Peter yakob
Yüklə 1,03 Mb. Pdf görüntüsü
|
291 yoxlama zamanı öz təsdiqini tapmışdır. V İnzibati-İqtisadi Məhkəməsinin 14 fevral 2013-cü il tarixli qərardadı ilə ərizə rədd olunmuşdur. Məhkəmə hesab etmişdir ki, onun 14 fevral 2013-cü il tarixli qərarı ilə bu işə dair iddia icraatı üzrə iddia tələbi rədd edildiyindən və bununla da iddianın uğurlu olması ehtimalı birmənalı aradan qalxdığından ərizəçinin qarşı tərəfin qəbul etdiyi qərarların icrasının dayandırılmasına dair ərizəsi təmin oluna bilməz. Ərizəçi 19 fevral 2013-cü il tarixdə birinci instan- siya məhkəməsinin qərardadından apellyasiya şikayəti vermişdir. O, qərardadın ləğv edilməsini, qərarların icra- sının dayandırılmasına dair ərizənin təmin olunması barədə qərardad çıxarılmasını tələb edir. Ərizəçi, həmçinin 24 fevral 2013-cü il tarixdə birinci instansiya məhkəməsinin qərarından da apellyasiya şikayəti vermiş, qərarın ləğv olunmasını və iddianın təmin olunmasını tələb etmişdir. Müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatı üzrə apellyasiya şikayəti onunla əsaslandırılmışdır ki, birinci instansiya məhkəməsində məhkəmə baxışı 14 fevral 2013-cü il tarixə təyin edilmiş və heç bir araşdırma aparılmadan eyni vaxtda iddianın və ərizənin rədd edilməsi barədə müvafiq olaraq qərar və qərardad qəbul olunmuşdur. Məhkəmənin qərarla eyni anda sözügedən qərardadı da qəbul etməsi qanun- suz olub. Belə ki, iddianın mahiyyəti üzrə qərar qəbul etməzdən əvvəl ərizəçinin ərizəsinin təmin və ya rədd edilməsi barədə qərardad çıxarılmalı və qərardad ərizəçiyə təqdim edilməli idi ki, o, həmin qərardaddan şikayət verə bilsin. Ərizənin mahiyyəti ilə bağlı ərizəçi birinci instan- siya məhkəməsində bildirdiklərinə istinad etmişdir. 292 Qarşı tərəf ərizənin rədd olunmasını və birinci instan- siya məhkəməsinin qərardadının dəyişdirilmədən saxla- nılmasını tələb edir. İcraat materialları V Apellyasiya Məhkəməsinin İn- zi bati-İqtisadi Kollegiyasına təqdim olunmuşdur. Onlar məhkəmə araşdırmasının predmetini təşkil etmişlər. Əsaslandırma hissəsi: Ərizəçinin apellyasiya şikayəti vaxtında, yəni birinci instansiya məhkəməsinin qərardadının təqdim olunduğu gündən 10 gün müddətində (Azərbaycan Respublikasının İnzibati Prosessual Məcəlləsinin (bundan sonra mətndə İPM) 85.1-ci maddəsi) verilmiş, formal baxımdan lazımi qaydada əsaslandırılmış və orada şikayətçinin tələbi gös- tərilmişdir (İPM-in 85.2-ci və 85.3-cü maddələri). Lakin apellyasiya şikayəti əsaslı deyil. V İnzibati-İqtisadi Məh- kəməsi ərizəçinin müvəqqəti xarakterli müdafiə barədə ərizəsini haqlı olaraq rədd etmişdir və ona görə də onun 14 fevral 2013-cü il tarixli qərardadı dəyişdirilmədən saxlanılmalıdır. Ərizəçi tərəfindən verilmiş müvəqqəti xarakterli mü- dafiə barədə ərizə İPM-in 41-ci maddəsinə əsasən inzibati aktın icrasının dayandırılması barədə qərardadın qəbulu üçün verilmiş ərizə qismində mümkündür. Qarşı tərəfin ən azı 17 yanvar 2013-cü il tarixli qərarı (antiinhisar qa- nunvericiliyinin pozuntusunun aradan qaldırılması və maliyyə sanksiyasının tətbiq edilməsi haqqında) “İnzibati icraat haqqında” Qanunun 2.0.2-ci və İPM-in 32.1-ci maddələrində nəzərdə tutulmuş mənada inzibati-iqtisadi 293 məhkəmələr qarşısında mübahisələndirilə bilən inzibati akt sayılır. Bu baxımdan, qarşı tərəfin 14 yanvar 2013- cü il