Məlumunuz olduğu kimi, hələ Altay epoxasından üzü
bəri tarixən türklər Avrasiyanın geniş ərazisində yayılmış
və m üxtəlif xalqlarla, o cümlədən skiflər-quzlar yunan
larla, Orta Asiya və Qafqaz türkləri farslarla, Qərbi hunlar
avropalılarla, Şərqi hunlar çinlilərlə ünsiyyətdə və müx
təlif əlaqələrdə olmuşlar.
Qədim türklər ilk yazmı yaratsalar da, nə qədim heroq-
liflərini, nə Orxon-Yenisey, Uyqur yazılarını qoruyub sax
laya bilməmişlər. Bu da, şübhəsiz ki, türklərin tarix bo
yunca milli düşüncələrinin və ana dillərinin saflığını və
şəffaflığını qoruyub saxlamağa imkan verməmişdir. Tari
xin m üxtəlif mərhələlərində müxtəlif əlifbalardan (ərəb,
latın, kiril və s.) istifadə etmələrinə gətirib çıxarmış və
beləliklə də, başqa dillərdən yerli-yersiz müxtəlif sözlər
almasına və özlərinin doğma ana dillərinin bir çox
sözlərinin unudulmasına geniş şərait yaratmışdır.
Tarixdən məlum olduğu kimi, indi türklər dünyanın bir
çox ölkələrində yayılıb və oniann bir neçə dövlət qurumları
vardır. Buna görə də, vahid güclü, qüdrəti türklüyümüzü
yaratmaq üçün onların hamısının ünsiyyət vasitəsi kimi
istifadə etmələrinə imkan verə bilən vahid türk dili və
mədəniyyəti sistemini yaratmaq barədə düşünmək, oniann
həmrəyliyini gücləndinnək ən vacib şərtlərdən biridir.
M əhz buna görə də, türklüyümüzə və türk dillərinin
birliyinə doğru getmək üçün, hər şeydən əvvəl, türk dillə
rinin türkəsilli sözlərinin vahid orfoqrafıya və orfoepiya
lüğətləri, sahə terminləri lüğətləri, izahlı lüğətlər, təkmə-
114
nalı sözlər, çoxmənalı sözlər, omonimlər, sinonimlər və
antonimlər lüğətləri, həmçinin, qarşılıqlı qrammatik ka
teqoriyalar (şəkilçilər və köməkçi sözlər) lüğəti hazırla
malı; həmçinin, türk dillərinin mövcud lüğətləri, o cümlə
dən Mahmud Kaşğarlmın ("Divani lüğət-ti- türk"), R.Rad-
lovun, Sevortyanın, ayrı-ayrı türk dillərinin izahlı lüğətləri
və s. üzərində ətraflı araşdırmalar aparmalı və türkəsilli
sözlərin tarixi yönümlü lüğətləri hazırlanıb çap edilməli
dir. Bu da, hər şeydən əvvəl, ayrı-ayrı türk dilinin zəruri
olduqda bir-birindən söz və ya termin almasına geniş
imkanlar verər.
Əlbəttə, bunlardan əlavə türkəsilli sözlərin qeyri-türk
dillərinə təsirini də tarixi yönümdə araşdırmalı və başqa
dillərə keçən türk sözlərinin də lüğətini çap etmək də
milli düşüncələrimizin inkişafı və genişlənməsi baxımın
dan, böyük rol oynaya bilir. Heç şübhəsiz ki, bütün bünlar
milli düşüncəmizin və milli təfəkkürümüzün təşəkkül
tapmasında başlıca rol oynaya bilər və oynayacaqdır.
Bu mənada, dilimizin milli kökdə yenidən inkişaf et
məsində, milli düşüncəmizin özünə qayıdışında və yeni
dən təşəkkül tapmasında və milliləşməsində tarixin qə
dim laylarında türk dillərində, o cümlədən Azərbaycan
türk dilinin lüğət tərkibində fəal şəkildə işlənmiş və son
radan fəaliyyətdən qallmiş sözlərimizin, o cümlədən boy
(dastan), ozan(aşıq),oxuma (qiraət), dilmanc (sinxron
tərcümə), dilmanehq (sinxron tərcüməçilik), soy (tayfa,
nəsil, xalq, millət), çağdaş (müasir), ölçü (meyar), və s.
