elmi kitab” rus məktəbinin 8-ci sinfində oxuyarkən hərdən
qiymət almaq üçün vərəqlədiyi “rus dili” dərsliyi olan qeyri-
dil daşıyıcıları Azərbaycan və türk dilində, demək olar ki, ək
sər qrammatik forma və kateqoriyalan düzgün dərk edə və
onları yerli-yerində işlədə bilmişlər.
2001-ci ilin yanvar-iyun aylarında “Fortuna Lux” tərcü
mə və dil öyrənmə mərkəzində bir ukraynalı, bir alman və üç
rus dinləyici ilə ayn-ayrılıqda tərəfimizdən apanlan eksperi
ment dərslərin nəticələri göstərir ki, qrammatik formanın m ə
nimsənilib düzgün şəkildə işlədilə bilməsi üçün həmin form a
ların tarixən əmələ gəlmiş olduğu leksik forma ilə əlaqəsini
bilib-bilməməyin heç bir əhəmiyyəti yoxdur.
Deməli, müasir dillərdə mövcud olan qrammatik form a
ların dərk olunması mexanizmini onların tarixən əmələ gəl
miş olduğu leksik formaların dərk olunması mexanizmi ilə
əlaqələndirmək və ya eyniləşdirmək heç bir halda düzgün nə
ticə verə bilməz.
Qrammatik form aların mənimsənilməsi.
Qrammatik formalar bu və ya digər şəxs tərəfindən dərk
olunarkən və ya mənimsənilərkən mahiyyət etibarı ilə eyni
olan, sadəcə, cərəyan ardıcıllığı ilə fərqlənən iki mənimsəmə
üsulundan istifadə edilir. Əks ardıcıllıqla cərəyan edən ikinci
dərketmə və ya mənimsəmə üsulunda, ilk növbədə, dilin
müasir səviyyəsində mövcud olan qrammatik formanın şəkli
əlaməti və ya maddi hissəsi ilə, başqa sözlə desək, dil struk
tur vahidi ilə tanışlıq baş verir (məsələn, türk dilində -da,-də,-
ta, -tə şəkilçisi ilə düzələn qrammatik formanm olması haq
qında məlumat daxil olur). Bu zaman dinləyicinin beynində
bu dil struktur vahidlərinin hər birinə ekvivalent olan ikinci
intellekt obrazları yaranır.
M ayıl В. ƏSGƏROV.Söz və formaların yaranma və mənimsənilmə
mexanizminin linqvopsixoloji modeli
__________
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası, səhifə 82
Əvvəldə də qeyd etdiyimiz kimi, əgər ikinci intellekt
obrazlarının yaranmasından sonra keçən qısa vaxt ərzində ob
yektiv aləmdə mövcud olan gerçəklik elementi haqqında m ə
lumat daxil olmazsa və həmin gerçəklik elementinin real ob
razına ekvivalent olan birinci intellekt obrazı yaranmazsa,
qismən qısa bir vaxtdan sonra dil struktur vahidinin dərk
olunması nəticəsində yaranmış ikinci intellekt obrazı da unu
dulur1. Linqvopsixoloji problemlərə həsr olunan bəzi araşdır
malarımızda qeyd etmişdik ki, dərk olunan gerçəklik ele
mentlərinin tipindən asılı olmayaraq onlarla bağlı bütün dərk
etmə və təfəkkür prosesləri analoji vahidlər vasitəsilə, analoji
ardıcıllıqla cərəyan edir*
2. Həmin fikri davam və inkişaf etdi
rərək belə deyə bilərik ki, potensial olaraq hiss orqanlarına
təsir imkanına malik olan və olmayan, dildə əks olunan və
olunmayan bütün gerçəklik elementləri ilə bağlı bütün dərk
etmə və təfəkkür proseslərinin həm appelyativ vahidləri, həm
də cərəyan ardıcıllıqları tam identikdir.
Qrammatik formanm birinci intellekt obrazı haqqında
danışmazdan əvvəl, ona ekvivalent olan gerçəklik elementini
digər tipdən olan gerçəklik elementləri ilə müqayisəli şəkildə
nəzərdən keçirməyə ehtiyac duyulur. Klassik psixolinqvisti-
kanın stimul-reaksiya, stimul-oppozisya-reaksiya kimi əsasla
rına istinadən gerçəklik elementinin üç tipini fərqləndirmək
mümkündür: 1) birbaşa fizioloji hiss orqanlarına təsir edə bi
lən və dildə əks olunan gerçəklik elementləri (məs.: “kitab”
AMEA Nəsimi adma Dilçilik İnstitutunun türk dilləri şöbəsi
Tiirk dillərinin tarixi-müqayisəli teksikologiyası məsələləri, III cild, Bakı, 2012
'Ə s g ə ro v M .B .D il v ə d ə rk etm əd ə qarşılıqlı əkso lu n m alar.E lm i -axtarışlar,
A M E A F o lk lo r in stitu tu n u n elm i top lu su , X V b u rax ılış, B akı, 200 6 , s. 111 -1 15.
2 Əsgərov M.B. Dərketmə və təfəkkürün vahidləri. Azərbaycan Dövlət
Pedaqoji Universitetinin “Xəbərlər”i,Humanitar elmləri seriyası,Bakı,
№ 4, 2 0 0 6 ,s.l 15-119.