tarix li qərarının da mübahisələndirilə bilən inzibati akt olub-olmaması məsələsi açıq saxlanıla bilər. Çünki bu məsələnin icraatın nəticəsinə təsiri yoxdur. Ərizəçinin ərizəsi bütövlükdə, həmçinin İPM-in 40.1-ci maddəsində nəzərdə tutulmuş mənada iddia ilə təqib edilən və müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatında kifayət qədər əsaslı və inandırıcı surətdə təsvir olunan hüquqların təmin edilməsinə yönəlmiş tədbirlərin görülməsi məqsədinə xidmət edir. Nəhayət, ərizə İPM-in 40.2-ci maddəsində nəzərdə tutulmuş zaman kəsimində verilmişdir. V İnzibati-İqtisadi Məhkəməsi ərizəni haqlı ola- raq rədd etmişdir, çünki müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatında ərizənin uğurlu olması üçün zəruri olan iddianın uğurluluq ehtimalı (İPM-in 41.2-ci maddəsi) apellyasiya məhkəməsinin fikrincə də mövcud deyil. Belə ki, V İnzibati-İqtisadi Məhkəməsinin müvəqqəti xarakterli müdafiə haqqında qərardadı prosessual-hü quqi baxımdan mübahisələndirilməməlidir. Xüsusilə məh kə- mənin müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatı üzrə qərar- dadını iddiaya dair qərarla eyni zamanda qəbul etməsi İPM-ə zidd olmamışdır. Düzdür, İPM müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatında qərardadın iddianın uğurluluq proqnozu əsasında və iddia icraatı üzrə qərarın qəbulundan əvvəl çıxarılmasına yol verir və ola bilsin ki, bu, hətta müntəzəm olaraq rast gəlinən haldır. Bununla belə, prosessual hüquq hər iki icraat üzrə qərarın eyni zamanda qəbulunu qadağan etmir. İşin faktiki və hüquqi halları müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatı üzrə qərardadın qəbulu üçün xarakterik olan 294 zaman kəsimində məhkəmənin iddia icraatı üzrə də qərar qəbul edə bilməsinə imkan verə biləcək qədər sadədirsə, deməli, müvəqqəti xarakterli müdafiə icraatında zəruri olan iddianın uğurluluq proqnozu, hətta əvvəlcə bu icraat və yalnız bundan sonra iddia icraatı üzrə qərarın qəbulunda olduğundan daha çox əsaslıdır. Beləliklə, məhkəmənin prosessual-hüquqi davranışı ilə ərizəçinin effektiv hüquqi müdafiə hüququ pozulmur. Birinci instansiya məhkəməsinin gəldiyi nəticə mahiyyət üzrə də qüsursuzdur. Belə ki, apellyasiya in- stan siyası məhkəməsi də işin faktiki və hüquqi hallarının ilkin araşdırılması nəticəsində iddianın böyük ehtimalla uğurlu olmayacağı qənaətinə gəlir. Yəni birinci instansiya məhkəməsinin qərarından verilmiş apellyasiya şikayəti çox güman ki, uğurlu olmayacaqdır. Həmin şikayət mümkün olsa da (İPM-in 81.1, 83.1 və 85-ci maddələri), mahiyyət etibarilə əsassızdır. Bu, aşağıdakı mülahizələrdən irəli gəlir: Ərizəçi ona məxsus olmayan əmtəə nişanından isti fadə etməklə “Haqsız rəqabət haqqında” Qanunun 4-cü (Rəqibin təsərrüfat fəaliyyətinin təqlidi) və 9-cu (İs teh lakçıların çaşdırılması) maddələrinin tələblərini poz muşdur. Bu isə qarşı tərəfin həmin Qanunun 11-ci (Bu Qanuna riayət olunması sahəsində antiinhisar siya- sətini həyata keçirən mərkəzi icra hakimiyyəti orqanının səlahiyyətləri və bazar subyektlərinin vəzifələri) və 12-ci (Maliyyə sanksiyaları) maddələrinə müvafiq ola- raq, mübahisələndirilən qərarları qəbul etməsi ilə nəti- cə lənmişdir. Bu isə onu deməyə əsas verir ki, ərizəçinin həyata keçirdiyi fəaliyyət qanunsuz olmuşdur. O, həmçinin Yüklə 1,03 Mb. Dostları ilə paylaş:
|