295
Dəstəyi yerə qoyan kimi qapı döyüldü.
-Gəlin – deməsindən sonra Mahmudovla Əziz içəri gi-
rib divanda oturdular. Samir onların nə üçün gəldiklərini
başa düşsə də, öz dillərindən eşitmək istədi:
-Buyurun. Eşidirəm.
-Sən belə edə bilməzsən Samir. Buna haqqın çatmır. –
Mahmudov dedi.
-Təəssüf
edirəm müəllim, ancaq artıq vaxt yetişib.
-Hansı vaxtdan danışırsan? Sənin ki, heç 30 yaşın da
yoxdur. Bundan belə, iyirmi il də bu vəzifədə qalıb işləyə
bilərsən.
-Məsələ yaşda deyil. Mənim yalnız bir istəyim var-
dı, əngəlli insanlar da bu həyatın hər bir anında özlərini
tapsınlar. Mən istəyimə çatdım. Dünyanın demək olar
ki, bütün ölkələrində həm sağlam insanların əlillərə qar-
şı yanaşma və baxış tərzi dəyişib, həm də əlil insanların
dünyagörüşləri və həyata baxışları. Əngəlli insanların ar-
tıq heç kimə, hətta mənə də ehtiyacları yoxdur. Bax, buna
görə deyirəm ki, artıq vaxt yetişib. Mənim yerimi tutacaq
şəxs sadəcə olaraq işlərin yolunda getməsinə və nizamlı
şəkildə olmasına nəzarət edəcək vəssalam.
-Necə bilirsən, belə bir beynəlxalq mərkəzi sənsiz idarə
etmək mümkün olacaq? – Əziz soruşdu. – Axı sənin bu cür
nəhəng təşkilatı hansı sistemlə idarə etdiyini heç kim bil-
mir. Yeni bir sistem mənfi nəticələrə gətirib çıxartmaz ki?
-«Ümid» mərkəzi sizlərin sayəsində bu mərtəbəyə
yüksəlib, bu uğuru davam etdirə biləcəyinizə inandığım
üçün bu mərkəzi sizlərin ixtiyarına verirəm. Mənim idarə
sistemim sizlər idiniz, mərkəzin bütün içiləri. Bayaq da
dediyim kimi, yeni rəhbər sadəcə olaraq, işlərin nizamlı
və qaydasında getməsinə nəzarət edəcək. Bütün işləri isə
sizlər görəcəksiniz. Çünki «Ümid» mərkəzinin işçiləri nə
edəcəyini çox yaxşı bilir və ən əsası mən sizə güvənirəm.
297
-Təəccüblü bir şey yoxdur, mən lazım olan addımı atı-
ram.
-Mən sənin əngəlli insanlar üçün etdiklərini dəstəklə-
yirəm və alqışlayıram. Bu işdə də həmişə sənə dayaq ol-
mağa hazıram. Əgər bu qərarın mənimlə bağlıdırsa, elə bu
dəqiqə bu vərəqi cırıb tullayaq. Çünki mən sənin həmişəlik
işdən çıxmanı yox, sadəcə bir müddət istirahət etməni
istəyirdim.
- Xeyr cənab nazir, bu qərarımın sizinlə
heç bir əlaqəsi
yoxdur.
Sadəcə fikirləşirəm ki, bəsdir, dayanmaq vaxtıdır.
-Onda mənim sadə bir sualıma cavab ver.
-Buyurun.
-Mənə maraqlıdır, niyə mən keçən dəfə sənə bir müd-
dət bu işdən uzaqlaşmağı təklif edəndə o cür etiraz edir-
din? Bu bir ayda nə dəyişdi ki?
-Əgər qaradərili bir insanı dərisinin rənginə görə sıxış-
dırsaq, onu işə götürməsək, fiziki və mənəvi əzab versək
və ya sadəcə bizimlə eyni avtobusda getməsinə mane olsaq
bu olar irqçilik. Yox əgər biz həmin qaradərili insanı işə
götürərkən dərisinin rənginə görə ona daha yüksək vəzifə
versək, qaradərili insan görəndə yerli-yersiz ona həddən
artıq diqqət və qayğı göstərsək, avtobusda gedərkən həmin
avtobusa qaradərili bir insan mindikdə tez durub yerimizi
ona versək, bax bu da olur irqi ayrı-seçkilik. Yəni dərisinin
rəngi qara olduğuna görə hər hansı bir insana səbəbsiz
yerə pislik etmək irqi ayrı-seçkilikdirsə, həmin insana
dərisinin rənginə baxaraq, səbəbsiz yerə yaxşılıq etmək
də irqi ayrı seçkilikdir. Əngəlli insanlarla bağlı məsələ də
buna bənzəyir. Bu mərkəzi yaradarkən mənim tək arzum
onların və özümün sağlam insanlarla eyni səviyyədə da-
yanması idi və mən arzuma çatdım. Artıq cəmiyyətdə hər
hansısa bir insanın var olan qüsuruna demək olar ki, fikir