Əli Kərim
11
Kitabdakı “Bakı küləyi”, “Atamın xatirəsi”, “Lay-
lay”, “Poçtalyon” kimi şeirlər də maraq doğurur. Amma
burada ən çox diqqəti çəkən, dillər əzbəri olan, şairin
özünəməxsus bir şeiri var: ”Qaytar ana borcunu”. Bu şeiri
təhlilə ehtiyac yoxdur, çünki, bu hamının, hətta pis oğul-
ların belə yaddaşında qala bilən, anlaşıla bilən bir şeirdir.
Burada şairin çox gözəl deyimləri diqqəti çəkir: ”Kədəri
dalğa-dalğa doldusa da ürəyə”, “O oğul böyütdümü min
işvəyə, min naza”, “Qaytarsan o gülüşü hırıldamazsan
daha”, “Qaytarsan o yerişi yerindəcə qalarsan”...
Deyirəm ki, o boyu-buxunu qaytar geri!
Deyirəm ki, varını, yoxunu qaytar geri!
Qaytar onun borcunu,
Gülüşünü, adını, sözünü qaytar geri!
Qaytar onun borcunu,
O borc sənin özünsən, özünü qaytar geri!
7
Ağasəf Axundov bu şeir haqqında yazırdı: ”Əli
Kərimin “Qaytar ana borcunu” şeiri onun şairlik isteda-
dının, yaradıcılıq axtarışlarının ən gözəl ifadəsidir. Bu
şeirdə yuxusuz gecələri və həyatı bahasına oğul böyüdən
bir ananın haq-sayını itirən, analıq hissinə xəyanət edən
nankor övlada qarşı dərin nifrət hissi vardır. Bu hiss
oxucunu mütəəssir etsə də, şeir nəticə etibarilə ona gözəl
insani və əxlaqi keyfiyyətlər aşılayır”.
8
Sona Xəyal
12
“İki sevgi” kitabında şairin “Üçüncü atlı” poeması
verilmişdir. Bu, şairin gərək ki, ikinci poeması hesab olu-
nur. Şairin istər bu əsəri, istərsə də ilk poeması olan “İlk
siomfoniya”geniş oxucu auditoriyası qazanmışdır. Hər iki
poema haqqında dəyərli fikirlər söylənilmişdir. Ağasəf
Axundov “Bakı” qəzetindəki “Əli Kərimin şeirləri” adlı
yazısında şairin şeirləri haqqında danışarkən, onun poema-
lar müəllifi kimi də tanındığını vurğulayır. Sözünə “Əli
Kərimin ilk şeirləri meydana çıxan kimi oxucuda xoş
təəssürat, yaxşı ümidlər yaratdı, şeir-sənət aləminə öz
nəfəsi, öz sözü ilə gəldi, istedadı ilə sevildi” fikri ilə
başlayan müəllif yazır:”Əli Kərim “Üçüncü atlı” və “İlk
simfoniya” kimi gözəl poemaların da müəllifidir. “Üçüncü
atlı” poeması dahi rus şairi Lermantovun Qafqaza sürgün
edilən zaman qədim Şamaxı şəhərinə tarixi səfərindən
bəhs edir. Poemanın mərkəzində Əli Kərimin etiraf kimi
ifadə etdiyi “Sevirəm Qafqazı mən” şeirindəki hiss və
fikirlər əsas yer tutur. Dahi söz ustadının Qafqazın füsun-
kar təbiətinə, qədim mədəniyyətinə, qonaqpərvər ellərinə
bəslədiyi məhəbbət hissi, eyni zamanda görkəmli gürcü
şairi Aleksandr Çavçavadzenin Azərbaycanın görkəmli
sənətkarı M.F.Axundovla tarixi dostluğu poemada sadə,
yığcam süjetlə ifadə olunmuşdur”.
9
Şairin “Üçüncü atlı” poemasnda sevimli rus şairi,
elə azərbaycanlıların da şox sevdiyi Lermantovun həyatın-
dan müəyyən zaman kəsiyi və həmin vaxtda şairin Şama-
xıya “səfəri” işıqlandırılmışdır. Şair poemaya epiqraf ola-
Əli Kərim
13
raq “Sevirəm Qafqazı mən” yarımmisrasını seçmişdir.