115
sözlərin yenidən dilimizin lüğət tərkibinə qayıtarılması
milliləşmə-türkləşmə baxımından daha güclü təsiredici,
həm də tariximizə, milli mədəniyyətimizə, milli m ənə
viyyatımıza qaydış üçün daha cəlbedici rol oynaya bilər
və az vaxt ərzində özünün müsbət təsirini göstərər.
Yaxud dilimizin "Kitabi-Dədə Qorqud” mərhələsində
qadının öz ərinə müraciəti məqamında işlənmiş "Mənim
görklüm!" kimi və s. incə, səmimi və ahəngdar məzmunlu
ifadələrin dilimizə qaytarılması da dilimizin lüğət və ifadə
xəzinəsinin zənginləşməsinə imkan verərdi.
Burada yeri gəlmişkən, tarixə bir ekskursiya etmək
yerinə düşərdi. Türk dili və ya Azərbaycan-türk dili de
dikdə, hər şeydən əvvəl, eramızdan əvvəl 1 minilliyin or
talarında yaşayıb-yaratmış olan və tarixdə "Tarixin atası"
kimi şöhrət tapmış Heredotun əsərlərində qeyd olunan
quzların dili, qədim Çin və qədim türk heroqliflərinin
yazıldığı mətinlərin dili, yəni qədim ümumtürk və ya
Azərbaycan-türk dilinin varlığı, onun zəngin və ən qiy
mətli incisi sayılan, milli düşüncəmizin şah əsəri "Kitabi-
Dədə-Qorqud" boylarının, Orxon-Yenisey və qədim uy
ğur yazılarının; XI əsrin görkəmli filoloq-alimi Mahmud
Kaşğarlının "Divani-lüğət-it-Türk" adlanan məşhur lüğə
tinin, XI əsrdə yaşayıb-yaratmış Yusif Balasaqunlunun
"Qutadqu bilig" (Xoşbəxtliyə aparan elm), XII əsrdə
yaşayıb- yaratmış Seyid Əhməd Yasəvinin türkdilli ədə
biyyatın şah əsəri sayılan "Divani-hikmət", XV əsrin
görkəmli şair-alimi Əlişir Nəvainin "Müqayisəli lüğəfni,
116
XII əsrdə yaşamış Rəşidəddinin "Oğuzların tarixi". XV-
XVI əsrlərdə yaşayıb-yaratmış Ş.İ.Xətainin Azərbaycan
türkcəsində yaratdığı "Divanı" və digər əsərlər Türklü
yümüzə qayıdışın ən yaxşı nümunələridir. Həmçinin, Al-
tayların "Maday Qara", qırğızların "Manas", özbəklərin
"Alpamış" dastanları; XIII - XIV əsrlərdə yaşamış Həsə
noğlunun qəzəllərinin, "Divani- Əhməd Hərami"nin, Əlinin
"Qiseyyi-Yusif", Qazi Bürhanoddinin, Yunis Əmrənin;
İ.Nəsiminin divanının, Ş.İ.Xətainin və M.Füzulinin əsər
lərinin dili və onların qədim daşıyıcılarının - türklərin dili
(ümumi türki) nəzərdə tutulur. Belə demək mümkündürsə,
müasir dövrdə dünyanın ən geniş ərazilərində yayılmış
çağdaş türk dillərinin hamısı yuxanda adlan sadalanan türk
dilli mənbələrin daşıyıcılanna tarixən ünsiyyət vasitəsi kimi
xidmət etmiş ümumtürk dilinə qayıdış, yəni türk ədəbi
dillərinin birliyinə doğru istiqamət götürmək indiki halda
(dünya ölkələrinin müxtəlif bölgələr üzrə müəyyən
ittifaqlar yaratdığı mərhələdə) ön planda olmalıdır.
Burada yeri gəlmişkən M. Kaşğarlının lüğətindən bir
nümunə gətirmək də yerinə düşərdi:
"Haçan gör so, o türkdür",
X alq ona deyəcəkdir
"Buna ululuq yaraşır",
Onda h ər şey bitəcəkdir.
Bu mənada, türklüyümüzü qorumaq, saxlamaq və onu
tarixi köklərimiz üzərində kökləmək bütün türk xalqla
rının ən önəmli borcu olmalıdır. Çünki tariximizə, milli
117
Dostları ilə paylaş: |