sulot - oqsil hosil bo‘ladi. Bunday jarayonga genetikaning asosiy
qonuni deyiladi:
DNK —» RN K —> oqsil —> m ahsulot
Genetikaning asosiy qonuniga asoslanib gen injeneriyasi fikri
yuzaga kela boshladi. Birinchi marta 1982-yilda
Braun r-DNK-
ni olgan, shu yildan haqiqiy gen injeneriyasi paydo bo‘lgan deb
hisoblanadi.
1.2. Biotexnologiyaning obyektlari va usullari
Viruslar, bakteriyalar, zam burug‘-m ikrom itsetlar va mak-
romitsetlar, protozoy organizm lari, o ‘simliklari, hayvonlar va
inson hujayralari (to‘qimalari), b a’zi vazifasiga ko‘ra
ularga
o ‘xshash moddalar (masalan, ferm entlar, prostaglandinlar, lektin-
lar, nuklein kislotalar va hokazolar) biotexnologiyaning obyek
tlari hisoblanadi. Demak, bu uyushgan zarra (virus)lar, hujayra
(to ‘qima)lar yoki ulam ing m etabolitlari (birlamchi, ikkilamchi)
biotexnologiyaning obyekti bo ‘lishi mumkin, hatto biomoleku-
ladan biotexnologiyaning obyekti sifatida foydalanilganda uning
ilk biosintezi aksariyat hollarda tegishli hujayralar bilan amalga
oshiriladi.
Shu munosabat bilan biotexnologiyaning obyektlari yoxud
mikroblarga, yoxud o ‘simlik va hayvon organizmlariga taalluqli
bo‘lishi mumkin. Viruslar
organizm hisoblanmaydi, ammo irsiyat
molekulalarining mazmuni, moslashuvchanligi, o ‘zgaruvchanligi
va boshqa ayrim xususiyatlariga ko‘ra jonli tabiat vakillari sirasi-
ga kiradi.
Biotexnologiya obyektlari g'oyat darajada rang-barang b o iib ,
ular uyushgan zarra (virus)lardan to insongacha b o ig an ko'lamni
o ‘z ichiga oladi.
Viruslami jonli obyekt deb hisoblab bo‘lmaydi, avtonom
yashashga kerakli komponentlari yo‘q, uni faqat x o ‘jayin hujay-
radan olish mumkin. Lekin, viruslaming RNK va DNK molekula
lari borligi uchun ular o ‘z nusxalarini
boshqa hujayra yordamida
yaratish qobiliyatiga ega.
Hujayralardan tarkib topgan mikroblardan farqli ravishda
virus zarralarida RNK va DNK hech qachon birgalikda mavjud
bo‘lmaydi. Bundan shu narsa kelib chiqadiki, „biologik texnolo-
giya yoki biotexnologiya44 va „biokimyoviy texnologiya“ nom-
lari bir m a’noni anglatadi, chunki texnikada hamda sanoat ish
lab chiqarishida foydalaniladigan biologik jarayonlar biokimyo
viy asosga ega.
Hozirgi vaqtda biotexnologiyaning
aksariyat obyektlarini
uch avlodga (yadrosiz, yadrodan aw algi va yadroli) hamda besh
bo‘limga (viruslar, bakteriyalar, zamburug‘lar, o‘simliklar va hay-
vonlarga) taalluqli mikroblar tashkil etadi. Ayni vaqtda dastlabki
ikki avlod faqat mikroblardan, uchinchisi esa aksariyat o ‘simliklar
va hayvonlardan iborat.
0 ‘simliklar orasida mikroskopik suv o ‘tlari (Algae), hayvon-
lar orasida esa - mikroskopik sodda (Protozoa) mikrob hisoblana
di. Eukariotlardan zamburug‘lar va ma’lum chekinishlar bilan mik
roskopik zam burug'lar hamda mikroskopik suv o ‘tlarining yoki
zamburug'lar va sianobakteriyalaming tabiiy simbiotik uyushmasi
hisoblanuvchi lishayniklar - mikroblar sirasiga kiradi.
XIX
asming birinchi yarmida biologiyaning eng asosiy
umum-
lashmalaridan biri - hujayralar nazariyasi (M. Shleyden, T. Shvann,
R. Virxov) ishlab chiqildi, uni hamma e ’tirof etdi. Aynan shu naza
riya sitologiya (yunoncha
cytos
so‘zidan olingan bo‘lib - bo‘shliq
degan ma’noni anglatadi) fanining poydevori bo‘lib hisoblana
di. Biotexnologiyaning barcha obyektlari orasidan faqat viruslar,
viroidlar va biomolekulalar hujayrali tuzulishga ega emas. Ammo
hujayralardagi viruslar o ‘zlarini mavjudotlardek tutishadi - ular
16
ko‘payadi va ulaming genetik materiali asosan kelib chiqishi har
qanday bo‘lgan hujayralarga xos umumiy qonunlar bo‘yicha faoli-
yat yuritadi.
Sitologik tadqiqotlaming usullari va texnikasi takomillashib
borgani sari olimlar uyushgan zarralar va hujayralar mazmun-mo-
hiyatiga chuqur kirib borishmoqda, buning
natijasida esa barcha
jonli mavjudotlaming uch avlodga
Dostları ilə paylaş: