11
a)
aktivin
tələbinə cavab verirsə; b) ölçülə biləndirsə; c) əhəmiyyətə malikdirsə; d) etibarılıdırsa; e)
gələcəkdə iqtisadi gəlir gətirirsə; k) müəyyən edilərsə (yəni, istifadə edildiyi istehsalatdan ayrı
şəkildə istifadəsi mümkündürsə).
Alınma zamanı qeyri-maddi aktivlər onların alınma (əldə edilmə) dəyəri üzrə əks etdirilməlidir.
Alınma dəyəri aktivin alınması ilə əlaqədar çəkilən bütün məsrəflər, eləcə də alış qiyməti, daşınma üzrə
xərclər və hüquqi xərclər, həmçinin alınma ilə bağlı istənilən digər xərclərdən ibarətdir. Əgər qeyri-
maddi aktivlər pulsuz mübadilə (barter) qaydasında əldə olunursa, onların dəyəri ya mübadilə üçün
verilən əmlakın, ya da qiymətləndirmələrdən hansıına daha çox üstünlük verilməsindən asılı olaraq
alınmış hüquqların bazar qiyməti üzrə müəyyən edilə bilər.
Qeyri-maddi aktivin dəyəri fəaliyyət (qüvvədə olma) müddəti və ya qeyri-maddi aktivin
nəzərdə tutulan istifadə (yararlılıq) müddəti ərzində sistematik şəkildə silinməlidir. Qeyri-maddi
aktivlərin satışı və əvəzi ödənilmədən verilməsi üzrə dövriyyələrdən əlavə dəyər vergisi (ƏDV) tutulur.
Əvəzi ödənilmədən verilmə zamanı təqdim edən tərəf ƏDV ödəyicisi qismində çıxış edir. Lakin
françayzinq zamanı qeyri-maddi aktivlərin obyektlərini deyil, onlardan istifadə etmək hüququnu satırlar.
Bu halda qeyri-maddi françayzer aktivlərinin dəyəri və onların köhnəlmə məbləği dəyişir, satış
hesabı üzrə yalnız qeyri-maddi aktivlərin müvafiq obyektləri üzrə hüquqların satışından əldə edilən
gəlirin məbləği əks olunur. Françayziyə gəlincə, o franşizanın ilkin dəyərini kapitallaşdırmalı və xərclər
hesabına silməlidir. Əgər müəyyən müddət ilə məhdudlaşdırılıbsa, dəyəri həmin müddət üzrə
amortizasiya edilməlidir. Əgər konkret müddət müəyyən edilməyibsə, amortizasiya dövrü
qiymətləndirmələr ilə müəyyən edilmiş istifadə müddətinə əsaslanmalıdır. Bu qiymətləndirmələr
əvvəlki qiymətləndirmənin yenidən nəzərdən keçirilməsi zərurətini müəyyən etmək məqsədilə həyata
keçirilir. Lakin tam amortizasiya dövrü 40 ildən artıq olmamalıdır.
Françayzerə xidmətlərə görə (məsələn, reklam kampaniyaları, təşkilati məsələlər üzrə
məsləhətlərin və s. keçirilməsinə görə) françayzinin illik və cari ödəmələrini artıq mövcud xərclərə
silmək lazımdır, çünki onlar gələcəkdə ölçülən gəlir gətirməyəcək. Əgər franşiza dəyərini itirirsə və ya
qanunla ləğv edilirsə, amortizasiya olunamamış məbləği dərhal zərərə silmək lazımdır.
İndi isə bəzi vergilərin ödənmə xüsusiyyətini nəzərdən keçirək.
Mənfəət vergisi. İntellektual fəaliyyətin nəticəsi üzrə hüquqlardan və fərdiləşdirmə
vasitələrindən (xüsusən, ixtira, sənaye nümunələri və intellektual mülkiyyətin digər növlərinə olan
patentlərdən meydana gələn hüquqlardan) istifadəyə görə dövri (cari) ödəmələri françayzi istehsal və
satış ilə əlaqədar digər xərclərin tərkibinə daxil edir. Nəticə etibarı ilə, bu məbləğlər vergi bazasını
azaldan xərclər qismində nəzərə alınır. Bundan əlavə, xatırlamaq lazımdır ki, vergi bazasını azaldan
digər xərclərə françayzinin françayzerə ödəyə biləcəyi digər ödəniş növləri aiddir: elektron-hesablama
maşınları üçün proqramlardan və lisenziya sazişi üzrə hüquq sahibi ilə müqavilələr üzrə məlumatlar
bazasından istifadə hüquqlarının əldə edilməsi ilə əlaqədar xərclər. Göstərilən xərclərə elektron-
hesablama maşınları və məlumatlar bazası üçün proqramların yenilənməsi üzrə xərclər, vergi
ödəyicisinin fəaliyyətini həyata keçirmək üçün kənar hüquqi və ya fiziki şəxslər tərəfindən yerinə
12
yetirilən işlər və xidmətlərin dəyərinin ödənilməsi, satış bazarlarının öyrənilməsinə, reklama çəkilən
xərclər, məsləhət, informasiya xidmətləri, vergi ödəyicisinin fəaliyyəti üçün tələb olunan kadrların
hazırlanması və yenidən hazırlanması üçün çəkilən xərclər, vergi ödəyicisinin fəaliyyətində tələb
olunan kənar, xarici mütəxəssislərin işə dəvət olunması ilə əlaqədar xərclər də aiddir.
