64
Milli hökumətlərin
qüdrə
ti:
Zəifləyən və dağılan
Yenidən
baxılan,
rekonstruksiya olunan
Möhkəmlənən və yeni
müstəvilərə qədəm qoyan
Qloballaşmanın
hərəkətverici
qüvvələri:
Azad kapital və yeni
texnologiyalar
Öz
cəmiyyətinin
modernizə
etmək
istiqamətində
kompleks hərəkətlər
və tədbirlər
Dövlət mexanizmləri və
bazar strukturları
Stratifikasiyanın
növlə
ri:
Köhnə düzənlərin və
şə
cərələrin erroziyası
Dünya düzəninin yeni
arxitekturası
Cənubun
marjinallaşmasının
güclənməsi
Dominant motiv:
Standartlaşma:
Makdonalds, madonna
və s.
Transformasiya
və
siyasi cəmiyyət
Milli
maraqların
reallaşması
Qloballaş
manın
konseptləş
dirilmə
si:
nsan
davranışının
təbiətinə
yenidən
baxılması
Regionalararası
münasibətlərin
yenidən baxılması
Beynəlmillləşmə
və
regionlaşma
Tarixi
trayektoriya:
Qlobal sivilizasiya
Qlobal inteqrasiya və
eynizamanlı
fraqmentləşmə
(subregionlaşma)
Regional
bloklar,
sivilizasiyaların
toqquşması
Nə
ticə
:
Milli-dövlətlər öz tarixi
dəyərlərini,
xüsusiyyətlərini itirirlər
Dövlətin qüdrəti və
dünya
siyasəti
transformasiya olunur.
Beynəlmilləşmə
dövlətlərin
razılığı
və
dünya güc nisbətindən
asılı olur
Mənbə: Held.D. a.o. Global Transformatio Politics, Economies and Culture.
Cambirdge: Polity Press, 1999 P.10.
Başqa sözlə desək, dəyişikliklərdən asılı olmayaraq qloballaşmanın bəhrəsini ilk
olaraq güclü dövlətlər mənimsədiyi üçün onlarla inkişaf etməkdə olan ölkələr arasında
uçurum dərinləşir, fərq artır. Eyni zamanda bu inkişaf etmiş güclü dövlətlər arasında
65
da rəqabət güclənir, münaqişə qaçınılmaz olur. Münasibətlərin tənzimlənməsi və
təkmilləşməsi məsələsi yapon tədqiqatçısı Keneçi Omayenin (Sərhədsiz dünya)
ə
sərində öz əksini tapmışdır. Müəllif bu tədqiqat əsərində qeyd edir ki, “ nsanlar,
firmalar, bazarlar öz mahiyyətlərini artırdığı halda dövlətin səlahiyyətləri zəifləyir –
qloballaşma dövründə bütün millətlər, xalqlar və bütün əsas proseslər qlobal bazar
məkanının təsiri altına düşürlər, onun “vassalına” çevrilirlər. Bəşər tarixinin bu yeni
epoxasında milli-dövlətlər öz təbiiliklərinin və ənənəvi xüsusiyyətlərini itirdiklərindən
biznes tərəfdaşı kimi keyfiyyətlərini itirərək etibarsız qurumları xatırladırlar”
Revolyusional (inqilabi) yanaşmaların daha bir nümayəndəsi T.Fridman bazar
kapitalizmini və liberal demokratiyanı önə çıxarmaqla, bu prosesin sistemli
məqsədyönlü şəkildə istifadəsi və tətbiqi nəticəsində kapitalın kəskin surətdə sabit
siyasi situasiyasının, səmərəli iqtisadiyyatın mövcud olduğu istənilən ölkəyə hərəkət
edəcəyini sübut etmişdir.
