil efiri və s. xarici təsirdən
asılı olmayaraq öz-özünə polimerləşir. Bu prosesin başa çatması üçün bir həftə,
bəzən bir ay lazımdır. İşıq şüaları, katalizatorlar, istilik enerjisi və bir sıra başqa
faktorlar polimerləşmə prosesini sürətləndirirlər. Texnikada polimerləşmə prosesi
əsas etibarib inisiatorların və katalizatorların iştirakı ilə aparılır.
13
3. Polimerləşmə şərailinin təsiri. Texnikada aşağıda göstərilən dörd şəraitdə
polimerləşmə aparıhr.
A) Blokda (kütlədə) polimerləşmə, B) Məhlulda polimerləşmə, V) Emulsiyada və
suspenziyada polimerləşmə. Q) Damcıda polimerləşmə, Ğ) Damcıda və
emulsiyada polimerləşmə.
a) Blokda polimerləşmə. Blok polimerləşmə üsulunda monomer təmiz
halda, katalizator və ya inisiatoıiarın iştirakı ilə polimerləşdirilir. Bu üsulun müsbət
xüsusiyyətlərdən biri odıır ki. polimer təmiz halda alınır. İçərisində həlledici və
başqa qarışıqlar olnıur. Çatmayan cəhəti odur ki, proses zamanı temperaturun
yüksək olması sayəsində pojimerin tələb olunan molekul çəkidə alınması çətin
olur.
b) Məhlulda polimerləşmə. Bu proses elə həlledicidə aparılır ki, onda götürülmüş
monomeıiər və bəzən alınan polimer həll ola bilsin. Blok polimerbşmədən fərqli
olaraq, bu prosesdə, reaksiya zamanı hasil olan istiliyi kənar etməklə polimeıiəşmə
dərəcəsini nizamlamaq mümkün olur. Bu üsulun çatışmayan cəhəti ondadır ki.
bəzən alınan polimeri həlledicidən təmizbmək çətinlik törədir.
v) Emulsiya və suspenziyada polimerbşmə üsulları monomerin həll ola
bimədiyi məhlulda dispers hala gətirilməsinə əsaslanmışdır. Bu proses katalizator,
emulqator, sabiıtəşdirici, nizamlayıcı və s. kimi reaktivbrin iştirakı ilə aparılır.
q) Damcıda polimerləşmə prosesində fəallaşdıncı maddə yalnız monomerdə
həll olur, bununla da o
:
blokda polimerləşməyə oxşayır. Damcıda polimeıiəşmə
prosesi zamanı hasil olan istiliyin asanhqla ayrıla bilməsi cəhətdən bu
polimeıiəşmə blokda və emulsiyada polimeıiəşməsindən fərqlənir.
ğ) Damcıda və emulsiyada polimerləşmə üsulu hazırda sənayedə geniş
tətbiq edilir. Bu üsulla böyük molekııl çəkili polimeıiər alınaq və prosesi
sürətləndirmək mümkün olur. Polimerləşmə üsulu ilə ahnan yüksəkmolekullu
birləşmələr əsasən termoplastik xassəli olurlar. Yüksəkmolekullu birləşmələrin
alınmasında istifadə edilən üsullardan biri də polikondensləşmədir.Molekul kütləsi
kiçik olan əlavə maddələr əmələ gəlməsi ilə polimerlərin alınması prosesinə
polikondensləşmə deyilir. Polikondensləşmə reaksiyasına girən monomerləriri
14
tərkibində iki və daha artıq funksionalqruplar olmalıdır. Polikondensləşmə prosesi
eyni monomer molekulları arasında getdikdə buna homopolikondensləşmə,
müxtəlif monomerlər arasında getdikdə isə heteropolikondensləşmə deyilir.
Əgər monomerin tərkibində bir funksional qrup olarsa, onun əsasında polimer
almaq qeyri-mümkündür. Bifunksional monomeıiər əsasında xətti quruluşlu, üç və
çoxfunksional monomerlər əsasında isə şaxələnmiş fəza quruluşlu polimerlər
alınır. Funksional qrupların sayı artdıqca polimer molekulunun şaxələnməsi artır
və nəhayət. torşəkilli polimer əmələ gəlir. Polikondensləşmə prosesinə monomerin
funksionalhğından hgışqa. funksional qrupların arasında olan karbon atomlannın
sayı da böyiik təsir göstərir. Polikondensləşmə tarazhq (dönən) və qeyri tarazhq
(dönməyən) vəziyyətində olıır. Dönən polikondensləşmə reaksiyasının larazlıq
sabiti 1000-ə, dönməyən polikondensləşmənin tarazhq sabiti isə lUOO-dən 10000-
ə
qədərdir.
Dönən
polikondensləşmədən
fərqli
olaraq
qeyri-tarazhq
polikondensləşmə böyük sürətlə gedir və çox tez başa çatır. Adətən tarazlıq
polikondensləşmə ərintidə, yaxud məhlulda, qeyri-tarazlıq polikodensləşmə isə
fazalararası polikondensləşmə üsulu ilə aparıhr. Dikarbon turşuları ilə qlikollar,
yaxud dianiinlər arasında gedən reaksiyanın tarazhq polikondensləşməyə. xlor
anhidridləri ilə diaminlər arasında gedən reaksiyanı isə qeyri-tarazhq
polikondensləşməyə misal göstərmək olar. Polimerlərin kimyəvi çevrilmələri.
Yuxanda göstərilən polimerləşmə və polikondensləşmə reaksiyaları vasitəsilə
monomeıiərdən muxtəlif polimer maddələr alınır. Lakin əksər halda alınmış
sintetik, hətta təbii polimer maddələr öz fıziki-mexaniki və kimyəvi xassələrinə
görə texnikanın artmaqda olan tələbatmı kifayət qədər ödəyə bilmir. Belə
polimeıiərin keytiyyətini daha da yaxşılaşdırmaq məqsədi ilə onların tərkibinə
müəyyən kimyəvi reaksiyalar vasitəsilə müxtəlif elementlər (xlor, brom),
funksional qruplar (nitril, amin və s.) daxil edilir.
Qeyd etmək lazımdır ki, yüksək molekullu biıiəşmələr müxtəlif kimyəvi
maddələrə qarşı özlərini monomeıiər kimi apanr. Belə ki. etilen xlorlaşa bildiyi
kimi ondan ahnan polietilen də asanhqla xlorlaşa bilir. Polietilenin xlorlaşması
nəticəsində alınan polimer maddənin tiziki-mexaniki. hətta kimyəvi xassəsi
Dostları ilə paylaş: |