Microsoft Word Qismet-esas-redakteli-son-son doc



Yüklə 2,11 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə7/17
tarix26.09.2017
ölçüsü2,11 Kb.
#1684
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   17

 
53
II. Metroda 
 
“Biz  metro  relslərinə  bənzəyirik. 
 Qovuşmağımız qeyri-mümkündür”. 
(bir  filmdən)                
       
Hərdən  düşünürəm 
kassir  qadın  metrodan  qocadı. 
bir də,  sanki,  bu  şəhərdə  
adamlar  öz ÜMİDlərindən  balacadı. 
Kassir  qadın, məsələn, 
ümidlərinin  yanında   
kisəsindəki  qəpiklər  boyda. 
Ümidlərisə  güman  ki, 
pulun  kağız  formasında. 
“Məşədi Əzizbəyov” stansiyasında 
vaqondasansa,  
neçə  illərdi olursansa o stansiyada 
vaqonun  içində 
bilməlisən ki, 
kimsə bir-birinə baxmaz, görməz 
bir-birini. 
Çünki  korluğumuz 
nə Homerlə qohum, 
nə Borxeslə dost... 
Çünki dünya 
adam korluğu çəkir! 


 
54
Vaqonlarda böyüyür  dilənçi  uşaqlar,  
vaqonlarda  qocalır  kitabsatan  kişilər. 
mənim kimi, 
sənin  kimi, 
onun  kimi, 
bizim  kimi... 
oksigensiz  tunellərdə  keçir  ömür. 
Ömür  dedikləri   ölümə qədərki  tunel, 
Ölüm – depoya  gedən  qatardan düşməmək  
kimi  bir  şey... 
– Qardaş, düşmürsənsə, icazə  ver, düşək... 
  
 
III. Dərsdə 
 
 “Mən  çox  kiçik  yaşlarımdan  məktəbə  getməli  
olduğum  üçün  təhsilimə  ara   verdim“. 
 (Bernard Şou) 
 
mühazirə dinləmək zamanı keçmiş adamlardan,  
həyata  hazırlaşmaq, həyata... 
xarici bir film kimi baxmaq 
24 at gücüylə qaçan qolundakı saata. 
birinci  dərs bitdimi 
tələbələr ayıldımı və 
yuxulu professor  getdimi 
bufetin  önündə  dərd, 


 
55
siqaret və xəcalət çəkmək. 
Dərdi qıza, 
siqareti  dərdə, 
xəcaləti isə cibindəki siçanlara, 
mədəndəki sükuta bağlamaq. 
Köhnə şeirlərdəki kimi 
üzdə gülüb, içdə ağlamaq...  
Təklik  yersiz  reklam  kimi zəhləni  tökəndə 
aşiq  olmaq, aşiq  olmağı  arzulamaq, 
aşiqlik  uydurmaq özündən... 
Tez-tez, sürətlə qızlar sevmək    
popkornlu, dönərli,  fantalı  qızlar. 
hər gün ədalı, hər gün dünənki  
hər gün  yeni  bir  çantalı  qızlar... 
sevmək və mütləq  ayrılmaq 
ayrılmağı  öyrənmək üçün  sevirmiş  kimi... 
 
adamlardan  daha  işıqlı  dəhlizləri 
qara əllərə bulaşan ağ təbaşirləri, 
alınlarında  “MADE  in  SSRİ“ yazılı  
müəllimləri, 
dost-tanışları, 
tanış  dostları, 
boğazdan  yuxarı  tostları, 
boğazdan aşağı avamlığı, 
gəncliyi, cavanlığı  
universitetlə  birgə  bitirmək.   


 
56
almadığın  təhsilin  haqqını  verib 
diplom almağı  düşünmək... 
Savadsız alilərin 
ali  savadlıları vurub keçdiyi  bu  şəhərdə 
bütün  günortalar  
ucuz  siqaret və  çay  qoxulu  kafelərdə  axşamı  
gözlər  yenə. 
– Hansı  kafeyə  gedirik? 
– Həmişəkinə.... 
                            
