Amid Əlioğlu
Yüklə 1,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 qoynunda açdım. Kürəyimi ovxalaya-ovxalaya ağlayırdı. - Niyə ağlayırsan, nənə? - Elə-belə... Səndən ötrü narahatam. - Niyə narahatsan ki, evdəyəm, yanındayam – üzümdə təbəssüm, amma həyacanlı səslə söylədim. - Sən yenə də ehtiyyatlı ol! Səbirli, dözümlü ol, bala! Onun narahatçılığını heç cür başa düşə bilmirdim. Özümdən asılı olmayaraq mən də ağlamağa başladım. Ağlaşma təzəcə başlamışdı ki, işdən gələn dayım pencəyini stulun başına keçirərək əsəbi halda dilləndi. - Yenə başladı ağlaşma? Bunun yerinə qız olsaydı kaş, - deyib üstümə gəldi. Çox əsəbi idi. Qolumdan tutub, ayağa qaldıraraq üstümə qışqırırdı: - Sənə deməmişəm ki, arvad kimi ağlama? Bir az mənə oxşa da! Bu vaxta kimi məni bir neçə dəfə danlamasına, vurmasına baxmayaraq, heç vaxt cavab qaytarmamışdım ona. Həm aramızdakı yaş fərqi, həm də tərbiyəm buna imkan vermirdi. Amma bu dəfə özümdən asılı olmayaraq: www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 - Özünsən arvad, – qışqırdım. Bərəlmiş gözləri ilə gözümün içinə baxandan sonra silləni sifətimə endirməyilə gözümü blindajdakı yatağımda açmağım bir oldu. Hər tərəf zülmət içində idi. Əllərimi hərəkət etdirə bilmir, nə baş verdiyini anlamırdım. Gözlərimi və əllərimi necə bağlamışdılarsa qətiyyən hiss etməmişdim. Qarnıma vurduqları zərbədən onsuz da səsimi çıxarda bilməyəcəyimi bildikləri üçün ağzım bağlanmamışdı. Qollarımdan və ayaqlarımdan tutularaq blindajdan çıxarıldığımı hiss edə bilirdim. Bir qədər aparıldıqdan sonra torpağa atılanda bərk yerin üstünə düşdüyüm üçün qolum möhkəm zədələndi. Daha sonra qeyri- müəyyən fasilələrlə təpik zərbələri... Hərdən öz aralarında sakitcə danışmaqlarından üç-dörd nəfər olduqlarını bilmək olurdu. Bilirdim ki, məni vuran çavuş Səfərov özüdür. Həmin vaxt başqa yerimdən təpik dəyəndə: - Sən çəkil! Bu cındırı özüm çırpacam, – deyəndə buna əmin oldum. Təxmini hesablamalarıma görə, xeyli müddət ötdü, sonrası yadıma gəlmir. Səhər “qalx” əmri veriləndə buna cəhd etsəm də, alınmadı. Hər tərəfim www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 ağrı içində idi. Mən qalxmamışdım deyə, Səfərov şəxsi heyətə durmadan qalx-yat əmri verirdi. Əsgərlərin bəziləri artıq yüksək səslə mənə görə əziyyət çəkdikləri üçün etiraz edirdilər. Mənimlə bir yerdə gələn əsgər yoldaşlarımın köməyilə birtəhər sıraya gəldim. Çavuşun üzündəki təbəssümü görməmək mümkün deyildi. Səhər gimnastikası adı ilə verdiyi əmrlərə çox tab gətirməyərək yıxıldım. Yenə əsgər yoldaşlarımın yardımıyla ayağa qaldırılsam da, dura bilmirdim. Vəziyyətim starşınanın diqqətini cəlb etdiyi üçün mənə yaxınlaşaraq məsələni öyrənməyə çalışdı. Təbii ki, hərbinin yazılmayan qanunların birinci maddəsinə əsasən, döyüldüyümü inkar etməli, yıxıldığımı vurğulamalı idim. Amma mənim vəziyyətimə düşmək üçün beşinci mərtəbədən yıxılaraq sağ qalmaq lazım idi. Starşına məni bu vəziyyətə yalnız Səfərovun gətirəcəyini biləcək qədər təcrübəli hərbiçi idi. Odur ki, məndən onun adını ala bilməsə də, əsgər yoldaşlarımdan Səfərovu danlamağını öyrəndim. Bu isə təbii ki, mənim vəziyyətimin daha da pisləşməsi demək idi. Çavuş Səfərov bunu starşınaya mənim www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 dediyimi güman edəcək və mən onun da, digər əsgər yoldaşlarımın da yanında daha da pis olacaqdım. Belə də oldu. Hər kəs məndən yan gəzir, heç kim mənimlə söhbət etmirdi. Səfərovun əziyyəti isə öz yerində. Bu vəziyyətə tab gətirməyərək mənə təhkim olunmuş silahla onu öldürmək niyyətim olsa da, hər dəfə yuxuma nənəm girirdi. O mənə yalvarırdı. Səbirli olmağımı istəyir, hansısa səhv addım atmamağım üçün dil tökürdü. Əvvəl yuxu olduğu üçün inanmasam da, sonradan dayımın starşınaya zəng vurub mənimlə əlaqə saxlamaqları məni təəccübləndirdi. Bilirdim ki, dayımı zəng üçün nənəm məcbur edir. Bütün bunlar dilimi dişləyib dözməyimi şərtləndirən məcburiyyətlər idi. Və beləcə üç ay boyunca çavuş Səfərovun yerini qeyd-şərtsiz yığmaqla “vəzifələndirildim”. Ta ki, tağıma yeni əsgərlər gələnə kimi. Bu müddət ərzində eşidib, təəccübləndiyim ən mühüm fakt Səfərovun bizim kəndçi olduğunu öyrənmək idi. Ümümiyyətlə, tağımda onun hansı rayondan olduğunu bilən yox idi. Nə bu barədə danışar, nə də kimsə soruşmağa cəhd edərdi. Amma özü kimin hansı rayondan və ya şəhərdən gəldiyini dəqiq bilirdi. Bir ay keçməmiş www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 onun bizim kənddən olduğunu öyrənsəm də, bu barədə heç kimə bir söz demədim. Bunun səbəbləri var idi. Əsgərlərə mobil telefon istifadəsi qadağan edildiyi üçün həftədə bir dəfə həm nənəmlə, həm də qonşu uşaqlarla starşınanın telefonuyla danışırdım. Etiraz etsə də, bu hörmətinin qarşılığında nadir halda dayım tərəfindən telefonunun kontur balansı, az məbləğdə də olsa, artırılırdı. Elə Səfərovun kimliyi haqqında belə bir telefon danışıqlarının birində qonşum Elşəndən eşitmişdim: - Elşən, salam. - Salam..... - Mənəm, Azərdi. Necəsən? - Ooo, Azər. Çox sağ ol qardaş, yaxşıyam. Sən necəsən? Xidmət necə gedir? Elşən məndən bir yaş böyük olsa da, sözümüz tuturdu. Hələ onbirinci sinifdə oxuyanda ona hərbi komissarlıqdan çağırış vərəqəsi gəlibmiş. Məktəbi bitirər-bitirməz komissarlıq tərəfindən çağırılan Elşən də mənim kimi həkim müayinəsindən sonra hərbiyə yararsız statusu almışdı. Həkimləri aldatmaq istəsə Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|