Bəlkə də elə Əli Kərimə Lermantovu sevdirən də, bu poe-
manı yazdıran da bu şeirdir və Lermontovun Qafqaza olan
sevgisidir. Axı, biz də hələ orta məktəbdə oxuyarkən Ler-
mantovu məhz bu şeiri ilə tanıyıb sevmişik. Bu poemada
təkcə Qafqazın deyil, bütünlükdə Şərqin varlığı hiss olu-
nur. Əli Kərim rus şairinin Şərqə vurğunluğunu, adət-
lərimizə, abidələrimizə, ulu keçmişimizə olan münasibə-
tini açıb göstərir. Əhəd Hüseynov “Ədəbiyyat və incə-
sənət” qəzetindəki “Üçüncü atlı” adlı məqaləsində yazırdı:
”...Obrazlı ifadələrlə, sözlə canlı lövhə çəkməyə meyl
göstərən Əli Kərim bu yeni poemasında da bu zəruri tələbi
unutmamışdır. İnsanlara və əşyalara verilən müxtəlif xa-
siyyət və görkəm saysız-hesabsız epitetlərlə bəzədilmiş,
ziynətləndirilmişdir. Şair sadəcə olaraq, “Azərbaycan dili
gözəldir, zərifdir” demir, bəlkə də onun təmizliyini uşaq
nəfəsi ilə, gözəlliklə, qədimliyini “məcrasında əsrlər axan”
Araz çayı ilə müqayisə edir, onu şirinlikdə “xatirə dili”,
“səhər yuxusu” adlandırır.
“Üçüncü atlı” poemasında Qafqazın və Azərbay-
canın təbiətinin rəngarəngliyinə geniş yer verilmişdir. Bu
çox təbiidir. Heç bir fəsildə şair təbiəti ancaq sırf gözəllik
mənasında təsvir etməmiş, bəlkə onu insanın arzuları və
sevinci ilə üzvi vəhdətdə götürmüşdür.”
10
Doğrudan da bu bağlılıq, bu vəhdət poemada açıq-
aydın hiss olunur. Əslində şair təbiətimizin gözəlliklərinə,
mədəniyyətimizin qədimliyinə, keçmişimizin ululuğuna
Sona Xəyal
14
olan Əli Kərim münasibətini Lermantov münasibəti ilə
paralel oxucuya çatdırır.
Əli Kərim əlinə qələm aldığı gündən içindəki şair
məninin iradəsini, möhkəmliyini bilib, öz gücünə, bədii
istedadına arxalanıb. Altay Məmmədov şairin iki sevgi
adlı kitabına yazdığı “Əli Kərimin kitabı” adlı məqalədə
şairi sənətdə öz səsini tapmış xoşbəxt sənətkarlar sırasında
gördüyünü qeyd edir. Onun kitabının səhifələrindən bahar
nəfəsi gəldiyini, əsən küləklərin çağlayan suların səsinin
eşidildiyini həssas bir yazıçı kimi, şeiri, sənəti bütün var-
lığı ilə duyan bir insan kimi eşidir və oxuculara da çatdırır.
“Azərbaycan” jurnalında çap olunmuş bu geniş məqalədə
müəllif şairin şeirləri haqqında dəyərli fikirlərini bizimlə
bölüşür, şeirlərdən gətirdiyi sitatlarla fikirlərini əsaslandı-
rır. Yazının demək olar ki, yarısı kitabda verilmiş “Üçün-
cü atlı” poemasına həsr olunmuşdur. Müəllif Əli Kərim
şeirinin səciyyəvi cəhətlərini ön plana çəkir, başlıca cəhət-
ləri açıb göstərərək yazır: ”Əli Kərim təsvir və tərənnüm
etdiyi predmetlərin həm zahiri xassələrini ətraflı öyrənir,
həm də mahiyyətinə nüfuz etməyi bacarır. O, predmetlər
və hadisələr arasındakı qarşılıqlı əlaqələri ustalıqla tapır
müəyyən obyekt haqqında həm həyəcanla, həm də ətraflı
danışa bilir...
Əlinin şeirlərində süjetlilik və xarakter yaratmaq
bacarığı kəskin şəkildə nəzərə çarpır. Bu süjet əhvalat ki-
mi, söhbət kimi deyil, müəyyən bir fikrin, kənar məsələ-
lərə əl atılmadan inkişafı kimi verilir. Bu süjet şəffafdır,
Dostları ilə paylaş: |