Nəzakət Əliyeva
196
Nişan günü qadınlar oğlan evinə toplaşırlar ki, qız
üçün alınmış hədiyyələri, yəni qızıl üzük, bahalı
parçalar, şal, ayaqqabı, sabun, xına, sürmə və s.
görsünlər. Oğlanın qohumlarından biri nişanlanan qızı
otağın ortasına gətirir, onun başına örpək salır və nişan
üzüyünü onun barmağına taxır. Bundan sonra
bayramsayağı təbriklər, salamlar çatdırılır və üç
gündən sonra qız evi eynilə oğlan gətirən
hədiyyələrdən onlara göndərir. Bunlar əsasən, əl ilə
işlənmiş naxışlardan, kostyum tikdirmək üçün alınmış
parçadan və hər cürə tualet əşyalarından ibarət olur.
Toy tədarükləri adətən böyük vaxt tələb edir,
nişanlılar öz toy paltarlarını hazırlayırlar, ən mühüm
akt isə nişanlı qızın evinə çox adamların gəlib-getməsi,
məsləhət verən qadın toplantısı olur. Bu arada isə
nişanlı oğlan demək olar ki, hər gün qız evinə
məhəbbət əlaməti olaraq hər hansı bir hədiyyə, yəni bir
səbət meyvə və ya kiçik bəzək şeyi, ya gül dəstəsi,
nəhayət, yağlı bir qoçun bud ya da bel hissəsini
göndərir, o bununla nişanlısının anasının yanında
hörmət qazanmaq istəyir.
Bu ölkənin adət-ənənəsinə görə bəylə gəlin
toydan qabaq bir-birilərini görməməlidirlər. Şərqdə
cinslər arasında cazibə qüvvəsi Qərbdə olduğundan
daha böyükdür; Şərqin qoca müdriki söylədiyi kimi,
Yer üzündə yalnız iki adam yaşayırdı, onlardan biri
qadın, digəri isə kişi idi. Qısa vaxtdan sonra onlar
qarşılaşırlar, elə bil ki, onları ölkələr və dənizlər
ayırırdı…
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
197
Nəhayət, toy günü təyin edilir, bəy gəlinin
evindəki qonaqlara ziyafət verir.
Toy sazişində yalnız dəvət edilmiş qohumlar və
tanışlar iştirak edirlər. Bu formal hüquqi bir
müqavilədir, burada əgər ər arvadın heç bir günahı
olmadan ondan ayrılırsa, onda müəyyən məbləği
ödəməlidir. Gəlindən nigah müqaviləsinin şərtləri ilə
razı olduğunu üç dəfə xəbər alırlar. Üçüncü sualdan
sonra o öz cavabını verir və bunu mollaya deyirlər,
bundan sonra isə molla təsdiq etmə möhrünü kağızın
üstünə basır. Bir çox ailələrdə mollanı Quranın bəzi
yerlərini oxumaq üçün dəvət edirlər, bu isə köhnə
adətlər və mərasimlərlə bağlıdır.
Nigah müqaviləsi bağlandıqdan sonra gəlini
qadın qonaqların müşayəti ilə hamama göndərirlər və
oradan da hər hansı bir qohumunun evinə. Evlənmə
günündə gəlini çox dəbdəbəli gedişlə, musiqi və səs-
küylə gələcək mənzilinə gətirirlər, burada isə onun
sahibi, əri hamamdan sonra bəzənərək, hər əlində
şamla onu qarşılayır və yataq otağına aparır. Burada
şamları iki içi düyü ilə doldurulmuş fincana qoyurlar.
Bəy gəlinin üz duvağını götürür, bir fincan su gətirib
onun ayaqlarını yuyur və sonra bu suyu bu pak otağın
dörd küncünə çiləyir. Sonra dualar oxunur; bir cüt
qadın gəlinlə bəyin əllərini birləşdirir, onları Allahın və
Peyğəmbərin qorumasını diləyərək rəzə ilə bağlanmış
qapı arxasında taleyin öhdəsinə buraxırlar…
Nəzakət Əliyeva
198
ON DOQQUZUNCU FƏSİL:
Şərqdə qadınlar
“Bəs Şərqdə bir qadının taleyi neçədir?” – deyə
mən bəzi səmimi qadın oxucularından eşidirəm və bu
suala bacardığım qədər cavab verməyə çalışıram.
