17
iqtisadiyyatlar əsasən, hərbiləşdirməyə yönəldilirdi, işğal olunmuş torpaqlar talan
edilirdi.
1913-1929-cu illərdə dünya üzrə ÜDM-in həcmi 1,1 dəfə artmışdır. Rusiyada
1922-ci ildə sənaye məhsulunun həcmi 1913-cü ildəkinin 13%-nə, kənd təsərrüfatı
məhsulu isə 55%-nə bərabər olmuşdur.
1920-1930-cu illərdəki iqtisadi böhranlar nəticəsində inkişaf etmiş sənaye
ölkələrində istehsalın həcmi 18% azalmışdır. 1929-1932-ci illərdə ABŞ-da ümumi
məhsul 28%, sənaye məhsulu 44,7%, Fransada 25,6%, Almaniyada 40,8%,
Britaniyada 11,4% azalmışdır. Aydındır ki, belə şəraitdə ixracın həcmi də azalmışdır.
2.
kinci dünya müharibəsindən sonra “dünya sosialist təsərrüfat sistemi”
yaranmışdı. Dünya təsərrüfatının sosial strukturunda dəyişiklik baş verirdi. Bu
sistemin ölkələri tamam başqa sosial-iqtisadi əsasda inkişaf edir, istehsalın
kollektivləşdirilməsi, mərkəzdən idarəçilik, sənayenin dövlətləşdirilməsi və s.
hökmran olurdu. Xarici iqtisadi münasibətlərin əlaqələndirilməsinə sinfi baxımdan
yanaşma vahid dünya təsərrüfatı dairəsini daraldırdı. Müxtəlif ictimai sistemə malik
olan dövlətlər arasındakı təsərrüfat əlaqələrində qarşıdurmalar, yarışlar özünü
göstərirdi. Belə bir şəraitdə qeyri-sosialist sistemi ölkələrinin qarşılıqlı əlaqələri
güclənirdi.
kinci dünya müharibəsi illərində ABŞ Qərbi Avropanın dirçəlməsinə kömək
edirdi. “Marşal planı” deyilən plan hazırlanırdı (1944-cü ildə ordu generalı, 1947-
1949-cu illərdə ABŞ-ın dövlət katibi C.K.Marşal(1880-1959) ikinci dünya
müharibəsindən sonra Avropanın dirçəlməsi və inkişafı üçün Amerikanın iqtisadi
köməkliyi barədə təşəbbüs irəli sürmüşdür). Bu planın həyata keçirilməsində 17 dövlət
(o cümlədən Qərbi Almaniya) iştirak etmişdir. Onlar həmçinin Qərbi Avropada ABŞ-
ın hökmranlığının möhkəmləndirilməsi məsələsini də qoyurdu. 1951-ci ildə bu planı
dəyişərək “Təhlükəsizliyin qarşılıqlı təmin edilməsi” adlandırmışlar. Burada artıq
iqtisadi və hərbi köməklik edilməsi nəzərdə tutulurdu.
18
Bütün bunlara baxmayaraq sosializm sisteminin təsiri altında müstəmləkə
sistemi dağılmağa başlayırdı. 1960-cı illərin ortalarına müstəmləkə sisteminin ləğv
olması ilə böyük bir qrupdan ibarət inkişaf etməkdə olan ölkələr beynəlxalq həyata
müstəmləkə kimi deyil, müstəqil dövlətlər kimi daxil oldular. Bu şərait dövlətlərarası
ə
laqələrin xarakterini dəyişirdi. Hər halda həmin inkişaf etməkdə olan dövlətlərin
daxili problemləri, iqtisadi gerilikləri onları öz “köhnə ağalarından” asılı vəziyyətdə
saxlamaqdadır. Həmin ölkələrə çoxlu kapital ixracı həyata keçirilir və çoxtərəfli
köməkliklər göstərilir.
3.
1950-1980-ci illərdə ABŞ və digər sənaye ölkələrinin iqtisadi inkişaf
səviyyəsində yaxınlaşma müşahidə olunmağa başlamışdır. 1955-ci ildə sənayecə
inkişaf etmiş altı ölkənin ümumi daxili məhsulu ABŞ-ın ÜDM-in 74%-nə, 1970-ci ildə
isə 114%-nə bərabər olmuşdur.