Beləliklə, vergi qanunvericiliyi françayzerə ödənilən cari ödəmələrin əsas növlərini xərclərə
daxil etməyə imkan verir.
Əlavə dəyər vergisi. İntellektual mülkiyyət obyektlərindən istifadə hüququnun verilməsi üzrə
göstərilən xidmətdir. Bu, müqavilə üzrə edilən ödənişlər zamanı françayzerin françayziyə hesab-
fakturanı, ƏDV ayrıca göstərilməklə, təqdim etməli olduğunu göstərir. Əgər françayzer vahid vergi
ödənişini həyata keçirən hüquqi şəxsdirsə, bu zaman françayzer ƏDV-siz, yəni “ƏDV tətbiq olunmur”
qeydi ilə hesab fakturanı françayziyə təqdim edir. Əgər françayzer qismində Azərbaycan
Respublikasının vergi orqanlarında vergi ödəyicisi kimi qeydiyyatda olmayan xarici şirkət çıxış edirsə,
bu zaman vəziyyət fərqlidir. Bu halda françayzerin qeydiyyat ölkəsi xidmətlərin satış yeri hesab olunur.
Nəticə etibarı ilə, Azərbaycan şirkəti xidmətlərin idxalçısı qismində çıxış edir və əcnəbiyə münasibətdə
vergi agenti funksiyalarını yerinə yetirməlidir. Xidmətlərin alınması ilə bağlı sənəd imzalandıqdan
sonra françayzi verginin məbləğini müəyyən edilmiş dərəcə üzrə hesablamalı və onu büdcəyə
köçürməlidir. Françayzi xarici françayzerə məbləği ƏDV-siz ödəyir.
7.
Françayzinq müqaviləsini digər oxşar müqavilələrdən fərqləndirən nədir?
Françayzinq müqavilələri sazişlərin digər formalarına - agentlik, distribütor və lisenziya
sazişlərinə, eyni zamanda nou-hau üzrə müqavilələrə olduqca yaxındır. Bu formaları qısaca nəzərdən
keçirək və onları françayzinq ilə müqayisə edək.
Agentlik müqavilələri. Bu zaman agent öz adından fəaliyyət göstərmir, agent satıcı və öz
tərəfdaşının mallarının alıcısı kimi çıxış etmir. Agent françayzerin tapşırığı və onun adından fəaliyyət
göstərir. Üçüncü tərəfin qarşısında onlar arasında fərqlər yoxdur. Tərəfdaş və onun agenti arasında
adətən üçüncü tərəfə aidiyyatı olmayan müəyyən öhdəliklər mövcuddur. Françayzinqin bütün
növlərində tərəflər onların münasibətlərinin agentliklərdə mövcud olan münasibətlər ilə eyni xarakter
daşımaması üçün səylər göstərirlər. Sazişdə operatorun agent və ya françayzerin tərəfdaşının olmaması,
onun bu hüquqa malik olmaması xüsusi şəkildə vurğulanır. Müqavilədə operatorun françayzerin
lisenziya hüququnun sahibi olduğu göstərilir.
Distribütor müqaviləsi. Burada müəssisəyə mülkiyyət forması üzrə maddi baxımdan tam
müstəqil olan və mal ilə bağlı müəyyən distribütor hüquqları verilir. Müəssisənin məşğul olduğu biznes
onun şəxsi biznesidir və distribütor razılaşması ilə ona məcbur şəkildə həvalə edilmiş müəyyən
məhdudiyyətləri qəbul etmək və ya etməmək ilə bağlı yaranmış vəziyyətlərdə tam olaraq kommersiya
fikirlərini rəhbər tutur. Distribütor tələb olunanları öz hesabına alır və kifayət qədər gəlir əldə edərək
malı yenindən sata biləcəyi ilə bağlı tam olaraq riski öz üzərinə götürür. “Satıcı-alıcı” kimi münasibətlər