kada əhalinin sür'ətlə artımını tə'min edən amillər arasında ailədə
çoxuşaqlıq ən'ənəsinin qorunub saxlanması da mühiim rol oy
nayırdı. Lakin bununla belə, dünyanın bütün regionlarında olduğu
kimi, Naxçıvanda da 60-cı illərdən başlayaraq doğumun səviyyəsi
sür'ətlə azalaraq 1960-cı ildəki 50,6 nəfərdən 1998-ci ildə 19,5 nəfə
rə düşmüş və 38,5% azalmışdı [112, s.20]. Buna tə'sir göstərən
amillər arasında bölgədə baş verən urbanizasiya prosesi, əhalinin
tərkibində fertil yaşlı qadınların xüsusi çəkisinin azalması, onların
maddi və mədəni həyat səviyyəsinin dəyişilməsi, ailədə uşaqların
şüurlu surətdə nizamlanması, nigah və boşanmaların sayındakı
dəyişikliklər xüsusi qeyd edilməlidir. Statistik təhlil göstərir ki,
Respublikada işləyən ixtisaslı qadınların ailələrində uşaqların sayı
daha az idi. Azərbaycanın orta göstəriciləri ilə müqayisədə Naxçı
vanda boşanmaların sayı da çox aşağı idi ki, bu da bölgədə tarixən
ailəyə münasibətdə formalaşmış sabit baxışların nəticəsidir.
Araşdırılan dövrdə Naxçıvan qadınlarının ictimai vəziyyətində
baş verən ən mühüm dəyişikliklərdən biri də qeyri-istehsal və zehni
əməyin üstünlük təşkil etdiyi sahələrdə, xüsusən maarif,
mədəniyyət və səhiyyə sahələrində qadınların xüsusi çəkisinin
artmasıdır. Bu gün Muxtar Respublika əhalisinin 51%-dən
çoxunu, mədəniyyət sahəsində çalışanların 75%, səhiyyədə
çalışanların isə 81%-ni qadınlar təşkil edir [129, 1997, 12 mart].
Dövrün qadın hərəkatının xarakterik xüsusiyyətlərindən biri də
əməkdə fərqlənən qadınlara müxtəlif fəxri adların, dövlət
mükafatlarının, orden və medalların verilməsi, onların ali
hakimiyyət orqanlarında təmsil olunması idi ki, bu da recimin
mahiyyətindən irəli gəlirdi. Adətən müxtəlif səviyyəli sovetlərə
■
(SSRİ, Azərbaycan, Naxçıvan Ali Sovetlərinə, yerli sovetlərə),
partiya orqanlarına seçkilərdə qadınlara kvotalar ayırılır, bu
zaman adətən «fəhlə və kolxozçuların nümayəndələrinə» üstünlük
verilirdi. Sovet hakimiyyəti illərində Naxçıvanda Sosialist Əməyi
Qəhrəmanı adı almış şəxslərin yarıdan çoxunu qadınlar təşkil
edirdi /Xasa Vəliyeva, Tamam Əliyeva, Növrəstə Quliyeva (ilk
qadın
Sosialist
Əməyi
Qəhrəmanları
-
S.A.),
Fatma
İmamquliyeva, Bahar Talıbova, Münəvvər Əskərova, Rəvayət
Qurbanova, Raziyyə Rüstəmova və b./.
1985-ci ildə SSRI-də «yenidənqurma» siyasətinin başlanması
ilə, bütün ölkədə olduğu kimi, Azərbaycanda və Naxçıvanda da
118
qadın hərəkatında müəyyən canlanma hiss olunmağa başladı.
Respublikanın kəndlərin də ən aktual məsələlərə dair qadın kon
fransları, seminarlar, müşavirələr keçirilirdi. Qadın təşkilatları
haqqında Azərbaycan hökumətinin qərarında (may 1985-ci il) və
1986-cı il may ayının 16-da keçirilmiş Azərbaycan qadm şuraları
konfransında qadın şuralarının qarşısında duran vəzifələr konkret
ləşdirildi. Konfrans ərəfəsində respublikada şəhər, rayon qadın şu
ralarının konfransları keçirilmiş, şuralara yeni fəal qadın qüvvələri
gəlmiş, onlann tərkibi yaxşılaşmışdı. Naxçıvanda 279 qadm şura
sında 1635 qadm birləşmişdi ki, onlann 2/3 hissəsi ali və orta ixti
sas təhsilli, 30% sənaye və kənd təsərrüfatı mütəxəssisləri idilər [28,
1986, №7]. Naxçıvan Qadınlar Şurasının sədri Muxtar Respubli
kanın ictimai tə'minat naziri Sənubər Kərimova idi (1986-cı ildə bu
•
• •
vəzifəyə tə'yin edilmişdi - S.A.). Qadınların cəmiyyət həyatındakı
roluna geniş yer vermək, onların sosial və siyasi fəallığını artırmaq,
qadm hüquqlannı daha geniş müdafiə etmək qadm şuralarının
əsas vəzifəsi idi. Bununla belə sosial-siyasi fəallığın daha çox tələb
olunduğu sahələrdə, xüsuSən hüquq sahəsində respublikada və
ziyyət qənaətbəxş deyildi. Üakim və xalq icraçıları, vəkillər və dig
ər hüquq peşələri qadınların az olması onların hüquqlarının səmə
rəli qorunmasına mənfi tə'sir göstərirdi. Ümumiyyətlə hüquqşü
naslar arasında qadınların xüsusi çəkisi digər keçmiş SSRİ respub
likalarına nisbətdə çox aşağı idi [63, s. 1-2]. Təəssüf ki, o dövrdə
yaranmış bu vəziyyət indi də davam etməkdədir. Statistik
mə'lumatlar sübut edir ki, Azərbaycanda nəinki hüquq mühafizəsi
orqanlarında, həm də hüquq ixtisası verən fakültələrdə qızlar azlıq
təşkil edirlər.