Ürəkləri arzu etdiklərinin hamısını öz ərlərində
tapan, az imtiyazlı qadınların bəxti və onların əyləncə,
kef üçün istəkləri evlərinin hasarından bayıra çıxmır.
Qaydaya görə Şərqdə qadınların kişilərə nisbətən
tutduğu mövqe, bir qulun, kənizin öz ağasına, sahibinə
olan mövqeyindən heç də yaxşı deyil.
Kişi qadını onun valideynlərindən müəyyən
qiymətlə alır və istədiyi vaxtda müəyyən qiymətlə
boşayır, baxmayaraq ki, onun uşaqları özü ilə aparmaq
hüququ yoxdur.
Şərqdə bizdə olduğu kimi heç bir ictimai əyləncə
və kef yerləri yoxdur. Teatrlar, operalar, konsertlər,
açıq gəzintilər, ballar, axşam əyləncələri, əyləncə
səyahətləri və bu səpkidə əyləncə və rahatlıqlar onlar
üçün çox yad və naməlum bir şeylərdir, yalnız gözəl və
rahat evdarlıqdan başqa.
Bu qadınların yalnız yeganə ümumi görüş yeri
hamamdır. Burada onlar günlərinin çox vaxtını
keçirirlər, hər kəs özünə çənə yoldaşı tapıb, üst geyim
və bəzək əşyalarını göstərməyə can atır, çünki
hərəmxanadan başqa heç bir yerdə buradakı kimi öz
cazibədarlıqlarını, zinət əşyalarını açıb göstərməyə və
dillərnin yüyənini buraxmaq fürsətinə malik olmurlar.
Onlar yarı bürünmüş halda xalçaların üstündə uzanır,
kiçik fincanlarda qara qəhvəni saatlarla hortuldarak içir
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
199
və arabir çubuq və qəlyan çəkirdilər. Onların
çubuqlarının, paltarlarının və digər zinət əşyalarının
bahalılığı, nəhayət, kənizlərinin sayı onların bir –
birilərinin arasında ölçü meyarıdır; kim kimlə çəkişə
və ya barışa, kim kimlə dost və ya düşmən ola bilər,
tərifləyə və ya abrını tökə bilər, heyran qalar ya da
paxıllığını çəkə bilər. Bu deyilənlər, əlbəttə, yalnız o
qadınlara aiddir ki, onların ərləri zəngin və varlı
olsunlar. Tamamilə kasıb qadınları, yəni hansıların ki
nə qulları, nə də kənizləri var, ev işlərini özləri yerinə
yetirirlər, onları yalnız bizim ölkədəki kasıb qadınlarla
müqayisə
etmək
olar,
yalnız
iqlimlə
bağlı
müxtəliflikləri xəbər verənlər istisna olmaqla
yoxsulluğun aqibəti hər yanda çox bənzərdir, eynidir.
Gəlin, Şərq ölkəsində əlverişli şəraitdə yaşayan
qadının vəziyyətinə düzgün diqqət yetirək. Sanki gül
açan qönçəyə baxan kimi.
Qızlıq həyatı burada çox qısa olur. 12 yaşından
sonra gənc qızlar artıq həddi –buluğa çatmış sayılır. Və
onların sifəti insanların gözü qarşısında bürünür.
Haradadır ki, o gözəl sifət ki, ona həvəslə baxmasınlar?
Xoşa gəlmək istəyi təbii və insana xas olan bir şeydir.
Və kiminsə yoluna qeyri – təbii maneələr qoyulursa,
onda təbiət özü onun qayğısına qalır ki, yəni o buna
naz etməsin. Ancaq Şərqdə qızlar bu cür qeyri –təbii
maneələrə hər addımda rast gəlirlər və onlar
aşikarlıqda etmək istədiklərini vətənlərinin adət -
ənənələri qadağan etdiyi üçün bunları gizli və ya hiylə
ilə əldə etməyə məcbur olurlar. Beləliklə, burada əsl
qadın səxavəti inkişaf edə bilməz və bunun üçün nələr
Dostları ilə paylaş: |