21
Quru duzlama – üsulu yaşduzlamanın qurudulma ilə birgə tətbiqi
deməkdir.
Əvvəlcə dərinin kütləsinin 20-25% miqdarı nisbətində natrium xloridlə (yəni
yaşduzlamadakı sərfinin yarısı qədər) duzlayırlar.
Quru duzlamadan çıxan dərilərin sortlaşdırılması çox çətinləşir. Çünki astar
tərəfi duzla örtülür və tüklərin isə dib tərəfindən dermanın qurumasına görə
zəifləməsi çətinləşir. Quruduzlama isti yay ayları üçün az miqdar xammalların
konservləşdirilməsi üçün məqsədə uyğundur.
Hal-hazırda quruduzlama üsulu ilə bütün xəzlik dəri növləri, məsələn,
dovşan, ev pişiyi, xəzlik it, dana və at balası dəriləri konservləşdirilir.
Pikelləşdirmə-turşulu-duzlu konservləşdirilmə. Bu üsulun mahiyyəti
dərilərin turşu və duz məhlulu-pikel ilə işlənilməsindən ibarətdir. Belə
konservləşdirmə ən çox tükü təmizlənmiş dərilər («lüt») üçün tətbiq olunur. Pikel
üsulunun geniş yayılmış tərkibi natrium xloridin 15-20%-li məhlulunun, xlorid və
ya sulfat turşusunun 2%-li məhlulunun suda qarışığıdır.
Axır zamanlar iri buynuzlu mal-qara dəriləri üçün islatma-külləmə və pikel
üsulu çox vaxt heyvan kəsilən və dəri çıxarılan yerdə aparılır. Bu isə həmin
dərilərin duzlanmasını ixtisara salır və nəticə etibarilə bir dərinin maya dəyəri 7-
10% aşağı salınır.
Pikelləşdirilmiş tüksüz dərilər nəm yerlərdə və ya sonradan islanma
nəticəsində kiflənə və ya çürüyə bilər. Xammalın yaxşı saxlanması üçün pikel
əməliyyatından yaxşı keçirilmiş dərini həm də xromlayırlar.
Gəmiricilərdən alınan xəzlik dəriləri (eyni vaxtda çoxlu miqdarda əldə
edilərkən) belə pikel üsulu ilə konservləşdirirlər. Bunun da məlum üstün cəhətləri
vardır. məsələn, soyuq, çiskinli havalarda böyük miqdarda əldə olunan dərilərin
havada qurudulması çətinləşir. Məhz buna görə də bəzən belə gəmiricilərin
ovlanması dayanır. Odur ki, bu cür şəraitdə pikelləmə üsulu təklif olunur.
Turşulu-duzlu konservləşdirilmədə dərilərin yağsızlaşdırılması tələb
olunmur. Təzə dərini stol və ya taxta üzərinə lət üzü yuxarı istiqamətdə sərir,
22
qıraqlarını hamarlayıb baş və pəncələrini açıq vəziyyətdə düzəldirlər ki, səthdə
qırış və qatlar alınmasın.
Dərinin ölçüsündən asılı olaraq onun orta hissəsinə 30q-dan 40 q-a qədər
konservləşdirici maddə tökərək onu lət səthinin ortasından qıraqlara tərəf yaymaqla
sürtüb dəriyə yeridirlər. Bu zaman elə etmək lazımdır ki, dərinin bütün hissələri
qarışığın nazik qatı ilə örtülsün. Belə konservləşdirilmiş dəriləri bir-birinin üzərinə
elə yığırlar ki, tük təbəqəsi altdakı dərinin lət üzərinə qoyulsun. Beləliklə, hər
qalaqda 50 ədəd dəri yığılır (hazırlıq məntəqəsinə təhvil vermək üçün). Ən
axırıncı, yəni üstdə qalan dərinin tük təbəqəsini yuxarı istiqamətdə qoyaraq qalağı
xaç şəklində ön və dal pəncələri tərəfdən iplə bağlayırlar. Dərilərin tam duzlanması
üçün qalağı 2 gündən az olmamaq şərtilə saxlamaq lazımdır. Bu vaxtdan sonra
onları sərin qapalı yerdə uzun müddət saxlamaq olar və ya qalağın üstünə brezent
material salınmalıdır ki, lət tam qurumasın.
Şüalandırma. Son zamanlar gön və xəz istehsalında işlədilən dərilərin
konservləşdirilməsi üzrə yeni tədqiqatlar aparılır ki, bunlardan da biri şüalandırma
üsulu sayılır. Bu tədqiqatlara görə dərilərin konservləşdirilməsi 18-20C-də havada
Co (radioaktiv kobalt izotoplu) mənbəyindən alınan qamma-şüalardan istifadə
etməklə aparılır. Şüalanma üsulu ilə təzə, yaşduzlanmış və quru duzlanmış xammal
növləri konservləşdirilir.
Təzə dəri kC/kq (0,1 Mrad) dozası ilə şüalanmadan sonra 7 gün ərzində heç
bir bakterial təsiri nişanəsi olmadan saxlanıla bilir. Əgər doza 3 kC/kq (0,3 Mrad)
götürülürsə, saxlanma müddəti 12 günə qədər çatır. Bu zaman xammalın kimyəvi
maddələrlə əlavə olaraq konservləşməsinə lüzum qalmır.
Təzə xammal polietilen paketlərə qoyulub şüalandırılarkən onu gözə
çarpacaq korlanma nişanəsi olmadan 7 aydan çox saxlamaq olur.
Hətta təyin olunmuşdur ki, gön xammallarının 1-3 kC/kq (0,1-0,3 M rad)
doza ilə şüalandırılması onların fiziki-mexaniki xassələrini yaxşılaşdırır. Görünür,
bu zaman dərinin zülal maddəsi destruksiya olunmadan müəyyən strukturlaşmaya
məruz qalır. Şüalanmanın effekti hazır göndə də qalır və ayaqqabının üstünə
işlədilən gönlərin dartılmada möhkəmlik həddi 20-28% artır.
23
Xammalın dezinfeksiyası. Heyvanların arasında adətən bir çox xəstəlik
növləri olur, məsələn, sibir qarayarası, manqo, saqqo, dabaq (ağız yarası),
qanqrena və s.
Sibir qarayarasının 3 növü məlumdur: dəri üzərində, ciyərlərdə və
bağırsaqda. Sibir qarayarası olan xammalı təyin etmək üçün Askom-Valenti
presipitasiya üsulundan istifadə edirlər. Bu məqsədlə xəstə heyvandan alınan
xüsusi zərdabı tədqiq olunan dəridən sorulan məhlula tökürlər. Əgər dəridə sibir
qarayara xəstəliyi vardırsa, məhlulda zülalın ağ həlqəsi çöküntü kimi alınır.
Xəstəliyə düçar olmuş dərilər yandırılır, şübhəli xammal isə mütləq dezinfeksiya
olunur. Dezinfeksiya üçün çox vaxt 30C-də 40 saat müddətində pikelləşdirmədən
istifadə olunur.