İctimai həyatın bir çox sahələrində - elmi idarə və müəssisələrdə
işləyənlər,
aspiranturada
oxuyanlar
arasında
Naxçıvanda
qadınlarla kişilər arasında yaranmış disbalans xüsusi ilə acınacaqlı
idi. Bu sözləri idman və bədən tərbiyəsi sahəsinə də aid etmək
. olardı. Qadınların idmanla onsuz da az məşğul olduğu bölgədə 80-
cı illərin ortalarından başlayaraq idman yarışlarının keçirilməsi
kəskin surətdə azalmışdı.
Bu dövrdə keçmiş SSRİ-də baş verən siyasi, iqtisadi proseslər
istehsalın aşağı düşməsinə gətirib çıxarmışdı. Bu isə ən çox qadın
lara tə'sir edirdi. Çünki kütləvi işsizlik şəraitində birinci növbədə
qadınları, uşaqlı anaları ixtisara salırdılar. 80-cı illərin sonları isə
119
I
qadınların ictimai istehsaldan kənarda qalmaları ilə əlamətdar ol
du. Bu isə gələcəkdə qadınlar arasında bir sıra sosial xarakterli
problemlərin yaranmasına gətirib çıxardı.
80-cı illərin sonunda Azərbaycanda başlanan milli azadlıq
hərəkatında qəhrəman qadınlarımız xüsusi rol oynadılar. Bu
dövrdə Naxçıvanda milli azadlıq hərəkatının inkişafına bilavasitə
imperiya
tərəfindən
törədilmiş
Qarabağ
münaqişəsi,
Ermənistandan kütləvi şəkildə azərbaycanlıların çıxarılması,
Azərbaycanın, onun ayrılmaz hissəsi olan Naxçıvanın ərazi
bütövlüyünə silahlı qəsdlər təkan verdi. Mitinqlər, yürüşlər, tətillər
formasında gedən bu hərəkatın ən foafsiyasi qüvvələrindən biri do
Naxçıvan qadınları idi. Bu hərəkat həm də demokratiya uğrunda,
azadlıq uğrunda xalq hərəkatı olduğundan, onun tərkibində
əhalinin ən müxtəlif təbəqələri iştirak edirdi. İlk mitinq və
tətillərdə, Azərbaycan azadlıq hərəkatının parlaq səlnaməsi olan
sərhəd hərəkatında Naxçıvanlı qadınlar həm özləri bilavasitə fəal
iştirak edirdilər, həm də öz mə'nəvi və maddi yardımları ilə
hərəkatın öncüllərini ruhlandırırdılar.
Qadınlarımızın
bir qismi
torpaqlarımızın
müdafiəçiləri
sırasında olmuş, döyüşmüş, igidlərimizin yarasına məlhəm
qoymuşlar. Onlar Sədərəkdə, Şadada, Buzqovda, Kəmıəçataqda,
Ordubadda və digər sərhəd torpaqlarımızın sərhədlərimizin
keşiyində dayanan əsgərlərə yüzlərlə cüt yun corab, isti paltar, ləziz
yeməklər, ən zəruri tələbat malları çatdırmışlar.
1989-1990-cı illərin əvvəllərində Naxçıvanda milli azadlıq hərə
katı özünün ən yüksək mərhələsinə qalxdı. Azərbaycanın ərazi
bütövlüyünün pozulması, ermənilərin Naxçıvana bütün sərhəd
boyu hücuma keçməsi, İttifaq rəhbərliyinin isə ermənilərlə əlbirliyi
Naxçıvan camaatını ən radikal tədbirlərə əl atmağa məcbur etdi.
1990-cı ilin 19 yanvannda Naxçıvan MSSR Ali Sovetinin növbə
dənkənar sessiyasi Naxçıvanın SSRİ tərkibindən çıxması haqqında
qərar qəbul etdi [129, 1990, 20 yanvar]. Əlamətdar idi ki, bu qərara
imza atan Naxçıvanın görkəmli ictimai və dövlət xadimi, böyük
nüfuz və hörmətə malik Səkinə xanım Əliyeva oldu. Azərbaycan
Respublikasının ümummilli lideri Heydər Əliyev sonralar bu cəsa
rətli addım haqqında demişdir ki, bu naxçıvanlıların nə qədər cəsa
rətli, nə qədər azadlıqsevər və müstəqilliyə nə qədər bağlı olduqla
rını dünyaya nümayiş etdirdi. İl yarımdan sonra - 1991-ci ilin
120
Dostları ilə paylaş: |