Muxtar Respublika Ali Məclisinə iki dəfə seçkilər keçirilmiş,
yerli özünüidarə orqanları - bələdiyyələr formalaşmış, 1998-ci
ildə Muxtar Respublikanın konstitusiyası qəbul edilmişdir. Nəti
cədə Naxçıvanın Muxtar Respublika statusu gücləndirilmiş,
muxtariyyətin hüquqi və siyasi bazası möhkəmləndirilmişdir.
1999-cu ildə MR-ın 75 illiyinin bayram edilməsi Naxçıvanın həy
atında mühüm hadisə olmuşdur.
Bıı dövrdə əhalinin, o cümlədən qadınların sosial vəziyyətinin
yaxşılaşdırılması sahəsində bir sıra işlər görülmüş, sosial infra
struktur xeyli inkişaf etmişdir. Mədəni-maarif müəssisələrinin ti
kilib istifadəyə verilməsi, köhnələrin isə bərpa edilməsi, o cümlə
dən Hüseyn Cavid məqbərəsinin tikilməsi və digər mühüm işlər
buna sübutdur..
Qadınların sosial vəziyyətinin yaxşılaşdırılması sahəsində atı
lan ən mühüm addım bir sıra sənaye müəssisələrinin - alt triko-
tac, tikiş və mebel fabriklərinin, e'mal müəssisələrinin, mineral
sular və b. fəaliyyətinin bərpa edilməsidir ki, bunların nəticəsində
yüzlərlə qadın iş yerləri ilə tə'min edilmişdir.
Son illərdə əhalinin sosial mühafizəsi sahəsində görülmüş işlə
rin nəticəsi olaraq əhalinin inkişaf göstəriciləri (təbii artım, ana və
uşaq ölümünün azalması və s.) xeyli yaxşılaşmışdır.
Bütün bunlarla yanaşı, müstəqil Azərbaycan və onun əzəli
torpağı olan Naxçıvan da həm siyasi, həm də sosial-iqtisadi sahə
lərdə olduqca ciddi problemlərlə üzləşmişdi. Ölkəmizdə demokra
tikləşdirmə, iqtisadi, sosial islahatlar Ermənistanın təcavüzkarlığı
nəticəsində yaranmış müharibə şəraitində gedirdi. Bu təcavüz nə
ticəsində torpaqlarımızın 20% işğal edilmiş, milyona yaxın soyda
şımız qaçqın düşmüş, sosial infrastruktur dağıdılmış, işğal olun
muş ərazilərdə iqtisadi potensial, mədəni sərvətlər məhv edilmiş,
qadın və uşaqların hüquqları kütləvi surətdə pozulmuşdur. Na
xçıvan isə blokadaya alınaraq, hər an hərbi təcavüz təhlükəsi ilə
yaşayır və normal inkişaf üçün zəruri olan bütün həyat vasitələ
rindən demək olar ki, məhrum olmuşdu.
Bütün bunlar isə öz növbəsində qadınlarımızın sosial vəziyyə
tini daha da ağırlaşdırırdı. Əlbəttə, Azərbaycan hökuməti və
Muxtar Respublika rəhbərliyi öz imkanları çərçivəsində respubli
kada və bölgədə qadınların vəziyyətinin tənzimlənməsi üçün
bütün vasitələrdən istifadə edirdi.
124
1
Lakin bir tərəfdən keçid dövrünün xüsusiyyətləri, digər tərəf
dən isə Ermənistanın təcavüzü qadın hüquqlarının reallaşdırılma
sı ilə bağlı bir sıra məsələlərin həllini çətinləşdirirdi. Muxtar Res
publikada qadınların hüquqi və həqiqi vəziyyətləri arasında kəs
kin fərqin mövcudluğu qadın məsələsini xarakterizə edən əsas cə
hətlərdəndir.
1999-cu ilin 27 yanvarında keçirilmiş müstəqil Azərbaycanın
ilk əhali siyahıyaalınmasının mə'lumatlarma əsasən, Naxçıvan
Muxtar Respublikasında əhalinin sayı 354.1 min nəfər təşkil et
mişdir (hazırda 361.5 mindir). Əhalinin 179.6 min nəfəri, yə'ni
50,7%-i qadınlardan ibarətdir [112, s. 118]. Qadınlar içərisində
26522 nəfər təqaüdçü, 6154 əlil, 35756 işləyən qadınlar vardır [5,
s.41].
Hazırda keçid dövrünün və sosial-iqtisadi böhranın çətinliklə
ri birinci növbədə cəmiyyətin ən zəif qruplarına- uşaqlara, qadın
lara və qocalara təsir göstərir.