 
IV. Günorta  və  kafedə 
 
“... bir  insanın  ölümü – ölümdür, 
 iki  milyonun  ölümü  isə statistika“. 
(E.Remark, “Qara abidə“ əsərindən)     
 
 
Ofisiantların  toylarına   
dəvət  olunacaq  qədər olmuşuq  əksər  
kafelərdə. 
Sifariş  verməsək  də,  gətirə  bilərlər  lazım  
olanı. 
Çay içə-içə siqaretləri  basdırırıq  külqabında. 
Çəkilənlər öldürür  və  ölüdür  bir növ.... 
çəkilmiş siqaretlərə  bənzəyirik 
kafe-külqabılara  basdırılmışıq. 


 
57
Kim çəkir bizi? 
Kimin  sinəsinə  düşürük görəsən? 
Bilmirəm... 
 
Kafelərdə  bütün  cümlələr  belə  başlar: 
 “məhləyə quş gəlib“ 
 və  belə  bitər: 
 “bir manatım  var, atışaq” 
 və beləcə hər gün atəşkəs pozular... 
 Bəlkə,  quşlar  adamlardan daha  xoşbəxtdi? 
 
    Beləcə  bitir   günortalar 
    beləcə   bütün  “siqaretlər”  çıxıb “külqabıdan” 
 gedir  üzü  axşama – “Kurtlar  Vadisi”nə  tərəf 
axmaq-axmaq. 
– Qaqaş,  sağ  ol,  mən  getdim. 
– Tələsmə, gedərik də... 
– Yox, film başlayacaq. 
                                      
 
V. Axşam  evdə 
                                        
“Sahib olacağın  şey  budur, sahib olmayacağın  şey bu...” 
(“Kurtlar  vadisi” teleserialından) 
 
Axşamlar 
əksər evlərdə  


 
58
məğlub, yarımçıq  kişilər 
Polad  Alemdarı  əzbərləyir. 
Əhməd də, Məmməd də, Hüseyn də 
dükanı  olan da, olmayan da 
ağıllı  da, kütbeyin  də  əzbərləyir. 
Axşamlar 
əksər  evlərdə  “aşka  sürülür”  qadınlar 
anası keçəni keçənlərin, 
atası  seçəni seçənlərin,  
 “yarpağı  tökülür”  “dodaqdan qəlbə”cən... 
Axşamlar 
əksər  evlərdə 
qara, acı bir həqiqəti  işıqlandırır  ekran 
ƏRLƏR   BİBİOĞLUDUR 
ARVADLAR  DAYIQIZI... 
“Bədbəxtlik  nədir” sualının 
ən  gözəl  cavabıdır  bu: 
birdən  yatağındakının   
ən yaxın  qohum  olduğunu  anlamaq 
və anlamaq  ki, evsizlər ölkəsində  ömürlük  
evlisiniz... 
    
Axşamlar  əksər evlərdə 
birnəfərlik  olur ikinəfərlik çarpayılar. 
Çarpayılarda  belləri  ilə danışır 
evlilərin çoxu. 
qadın  sol, 


 
59
kişi  sağ böyrüynən danışır. 
Çarpayının ortasındakı  uçurum elə dərin ki, 
dünyagörmüş bir  qocanın gözləri daha dayaz... 
Axşamlar  belə  sağollaşıb  yatırlar   
bu “Mister”lə bu “Missis”:               
– Gülşənin  əri  təzə  maşın  alıb, mersedes... 
O, oğraşdı! 
 
 
VI. Nəticə 
                                                  
 “Sən  özün ol! Başqalarından  onsuz  da  var“. 
(Oskar  Uayld) 
   
 Olubmu  ki, 
 yuxudan  duranda  elə  bilmisiniz  ki, dünəndir. 
 eşitmisiniz   ananız  atanızı  mətbəxdə danlayır   
 nəyisə  süfrəyə  dağıtmaq  üstündə?  
görmüsünüz  ki, tualetin  qabağında  növbədir  
yenə? 
 Məndə  olub... 
 
 Olubmu  ki, 
 metroda  elə  bilmisiniz ki, düşəcəyiniz  stansiya  
yoxdur. 
 Eşitmisiniz  ki, kassir  qadın  nə  vaxtsa  xoş  bir  
söz  desin? 


Yüklə 2,11 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   ...   17




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə