9
ilə maraqlıdır.
Akademik Fikrət Əliyev və ġahin Ağayev daha bir vacib
problemi digər əsərdə qoymuĢlar. Bu da ölkədə elmi kadr
hazırlığının problemləridir. Burada elmin bir çox sahələri üzrə
kadr hazırlığının həm sayı, həm də sambalı ilə bağlı həyəcan
təbili çalan məqamlar çoxdur. Kitabda göstərilir ki, elmi kadr
hazırlığının sahələrarası bölgüsündə yaranmıĢ vəziyyət ciddi
narahatlıq doğurur. Göstərilir ki, “heç kim Azərbaycan dilinin,
mədəniyyət və tarixinin tədqiq olunmasının əleyhinə deyil. Bu
istiqamətlər Milli Strategiyada da elmi tədqiqatların prioritetləri
sırasında göstərilib. Lakin nəzərə almaq lazımdır ki, Azər-
baycan neft, qaz, qiymətli metallar istehsal və ixrac edən
ölkədir. Onun neft-kimya, müdafiə, maĢınqayırma, elektronika
kimi müasir sənaye sahələri var. Ölkə geniĢ energetika, dəmir-
yol, dünya əhəmiyyətli neft-qaz kəmərlərindən ibarət infra-
struktura malikdir. Azərbaycanda intensiv mülki və sənaye
tikintisi aparılır. Əhalinin yüksək keyfiyyətli tibbi xidmətlə
təmin edilməsi, ərzaq təhlükəsizliyi problemləri öz həllini tap-
malıdır. Azərbaycan iqtisadiyyatının bütün bu sahələrini elmin
son nailiyyətlərinə cavab verən tədqiqatlarla, layihələrlə, proq-
noz və tövsiyyələrlə təmin etmək qarĢıda duran mühüm
məsələlərdir. Bu vəzifələri yerinə yetirmək üçün AMEA-dan,
sahə və layihə institutlarından, universitetlərin elmi-tədqiqat
institut və laboratoriyalarından ibarət elmi təĢkilatlar Ģəbəkəsi
də mövcuddur. Fəaliyyətdə olan elmi strukturun imkanlarından
səmərəli və məqsədyönlü Ģəkildə istifadə etməklə qarĢıda duran
problemlərin həllinə nail olmaq mümkündür.
Deyilənləri nəzərə
alsaq texnika, tibb, təbiət elmləri üzrə hazırlanan elmi kadrların
sayı digər sahələrdəkindən on dəfələrlə artıq olmalıdır”.
Qeyd etdik ki, bu kitabın müəlliflərinin hər ikisi fun-
damental – dəqiq elm sahələrinin alimləridir. Lakin bununla
belə müəlliflər öz əsərlərində ictimai-siyasi, humanitar elmlərin
də vəziyyəti barədə geniĢ təhlillər aparmıĢlar. Müəlliflər
beynəlxalq elmi mərkəzlərin məlumatlarına əsaslanan