2.
Sahə proteksionizmi - bu haida müəyyən bir sahənin xarici
rəqabətdən mühafizəsi siyasəti həyata keçirilir. Məsələn: aqrar
proteksionizmi.
3.
Kollektiv proteksionizm - ölkələr birliyi tərəfindən bu birliyə
daxil olmayan ölkəyə istiqamətlənən siyasət başa düşülür.
4.
Gizli proteksionizm - daxili iqtisadi siyasət metodlarmdan
istifadə etməklə həyata keçirilən siyasət nəzərdə tutulur.
XİS-in həyata keçirilməsi, xarici ticarətin tənzimlənməsini zəruri
edir (şəkil 2.1).
Xarici ticarətin dövlət tənzimlənməsinin vasitələri və ya metodları
öz xarakterinə görə tarif vasitələrinə (gömrük tariflərinin istifadə
olunmasına əsaslamr) və qeyri-tarif vasitələrinə (bütün digər metodları
özündə cəmləşdirir: kəmiyyət vasitələri, gizli proteksionizm metodları və
maliyyə alətləri) bölünür. Beləliklə, xarici ticarət siyasətinin əsas vasitə
və ya metodlarının təsnifatı aşağıdakı kimidir:
1.
Tarif metodları - ticarət siyasətinin vasitələri olan:
a)
gömrük rüsumları və
b)
tarif kvotasını əhatə etməklə, əsasən idxalı tənzimləmək
məqsədini həyata keçirir.
2* Qeyri-tarif metodları. O, üç bölmədən ibarətdir:
a)
miqdar-kəmiyyət qeyri-tarif metodları - ticarət siyasətinin
vasitəsi olan kvota, lisenziya və “könüllü məhdudlaşdırma” ilə həyata
keçirilir, kvota idxalı, lisenziya həm ixracı, həm də idxah, “könüllü
məhdudlaşdırma” isə yalnız ixracı
tənzimləyir,
b)
Gizli qeyri-tarif metodları - ticarət siyasətinin vasitəsi olan:
-
dövlət alışları;
-
yerli komponentlərin tərkibi və onlardan
istifadə barəsində tələb;
-
texniki maneələr;
-
daxili vergi və rüsumlar ilə yalnız idxal əməliyyatları
40
tənzimlənir.
c)
Maliyyə qeyri-tarif metodları - ticarət siyasətinin vasitələri olan:
subsidiya, kreditləşmə, dempinq ilə yalnız ixrac əməliyyatları
tənzimlənir.
2.4.
Beynəlxalq ticarətin
tənzimlənməsinin tarif-gömrük,
qeyri-tarif metodları
və siyasi vasitələri
Xarici ticarət siyasətinin gömrük-tarif vasitələri. Xarici ticarətin
tarif tənzimlənməsinin əsas hissəsini gömrük tarifləri təşkil edir ki, bu da
gömrük tarifinin müxtəlif cür tətbiq edilməsində öz əksini tapır.
Məzmunundan asılı olaraq gömrük tarifləri aşağıdakı kimi təyin olunur:
-
Dünya bazarı ilə qarşılıqlı əlaqədə ölkənin ticarət siyasətinin və
daxili bazann dövlət
tənzimlənməsinin alətidir;
-
Xarici iqtisadi fəaliyyətin əmtəə nomenklaturasına uyğun olaraq
sistemləşdirilmiş və gömrük sərhədindən keçirilən əmtəələrə tətbiq
olunan gömrük rüsumları dərəcələrinin
məcmusudur;
-
Ölkənin gömrük sərhədinə gətirilən və oradan aparılan müəyyən
əmtəələrə tətbiq edilən və ödənilən gömrük rüsumlarının xüsusi
dərəcəsidir, bu halda gömrük tarifi anlayışı gömrük rüsumu anlayışı ilə
üst-üstə düşür.
Əmtəələr xüsusi gömrük rejiminə uyğun olaraq ölkənin gömrük
sərhədini keçirlər. Gömrük rejimi - əmtəələrin gömrük sərhədini
keçərkən onlann statusunu müəyyən edən şərtlərin və qaydaların
məcmusu olan xüsusi rejimdir.
İstənilən ölkənin gömrük tarifləri sərhəddən keçən və gətirilən və ya
idxal, ixrac olunan əmtəələrdən gömrük orqanları vasitəsilə yığılan
məcburi ödənişlərdir. Gömrük tarifləri aşağıdakı 3 funksiyanı yerinə
yetirir:
42
1.
Fiskal - bu funksiya vasitəsilə gömrük tarifləri dövlət büdcəsinin
əsas gəlir mənbələrindən biri olmaqla, idxal və ixrac rüsumlarmı təşkil
edir;
2.
Proteksionist (müdafiə) funksiyası - bu funksiyada gömrük
tarifləri idxal rüsumlarım əhatə edir və o, daxili istehsalçılann arzu
olunmayan xarici rəqabətdən qorunması
məqsədini həyata keçirir;
3.
Balanslaşdırma - bu funksiyada gömrük tarifləri ixrac rüsumlarını
əhatə edir və onlar, hər hansı səbəbdənsə ixrac məhsullarının daxili
tənzimlənən qiymətlərinin dünya qiymətlərindən fərqli olduğu hallarda
tətbiq edilir.
Bir çox ölkələrin tariflərinin strukturu hazır məhsulun milli
istehsalçılarını qorusa da, xammal və yarımfabrikat idxalına elə də
maneçilik törətmir. Buna tarif eskalasiyasının köməyi ilə nail olunur.
Tarif eskalasiyası dedikdə əmtəələrin emal səviyyəsi artdıqca onlara
tətbiq edilən gömrük vergi dərəcələrinin səviyyəsinin artımı başa düşülür.
Xammaldan hazır məhsula tərəf hərəkət etdikcə, rüsum dərəcələrinə
qədər çox yüksəlmə hazır məhsul istehsalçılannın xarici rəqabətdən
müdafiə səviyyəsinin bir o qədər yüksəlməsinə şərait yaradır.
Tarif dərəcəsi o qədər yüksək ola bilər ki, idxalı tamamilə dayandıra
və bu ölkəyə ixracı xarici istehsalçılar üçün faydasız edə bilər,
buna görə
də ortaya tarifin optimal səviyyəsinin müəyyən edilməsi məsələsi çıxır.
Tarifin optimal dərəcəsi dedikdə isə, adətən, milli iqtisadi rifahın
maksimum səviyyəsini təmin edən tarif səviyyəsi başa düşülür.
İdxal tarifi özündə daxili bir ziddiyyət daşıyır. Bu ziddiyyət özünü
yerli istehsalçı və istehlakçılann maraqlarmm üst-üstə düşməmə- sində
göstərir. Bir tərəfdən istehsalçılar tarifin tətbiq edilməsində maraqlıdırlar.
Bu onlara arzuolunmaz beynəlxalq rəqabətdən qorunmağa imkan verir.
Digər tərəfdən işdən kənar müddətdə istehlakçı
43