37
tərəfdən üzvü maddələrin bir hissəsinin termik şəraitlə əlaqədar olaraq
minerallaşmasıdır.
btidai çimli dağ- çəmən torpaqlarında ümumi azotun miqdarı 0,04- 0,17
% arası dəyişir. Udulmuş əsaslardan Ca və Mg- un miqdarı üst qatlarda
10,00- 23,46 mq/ekv. arasında dəyişir. Beləliklə, ibtidai çimli dağ- çəmən
torpaqları yuxarı alp qurşağında təkcə fiziki aşınmaya deyil, həm də kimyəvi
aşınmaya məruz qalır.
Kip çimli dağ-çəmən torpaqları. Dağ-çəmən zonasında dəniz
səviyyəsindən 2500-3200 m və daha yüksəkliklərdə Gilançay, Əylisçay,
Ə
lincəçay, Kovaxsu çaylaının suayrıcı hissələrində, Buğakar, Şıxyurdu,
Dəmirlidağ, Alçalıdağ, Salvartı, Təkəlik, Buzqov, Gəmiqaya dağlarında,
Nəsirvaz, Parağa, Kükü kəndləri, habelə Biçənək aşırımı rayonunda inkişaf
edib yayılmışdır.
Kip çimli dağ-çəmən torpaqlarında bitki örtüyü şimal, qərb və şimal-
qərb yamaclarında əsasən şəhduran, çoban toppuzu, çəmən qırtıcı, üç yarpaq
yonca və başqa dənli-paxlalı növlərdən ibarətdir. Yaxşı inkişaf etmiş kök
sisteminə malik alp bitki örtüyü qalın çim qatı əmələ gətirərək, torpaq
qoruyucu funksiyaya malikdir. Torpaqda bitki köklərinin yaxşı inkişafı
nəticəsində qalın və eyni zamanda bərk olması bu torpaqlarda bioloji
prosesin fəal getməsinə şərait yaradır. Belə bir şərait də təbii ki, öz təsirini
bu torpaqların morfoloji quruluşunda, kimyəvi tərkibində və su-fiziki
xassələrində aydın göstərəcəkdir.
Kip çimli dağ-çəmən torpaqlarının morfoloji xüsusiyyətlərindən torpaq
profilinin yaxşı inkişafı, genetik qatların aydın seçilməsi, rənginin daha tünd
olması, humusun miqdarının çoxluğu, nəmliyi, dənəvərliyi və s. səciyyəvidir.
Kip çimli dağ-çəmən torpaqları humusla zəngin olub, onun miqdarı üst
qatlarda 11,37-2,27% arası, aşağı qatlara doğru tədricən azalaraq 7,24-1,81%
arasında tərəddüd edir. Kip çimli dağ-çəmən torpaqlarının eroziyaya
uğramamış və şiddətli eroziyaya uğramış növlərinin bütün fiziki-kimyəvi
göstəricilərindən kəskin fərqlər vardır. Normal halda kip çimli dağ-çəmən
38
torpaqlarında eroziya prosesinin getməsi və torpağın üst qatın və ya
tamamilə yuyulub aparılması çətin prosesdir. Lakin, yamacların
ekspozisiyasından, səthin meylliyindən, yağıntıların miqdarından və
xarakterindən, eyni zamanda antropogen amilin təsirindən asılı olaraq
eroziyanın bütün dərəcələri baş verə bilər.
Bu zonada torpaq əmələgəlmə prosesi temperaturun və rütubətin
dəyişkən, yağıntıların nisbətən çox düşdüyü, bitkilərin vegetasiya dövrünün
özündən aşağıdakı zonalara nisbətən çox qısa, bitki örtüyünün və iqlimin
kompleks təsiri altında gedir.
Yumşaq çimli dağ-çəmən torpaqları. Dəniz səviyyəsindən 2200-2800 m
yüksəkliklərdə əsasən qərb, şimal-qərb, şimal yamaclarında inkişaf etmişdir.
Bu torpaqların Muxtar Respublika ərazisində yayılması və inkişafı üçün tələb
olunan təbii-ekoloji şərait bütünlüklə dağ-çəmən zonası üçün səciyyəvi olsa
da, onların tutduğu areal çox məhduddur. Belə ki, yumşaq çimli dağ-çəmən
torpaqları Şahbuz rayonu daxilində Batabat-Salvartı sahəsində, Ordubad
rayonu ərazisində isə Tilyək-Göygöl-Gəmiqaya massivlərində daha geniş sahə
tutur.
