iyirmi dörd, ancaq olardı.
Şəhərdə tıxac idi. Maşınlar biri-birinə o qədər
yaxın irəliləyirdi, sanki elə bu an biri-birinə pərçim
olacaqdılar. Bir deyimlə, hərəkət dayanmış kimi idi.
Əlli metr irəliləyənəcən aradan yarım saatdan çox vaxt
ötürdü.
-Tıxacdan nə vaxt çıxa bilərik?
-Bilmək olmaz!.. Şəhərin mərkəzi həmişə bu cür
olur... Tələsirsiniz?
-Yox. Mənə xoşdur bu mənzərəni seyr etmək. Hələ
bu yağışlı, təmiz hava! Handa ki, maşınla gəzəsən.
Özü də uzaq yol gedəsən-çox böyük həzz verir adama.
-Moskvaya hər gün bir milyon adam daxil olur, bir
milyonsa çıxır. Ona görə də tez-tez tıxaclara düşməli
olursan!
... Otelə çatdılar. Sürücü maşından düşüb içəri
keçdi, az sonra qayıdıb gələndə, oteldə boş yer
olmadığını söylədi. Ardınca da daha yaxşı, ancaq
nisbətən baha qiymətə bir otelə aparmasını təklif etdi.
Bu otelin bir gecəsi yüz dollar idi. Razılaşmadı:
-Mən üç gün qalacam Moskvada. Bu məbləğ mənə
görə çox böyükdür. Mümkünsə, yenə də axtaraq.
-Axtaraq!.. Ayrıca bir ev kirayələmək istəməz -
siniz?.. Bir qadın tanıyıram, onda bu cür evlər olur.
Özü də çox sərfəli qiymətlərə. İstəsəniz, sizi həmin
qadınla görüşdürə bilərəm... Mən biləni, üç günə yüz
dollar ödəyərsiniz.
-Hə, lap yaxşı. Olsun!
Sürücü onu qadının iş yerinə apardı. Sonra qadınla
birgə onun göstərdiyi istiqamətdə getdilər. Çoxqatlı
bir binanın həyətində maşından düşdülər. Qadın onları
Zəka Vilayətoğlu
28
binanın dördüncü qatına çıxardı. Yaxınlaşıb köhnə,
boyası bozarmış dəmir qapının zəngini basdı. Qapıda
donqar, eybəcər, çoxdan qırışıb-bürüşmüş bir qarı
göründü.
-Müştərini gətirmişəm,-qarıya dedi.
-Neçə gün qalacaq?-qarı mızıldandı.
-Üç gün.
-Hə, lap yaxşı, pulu ver görüm!-qarı çox qaba halda
əlini qadına uzatdı.
-Bu saat, öldüyün deyil ki!-qadın qarıya çəmkirib,
üzünü Eynara tutdu:-Üç min rubl verəcəksiniz.
Üç min, təxminən yüz dollar eləyirdi, sərfəli
qiymət idi. Üç mini qadına uzadanda, qadın puldan
beş yüz manatını ayırıb portmanatında gizlətdi və
qalan iki min beş yüzü qarıya uzatdı. Qarı pulları
qapıb üz-güzünü turşutdu:
-Üçüncü günün səhəri, tezdən evi tərk etməlidir!-
qadına dedi.
-Biz, axı bütöv üç günü danışdıq!-qadın dedi.
-Elədir. Amma üç minə razılaşmışdıq!
-Bəs mənim zəmət haqqım?
Qadınla qarı boğuşma-didişmədəykən Eynar bir
otaqlı evə göz gəzdirdi. Otaqdan pintilik, eybəcərlik
yağırdı. Bir küncə sərilib yatmış, son dərəcə kök,
harınlamış pişiyin də görünüşündən iyrənclik yağırdı.
Bunlar azmış kimi otaqdan elə bir üfunət vururdu ki,
adamın ürəyi bulanır, beyni çatlamağa gəlirdi. Hələ
qarının özü,.. üç günü bu dar otaqda qarıyla birgə
qalacağını fikirləşəndə dəhşətə gəldi. Bu, lap
dözülməz idi. Üzünü sürücüyə tutub dedi:
-Gedək burdan! Küçədə gecələmək bundan min
Milena
29
dəfə ürəkaçandır. Burda ölər adam!