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası, səhifə 83
kimi); 2) birbaşa fizioloji hiss orqanlarına təsir edə bilməyən,
amma dildə əks olunan gerçəklik elementləri (məs.:“xəyal”
kimi); 3) birbaşa fizioloji hiss orqanlarına təsir edə bilən, am
ma dildə əks olunmayan (məs.: “üst dodaqdakı kanalcıq” ki
mi).
Təbii ki, klassik psixolinqvistik mövqedən yanaşmaqla
gerçəklik elementinin başqa tiplərinin də olduğunu iddia et
mək mümkün deyil. Çünki mövcud meyarlar sadəcə bu üç
tipi fərqləndirməyə imkan verir. Meyar yetərsizliyi və naqis
liyi səbəbindən klassik psixolinqvistika bir sıra çatışmazlıqla
ra yol vermiş və o cümlədən dil struktur vahidlərinin müstə
qil gerçəklik elementləri olmasım nəzərə almamışdır.
Klassik psixolinqvistika bazasında yaranıb, özünü onun
varisi və üçüncü pilləsi və ya yeni məktəbi elan etsə də, mə
sələnin linqvistik yönünü, demək olar ki, əhəmiyyətsiz bir
şey hesab edib bir tərəfə atan nitq fəaliyyəti nəzəriyyəsi prob
lemi həll etmək əvəzinə, dili dərketmə və təfəkkür proseslə
rinin içində əritməklə bu problemin həllindən yan keçmişdir.
Əslində isə hər bir dil struktur vahidi öz-özlüyündə
ikinci sıra gerçəklik elementidir1. Dillərin sinxron səviyyəsin
də , qrammatik formalar müstəqil gerçəklik elementi kimi
məhz dil struktur vahidləri arasında mövcuddur.
Dil struktur vahidlərini obyektiv aləmin birbaşa təbiət
tərəfindən yaradılan əşyalar, varlıqlar, faktlar, hadisələr kimi
birinci sıra gerçəklik elementləri arasında axtarmaq, yumşaq
desək, sadəlövhlük olardı. Çünki dil struktur vahidi aktiv bir
sistemin vahidi olaraq insanın beyin aparatı vasitəsilə yaradı
lır və həmin aktiv sistemin aktiv vahidi xüsusiyyətini məhz
'Daha ətraflı bax:Əsgərov M.B.Dilin psixolinqvistik mahiyyəti.
“Tədqiqlər".
AMEA
Dilçilik institutu,Bakı,“Elm”, 2004, N 2, s. 60-64.
May ıl В. ƏSGƏROV.Söz və formaların yaranma və mənimsənilmə
__________________
mexanizminin linqvopsixoloji modeli
__________
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası, səhifə 84
yenidən beyin aparatı ilə birləşdikdə qazanır. İnsanın beyin
aparatından kənarda mövcud olan forma və ya nitq mənasız
səsdən və ya işarələr zəncirindən başqa bir şey deyildir.
Dillərin müasir səviyyəsində ilk baxışdan elə görünə bi
lər ki, qrammatik formaya ekvivalent olan birinci sıra ger
çəklik elementi həmin formanın şəkli əlamətidir, yəni, cəmlik
məzmunu ifadə edən qrammatik formaya ekvivalent olan
əsas gerçəklik elementi məhz -lar,-lər şəkilçisidir. Belə dü
şünmək, əlbəttə, yanlışdır.
Dərk olunma və ya mənimsənilmə üsulundan asılı ol
mayaraq qrammatik formanın şəkli əlaməti bu formanın ikin
ci intellekt obrazına ekvivalent olan ikinci sıra gerçəklik
elementidir. Başqa sözlə desək, cəmlik məzmununu dildə və
ya nitqdə ifadə edən -lar, -lər şəkilçisi bu formanın ikinci in
tellekt obrazına ekvivalent olan gerçəklik elementidir.
Biz insanlar cəmiyyətin fərdi kimi daima nitq vasitəsi
ilə ünsiyyətdə olduğumuza görə, bizə elə gəlir ki, qrammatik
formanın birinci intellekt obrazı təfəkkürümüzdə, düşüncə
mizdə izahedici mətn formasında mövcuddur. Eyni qaydada
“xəyal”, “fikir”, “düşüncə” kimi mücərrəd isimlərin birinci
intellekt obrazını da izahedici mətn formasında təsəvvür edi
rik. Nəzərə almaq lazımdır ki, bu mətnin özündə belə həmin
leksik və ya qrammatik formanın bütün xüsusiyyət və çalar-
larını əhatə edən bitkinlik, hərtərəflilik yoxdur. Bu mətn bi
rinci intellekt obrazı yox, onun bəzi cəhətlərinin dil güzgü-
sündəki əksinin sözlərlə ifadəsidir. Həmin xüsusiyyətləri nə
qədər çox saysaq da, bu mətni nə qədər uzatsaq da, bizə elə
gəlir ki, həmin leksik və ya qrammatik formanın tam təsvirini
verə bilməmişik.
Kənardan bizi müşahidə edənlər də dediyimiz sözlərə
AMEA Nəsimi adma Dilçilik institutunun türk dilləri şöbəsi
Türk dillərinin tarixi-müqayisəli leksikologiyası məsələləri, III cild, Bakı, 2012
Qıpçaq qrupu türk dillərinin leksikası, səhifə 85
Dostları ilə paylaş: |