Bu gün keçid dövrünün yaratdığı ən mürəkkəb sosial proble
mi - işsizlik və yoxsulluq problemini qadınlar bilavasitə öz üzə
rində hiss etməkdədir. Sovet dövründə qadınlar Muxtar Respub
likanın ən çətin sahələri də daxil olmaqla əmək fəaliyyətinin
bütün sferalarında iştirak edirdilər. Lakin əvvəlki siyasi-iqtisadi
quruluşun dəyişməsi, iqtisadi əlaqələrin pozulması, Ermənistanın
təcavüzkar hərəkətləri nəticəsində Muxtar Respublikanın əsil
blokadaya alınması - bütün bunlar qadınların iqtisadi vəziyyətinə
həlledici tə'sir göstərmişdir. İqtisadi keçid müddətində əmək ba
zarında qadınların vəziyyəti kəskin surətdə dəyişmişdir. Rəsmi
statistikaya görə, bütün işləyənlər arasında onların xüsusi çəkisi
1998-ci il göstəricilərinə görə 47,7%-ə yaxındır. Əgər 1980-1990-cı
illərdə işləyən qadınların sayı 41,3% artaraq 26,4 mindən 37,3
minə qalxmışdırsa, üç il ərzində (1990-1993-cü illərdə) onların
sayı 6 min (16,1%) azalaraq 37,3 mindən 31,3 minə düşmüşdür.
1993-cü ildən sonra qadınların sayı 30,6-33,5 min nəfər arasında
tərəddüd edir və 9,4% azalmışdır [112, s.61]. Nəzərə alaq ki, bu
rəqəm əsasən qeyri-istehsal sahələrində işləyən qadınlar hesabına
əmələ gəlmişdir, deməli onların sayı sovet dövründən sonra sabit
qalmalı idi.
İqtisadiyyatın digər sahələri, xüsusən qadınların ən'ənəvi ola
raq çalışdıqları yüngül, yeyinti sənayeləri böhran vəziyyətindədir.
125
I
Orada işləyən qadınlar isə faktiki olaraq işsizdilər. Məsələn, vax-
tilə əsasən qadınların cəmləşdiyi Ordubad baramaaçan fabriki,
konserv zavodu öz fəaliyyətlərini dayandırdığından rayonda olan
qadınların əksər hissəsi işsizdir.
Rəsmi göstəricilərə görə, Muxtar Respublikada işsiz qadınla
rın sayı 6329 nəfər təşkil cdir(5, s.41). İşsiz kimi rəsmi qeydiyyat
da olanlar arasında (1998-ci ildə 5533 nəfər idi) [20, s.81] qadınlar
2985 nəfər təşkil edirdi [5, s.41]. Qeyd edək ki, 2001-ci ilin
məlumatlarına görə, Muxtar Respublikada 5812 nəfər işsiz qey
də alınıbdır.
Keçid dövründə işsizlik qadınlar üçün ciddi problem olsa da,
onun nəticələri kişilər üçün daha faciəvi xarakter daşıyır. Çünki
ən'ənəvi olaraq çörək qazanan, ailənin pənahı olan kişilər iner-
siya ilə özlərini ictimai istehsalın əsas subyektləri kimi dərk et
məkdə davam edirlər. İqtisadi problemlərin ağırlığı isə sosial və
psixoloci vəziyyəti daha da dərinləşdirir. Vəziyyətə uyğunlaşa
bilməyən kişilərdə «artıqlıq», «gərəksizlik» duyğusu formalaşır və
onlarda stresə düşmək imkanı kəskin surətdə artır. Kişilərin və
cavanların çörək pulu qazanmaq üçün Türkiyəyə, Rusiyaya və
başqa yerlərə getmələri isə öz növbəsində Respublikada digər
demoqrafik və sosial-mə’nəvi problemlər yaradır ki, bu da özünü
kənd yerlərində xüsusi biruzə verir. Söhbət işsizlik ucbatından
kişilərin kəndləri tərk etməsindən və orada yaşayan qızların ailə
qurmaqda üzləşdiyi problemlərdən gedir.
1995-ci ildən başlayaraq Azərbaycanda, o cümlədən Naxçıvan
Muxtar Respublikasında iqtisadi böhranın qabağımn alınması,
təsərrüfatın bütün sahələrində, təhsildə, elmdə, mədəniyyətdə,
səhiyyədə radikal islahatların və inkişaf proqramlarının həyata
keçirilməsi yaxın gələcəkdə bir çox məsələlərin həll olunmasına
ümid yaradır.
Mə'lumdur ki, əhalinin iqtisadi vəziyyətinin yaxşılaşdırılması
nın, yoxsulluğa qarşı mübarizənin əsas şərtlərindən biri özəl
mülkiyyət fəaliyyətinin genişləndirilməsi və inkişaf etdirilməsidir.
Ancaq bu, özəlləşdirmənin sosial ədalət prinsiplərinə ciddi əməl
edilməsi əsasında aparılması şərtilə mümkündür. Mülkiyyət mə
sələsində qadın və kişilərin hüquqlarının bərabər olmasına bax
mayaraq, rəsmi statistika sistemində gender amili nəzərə alınmır.
Xüsusi tədqiqatm nəticələri təsdiq edir ki, özəlləşdirmə nəticəsin-
126
Dostları ilə paylaş: |