Sürücü buna bəndmiş kimi, hələ də didişməkdə
olan qarıyla qadına üz tutub dedi:
-Qonaq burda qalmaq istəmir, qaytarın pulları!
Qadın sevincək qarının əlindəki pulları dartıb aldı
və dedi:
-Acından bitini yesən yaxşıdır, murdar qarı! Sənə
yaxşılıq yoxdur! Elə sifət göstərdin, qonaq da sənə
nifrət elədi!-qarıdan aldığı pulları gülümsəyərək, Ey-
nara uzatdı. Eynarın, qadında qalan beş yüz manatı
geri istəmədiyini görüncə, sürücü qadına dedi: -Bəs
qalanı?
-Bəs mənim zəhmət haqqım?-qadın soruşdu.
-Ey, qancıq, pulları ver bura, qonağı incitmə!-
sürücü qəzəbləndi.
-Siz məni təhqir edirsiniz, mən milis çağıracam!
Hələ baxaq görək, sizin qonağın qeydiyyatı varmı,
bizim şəhərə, bura nə məqsədlə gəlib? Bəlkə çeçendir,
terroristdir?-qadın haray-qışqırıq salmaq, onları qor -
xutmaq istədi.
-Bura bax, ləçər, sənin milisindən qorxan yoxdur.
Bu saat damlayaram səni,-sürücü cibindən çıxardığı
qırmızı cildli vəsiqəni açıb qadının düz gözləri
qarşısına tutdu:-Səni də, milisini də mələdərəm!
Vəsiqəni görüncə, qadının qorxudan, heyrətdən
gözləri bərəldi. Onun bədənini əsməcə tutduğunu
görəndə Eynar sürücüyə dedi:
-Bunlar nəyə lazımdır, axı? Eybi yox, beş yüz
manat elə də böyük məbləğ deyil, qoy qalsın!
Qadındır, zəhmət çəkib!
-Qələt eləyir!.. Qaytar pulları, qəhbə!-sürücü lap
Zəka Vilayətoğlu
30
qəzəbləndi. –Qonağa bu cür hörmətsizlik etməzlər!
Qadın qorxa-qorxa portmanatından beş yüz manatı
çıxarıb Eynara uzatdı. Eynar puldan üç yüzünü
götürüb, qalanını qadına verəndə ara sakitləşdi. Qadın
razılıq hissilə gülümsədi və mehribanlıqla dedi:
-İstəsəniz, sizi daha yaxşı bir evə apararam!
Qadına əhəmiyyət vermədilər. Ondan ayrılıb,
Moskvaətrafı rayona yollandılar...
Ondan olsaydı, səhərəcən elə bu taksidəcə şəhəri
başdan-başa gəzər, gözünün qurdunu öldürərdi. Hələ
nə qədər gözəl peyzajlar, gələcək əsərlər üçün gözəl
müşahidələr, mənzərələr!.. Bunları əldən vermək
olmazdı. Otel də tapmaq olar, yatmaq, yuxulamaq da,
amma, Allah bilir, bir də bu cür fürsət ələ
düşəcəkdimi?.. Sürücüdən utanmasaydı, deyərdi ki,
onu səhərəcən elə bu cür gəzdirsin. Amma sürücünün
onu səfil, avara, sərsəri hesab edəcəyindən ehtiyat
eləyirdi.
Hərdən-hərdən sürücüyə gizlncə baxır, düşü nürdü:
“Mədəni adama oxşayır. Heç taksi sürücülərinə
bənzəmir... Görəsən, qadına göstərdiyi nə vəsiqə idi,
qadın belə qorxuya düşdü? Soruşmaq ayıb olar, yoxsa
maraqlanardım!.. Hər halda kişilik göstərdi!..”
Sürücü şəhər rayonlarından birinin prokurorunun
sürücüsü idi. İşdən sonra prokuroru evə aparıb, hər
gün Dəmir yol vağzalı yaxınlığındakı dayanacaqda
dayanıb müştəri gözləyir və gənc ailəsi üçün əlavə
çörəkpulu qazanırdı.
Tıxac nisbətən seyrəlmişdi. Yağış isə ara vermirdi.
Damlalar maşının şüşəsinə toxunarkən yaranan gözəl
Milena
31
Dostları ilə paylaş: |