Yumşaq çimli dağ-çəmən torpaqlarının inkişaf etdiyi ərazilərin relyefi
az parçalanmış, nisbətən hamar səthə malik olmaqla, bəzi yerlərdə fiziki
aşınma nəticəsində süxur qırıntıları ilə örtülmüş sahələrin olması
xarakterikdir.
Bu torpaqların yayıldığı ərazilərdə hamar sahələrdə buzlaq izləri aydın
nəzərə çarpır. Onların yaşı, həcmi, irəliləmə və çəkilmə mərhələləri haqqında
müxtəlif mülahizələr olsa da , ümumilikdə onu qeyd etmək lazımdır ki,
buzlaq mənşəli relyef formaları pliosen dövrünün çöküntüləri ilə
örtülmüşdür[31].
Subalp çəmən bitki örtüyü xüsusilə Şahbuz və Ordubad rayonları
ə
razisində daha geniş sahədə yayılıb.
Subalp çəmənləri hündür ot örtüyü bitkilərin botaniki tərkibinin
müxtəlifliyi ilə səciyyələnir. Ot örtüyünün sıx şəkildə bütün torpaq sahəsini
39
örtməsi ilə əlaqədar burada eroziya prosesi əksər hallarda müşahidə olunmur.
Bitki örtüyündə çoxillik otlar üstünlük təşkil edir. Müxtəlif dənli paxlalı
bitkilərdən ibarət bitki örtüyü qalın çim qatı bağlayaraq, möhkəm kök
sisteminə malik olmaqla zəngin üzvü qalığın toplanması üçün şərait yaradır.
Lakin burada iqlimin kəskin, vegetasiya dövrünün qısa olması,
mikrobioloji prosesin zəifliyi üzvi maddələrin çürüməsini bəzən
məhdudlaşdırır. Nəticədə torpağın səthində 3-5 sm, bəzən isə daha çox
qalınlıqda üzvü kütlə yaradır.
Yüksək dağlıq zonada yumşaq çimli dağ-çəmən torpaqlarının inkişafı
və yayılmasını bir növ “gözlənilmız” olmasına baxmayaraq bu ərazidə onun
ə
mələ gəlməsi Kiçik Qafqazın digər dağlıq rayonlarında inkişaf edən eyni
adlı torpaqlardan heç bir fiziki-kimyəvi xüsusiyyətinə görə fərqlənmir.
Yumşaq çimli dağ-çəmən torpaqları inkişaf edən ərazidə denudasiya
prosesinin geniş miqyas alması, xüsusilə səthi yuyulmanın intensiv getməsi
təbii amillərlə yanaşı, qeyd etdiyimiz kimi insanın təsərrüfat fəaliyyəti ilə də
ə
laqədardır.
Naxçıvan MR ərazisində yumşaq çimli dağ-çəmən torpaqları nazik
profili, xeyli skeletli olması ilə səciyyələnir. Eroziyaya uğrama dərəcəsindən
asılı olaraq hər iki parametr torpaqların morfoloji quruluşunda xüsusi yer
tutur. Torpaq qatının qalınlığı eroziyaya uğramamış növlərdə orta hesabla 30-
40 sm-dir. Orta dərəcədə eroziyaya uğramış növlərdə bu göstərici 20-22 sm-ə,
ş
iddətli eroziyaya uğramış növlərdə isə 10 sm-ə qədər azalır.
Kök sisteminin güclü inkişafı və külli miqdarda tam çürüməmiş bitki
qalıqlarının toplanması yumşaq çimli dağ-çəmən torpaqlarının yaranıb inkişaf
etməsinə şərait yaradır.
Yumşaq çimli dağ-çəmən torpaqları humusun miqdarının çoxluğu ilə
diqqəti cəlb edir. Qeyd etmək lazımdır ki, bu yalnız bitki örtüyü
pozulmamış, normal profilə malik növlərə məxsusdur.
Yumşaq çimli dağ-çəmən torpaqları yüngül və orta gillicəli olub, fiziki
gilin miqdarı 29,76-47,28 % arasında dəyişir. Eroziyaya uğramamış növləri
Dostları ilə paylaş: |