Sürətləndirilmiş iqtisadi və tarixi proseslərin irəli çəkilməsi üzərində öz nəzəri
və konseptual fikirlərini quran revolyusional yanaşmanın tərəfdaşları qloballaşmanın
ilkin mərhələsinin zəngin (Qərb) ölkələrin kasıb ölkələrə yaxınlaşmasının
mümkünlüyünü öz iddiaları ilə sübut etmişlər. Qeyd edilir ki, kasıb ölkələr öz milli-
hökümətlərinin dünya iqtisadiyyatında və beynəlxlaq münasibətlərdə baş vermiş
dəyişikliklərə hazır davranmaqla dünya istehsalında öz yerlərini tapa bilərlər. Bu
variantın iqtisadi məntiqinin neoliberal aspektlərində ilk növbədə iqtisadiyyatın
istehsalın, ticarətin və maliyyə sferasının transmilli qurumların sütunları üzərində
qurulması təklif olunur. Bu növ iqtisadi sistemdə (sərhədsiz iqtisadiyyat) milli
hökümətlər daima inkişaf edən sənaye sahələri arasında sadəcə vasitəçi kimi çıxış edir.
Bu anlamda, ultraqlobalistik nöqteyi-nəzərdən Şimal-Cənub ənənəvi qarşıdurması öz
mahiyyətini itirir, yeni beynəlxalq əmək bölgüsü sistemi onun yerində daha
mükəmməl və mürəkkəb (çoxsəviyyəli) münasibətlər sistemi formalaşdırır.
66
Qloballaşma tam spesifik çalarları ilə dünya ölkələrini subregionlaşma
meyllərinə üstünlük verməyə yönəldir. Siyasi nöqteyi-nəzərdən ən vacib məsələ isə
ondan ibarətdir ki, dünya üzərində hökmranlığı və üstünlüyü ələ almaq üçün
düşünülən və işə salınan bir mexanizm kimi qloballaşma beynəlxalq əmək bölgüsü
sisteminin (ənənvi olaraq sənayecə inkişaf etmiş ölkələrin, yarımperifiriyal yeni
sənayeləşmiş iqtisadiyyatlardan və inkişaf etməkdə olan Pereferiya zonalardan ibarət
ə
mək bölgüsü sistemin) “qlobal trida”nın – Şimali Amerika, Avropa ttifaqı və Şərqi
Asiyanın dominantlığına keçməsinə şərait yaradır. Dünya ticarətinin ümumi həcmi
1950-ci ilə münasibətdə 2014-cü ildə 60 dəfə artmışdır (bu dövrlərdə dünya istehsalı
isə cəmi 5,5 dəfə artmışdır). Uyğun olaraq, bu dövrdə dünya ÜDM-da ixracın payı
7%-dən 20%-ə qədər yüksəlmişdir. qtisadi Əməkdaşlıq və nkişaf Təşkilatının 30
ölkələsinə dünya ixracının 80%-i düşür. Dünya Bankının Proqnozlarına görə, yalnız
2020-ci ildə inkişaf etməkdə olan ölkələrə dünya ticarətinin 25%-i və dünya ÜDM-nin
yalnız 1/3-2 düşəcəkdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, iqtisadiyyat, informasiya və sosiomədəni sferalarda
gedən qloballaşma prosesi milli uyğunlaşma (identiklik) prosesi ilə sıx bağlılıqdadır.
Milli özünü ifadəyə olan güclü istək sosial, iqtisadi və siyasi inkişafa böyük impuls
verir. Digər tərəfdən, milli şüurun ön plana çıxması qloballaşma prosesi ilə bağlı
meydana gələn mərkəzqaçma təmayüllərinin dağıdıcı təsirindən qorunma zəruriliyini
doğurur. Şübhəsiz ki, qloballaşma dövlətin sabit inkişafının, onların bütövlüyünün və
idarəetmə sistemlərinin sabitliyinin təminatına, iqtisadi-siyasi münasibətlərdə
ayrıseçkiliyin aradan qaldırılmasına və insanların yaşayış səviyyəsinin, rifah halının
yaxşılaşdırılmasına dəstək verilməlidir. Ümumiyyətlə, qloballaşma prosesinin milli
iqtisadiyyata və bütövlükdə, müstəqil ölkələrə neqativ təsiri bir neçə istiqamətdə
təzahür edə bilər.
Amerikan iqtisadçı M.Porterin rəqabət üstünlükləri konsepsiyasına istinad
etməklə “milli rombun” formalaşdırılması; Məlumdur ki, M.Porterin konsepsiyasına