Microsoft Word Qismet-esas-redakteli-son-son doc

---

 
1
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Qismət 
 
MEQAPOLİS 
HÜZNLƏRİ 
 

---

 
2
 

---

 
3
 
 
 
 
 
 
 
 
Kitabdakı  şeirlər sürətlə meqapolisə çevrilən Ba-
kının yeni kodlarını,  şifrələrini nişan verir. Böyük 
şəhərdəki həkimi, polisi, müəllimi, sürücünü, süpür-
gəçini, səfili, ayaqqabı boyayan uşaqları, siqaret satan 
kişini, fahişəni, tələbəni – hamını  və  hər  şeyi yazmaq 
kimi qeyri-mümkün cəhd kitabın əsas özəlliyidir.  
Şəhər sürətlə böyüyür, adamlar getdikcə  tənha-
laşır. Bu konfliktin arasına Qismət öz şeirlərilə girir. 
Kitabda müəllifin forma baxımından eksperimen-
tal və vizual şeirləri də yer alıb. 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
4
 
Аз 2 
 
 
 
Qismət 
MEQAPOLİS HÜZNLƏRİ 
Bakı, “Qanun Nəşriyyatı”, 2011 
168 səhifə. 1000 tiraj. 
 
 
 
 
 
 
Fotonu Elmin Həsənli çəkib 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ISBN – 978-9952-26- 
 
 
© “Qanun Nəşriyyatı”, 2011 
 
Бакы, АЗ 1102, Тбилиси прос., ЫЫ Алатава 9 
Тел: [phone] 
Mobil: ([phone] 
е-маил: инфо@ганун.аз 
www.qanun.az 

---

 
5
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
I bölüm 
 
ÇARƏSİZLİK 
 
 

---

 
6
 
 
 

---

 
7
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1. Uçurum 
 
Qapının ağzında bir cüt darıxmaq. 
Əlimi üzmüşəm ən doğma yerdən... 
Bakı medalyonu çevirdi birdən 
əlimi buraxdı. Üzümə baxdı, 
qaşları çatıldı, yavaşca dedi: 
Çatdıq. Düş. Bu da uçurum. 
 
Baxışlar ümidsiz, köynəklər tərli... Ürəklər daş 
deyil, dəmirdi, dəmir. 
Hamı borc istəyir on-on beş manat. Heç kimin 
cibində səxavət yoxdur. 
Görəsən, azadlıq yoxdur Bakıda, yoxsa azadlıq 
var, ədalət yoxdur? 

---

 
8
Kimsə reklamların diliylə hər gün, qədim bir 
gerçəyi təkrar eləyir: 
Çatdıq. Düş. Bu da uçurum. 
 
Buğdalı içkilər içdim bir gecə, havanı öskürüb 
nikotin uddum. 
O gecə mahnılar kədər dadırdı, o gecə axır ki, 
ağlaya bildim. 
O gecə yorulub, taqətdən düşüb, birtəhər 
dünyanın sonuna gəldim 
yorğun gözlərimi qaldırıb yerdən, sonuncu 
ümidin üzünə tutdum: 
Çatdıq. Düş. Bu da uçurum.  
 
Acıb nağıl yedim yuxuya gedim, olmadı... gecəyə 
düşdüm, yox oldum. 
Bir taksi saxladım köhnə jiquli, sür dedim 
benzinin bitənə qədər. 
Üç cibim varıydı, 10 manat pulum, bir də 
gözlərimdə qoca bir kədər. 
Taksist hər cibimə bir kağız atdı. Susdum. 
Eynəyimi taxdım, oxudum: 
Çatdıq. Düş. Bu da uçurum. 
 
Başımı götürüb getdi ayağım, şüşə külqabılar 
dolmuş şəhərə... 

---

 
9
Hamının saçında bəyaz varıydı, hamının üzündə 
“qismət beləymiş...” 
Qədəhlər doluydu, limonlar hazır, hamının 
dilində “iç, qardaşım, iç...” 
Getdim, qarşıdakı yollar qurtardı, arxamda 
dilləndi keçmiş mənzərə: 
Çatdıq. Düş. Bu da uçurum.  
 
 

---

 
10
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2. Sevginin gözləri Vanqa 
 
Beşinci mərtəbədə yaşayan  
ərgənlik qız  
hər səhər qarşı binanın  
doqquzuncu mərtəbəsindən düşən işıqla açar 
gözünü. 
Elə ki qalxdı və yudu əl-üzünü,  
çayı qaynatdı, süfrəni açdı, elə ki  
tələsik çayını içə-içə, yağ-balını yeyə-yeyə  
guya otağın havası dəyişsin deyə 
pərdələri çəkər, 
pəncərələri açar üzü doqquzuncu mərtəbəyə. 
Otağın havasından çox öz havası dəyişər 
Qızın içinə bir işıq düşər 
işıq düşər doqquzun eyvanındakı siqaret 
közündən... 

---

 
11
Maqnit kimi dartar qızı doqquzuncu mərtəbə. 
Dartılar doqquza tərəf  
ürəyi, saçları, əlləri, gözləri… 
az qalar qanadlanıb uçsun. 
Birdən qızı  
atası-anası çağırar, qardaşı çağırar. 
Bax onda mıxlanar,  
elə həmin eyvana mıxlanar 
qızın ürəyi, saçları, əlləri, dizləri… 
 
Doqquzuncu mərtəbədə siqaret çəkən cavan  
beşinci mərtəbədə gördüyü qıza baxar, düşünər, 
arvadını səsləyər, deyər:  
“beşinci mərtəbədə qalan qız kor deyil ki?“ 
“Bilmirəm”, – deyər arvadı, “Nə olub ki?“ 
“Hər səhər bizim eyvana elə baxır, elə bil, heç nə 
görmür…“ 
 
 

---