41
Siyasi idarənin Şəki şöbəsinin rəisi Qasımov kollektivləşmə ilə əlaqədar
təhkim olunduğu Baş Göynük kəndində, həmin məsələyə həsr olunmuş yığıncaqda
kolxoz quruluşunun üstün cəhətlərindən bəhs edirdi. Torpaqların, əkin alətlərinin,
mal-qaranın və digər əmlakın birləşdirilməsi nəticəsində əldə olunacaq məhsul
bolluğu, güzəranın xeyli yaxşılaşacağı, hamının bərabər olacağı barədə fikirlər
onun çıxışının məğzini təşkil edirdi. Çıxış ərzində Göynüklülər yerdən dəfələrlə
«inanmırıq, inanmırıq» - deyə söz atırdılar. Bu replikaların cavabında Qasımov
onları hədələyərək: «inanmayanları həbs edəcəyik” - deyir. Kəndlilər isə cavabında
«bax, buna inanırq, bu sizin əlinizdən gələr» - deyə onu daha da qəzəbləndirirlər.
Onların ev avadanlığı, yorğan-döşək də birləşdiriləcəkmi?- sualına Qasımovun
verdiyi hətərən-pətərən cavab çaşqınlığın daha da artmasına səbəb olur.
Bu yığıncaqdan sonra Qasımovun hədə-qorxusundan ehtiyat edən Yunus
və Kərim qaçaq düşdülər.
XX əsrin 20-ci illərində Azərbaycan - türkün bu qədim arealı bolşevizmin
repressiyası ilə üz-üzə qaldıqda tarixin bütün qorxunc dövrlərində olduğu kimi
yenə də Türkiyənin timsalında özünün xilaskarını görürdü. Xalq siyasi reallığı
nəzərə almadan sadəlövh bir ümidlə Türkiyəyə baxırdı. Üsyana hazırlaşan qüvvələr
də can atdıqları məqsədlərə çatmaq üçün Türkiyə faktoruna ciddi önəm verirdilər.
Bu amilə rəsmi dairələr də diqqət yetirmiş və Türkiyə faktorunu Şəki
üsyanı ilə bağlı tərtib etdikləri müxtəlif xarakterli sənədlərin predmetinə
çevirmişdilər. Üsyan yatırıldıqdan sonra həbs edilən şəxslərin Türkiyə ilə əlaqədar
verdikləri ifadələr bolşevik müstəntiqlərin diqqət mərkəzində olmuşdur.
Dairə partiya komitəsinin məlumatındakı bəzi məqamlara diqqət yetirək
«...Zaqatala-Nuxa
dairəsinə
gəlmiş
aeroplanlar
xəbərdarlıq
vərəqələri
atmadıqlarından üsyançılara imkan vermişdir ki, əhali arasında bu aeroplanların
Türkiyəyə məxsus olması haqqında təbliğat aparsınlar.
Xalq komissarı Qorçayevanın Azərbaycanın mahallarındakı vəziyyətdən
bəhs edən 445 saylı məktubunda belə bir epizod var: «Üsyançılar SSRl-nin bir sıra
şəhərlərini Türkiyə və İran tərəfindən alındığı bu ölkələrlə müharibə başlandığı
barədə fitnəkar xarakterli məlumatlar yayırlar»
36
.
Xalqı üsyana təhrik edən qüvvələr sovet hökumətinin tezliklə yıxılacağı
barədə şayiələr yayır, əhaliyə ərzaq paylayır və həmin ərzağın aeroplanlarla
Türkiyədən gətirildiyini bildirirdilər.
37
Həbs edilmiş üsyançı Abdurrahman Nağıbəyovun 1930-cu il mayın 4-də
verdiyi ifadə: «Təxminən 1929-cu il mart və ya aprel ayında Qaşqaçay kəndinin
sakini Həmid Molla Kərim oğlu (dəmirçi) mənimlə söhbətində bildirdi ki, şayiələr
gəzir, tezliklə türklər Azərbaycana gələcəklər və hakimiyyəti öz əllərinə alacaqlar.
36
Baş Arxivlər idarəsi. f. I, s. 231, iş 53, v. 121
37
Baş Arxivlər idarəsi. f. 255, iş 56, v. 38-47
42
Əhali arasında buna hazırlıq görülür. Mənim «bu şayiələrin mənbəyi kimdir»
sualıma Həmid cavab verdi ki, o kəndləri gəzib Sovet hakimiyyətini devirmək və
türklərlə görüş üçün hazırlıq işi aparan bir şəxs ilə söhbət aparmışdır. Bu şəxsin nə
familiyasını, nə də adını Həmid söyləmədi, lakin o dedi ki, bu adam Zaqatala-Nuxa
mahalının bir sıra kəndlərində olmuş, sonra isə Dağıstana getmişdir. 1929-cu ilin
may ayında, Qax kəndində mən təsadüfən Balacayev Sadıx bəylə görüşdüm, o da
mənə türklərin gəlməsi və Azərbaycanı ələ keçirəcəkləri haqqında şayiələrin
gəzməsi haqqında danışdı. Bu şayiələrin haradan əmələ gəlməsi barədə Balacayev
mənə heç nə demədi. Mən də öz növbəmdə bu şayiələrin olmasını təsdiq etdim və
onu da qeyd etdim ki, bu haqda Həmiddən eşitmişəm. 1930-cu ildə, təxminən
fevral ayında mən Qax kəndində yenidən Balacayevlə görüşdüm, o yenə də mənə
türklərin gəlməsi barədə şayiələrin gəzdiyini bildirirdi. Mən ona dedim ki, bu
şayiələrin haqqında çoxdan danışırlar, lakin hələlik heç nə yoxdur. Sadıx bəy
çiynimə əlini vuraraq dedi: «Görərik». Bununla da, Sadıx bəylə söhbətimiz bitdi və
bu günə kimi mən onunla görüşmədim.
Mart ayının sonunda mənimlə görüşən Həmid yenə də türklərin tezliklə
gəlməsi haqqında şayiələrin yenidən yayılması barədə söhbət açdı. Mən buna
biganəliklə yanaşdım, çünki türklərin gəlməsinə ümidimi itirmişdim. Bu haqda
Həmidə heç bir söz demədim»
38
.
Nümunə kimi gətirdiyimiz məhdud saylı faktlar bir daha sübut edir ki,
1930-cu ildə Azərbaycan xalqı mənəvi və fiziki köləliyə etiraz edərkən yenə də
gözünü ümidlə Türkiyəyə dikmişdi. Fikrimizi daha dəqiq ifadə etsək, Türkiyənin
gələcəyi konkret işlərdən asılı olmayaraq həmin etirazın əsasında duran cəsarat
milli ruhdan qida alırdı.
38
Cəlal Qasımov. Yaddaşın bərpası. Bakı, «Mütərcim» nəşriyyatı, 1999, səh. 108-109
43
III FƏSİL
ÜSYANIN BAŞLANMASI, GEDİŞİ VƏ NƏTİCƏSİ
Müqavimət hərəkatı məmləkətimizin milli istiqlalına son qoyan 28 aprel
təcavüzünün 10-cu ildönümü günü başlanmalı idi. Lakin Qala adlanan Şəki
həbsxanasına və Zaqatalada kooperativlərə edilən hücumlar hərəkatın vaxtından
əvvəl başlanmasına səbəb oldu. Kortəbiiliyə yol verməmək üçün edilən cəhdlər
istənilən nəticəni vermədi. Mustafa bəy Əlicanbəyov üsyançıları razılıq verilməyən
fərdi hərəkətlərdən çəkindirmək məqsədilə Əli adlı əməkdaşını Zaqatalaya
göndərir. Lakin artıq gec idi.
Çox güman ki, üsyançıların Qalaya vaxtından əvvəl baş verən hücumu
Molla Mustafanın sürgün ərəfəsində orada həbsdə saxlanılan əmiləri Molla
Sadəddinlə Molla Məhəmmədi xilas etmək məqsədi daşımışdır. Ancaq Qala ələ
keçiriləndə məlum oldu ki, üsyançılar gecikmişlər. Dustaqlar bir neçə gün əvvəl
sürgün edilmişdilər...
Azərbaycanın 8 rayonunu əhatə edən üsyan hərəkatının mərkəzi Şəkinin
Baş Göynük kəndi idi. Bolşevizmə asi çıxan qüvvələr bura toplaşaraq 1930-cu il
aprelin 12-dən 13-nə keçən gecə dərhal çıxış etmək haqqında qərar qəbul etdilər.
Haşiyə: Göynük qədim türk tayfalarından birinin adı olmuşdur. Anadoluda
və Cənubi Qafqazda ta qədimdən eyni adlı yaşayış məntəqələrinin mövcud olması
bu ərazilərin türk arealı olduğunu bir daha təsdiqləyir.
Göynüklülərin tarixi yaddaşında çarizmin müstəmləkə zülmünə qarşı
yüksələn 1807-ci il üsyanı ilə bağlı faktlar və adlar qalmışdı. Həmin il aprel ayının
28-də başlanan üsyana sultan Murad başçılıq edirdi. Cəfərqulu xan, İlisu sultanı və
mayor Qrekovun birləşmiş qüvvələri ilə üsyançılar arasında həlledici döyüş Bürc
dərəsində baş verdi. Toplarla silahlanmış çar qoşunu üsyançıları məğlub etdi.
Sultan Murad üsyandan sonra həbs olunsa da həbsxanadan qaçıb Car Balakən
ərazisində mübarizəni davam etdirmişdir.
39
Dövlət Siyasi İdarəsinin müvəkkili Qasımov Zaqatala rayonunda əhalidə
olan qeyri-qanuni silahları müsadirə edib geri qayıdarkən üsyançılar tərəfindən
yaxalanır və Göynük kəndinə gətirilərək öldürülür. Komsomol təşkilatında kənd
özəyinin katibi Züleyxa və digər kolxoz fəalları da qətlə yetirilirlər. Göynükdə baş
verən hadisələr haqqında rayon partiya komitəsinin birinci katibi Riza Babayevə
məlumat verən rabitə işçisi də məhv edilir.
Molla Mustafa camaat qarşısında çıxış edərək bildirir ki, artıq Sovet
hökuməti mövcud deyil. Bu hökumət indi nə Petroqradda, nə Moskvada, nə də
Bakıda fəaliyyət göstərmir. Namuslu və nüfuzlu insanların torpaqlarını və qiymətli
39
Cavadova. Şimal-Qərbi Azərbaycan. Bakı, 1999
Dostları ilə paylaş: |