4.
XX əsrin son onilliklərini dünya təsərrüfatının inkişafında yeni dövr
hesab etmək olar. Həminn dövrdə Şərqi Avropa ölkələri və keçmiş Sovetlər ttifaqının
sosial quruluşunda köklü dəyişikliklər baş vermişdir. Qərb dövlətlərinin iqtisadi və
siyasi quruluşuna yaxın sistemin yaranması formalaşır. Dünya təsərrüfatı yeni inkişaf
mərhələsinə daxil olur, daha vahid, bütöv bir xüsusiyyət kəsb edir. Burada sənayecə
inkişaf etmiş ölkələrin, inkişaf etməkdə olan ölkələrin milli iqtisadiyyatları və hazırda
keçid xarakterinə malik iqtisadi sistem ölkələri əks olunur və qlobal dünya təsərrüfatı
formalaşır.
Hazırki müasir dünya təsərrüfatı, əsasən, özünün qlobal miqyasına görə; bazar
iqtisadiyyatının prinsiplərinə əsaslanmasına görə; obyektiv iqtisadi beynəlxalq əmək
bölgüsünə və istehsalın daha çox beynəlmiləl xarakterinə görə fərqlənir. Bütün iqtisadi
proseslərin beynəlmiləlləşməsi nəticəsində dünya təsərrüfatının aşağıdakı strukturları
formalaşmışdır:
1.
Əmtəə və xidmətlərin dünya bazarı;
2.
Dünya kapital bazarı;
19
3.
Dünya iş qüvvəsi bazarı;
4.
Beynəlxalq valyuta sistemi;
5.
Beynəlxalq kredit-maliyyə sistemi və s.
Qeyd etmək lazımdır ki, bundan əlavə beynəlmiləlləşmə informasiya
sahəsində, mədəniyyət, elmi-tədqiqat konstruktor işləri sahəsində də inkişaf etdirilir.
Vahid elmi-informasiya məkanı formalaşır.
Beləliklə, dünya təsərrüfatının yaranması heç də sakit, ictimai tərəqqinin
nəticəsi kimi meydana gəlməmişdir. Burada XVI əsrdəki coğrafi kəşflər, qul ticarəti,
zorakılıq, milyonlarla adamların fiziki məhv edilməsi, lokal və dünya müharibələri və
bu kimi proseslər də xarakterik olmuşdur.
Onu da qeyd etməliyik ki, dünya təsərrüfatının müasir şəraitində bir çox
qlobal problemlərin həllində dünya dövlətlərinin ümumi gücünün səfərbər edilməsi,
beynəlxalq həyatın qlobal prinsiplərlə tənzim edilməsi daha geniş xarakter alır.
Dünya təsərrüfatındakı bu bütövlük və vahidliklə yanaşı müəyyən daxili
ziddiyyətlər də mövcuddur. Bunlardan:
1.
qtisadi inkişafdakı üç mərkəz və dünyanın üç regionu arasında olan
ziddiyyət. Burada Qərbi Avropa, ABŞ və Yaponiya və eləcə də NAFTA (Şimali
Amerika Azad Ticarət Zonası), A və Asiya-Sakit Okean qtisadi Əməkdaşlıq (1989-
cu ildə yaradılıb, 21 ölkəni özündə birləşdirir) ölkələrinin dünya bazarı uğrunda gedən
rəqabət mübarizəsi nəzərdə tutulur.
2.
kinci qrup ziddiyyət “şimal” və “cənub” ölkələri arasında olan
ziddiyyətdir.
“Şimal” dedikdə, inkişaf etmiş sənaye ölkələri, “cənub” adı altında isə inkişaf
etməkda olan ölkələr nəzərdə tutulur. Burada olan ziddiyyətlərin əsas məzmunu ondan
ibarətdir ki, inkişaf etməkdə olan ölkələrin bəziləri (ilk növbədə yeni sənaye ölkələri)
bir çox iqtisadi göstəricilərə görə inkişaf etmiş ölkələrin səviyyəsinə çatmışlar və
bununla da dünya təsərrüfatında müəyyən mövqe tutmağa çalışırlar.
Dostları ilə paylaş: |